Οι εχθροί του χριστιανού

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας αγώνας, αλλά ο αγώνας του πιστού είναι πιο δύσκολος, γιατί έχει εκτός των άλλων, να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλους εχθρούς, που έχουν ένα σκοπό, να κάνουν το χριστιανό άχρηστο.

1. ο κόσμος
2. η σάρκα του
3. ο διάβολος

   Α’ Ιωάν.β:15-17 Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ' είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.

Όταν λέμε κόσμο, δεν εννοούμε τη δημιουργία του Θεού, γιατί ο Θεός αγάπησε τον κόσμο (Ιωάν.γ:16).

Εννοούμε το κοσμικό σύστημα που είναι οργανωμένο πάνω σε εγωισμούς, ταπεινά κίνητρα, ανάξια πρότυπα αξιών, και δεν δίνει στο Θεό τη θέση που Του ανήκει.

Οι τέχνες, οι επιστήμες, η πολιτική και οι διασκεδάσεις κυριαρχούνται από έναν ανθρωποκεντρικό τρόπο ζωής που αγνοεί τον Κύριο και αποκηρύσσει το λόγο Του. Άνδρες και γυναίκες, τυφλωμένοι απ’ τον Σατανά και εξαπατημένοι απ’ τις πονηρές καρδιές τους, προσπαθούν μάταια να βρουν ευτυχία χωρίς τον Θεό. Όμως και αυτό το σύστημα σκέψης που θεωρεί τον άνθρωπο «μέτρο όλων των πραγμάτων» τους απομακρύνει περισσότερο από τον Κύριο.

Ο κόσμος, το πονηρό αυτό σύστημα για το οποίο μιλήσαμε, εργάζεται για να μας οδηγήσει σε πνευματική ήττα χρησιμοποιώντας τρία δυνατά όπλα. Ο απόστολος Ιωάννης τα ορίζει σαν «η επιθυμία της σαρκός, η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου» (Α’ Ιωάν.β:15-16). 

«Η επιθυμία της σαρκός»

Όταν ο Ιωάννης μιλάει για την επιθυμία της σάρκας έχει υπόψη του τη φυσική μας ύπαρξη και τους κινδύνους που μας δημιουργεί.

Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τις ορέξεις της σάρκας για να πετύχει τους σκοπούς του και να μας εμποδίσει να γίνουμε ώριμοι χριστιανοί όπως μας θέλει ο Θεός.

Πριν προχωρήσουμε, ας υπενθυμίσω το γεγονός ότι τα σώματά μας και οι φυσικές τους επιθυμίες δεν είναι πονηρά από τη φύση τους. Η απόλαυση της καλής τροφής, το σεξ μέσα στα πλαίσια της έγγαμης ζωής και η απόκτηση πραγμάτων που μας παρέχουν ανέσεις δεν πρέπει να θεωρούνται αμαρτωλά. Ο Παύλος μας λέει πως ο Θεός «δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν» (Α' Τιμ.ς:17). 

Ας θυμόμαστε λοιπόν, πως οι σωματικές επιθυμίες μόνες τους δεν είναι κακές. Όμως το σατανοκρατούμενο κοσμικό σύστημα συχνά χρησιμοποιεί αυτές τις φυσιολογικές απαιτήσεις για να οδηγήσει τους ανθρώπους στην αμαρτία (Α’ Ιωάν.ε:19).

Σε κάποια στιγμή αδυναμίας, ακόμα και πιστοί μπορεί μερικές φορές να πέσουν θύματα στις πανουργίες του κακού. Μπορεί να δελεαστούν προς μια μεγάλη αμαρτία.

Κολ.γ:5 Νεκρώσατε λοιπόν τα μέλη σας τα επί της γης, πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν και την πλεονεξίαν, ήτις είναι ειδωλολατρεία,

Α’ Πέτρ.β:11 Αγαπητοί, σας παρακαλώ ως ξένους και παρεπιδήμους, να απέχητε από των σαρκικών επιθυμιών, αίτινες στρατεύονται κατά της ψυχής,

Τίτ.β:11-12 Διότι εφανερώθη η χάρις του Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν τω παρόντι αιώνι,

Β’ Τιμ.β:22 Τας δε νεανικάς επιθυμίας φεύγε και ζήτει την δικαιοσύνην, την πίστιν, την αγάπην, την ειρήνην μετά των επικαλουμένων τον Κύριον εκ καθαράς καρδίας.

