Ρωμ.ς:9. Τώρα που
ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, ποτέ δεν θα πεθάνει ξανά. Ο θάνατος δεν
έχει πλέον καμία εξουσία πάνω Του. Για να συνεχίσουμε το συσχετισμό, από τη
στιγμή που αναγεννηθούμε και αναστηθούμε στη νέα ζωή, δεν θα πρέπει ποτέ να
επιστρέψουμε στην παλιά αμαρτωλή ζωή. Η αμαρτία δεν έχει πλέον εξουσία να μας
αναγκάσει να κάνουμε ότι μας προσφέρει.
Ρωμ.ς:10. Ο
Χριστός πέθανε μια φορά, σαν θυσία περί αμαρτίας. Από τότε και στο εξής, ο
άνθρωπος Χριστός ζει για πάντα εις τον Θεό. Έτσι κι εμείς, πρέπει να πεθάνουμε
ως προς την αμαρτία και μετά να ζήσουμε για το Θεό.
Εν ολίγοις, όταν μετανοήσαμε, βαφτιστήκαμε στο όνομα του
Ιησού, και λάβαμε το Άγιο Πνεύμα, εφαρμόσαμε το Ευαγγέλιο — το θάνατο, την ταφή
και την ανάσταση του Χριστού - στη ζωή μας. Πρέπει να ξέρουμε και να
συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει αυτό. Τώρα έχουμε τη δύναμη να ζήσουμε μια νέα
ζωή με νίκη ενάντια στην αμαρτία. Δεν χρειάζεται να ενδίδουμε σε πειρασμούς,
μπορούμε και πρέπει να τους υπερνικούμε με τη δύναμη του Πνεύματος.
Ρωμ.ς:11. Το
δεύτερο βήμα στην αντιμετώπιση της αμαρτίας είναι να λογίσουμε τους εαυτούς μας
σαν νεκρούς ως προς την αμαρτία. Λογίζομαι, είναι όρος της λογιστικής, και σημαίνει
κρίνω, υπολογίζω, μετράω, λαμβάνω υπόψη. Εδώ σημαίνει να αξιολογήσω ή να
θεωρήσω σαν αποτέλεσμα υπολογισμού. Με βάση τις γνώσεις μας από ό, τι έχει ήδη
συμβεί στη ζωή μας, πρέπει να κρίνουμε τους εαυτούς μας νεκρούς κατά την
αμαρτία. Όταν συνειδητοποιούμε ότι πεθάναμε ως προς την αμαρτία, και ως εκ
τούτου η αμαρτία δεν έχει καμία εξουσία πάνω μας, πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα
με αυτή τη γνώση και να αποκηρύξουμε τους νόμους της αμαρτίας. Πρέπει να
θεωρούμε τους εαυτούς μας και να ενεργούμε σαν να ήμασταν πραγματικά νεκροί μεν κατά την αμαρτίαν, ζώντες δε εις
τον Θεόν. Πρέπει να δεχτούμε σαν βέβαιο και αληθινό αυτό το γεγονός.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας για αγιασμό. Ο Θεός
μας έχει δώσει πνευματικούς ποιμένες και δασκάλους, όλη τη δύναμη που
χρειαζόμαστε και είναι ευθύνη μας να ενεργήσουμε σύμφωνα με αυτά που ξέρουμε
και έχουμε λάβει. Αντί απλά να συνεχίζουμε να προσευχόμαστε για νίκη ενάντια
στην αμαρτία, θα πρέπει να αρχίσουμε να περπατάμε με υπακοή. Αν αμαρτάνουμε,
αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε επιλέξει να απειθούμε. Αν ζούμε μια νικημένη ζωή
είναι επειδή επιτρέψαμε στον εαυτό μας να ξαναπέσει κάτω από την επιρροή της
αμαρτίας.
Ένα νεκρός, είναι αναίσθητος σε κάθε μορφή πίεσης και
πειρασμού. Κατά τον ίδιο τρόπο, πρέπει να είμαστε αναίσθητοι στα θέλγητρα της
αμαρτίας. Πεθάναμε με το Χριστό και έχουμε λογιστεί δίκαιοι, τώρα πρέπει να
ενεργήσουμε ανάλογα. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε στην πράξη, ότι είμαστε ήδη
δια πίστεως εν Χριστώ.
