Μέρος ΙΙΙ
Α. Η
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΣΣΑΣ
Ματθ.ιε:21-28 Μάρκ.ζ:24-30
1. Τα γεγονότα
Αυτή η ιστορία εξελίχθηκε στην Φοινίκη. Εκτός
από το ταξίδι Του σαν βρέφος στην Αίγυπτο, είναι η πρώτη φορά που ο Ιησούς
αφήνει την Παλαιστίνη.
Δεν πήγε στην Φοινίκη με σκοπό να ξεκινήσει
ένα δημόσιο κήρυγμα. Φαίνεται ότι μάλλον ήθελε να αποσυρθεί σ’ ένα ήσυχο μέρος
με τους μαθητές Του για να τους διδάξει. Στην Γαλιλαία δεν υπήρχε τόπος που θα
μπορούσαν να απομονωθούν. Οι ενάντιοί Του αυξάνονταν και η εχθρότητα των
Φαρισαίων ήταν έντονη. Ο Ηρώδης είχε αποκεφαλίσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή και
είναι πιθανόν ο Ιησούς να ήθελε να φύγει από την δικαιοδοσία της κυβέρνησης του
Ηρώδη για να αναπαυθεί και να διδάξει ανεμπόδιστα τους μαθητές Του.
Αλλά ήταν τόσο γνωστός που δεν μπορούσε να
πάει κάπου χωρίς να Τον ενοχλήσουν. Έτσι κι εδώ έρχεται μια εθνική γυναίκα
κράζοντας ότι θα μπορούσε να θεραπεύσει την κόρη της.
2. Η ανάγκη
Η κόρη αυτής της εθνικής ήταν δαιμονισμένη
και μάλλον ήταν μια πολύ σοβαρή υπόθεση.
3. Πώς έγινε το θαύμα.
Ο Ιησούς προσπάθησε να απομονωθεί και να
αναπαυθεί στην Φοινίκη «δεν ηδυνήθη όμως
να κρυφθή» (ΜΑΡΚ.ζ:24). Κάποια Συροφοίνισσα Τον βρήκε κι άρχισε να κλαίει
για την κόρη της. Ο Ιησούς θα μπήκε σε
κάποιο σπίτι και προφανώς θα κάθισε σε κάποιο τραπέζι, αλλά η γυναίκα Τον
ακολούθησε μέσα στο σπίτι και δεν σταμάτησε να ικετεύει και να κλαίει.
Οι μαθητές κουρασμένοι απ’ τις ικεσίες της
γυναίκας ζήτησαν απ’ τον Ιησού να την διώξει. Εδώ ο Ιησούς δηλώνει καθαρά ποια
ήταν η αποστολή Του «Δεν απεστάλην, ειμή
εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ». Ενώ στην Γαλιλαία ελεύθερα
υπηρέτησε εθνικούς, τώρα που ήταν σε εθνική χώρα ήταν απαραίτητο να ξεκαθαρίσει
τη διακονία Του.
Αυτή η δήλωση θα ήταν αρκετή να αποθαρρύνει
τον περισσότερο κόσμο, αλλά όχι αυτή την εθνική γυναίκα. Αυτή ήλθε λατρεύοντας
και κράζοντας «Κύριε, βοήθει μοι».
Η απάντηση του Κυρίου μας είναι κάπως δύσκολο
να εξηγηθεί. Φαίνεται σχεδόν αντίθετο
στην φύση Του και στον χαρακτήρα Του να επιπλήξει και να προσβάλλει ένα πρόσωπο
το οποίο είναι σε τόσο απελπιστική ανάγκη. Πιστεύουμε ότι υπήρχε κάποιος λόγος
για να μιλήσει ο Ιησούς έτσι:
«Δεν είναι καλόν να λάβη τις τον άρτον των
τέκνων, και να ρίψει εις τα κυνάρια» Αυτός ήθελε να εκδηλωθεί τέλεια η πίστη
της για να μπορέσει να ξεπεράσει όλα τα εμπόδια.
Όταν μένουν καμιά φορά οι προσευχές μας
αναπάντητες, αυτό δυναμώνει και αυξάνει την πίστη μας. Αυτή η φανερή
προσβολή-την απεκάλεσε «σκυλί»-δεν κατέστρεψε την πίστη της αλλά αντίθετα την
έφερε σε ειλικρινή ταπείνωση και πίστη τόσο φανερά που ο καθένας μπορούσε να το
δει. Ίσως ορισμένοι να είχαν θυμώσει και
να είχαν φύγει αμέσως, αλλά αυτή η γυναίκα είδε ότι ήταν η μοναδική ευκαιρία να
ζητήσει την ελευθερία της κόρης της.
Στα λόγια αυτής της γυναίκας όπως είναι
γραμμένα στο ΜΑΤΘ.ιε:27 μπορούμε να την ακούσουμε να λέει: «Αλήθεια Κύριε,
είμαι μονάχα ένα σκυλί, και δεν ζητάω το ψωμί των τέκνων».
Παρακαλώ μόνο για τα ψίχουλα. Ένα ψίχουλο
μόνο, είναι αρκετό να θεραπεύσει το κορίτσι μου, και τα σκυλιά κάτω από το
τραπέζι έχουν το δικαίωμα να τρώνε τα ψίχουλα» Πώς μπορούσε ο Κύριος να αρνηθεί
σε τέτοια επίμονη πίστη; Δεν μπορούσε και γι’ αυτό αμέσως θεράπευσε την κόρη
και μ’ αυτό τον τρόπο επαίνεσε την γυναίκα για την μεγάλη της πίστη.
4. Αποτελέσματα και δίδαγμα
Αυτή η γυναίκα ξεπέρασε τρομερά εμπόδια μέχρι
να απαντηθεί η προσευχή της. Έκανε 4 βήματα που θα πρέπει να τα προσέξουμε
προσεκτικά:
· Φορτικότητα: Επέμεινε και συνέχισε στην παράκλησή της
παρά την αποθάρρυνση της αντίδρασης.
· Λατρεία: Πολλές φορές όταν οι προσευχές μας δεν
απαντώνται, αν αρχίσουμε να λατρεύουμε τον Θεό, η νίκη θα έλθει.
· Ταπείνωση: Η υπερηφάνεια χωρίζει τον άνθρωπο απ’ τον
Θεό. Αλλά η ειλικρινής ταπείνωση προκαλεί και φέρνει την παρουσία του Θεού .
· Πίστη: Η μεγάλη της πίστη εκδηλώθηκε κατά την διάρκεια της
ικεσίας και της φορτικότητάς της.
Αν
βάλουμε αυτά τα 4 πράγματα σ’ εφαρμογή, κι εμείς μπορούμε να ξεπεράσουμε μεγάλα
εμπόδια και να πιέσουμε για την νίκη και την ελευθερία (οι βιασταί...).
