ΟΙ ΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ

Υπάρχουν διαφορετικές κρίσεις για τους Χριστιανούς και τους αμαρτωλούς, κατά τις οποίες όλοι θα σταθούν μπροστά στο Θεό.

Α. Οι άγιοι στην Αρπαγή

Κανένας Χριστιανός που θα αρπαχτεί δεν πρόκειται να σταθεί μπροστά στο Θεό για να κριθεί για τις αμαρτίες του (Ιωάν.ε:24 Ρωμ.η:1). Το γεγονός ότι κάποιος αρπάζεται, σημαίνει ότι ήταν άξιος και η αρπαγή είναι το βραβείο του.

Οι αμαρτίες μας έχουν ήδη κριθεί πάνω στο σταυρό του Γολγοθά. Η κρίση έπεσε πάνω στον Ιησού αντί να πέσει πάνω μας. Τιμωρήθηκε αυτός για μας.

«διότι τον μη γνωρίσαντα αμαρτίαν έκαμεν υπέρ ημών αμαρτίαν, διά να γείνωμεν ημείς δικαιοσύνη του Θεού δι' αυτού» (Β’ Κορ.ε:21).

Το γεγονός ότι έχουμε εκφύγει τη μέλλουσα κρίση των αμαρτωλών, δεν μας απαλλάσσει από τους αυστηρούς ελέγχους του Θεού. Δύο φορές στην Καινή Διαθήκη ο Παύλος έγραψε για την τελική κρίση των χριστιανών σ’ ένα τόπο που ονομάζεται «Βήμα του Χριστού» (Ρωμ.ιδ:10  Β’ Κορ.ε:10).

Το βήμα, στην αρχαία Ελλάδα, ήταν μια πλατφόρμα όπου στεκόταν κάποιος αξιωματούχος για να απονείμει τα στεφάνια στους νικητές αθλητές. Το ίδιο θα συμβεί, όταν ο Κύριος επιστρέψει για μας.

«Και ιδού, έρχομαι ταχέως, και ο μισθός μου είναι μετ' εμού, διά να αποδώσω εις έκαστον ως θέλει είσθαι το έργον αυτού» (Αποκ.κβ:12).

Αυτό το γεγονός συνηθίζεται να ονομάζεται: Αρπαγή της εκκλησίας.

Μια άλλη ένδειξη ότι «το βήμα του Χριστού» θ’ ακολουθήσει αμέσως μετά την Αρπαγή, βρίσκεται στην Α’ Θες.δ:17 «έπειτα ημείς οι ζώντες όσοι απομένομεν θέλομεν αρπαχθή μετ' αυτών εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου εις τον αέρα, και ούτω θέλομεν είσθαι πάντοτε μετά του Κυρίου». Η έκφραση «εις απάντησιν του Κυρίου» σημαίνει μια προγραμματισμένη συνάντηση. Στον αέρα, πριν μπούμε στον ουρανό, θα έχουμε μια συνάντηση με τον Κύριο. Η κρίση θα είναι το πρώτο θέμα στην ατζέντα Του.

Η βάση αυτής της κρίσης, θα είναι η ποιότητα της ζωής που ζήσαμε στη γη. Αυτό θα καθορίσει το μέγεθος το βραβείο.

Στο βήμα του Χριστού, ο καθένας μας θα σταθεί μπροστά στο Θεό. Αν είχαμε επενδύσει τη ζωή μας στη Βασιλεία Του, αυτή η στιγμή θα είναι η ώρα της μεγάλης ανταμοιβής. Το μέρισμα θα είναι αιώνιο.

Β. Η κρίση του μεγάλου Λευκού Θρόνου

Η τελική κρίση του ανθρώπινου γένους θα είναι αυτή του μεγάλου Λευκού Θρόνου.

«Και είδον θρόνον λευκόν μέγαν και τον καθήμενον επ' αυτού, από προσώπου του οποίου έφυγεν η γη και ο ουρανός, και δεν ευρέθη τόπος δι' αυτά. Και είδον τους νεκρούς, μικρούς και μεγάλους, ισταμένους ενώπιον του Θεού, και τα βιβλία ηνοίχθησαν· και βιβλίον άλλο ηνοίχθη, το οποίον είναι της ζωής· και εκρίθησαν οι νεκροί εκ των γεγραμμένων εν τοις βιβλίοις κατά τα έργα αυτών. Και έδωκεν η θάλασσα τους εν αυτή νεκρούς, και ο θάνατος και ο άδης έδωκαν τους εν αυτοίς νεκρούς, και εκρίθησαν έκαστος κατά τα έργα αυτών. Και ο θάνατος και ο άδης ερρίφθησαν εις την λίμνην του πυρός· ούτος είναι ο δεύτερος θάνατος. Και όστις δεν ευρέθη γεγραμμένος εν τω βιβλίω της ζωής, ερρίφθη εις την λίμνην του πυρός» (Αποκ.κ:11-15).

