Οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης θα πάνε στον ουρανό.

Είναι άξιο προσοχής, ότι η Αγία Γραφή λέει πολύ καθαρά, πως ο Αβραάμ και οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης θα πάνε κι αυτοί στον ουρανό και θα έχουν επουράνια κληρονομιά μαζί με την Εκκλησία, όταν γίνει η ανάσταση. Όταν πέθαναν δεν πήγαν στον ουρανό, γιατί ήταν κλειστή η οδός τότε, λόγω της πτώσης του ανθρώπου. Τώρα όμως (μετά την ανάσταση του Χριστού) βρίσκονται κοντά στο Χριστό σαν πνεύματα (Εβρ.ιβ:23) και όταν γίνει η ανάσταση θα πάνε εκεί και σαν αναστημένοι άν­θρωποι.

Εβρ.ια:8-10: «Δια πίστεως υπήκουσεν ο Αβραάμ... κατοικήσας εν σκηναίς... διότι περιέμενε την πόλιν την έχουσαν τα θεμέλια, της οποίας τεχνίτης και δημιουργός είναι ο Θεός).

Εβρ.ια:13-16: «Εν πίστει απέθανον ούτοι πάντες μη λαβόντες τας επαγγελίας...διότι οι λέγοντες τοιαύτα, δεικvύουσιν ότι ζητούσι πατρίδα. Και εάν ενεθυμούντο εκείνην εξ ης εξήλθον, ήθελον ευρεί καιρό να επιστpέψωσι. Τώρα όμως επιθυμούσι καλητέραν, τουτέστιν ΕΠΟΥΡΑΝΙΟΝ, δια τούτο ο Θεός δεν επαισχύνεται αυτούς, να λέγη­ται Θεός αυτών, διότι ητοίμασεν δι' αυτούς πόλιν».

Η επουράνια πατρίδα που ζητούσαν και περίμεναν οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, είναι η πόλη που ετοίμασε γι' αυτούς ο Θεός και η πόλη αυτή είναι η «επουράνια Ιερουσαλήμ» (Εβρ.ιβ:22, Αποκ.κα:9-14). Μάλιστα στην Αποκ.κα:12 αναφέρεται ότι στους δώδεκα πυλώνες της πόλης αυτής είναι γραμμένα τα ονόματα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, πράγμα που δείχνει ότι και οι άγιοι της Παλαιάς διαθήκης έχουν μερίδα και θέση στην επουράνια αυτή κληρονομιά.

Η κληρονομιά αυτή είναι για όλους τους αγιασμένους, για όλο το λαό του Θεού: Πράξ.κς:18 «...δια να λάβωσιν άφεσιν αμαρτιών και κληρονομίαν μεταξύ πάντων των αγιασμένων, δια της εις εμέ πίστεως».

Και είναι κληρονομιά επουράνια όχι επίγεια:

Κολ.α:12 «'Εκαμεν ημάς αξίους της μερίδος, του κλήρου (κληρονο­μιάς), των αγίων εν τω φωτί»,

Ρωμ.η:17 «Εάν δε τέκνα και κληρονόμοι, κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χρι­στού»,

Α’ Πέτρ.α:4 «Ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν, εις κληρονομίαν άφθαρτον,..πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς».

Ότι οι Άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δε θα αναστηθούν σε φυσική, γήινη ζωή, αλλά σε πνευματική και επουράνια, φαίνεται καθαρά από τα λόγια του Χριστού στο Λουκ.κ:34-36. Ο Χρι­στός απαντά στην ερώτηση των Σαδδουκαίων (Λουκ.κ:27-33) οι οποίοι τον ρώτησαν, ποιανού θα είναι στην ανάσταση η γυναί­κα, που είχαν παντρευτεί με τη σειρά επτά αδέλφια από το λαό Ισραήλ. Ο Χριστός απάντησε, ότι «όσοι καταξιωθούν να απολαύ­σουν εκείνον τον αιώνα και την εκ νεκρών αναστασιν, ούτε νυμ­φεύουσιν, ούτε νυμφεύονται. διότι ούτε να αποθάνωσι πλέον δύ­νανται, επειδή είναι ισάγγελοι, και είναι υιοί του Θεού, όντες υιοί της αναστάσεως» (εδ.35-36).

Οι Σαδδουκαίοι ρώτησαν, πώς θα είναι η ζωή μετά την ανάσταση των επτά αυτών αδελφών από το λαό Ισραήλ και ο Κύριος απάντησε, πως η ζωή τους θα είναι πνευματική, ίδια με των αγγέλων. Δε θα είναι φυσική, υλική και γήινη με κοινωνικές ανθρώπινες συνήθειες, γιατί κι αυτοί θα είναι «υιοί του Θεού», όπως όλοι οι αναστημένοι πιστοί, είτε της Παλαιάς είτε της Καινής Διαθήκης.

Εβρ.ια:39-40 Καί ούτοι πάντες άν καί έλαβον καλήν μαρτυρίαν διά τής πίστεως, δέν απήλαυσαν τήν επαγγελίαν, διότι ο Θεός προέβλεψε καλύτερόν τι περί ημών, διά νά μή λάβωσι τήν τελειότητα χωρίς ημών.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι, ότι και οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης θα έχουν πνευματική και επουράνια ζωή μετά την ανά­σταση.