Φιλ.γ:7-8 Πλην εκείνα, τα οποία ήσαν εις εμέ κέρδη, ταύτα ενόμισα ζημίαν διά τον Χριστόν· μάλιστα δε και νομίζω τα πάντα ότι είναι ζημία διά το έξοχον της γνώσεως του Ιησού Χριστού του Κυρίου μου, διά τον οποίον εζημιώθην τα πάντα, και λογίζομαι ότι είναι σκύβαλα διά να κερδήσω τον Χριστόν

Όταν η επιθυμία για ένα μεγαλύτερο σπίτι, για ένα καινούργιο αυτοκίνητο ή κάποιο άλλο υλικό όφελος {που μπορεί κατ’ αρχήν να μην είναι κάτι κακό) γίνεται το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ζωής μας, έχουμε πέσει θύματα της επιθυμίας της σάρκας. Ο χριστιανός μπορεί ποτέ να μη βρεθεί ένοχος για μοιχεία ή πορνεία ή κάποια άλλη αθέμιτη πράξη και όμως να ζει μόνο για την ικανοποίηση φυσικών απολαύσεων.

Αν προσπαθείς να κερδίσεις περισσότερα χρήματα χρησιμοποιώντας κάποιες παραπλανητικές μεθόδους σε βάρος κάποιου συνανθρώπου σου, ή εκμεταλλευόμενος την καλπάζουσα ανεργία, είσαι ένοχος της αγάπης του κόσμου, είσαι θύμα της επιθυμίας της σάρκας. Αλλά και όταν ξοδεύεις τόσα πολλά για τις ανέσεις σου που να μην σου μένουν καθόλου χρήματα για την εκκλησία ή κάποιο άλλο χριστιανικό έργο, έχεις πληγωθεί από το όπλο του κοσμικού οπλοστασίου.

Κάθε χριστιανός πρέπει να είναι άγρυπνος πάντοτε - όχι μόνο ενάντια στα σαρκικά πάθη αλλά σε ένα πλήθος από πειρασμούς με τους οποίους οι φυσικές μας ανάγκες μπορούν να μας οδηγήσουν στην αμαρτία. Κάθε φορά που μας απορροφά η αναζήτηση αυτού που ικανοποιεί το φυσικό σε βάρος του πνευματικού μας αγαθού, έχουμε χάσει άλλον ένα γύρο στη μάχη με την επιθυμία της σάρκας.

«Η επιθυμία των οφθαλμών» (Εύα – Λωτ)

Η δεύτερη μορφή δοκιμασίας με την οποία το κοσμικό σύστημα προσπαθεί να μας προσβάλει είναι η επιθυμία των ματιών. Η πύλη των ματιών είναι ένα μέσο κατάλληλο για να δοκιμάσει κανείς ικανοποίηση από τις εμπειρίες των άλλων. Για παράδειγμα, αν κάποιος νοιώθει μίσος, μπορεί να βρει κάποια διέξοδο αυτού του συναισθήματος διαβάζοντας βιβλία βίας ή βλέποντας σκηνές βίας στην τηλεόραση.

Κι είναι τούτος ένας λόγος που πρέπει ο χριστιανός να αποφεύγει όλα τα αναγνώσματα και θεάματα που τρέφουν ταπεινές επιθυμίες και κακές κλίσεις.

Ψαλμ.ρα:3 Δεν θέλω βάλει προ οφθαλμών μου πράγμα πονηρόν· μισώ τους ποιούντας παράνομα· ουδέν τούτων θέλει κολληθή εις εμέ.

