Ας δούμε τι λέει
ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη
θέση του σαν Λόγος.
Ιωάννης η:42 «εγώ
εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με
απέστειλε».
Εδώ ο Χριστός μας
ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει
ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η
θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει
ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.
Σαν στοιχείο του
ίδιου του Πατέρα, σαν ο Λόγος του Πατέρα.
Δεν υπήρχε σαν
ξεχωριστή προσωπικότητα ή «θεός Υιός», έξω από τον Πατέρα. Έτσι, καταργείται η «προαιώνια
γέννηση» του Υιού από τον Πατέρα. Μόνο όταν γεννήθηκε ο Χριστός ΕΞΗΛΘΕ εκ του
Πατρός και όχι πριν. Καταργούνται όλες οι «Χριστοφάνιες», στην Παλαιά Διαθήκη,
γιατί ο Χριστός φανερώθηκε αφού ΕΞΗΛΘΕ ΕΚ του Πατρός, στη γέννηση Του στη Βηθλεέμ.
Ιωάν.ιγ:3 «εξεύρων
ο Ιησούς ότι πάντα έδωκεν εις αυτόν ο Πατήρ εις τας χείρας, και ότι από του
Θεού εξήλθε και προς τον Θεόν υπάγει…»
Ιωάν.ις:27-28 «αὐτὸς
γὰρ ὁ πατὴρ φίλει ὑμᾶς, ὅτι ὑμεῖς ἐμὲ πεφιλήκατε καὶ πεπιστεύκατε ὅτι ἐγὼ παρὰ
τοῦ πατρὸς ἐξῆλθον. ἐξῆλθον ἐκ τοῦ πατρὸς καὶ ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον· πάλιν ἀφίημι
τὸν κόσμον καὶ πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα».
Το «παρά» εδώ έχει την έννοια του «από» όπως
καθαρά το λέει στην επόμενη φράση, (εξήλθον
εκ του Πατρός).
Η γραμματική
δίνει τον ορισμό για την πρόθεση «παρά», ότι όταν αυτή συντάσσεται με γενική
σημαίνει «το προέρχεσθαι εκ τινός, το γεννάσθαι εκ τίνος».
Ένα από τα πολλά
παραδείγματα χρήσης του «παρά» με την έννοια του «εκ» είναι στο Λουκ.ς:19: «καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἐζήτουν ἅπτεσθαι αὐτοῦ ὅτι
δύναμις παρ' αὐτοῦ ἐξήρχετο καὶ ἰᾶτο πάντας».
Η δύναμη δεν έβγαινε
δίπλα, ή πλησίον του Χριστού, αλλά μέσα από το Χριστό προς τα έξω.
Αυτή είναι η
έννοια του ΠΑΡΑ, όταν ο Χριστός μιλάει για την προέλευσή Του και τον ερχομό Του
ΕΚ του Πατρός.
Είναι ανάγκη να διευκρινίσουμε
αυτές τις λεπτές αλλά τόσο ζωτικές έννοιες, γιατί μας βοηθούν να καταλάβουμε τι
εννοεί ο Ιωάννης στο πρώτο κεφάλαιο όταν μας μιλά για το Λόγο ότι ήταν «προς»
τον Πατέρα και ότι ο Χριστός σαν Λόγος δεν ήταν μια δεύτερη οντότητα «δίπλα» ή
«πλησίον» στον Πατέρα, αλλά μέσα στον Πατέρα.
Ο Χριστός ΕΞΗΛΘΕΝ
ΕΚ του Πατρός και αυτό πρέπει να εννοήσουμε για να καταλάβουμε σωστά την προΰπαρξη
Του. Ότι βλέπουμε για το Χριστό προ καταβολής κόσμου, είτε μέσα στην προφητεία,
είτε σ' αυτά που μας λέει ο Παύλος, πρέπει να ερμηνευτούν με βάση αυτές τις
ξεκάθαρες διακηρύξεις του Χριστού σχετικά με την προΰπαρξη Του.
Μετά από αυτά τα
λόγια, οι μαθητές λένε στον Κύριο:
Ιωάν.ις:30 «νῦν
οἴδαμεν ὅτι οἶδας πάντα καὶ οὐ χρείαν ἔχεις ἵνα τίς σε ἐρωτᾷ ἐν τούτῷ
πιστεύομεν ὅτι ἀπὸ θεοῦ ἐξῆλθες».
Η επιβεβαίωση! Η
πρόθεση «από» συντάσσεται μόνο με γενική και σημαίνει «κίνησιν εκ τινός τόπου»
και μια από τις πολλές χρήσεις της πρόθεσης είναι αυτή που φανερώνει «καταγωγή,
γένεση», (Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης Ι. Σταματάκου).
Την ίδια
μαρτυρία, με διαφορετικούς όρους, σχετικά με τη γέννηση του Χριστού, βλέπουμε
και στο Ματθ.α:20
«ταῦτα δὲ αὐτοῦ ἐνθυμηθέντος ἰδοὺ ἄγγελος
κυρίου κατ' ὄναρ ἐφάνη αὐτῷ λέγων· Ἰωσὴφ υἱὸς Δαυὶδ, μὴ φοβηθῇς παραλαβεῖν
Μαρίαν τὴν γυναῖκα σου· τὸ γὰρ ἐν αὐτῇ γεννηθὲν ἐκ πνεύματος ἐστιν ἁγίου».
Πάλι η πρόθεση «ΕΚ»
που φανερώνει κίνηση από μέσα προς τα έξω. Όταν αναφέρεται σε αρχή, όπως στην
περίπτωση μας εδώ, έχει την έννοια της καταγωγής, της προέλευσης εκ τινός.
Εδώ μας λέει ότι
η προέλευση του Χριστού, δηλαδή ο Γεννήτορας του Χριστού, (ο Πατέρας με άλλα
λόγια) είναι το Πνεύμα το Άγιο. Αυτό βέβαια είναι αντίξοο για τη θεωρία της τριάδας,
όμως σε τέλεια αρμονία με το λόγο του Θεού, γιατί ο Πατέρας είναι το Πνεύμα. Αυτός
είναι από Τον οποίο ο Ιησούς είπε ότι «εξήλθε». Δεν έχουμε πολλά Άγια Πνεύματα,
παρά μόνο ΕΝΑ.
