Έχεις σωθεί; Πώς ξέρεις ότι έχεις σωθεί;
«Ξέρω ότι έχω σωθεί επειδή το
νιώθω στην καρδιά μου», λένε πολλοί, συχνά.
Αλλά τα συναισθήματα της
καρδιάς σου είναι το κατάλληλο πρότυπο για να καθορίσεις τη σωτηρία σου;
Δεν χρησιμοποιούμε αυτό το πρότυπο σε άλλα θέματα. Κανείς, όταν πάρει την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού του, δεν λέει «Ξέρω ότι είναι σωστό γιατί το νιώθω στην καρδιά μου». Μάλλον ελέγχεις τις κινήσεις για να σιγουρευτείς ότι είναι σωστό το υπόλοιπο σου. Κανένας ξυλουργός δεν λέει, «Ξέρω ότι η σανίδα έχει μήκος 10 μέτρα γιατί το νιώθω στην καρδιά μου» – μετράει τη σανίδα με το μέτρο!
Αλλά, όταν πρόκειται για ένα
θέμα πολύ πιο σημαντικό από το τραπεζικό υπόλοιπο και το μήκος μιας σανίδας –
τη σωτηρία – πολλοί είναι πρόθυμοι να εμπιστευτούν την αιώνια ζωή τους στα
συναισθήματά τους.
Μπορείς να εμπιστευτείς τα
συναισθήματα της καρδιάς σου για να σου πουν αν έχεις σωθεί ή όχι; Η Αγία Γραφή
λέει: «Όχι!»
Παρ.κη:26 Ο θαρρών επί την ιδίαν αυτού καρδίαν είναι άφρων· αλλ' ο περιπατών εν σοφία, ούτος θέλει σωθή.
Ιερ.ι:23 Κύριε, γνωρίζω ότι η οδός του ανθρώπου δεν εξαρτάται απ' αυτού· του
περιπατούντος ανθρώπου δεν είναι το να κατευθύνη τα διαβήματα αυτού.
Παρ.ιδ:12 Υπάρχει οδός, ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής
φέρουσιν εις θάνατον.
Τα συναισθήματα είναι
υποκειμενικά, αλλάζουν από άτομο σε άτομο και ακόμη και μέσα στο ίδιο άτομο. Η
αλήθεια είναι αντικειμενική, παραμένει σταθερή και δεν αλλάζει, ανεξάρτητα από
το πρόσωπο ή το έτος.
Ο τρόπος που αισθάνεσαι για τη
σωτηρία δεν αλλάζει την αλήθεια του Θεού σχετικά με αυτήν, ακριβώς όπως ο
τρόπος που αισθάνεσαι για τα μαθηματικά, δεν αλλάζει την αλήθεια τους.
Το αν έχεις σωθεί ή όχι είναι
ένα αντικειμενικό γεγονός, που δεν υπόκειται στις ιδιοτροπίες του πώς αισθάνεσαι
από στιγμή σε στιγμή. Πώς μπορεί λοιπόν κάποιος να ξέρει ότι έχει σωθεί;
Η Γραφή λέει, «Έλπιζε επί
Κύριον εξ όλης σου της καρδίας, και μη επιστηρίζεσαι εις την σύνεσίν σου» (Παρ.γ:5).
Δεν χρειάζεται να βασίζεσαι
στα δικά σου ελαττωματικά και απατηλά συναισθήματα σχετικά με τη σωτηρία σου.
Ο Κύριος έχει δώσει «τα
ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν
Χριστώ Ιησού» (Β’ Τιμ.γ:15).
Η γνώση και η πεποίθηση της
σωτηρίας μπορούν να προέλθουν μόνο από το αντικειμενικό πρότυπο του λόγου του
Θεού.
Ο Θεός θα σε κρίνει από το λόγο
Του, όχι από το πώς αισθάνεσαι.
Ο Ιησούς διακήρυξε, «ο
λόγος, τον οποίον ελάλησα, εκείνος θέλει κρίνει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν.ιβ:48).
Που βασίζεται η σωτηρία σου;
Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται στις καρδιές τους ότι έχουν σωθεί επειδή έχουν
«απλά πιστέψει» στον Ιησού. Ενώ η σωτηρία ασφαλώς απαιτεί πίστη στον Ιησού, η
πίστη από μόνη της δεν σώζει και δεν μπορεί να σώσει σύμφωνα με το λόγο του
Θεού.
Ο Ιάκωβος έγραψε: «Βλέπετε
λοιπόν ότι εξ έργων δικαιούται ο άνθρωπος και ουχί εκ πίστεως μόνον» (Ιακ.β:24).
Κάποιοι λένε ότι προσευχήθηκαν
και «ζήτησαν από τον Ιησού να έρθει στην καρδιά τους» και τώρα αισθάνονται ότι
έχουν σωθεί.
Αλλά πουθενά δεν διδάσκει η
Αγία Γραφή ότι κάποιος πρέπει απλά να προσεύχεται στον Ιησού για να σωθεί.
Ο λόγος του Θεού διδάσκει ότι
για να σωθείς πρέπει να ακούσεις το ευαγγέλιο:
Ρωμ.ι:17 Άρα
η πίστις είναι εξ ακοής, η δε ακοή διά του λόγου του Θεού.
Ο απόστολος Παύλος μας λέει
ποιο είναι το ευαγγέλιο με το οποίο σωζόμαστε:
Α’ Κορ.ιε:1-4 Σας
φανερόνω δε, αδελφοί, το ευαγγέλιον, το οποίον εκήρυξα προς εσάς, το οποίον και
παρελάβετε, εις το οποίον και ίστασθε, διά του οποίου και σώζεσθε, τίνι
τρόπω σας εκήρυξα αυτό, αν φυλάττητε αυτό, εκτός εάν επιστεύσατε ματαίως. Διότι
παρέδωκα εις εσάς εν πρώτοις εκείνο, το οποίον και παρέλαβον, ότι ο Χριστός
απέθανε διά τας αμαρτίας ημών κατά τας γραφάς, και ότι ετάφη, και ότι ανέστη
την τρίτην ημέραν κατά τας γραφάς,
Μας λέει ακόμα ο λόγος του
Θεού ότι πρέπει να υπακούσουμε σ’ αυτό το ευαγγέλιο και πως υπακούμε, γιατί
αλλιώς, η όποια πίστη μας είναι μάταιη:
Πράξ.β:38 Και
ο Πέτρος είπε προς αυτούς· Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το
όνομα του Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, και θέλετε λάβει την δωρεάν του
Αγίου Πνεύματος.
Μάρκ.ις:16 Όστις
πιστεύση και βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή.
Εκείνοι που υπακούν στο λόγο
του Θεού δεν χρειάζεται να μαντέψουν αν σώζονται ή όχι με βάση τα αισθήματα της
καρδιάς τους. Ξέρουν ότι έχουν σωθεί επειδή η σωτηρία τους βασίζεται στην
αμετάβλητη αλήθεια του λόγου του Θεού.
