Η Γη θα καταστραφεί ή «μένει εις τον αιώνα»;

Η Αγία Γραφή λέει, ότι, μέσα στο σχέδιο του Θεού για το μέλλον, είναι και η δημιουργία καινούργιας κτίσης, νέου ουρα­νού και νέας γης. Η υλική δημιουργία, όπως την ξέρουμε σήμε­ρα, με τη γη, τον ήλιο, τη σελήνη και τα άστρα, θα καταστραφεί και στη θέση της θα κτιστεί νέα δημιουργία, με νέα γη και ουρανό, προσαρμοσμένη στη νέα, άφθαρτη, αθάνατη και αιώνια ζωή, που θα καθιερώσει ο Θεός.

Αυτό όμως δε γίνεται ευθύς αμέσως με την Δεύτερη Έλευση του Χριστού. Για μια περίοδο χιλίων ετών η γη μας αυτή θα παραμείνει όπως είναι. Το ίδιο και ο ουρανός. Μόνο η κατάρα της αμαρτίας θα φύγει. Η γη θα ανακαινιστεί, για να γίνει τόπος ευτυχίας, χωρίς τα δυσάρεστα φυσικά φαινόμενα που δημιουρ­γούν καταστροφές και ζημία στον άνθρωπο. Μετά όμως τα χίλια χρόνια, που τελειώνει οριστικά και η φυσική ζωή του ανθρώπου πάνω στη γη, θα αρχίσει η αιωνιότητα. Στην αιωνιότητα οι άνθρωποι δε θα παντρεύονται ούτε θα έχουν οικογένεια για να αποκτούν παιδιά. Θα έχουν σώμα πνευματικό, άφθαρτο, αθάνατο, σαν το σώμα του Χριστού και θα ζουν μια πνευματική ζωή. Έτσι δε θα υπάρχει λόγος να συνεχίζει να υπάρχει ο υλικός κόσμος, γιατί, όπως αυτός είναι τώρα, δεν είναι κατάλληλος να παραμείνει αιώνια. Θα προσαρ­μοστεί και αυτός στη νέα, άφθαρτη και αθάνατη ζωή, που θα ακο­λουθήσει.

Μέσα λοιπόν στην Αγία Γραφή, ο Θεός προλέγει και υπόσχεται, ότι μια μέρα η γη αυτή και όλος ο έναστρος ουρανός, θα καταστραφούν και θα γίνουν καινούργιοι χωρίς τη φθορά, προσαρμοσμένοι στην αιωνιότητα. Αυτό θα συμβεί μετά τα χί­λια χρόνια. Πρόσεξε τα παρακάτω εδάφια:

Ψαλμ.ρβ:25,26 Κατ' αρχάς σύ, Κύριε, τήν γήν εθεμελίωσας, καί έργα τών χειρών σου είναι οι ουρανοί. Αυτοί θέλουσιν απολεσθή, σύ δέ διαμένεις· καί πάντες ως ιμάτιον θέλουσι παλαιωθή· ως περιένδυμα θέλεις τυλίξει αυτούς, καί θέλουσιν αλλαχθή

Ης.να:6 Υψώσατε τούς οφθαλμούς σας εις τούς ουρανούς καί βλέψατε εις τήν γήν κάτω· διότι οι ουρανοί θέλουσι διαλυθή ως καπνός καί η γή θέλει παλαιωθή ως ιμάτιον καί οι κατοικούντες εν αυτή θέλουσιν αποθάνει εξίσου· αλλ' η σωτηρία μου θέλει είσθαι εις τόν αιώνα καί η δικαιοσύνη μου δέν θέλει εκλείψει.

Ης.λδ:4 Καί πάσα η στρατιά τού ουρανού θέλει λυώσει, καί οι ουρανοί θέλουσι περιτυλιχθή ως βιβλίον, καί πάσα η στρατιά αυτών θέλει πέσει, καθώς πίπτει τό φύλλον από τής αμπέλου καί καθώς πίπτουσι τά φύλλα από τής συκής.

