Μέρος ΙΙ
Α. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΙΚΟΥ
Μάρκ.β:1-12
1. Τα γεγονότα
Όταν ο Ιησούς επέστρεψε στην Καπερναούμ,
μπήκε σ’ ένα σπίτι - πιθανόν του Πέτρου - όπου είχε μείνει για λίγο και στην
προηγούμενη επίσκεψή του στην Καπερναούμ. Η είδηση της παρουσίας Του εξαπλώθηκε
στους ανθρώπους που γέμισαν το σπίτι και την αυλή. Ήταν τόσοι πολλοί, που δεν
μπορούσε κανείς να μπει πλέον μέσα στο σπίτι. Υπήρχαν πάρα πολλοί που απλώς
θέλανε να ικανοποιήσουν την περιέργεια τους και άλλοι που ίσως έψαχναν για
κάποιο λάθος.
Ξαφνικά τέσσερις άνδρες πλησίασαν
μεταφέροντας ένα φορείο πάνω στο οποίο ήταν ένας άνδρας παράλυτος ανίκανος να
κινηθεί. Δεν ήταν μόνο πολύ άρρωστος, αλλά και πάρα πολύ απελπισμένος για την
αμαρτωλή ζωή που είχε ζήσει. Ήξερε ότι δεν ήταν έτοιμος να πεθάνει και υπέφερε
κάτω από το βάρος της αμαρτίας και της ενοχής του.
Οι τέσσερις άνδρες μη μπορώντας να μπουν απ’
την πόρτα αποφάσισαν να βρουν κάποιο άλλο τρόπο. Μετέφεραν λοιπόν τον
παραλυτικό στην σκεπή και σήκωσαν τα κεραμίδια. Μετά κατέβασαν τον άρρωστο μπροστά
στα πόδια του Ιησού.
2. Η ανάγκη
Ο άνθρωπος αυτός χρειαζόταν και σωματική και
πνευματική θεραπεία. Η μεγαλύτερή του ανάγκη ήταν να συγχωρεθεί η αμαρτία του.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Αυτός ο άνθρωπος ήταν τόσο άρρωστος που δεν
μπορούσε να κάνει τίποτα μόνος του. Δεν μπορούσε ούτε να φωνάξει για βοήθεια.
Ο Ιησούς είδε δύο πράγματα:
·
Την
πνευματική και φυσική ανάγκη του ανθρώπου.
·
Την
πίστη των τεσσάρων ανδρών (Μάρκ.β:5)
Ο Ιησούς άρχισε μ’ αυτό που είχε πρώτα απ’
όλα ανάγκη δηλαδή την συγχώρηση των αμαρτιών του. Η αρρώστια του μπορεί να ήταν
το αποτέλεσμα μιας άσωτης και αμαρτωλής ζωής. Ο Ιησούς συγχώρησε τις αμαρτίες
του: «Τέκνον, συγκεχωρημέναι είναι εις σε
αι αμαρτίαι σου». Αμέσως ο Ιησούς κατηγορήθηκε για βλασφημία και για το ότι
έκανε κάτι που μόνο ο Θεός μπορεί να κάνει! Αυτός όμως το ήξερε και γι’ αυτό
τους ρώτησε: «Τι είναι ευκολώτερον, να
είπω προς τον παραλυτικόν, συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι σου, ή να είπω
σηκώθητι και έπαρε τον κράβατόν σου και περιπάτει;»
Αμέσως ο άνθρωπος θεραπεύτηκε και υπάκουσε.
Πήρε το κρεβάτι του κι έφυγε. Οι επικριτές του σώπασαν και το πλήθος δόξασε τον
Κύριο.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Ας κοιτάξουμε πρώτα τους τέσσερις άνδρες που
έφεραν τον παραλυτικό στο Χριστό.
Αυτοί είχαν:
·
όραση
·
συνεργασία
·
αποφασιστικότητα
·
πίστη
Χρειάστηκαν τέσσερις για να γίνει η θεραπεία
και η απελευθέρωση σ’ αυτό το φτωχό άνθρωπο.
Ο Ιησούς έδειξε ότι ήταν πιο σπουδαίο να
συγχωρηθούν πρώτα οι αμαρτίες του ανθρώπου αυτού. Ακόμη έδειξε πώς ένα θαύμα
μπορεί να καθησυχάσει την αντίθεση και την κριτική.
Ο παραλυτικός είχε κι αυτός τον ρόλο του.
Έπρεπε να δοκιμαστεί η τόλμη του, η υπακοή και η πίστη του. Δεν ήταν
θεραπευμένος όσο ήταν ξαπλωμένος μπρούμυτα. Έπρεπε να σηκωθεί, να πάρει το
κρεβάτι του και να περπατήσει. Έπρεπε να πιστέψει και να υπακούσει.
Β. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ
Ιωάν.ε:1-16
1. Τα γεγονότα
Το όνομα «Βηθεσδά» σημαίνει «σπίτι του
ελέους». Ήταν το όνομα μιας κολυμβήθρας που είχε πέντε στοές. Η κολυμβήθρα
κόχλαζε τακτικά από κάποια ηφαιστειακή δύναμη και η λαϊκή πίστη ήταν ότι
κάποιος άγγελος ερχόταν και τάραζε τα νερά. Ένα μεγάλο πλήθος αρρώστων είχε περικυκλώσει
την κολυμβήθρα περιμένοντας την αναταραχή του νερού.
Ο Ιησούς εσκεμμένα πήγε στην Βηθεσδά Σάββατο,
γιατί οι Φαρισαίοι του είχαν επιτεθεί για το ότι εργάζεται το Σάββατο. Εδώ ο Ιησούς βρήκε ανάμεσα στο πλήθος ένα
άνδρα που ήταν θλιμμένος 38 χρόνια.
2. Η ανάγκη
Εδώ είναι ένας αβοήθητος ανάπηρος που
υποφέρει 38 χρόνια.
3. Πώς έγινε το θαύμα
Ο Ιησούς ήθελε αυτός ο άνθρωπος να εκφράσει
τον πόθο του για θεραπεία. «Θέλεις να γίνεις υγιής;» Σ’ αυτή την ερώτηση ο άνθρωπος αυτός απάντησε
ότι δεν είχε κανένα δικό του να τον βάλει μέσα στην κολυμβήθρα. Αυτή η ομολογία
του έδειξε έλλειψη πίστης. Ζητούσε τη βοήθεια των άλλων. Όπως χιλιάδες άλλοι έψαχνε
για «μέσα» και για προσευχή και πίστη από κάποιον άλλο.
Ο Ιησούς του έδωσε μια απλή διαταγή: «Εγέρθητι, σήκωσον τον κράβατόν σου, και
περιπάτει» Ο άνθρωπος αμέσως θεραπεύτηκε, σήκωσε το κρεβάτι του και άρχισε
να περπατά.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Δεν πρέπει να περιμένουμε τους άλλους να μας
βοηθήσουν για να θεραπευθούμε. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να υπάρχει η επιθυμία για
θεραπεία. Πρέπει να πιστεύουμε και να υπακούμε τις εντολές του Θεού.
Η θεραπεία έρχεται όταν εμείς ζούμε για τον
Κύριο. «...μηκέτι αμάρτανε δια να μη σοι
γείνη τι χειρότερον» (Ιωάν.ε:14). Το δίδαγμα εδώ απλά είναι ότι αν ένα
άτομο που θεραπεύθηκε ξαναγυρίσει στη ζωή της αμαρτίας, υπάρχει πιθανότητα να
έλθει επάνω του χειρότερη αρρώστια!