Αυτό είναι το τελευταίο κεφάλαιο της ανθρώπινης ιστορίας. Το σκηνικό ονομάζεται «Θρόνος λευκός μέγας». Ο θρόνος ονομάζεται «μέγας» εξαιτίας του μεγαλείου της κρίσης και της επιβλητικότητας του γεγονότος. Η λέξη «λευκός» αναφέρεται στην καθαρότητα και τον άγιο χαρακτήρα του Κριτή. Η λέξη «θρόνος» έχει να κάνει με μεγαλειότητα, εξοχότητα κα εξουσία. Δεν θα είναι θρόνος από τον οποίο ο βασιλιάς βασιλεύει, αλλά από τον οποίο ο κριτής προφέρει καταδίκη.

Όταν στηθεί ο Μέγας Λευκός Θρόνος, ο ουρανός και η γη θα φύγουν και δεν θα βρεθεί τόπος γι’ αυτά (Αποκ.κ:11). Η Γη που ξέρουμε και η ατμόσφαιρα που βλέπουμε από πάνω μας θα εξαφανιστούν. Η γη έγινε το θέατρο της αμαρτίας.

Ο Κριτής θα είναι ο Ιησούς (Ιωάν.ε:22). Όλοι οι λογαριασμοί θα τακτοποιηθούν απ’ Αυτόν. Κάποτε στάθηκε μπροστά στον Πιλάτο και καταδικάστηκε. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι Αυτός ο δικαστής και δεν θα καταδικάσει μόνο τον Πιλάτο, αλλά όλους όσους δεν Τον δέχτηκαν.

Απ’ τον καιρό του Κάιν μέχρι το τέλος της Χιλιετηρίδας που κάποιοι ακολουθούν το Σατανά, τα μνήματα των ανά τους αιώνες αμαρτωλών θ’ ανοιχτούν. Η ψυχή και το σώμα που είχαν χωρίσει με το θάνατο θα ενωθούν πάλι. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα αναστηθούν, απλά θα μεταφερθούν από τον τόπο των νεκρών.

Αυτή η κρίση δεν είναι για τους πιστούς. Δεν είναι αυτή η ώρα που αποφασίζεται αν κάποιος θα πάει στον Παράδεισο ή στην κόλαση. Είναι η ώρα που ο Θεός θα φέρει σε αντιπαράσταση τους αμαρτωλούς με τις αμαρτίες τους και θα τους επιβάλει αιώνια τιμωρία.

Αυτοί οι άνθρωποι έχουν απορρίψει τον Ιησού Χριστό και τώρα Αυτός τους καταδικάζει για τις αποφάσεις τους. Αυτή είναι η τελική κρίση, δεν υπάρχει περίπτωση έφεσης.

Κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης θ’ ανοιχτεί ένα βιβλίο στο οποίο είναι καταγεγραμμένα τα πάντα από τη ζωή του καθένα. Όπως οι μυστικές υπηρεσίες κρατάνε φακέλους για τη ζωή του καθένα, το ίδιο κι ο Θεός έχει ένα φάκελο για τη ζωή του καθένα. Όσοι δεν υπακούσουν το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού, θ’ αντιμετωπίσουν αυτό τον φάκελο στο Μέγα Λευκό Θρόνο.

Το βιβλίο της ζωής θ’ ανοιχτεί. Όταν διαβάσουμε Εξ.λβ:33, Δευτ.κε:19, Ψαλμ.θ:5, Ψαλμ.ξθ:28 θα καταλάβουμε ότι το όνομα του καθένα που έχει ζήσει πάνω στη Γη είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής. Ζώντας όμως μια ζωή αμαρτίας, το όνομα σβήνεται από το βιβλίο. Κανείς απ’ όσους θα κριθούν στο Λευκό θρόνο δεν θα βρει τ’ όνομά του στο βιβλίο της ζωής.

Θα υπάρξουν βαθμίδες τιμωρίας. Για κάποιους θα είναι πιο υποφερτή από κάποιους άλλους, αλλά όλοι θα ριχτούν στη λίμνη του πυρός. Αυτή είναι η Βιβλική περιγραφή του τόπου του αιώνιου βασανισμού.

Γ. Άλλες κρίσεις

Εκτός από την κρίση του Βήματος του Χριστού και του Μέγα Λευκού Θρόνου, ο λόγος του Θεού αναφέρεται και στην κρίση των εκπεσόντων αγγέλων, του Σατανά, του Αντίχριστου, του ψευδοπροφήτη και των Εθνικών που επέζησαν στη Χιλιετηρίδα. Ο χρόνος και ο τόπος δεν μας επιτρέπει μια λεπτομερή εξέταση αυτών των κρίσεων, αλλά κάθε κακό πλάσμα που αντιστάθηκε στην αγάπη του Θεού, αργά ή γρήγορα θα Τον αντιμετωπίσει για να κριθούν οι αποφάσεις του. Κανείς δεν πρόκειται να γλυτώσει.

Συμπέρασμα

Πολλές φορές μπορεί να μη βλέπουμε να γίνεται κρίση, αλλά ξέρουμε ότι έρχεται η ώρα που θα γίνει. Η συνείδηση κάθε ανθρώπου κράζει όταν κάτι είναι κακό να σταματήσει κι όταν είναι καλό να συνεχιστεί.

Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη μας βεβαιώνουν ότι η κρίση του Θεού είναι πιο σίγουρη από την ανατολή του ήλιου αύριο. Η εκδίκηση ενάντια στο κακό είναι τόσο σίγουρη όσο και η ευλογία Του για το δίκαιο. Ο Νόμος του Θεού θα εκτελεστεί.