Ης.ξε:17 Επειδή ιδού, νέους ουρανούς κτίζω καί νέαν γήν· καί δέν θέλει είσθαι μνήμη τών προτέρων ουδέ θέλουσιν ελθεί εις τόν νούν.

Ης.ξς:22 Διότι ως οι νέοι ουρανοί καί η νέα γή, τά οποία εγώ θέλω κάμει, θέλουσι διαμένει ενώπιόν μου, λέγει Κύριος, ούτω θέλει διαμένει τό σπέρμα σας καί τό όνομά σας.

Ματθ.ε:18 Διότι αληθώς σάς λέγω, έως άν παρέλθη ο ουρανός καί η γή, ιώτα έν ή μία κεραία δέν θέλει παρέλθει από τού νόμου, έωσού εκπληρωθώσι πάντα.

Ματθ.κδ:35 Ο ουρανός καί η γή θέλουσι παρέλθει, οι δέ λόγοι μου δέν θέλουσι παρέλθει.

Β΄ Πέτρ.γ:7 οι δέ σημερινοί ουρανοί καί η γή διά τού αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι διά τό πύρ εις τήν ημέραν τής κρίσεως καί τής απωλείας τών ασεβών ανθρώπων.

Β΄ Πέτρ.γ:10,12-13 Θέλει δέ ελθεί η ημέρα τού Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί, καθ' ήν οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει μέ συριγμόν, τά στοιχεία δέ πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, καί η γή καί τά εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή. …. Κατά δέ τήν υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς καί νέαν γήν προσμένομεν, εν οίς δικαιοσύνη κατοικεί.

Αποκ.κ:11 Καί είδον θρόνον λευκόν μέγαν καί τόν καθήμενον επ' αυτού, από προσώπου τού οποίου έφυγεν η γή καί ο ουρανός, καί δέν ευρέθη τόπος δι' αυτά

Αποκ.κα:1 Καί είδον ουρανόν νέον καί γήν νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός καί η πρώτη γή παρήλθε, καί η θάλασσα δέν υπάρχει πλέον. Συγκρίνει τη νέα γη με την παλιά και λέει ότι στη νέα δεν υπάρχει θάλασσα, άρα δεν είναι η γη που ξέρουμε.

Αποκ.κα:5 Καί είπεν ο καθήμενος επί τού θρόνου·  Ιδού, κάμνω νέα τά πάντα. Καί λέγει πρός εμέ· Γράψον, διότι ούτοι οι λόγοι είναι αληθινοί καί πιστοί.

Είναι πολύ σαφές, ότι οι ασεβείς θα απολεστούν, αλλά και αυτή η υλική γη και ο υλικός ουρανός. Το λέει καθαρά η Αγία Γραφή και δεν υπάρχει λόγος να το αλλάξουμε ούτε να το εξηγήσουμε διαφορετικά. Έχουμε υποχρέωση μπροστά στο Θεό, σαν ειλικρινείς άνθρωποι, που αγαπούν την αλήθεια, να το δεχτούμε όπως είναι γραμμένο.

Μια αντίρρηση

Μερικοί ίσως ρωτήσουν. Αφού είναι έτσι, γιατί τότε η Γρα­φή λέει ότι η γη διαμένει εις τον αιώνα;

Για να καταλάβουμε καλύτερα τι λέει η Γραφή στο σημείο αυτό, παραθέτουμε τα σχετικά εδάφια:

Ψαλμ.ρδ:5 Ο θεμελιών τήν γήν επί τήν βάσιν αυτής, διά νά μή σαλευθή εις τόν αιώνα τού αιώνος.

Εκκλ.α:4 «Γενεά υπάγει και γενεά έρχεται η δε γη διαμένει εις τον αιώνα».

Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε από την αρχή είναι ότι ο λόγος του Θεού μιλάει για δύο ειδών γη και για δύο ειδών ουρανό. Η πρώτη γη και ο πρώτος ουρανός δημιουργήθηκαν από το Θεό για να εκπληρώσουν συγκεκριμένο σκοπό, να ζήσουν οι άνθρωποι πάνω στη γη, να κάνουν τις εκλογές τους και όσοι αποφασίσουν να ακολουθήσουν τον Ιησού, να φύγουν κάποια στιγμή απ’ αυτή τη γη για να βρεθούν στη νέα γη, την ετοιμασμένη γι’ αυτό το σκοπό. Όταν λοιπόν ο Θεός πάρει τους δικούς Του κοντά Του, στη νέα γη, η παλιά δεν θα έχει λόγο ύπαρξης και ο Θεός θα την καταστρέψει στον καιρό της.

Τα εδάφια αυτά αναφέρουν γενικά παραδεκτές αλήθειες για την πρώτη γη, με τη σημερινή της μορφή. Δεν αναφέ­ρονται στο μελλοντικό σχέδιο του Θεού, ούτε ακυρώνουν τις τόσο καθαρές υποσχέσεις Του για τη δημιουργία καινούργιας γης, κατάλληλης για τη ζωή της αιωνιότητας.

Το πρώτο εδάφιο μας τονίζει τη γνωστή, γενική αλήθεια, ότι η γη είναι καλά τοποθετημένη στη θέση της με τη σοφία του Θεού, ώστε δεν υπάρχει περίπτωση, για οποιαδήποτε αιτία, να φύγει από τη θέση της και να διαταράξει τη ζωή των ανθρώπων που ζουν πάνω της, ούτε και τις φυσικές δυνάμεις που τη συγκρα­τούν σε αρμονία με τα άλλα ουράνια σώματα.

Το δεύτερο εδάφιο αναφέρει τη διαπίστωση του Εκκλησια­στή, που είναι και σε όλους γνωστή, ότι οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν ενώ η γη παραμένει πάντοτε η ίδια. Είναι μια πολύ σωστή σκέψη. Κι εμείς όλοι, συχνά κάνουμε την ίδια σκέψη.

Άλλο όμως οι γενικές αυτές διαπιστώσεις και άλλο το πρό­γραμμα του Θεού για τη δημιουργία νέου ουρανού και νέας γης.

Επίσης, η Αγία Γραφή μας μιλά για δύο «αιώνες». Για τον «παρόντα αιώνα» που άρχισε με τη δημιουργία της γης και του ανθρώπου και θα τελειώσει με τη Δεύτερη Παρουσία του Χριστού (συντέλεια του αιώνος, τέλος του. Ματθ.ιγ:40), και για τον «μέλλοντα αιώνα» που αρχίζει με την Παρουσία του Χριστού, περιλαμβάνει τα χίλια χρόνια της βασιλείας και επε­κτείνεται στην αιωνιότητα. (Οι δε καταξιωθέντες να απολαύσω­σι εκείνον τον αιώνα και την εκ νεκρών ανάσταση. Λουκ.κ:34-35).

Στον «παρόντα αιώνα», ενόσω ζουν άνθρωποι στη γη, η γη θα συνεχίζει να υπάρχει και να εκπληρώνει τον προορισμός της. Δε θα σαλευτεί. Στον «μέλλοντα αιώνα» όμως, ο Θεός μας φανε­ρώνει στο λόγο Του ότι έχει κάποιο άλλο σχέδιο και για τη γη μας. Μετά τα χίλια χρόνια της βασιλείας, θα καταστραφεί και θα γίνει καινούργια, προσαρμοσμένη στη δόξα των τέκνων του Θεού και στην άφθαρτη αιωνιότητα.

Α’ Βας.η:12-13 Τότε ελάλησεν ο Σολομών,  Ο Κύριος είπεν ότι θέλει κατοικεί εν γνόφω· ωκοδόμησα εις σέ οίκον κατοικήσεως, τόπον διά νά κατοικής αιωνίως.

Σήμερα όπως ξέρουμε δεν υπάρχει ο ναός, πώς λοιπόν ο Σολομώντας λέει ότι τον οικοδόμησε για να κατοικεί ο Θεός αιώνια;