Ιώβ λα:1 Έκαμον συνθήκην μετά των οφθαλμών μου· και πως να έχω τον στοχασμόν μου επί παρθένον;

Ακόμα η επιθυμία των ματιών οδηγεί ένα πρόσωπο σε πτώση με άλλους τρόπους. Από την πόρτα του ματιού, για παράδειγμα, παρακολουθεί κανείς τα θεαματικά σπορ. Οι αθλητικές εκδηλώσεις δεν είναι κακές από τη φύση τους. Όταν όμως ο άνθρωπος του Θεού επηρεάζεται τόσο πολύ από αυτού του είδους τη διασκέδαση ώστε δεν βρίσκει πιά χρόνο να θρέψει την ψυχή του, όταν φτάσει σε σημείο να απουσιάζει από πνευματικές δραστηριότητες για να παρακολουθήσει ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι, τότε έχει ήδη σοβαρά ηττηθεί στον αγώνα του με τον κόσμο.

Φίλε, πώς αντιμετωπίζεις την «επιθυμία των οφθαλμών;» Επιτρέπεις σε ό,τι βλέπεις να σε αρρωσταίνει πνευματικά; Μήπως έχεις αδρανήσει πνευματικά επειδή είσαι τόσο απασχολημένος με τις οπτικές σου απολαύσεις; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, οι δυνάμεις του Άδη γελούν σε βάρος σου χαιρέκακα, γιατί έχουν κερδίσει στη ζωή σου μια σοβαρή μάχη.

«Η αλαζονεία του βίου» (η αρρώστια του αιώνα μας)

Ψαλ.ι:4 Ο ασεβής διά την αλαζονείαν του προσώπου αυτού δεν θέλει εκζητήσει τον Κύριον· πάντες οι διαλογισμοί αυτού είναι ότι δεν υπάρχει Θεός.

Παρ.η:13 Ο φόβος του Κυρίου είναι να μισή τις το κακόν· αλαζονείαν και αυθάδειαν και πονηράν οδόν και διεστραμμένον στόμα εγώ μισώ.

Όταν ο απόστολος Ιωάννης χρησιμοποιεί την έκφραση «η αλαζονεία του βίου», έχει στο νου του την μάταιη επιδεικτικότητα που μας κάνει να νομίζουμε πως είμαστε κάποιοι. Μερικοί άνθρωποι έχουν την γνώμη πως η τάση αυτή βρίσκεται μόνο ανάμεσα στην «υψηλή κοινωνία». Αυτό δεν είναι αλήθεια. Η υπερηφάνεια της ζωής υπάρχει σε κάθε οικονομική και κοινωνική στάθμη. Όλη η ανθρωπότητα είναι γεμάτη από κακά που οφείλονται στην υπερηφάνεια της ζωής.

Αυτή η ιδιαίτερη μορφή του κακού είναι που κινεί ένα πλούσιο άτομο να πει ψέματα, να απατήσει, ακόμα και να εγκληματήσει για να κερδίσει περισσότερα.

Αυτή ωθεί τον παντρεμένο άνδρα να κλέψει τη γυναίκα του άλλου για να ικανοποιήσει το εγώ του. Αυτή κάνει μια ελκυστική κοπέλα να παίζει με τις καρδιές των ανδρών μόνο και μόνο για να μπορεί να λέει: «άλλη μια κατάκτηση». Μάλιστα, η υπερηφάνεια της ζωής είναι αιτία για αναρίθμητα κακά.

Χριστιανέ φίλε: Το κοσμικό σύστημα πού είναι παραταγμένο ενάντια στον Θεό χρησιμοποιεί την ανθρώπινη υπερηφάνεια ακόμα και στη ζωή των ανθρώπων του Θεού. Επίτρεψέ μου, να σε ρωτήσω: «Τι γίνεται με σένα;» Προσπαθείς να φαίνεσαι κάποιος στα μάτια των άλλων; Υποβιβάζεις τους άλλους για να υψώσεις το προσωπικό σου γόητρο; Αν έτσι έχουν τα πράγματα, είναι καιρός να εξομολογηθείς την αμαρτία σου και ζήτησε από τον Θεό να σου δώσει το πνεύμα της ταπεινοφροσύνης που χαρακτήριζε τον Κύριο Ιησού Χριστό.

Εμείς, που γνωρίζουμε τον Χριστό, αγωνιζόμαστε μια μάχη με το κοσμικό σύστημα που είναι αντίθετο στον Θεό και τη Βίβλο. Αν δεν μείνουμε άγρυπνοι έστω και προς στιγμή, κινδυνεύουμε να χάσουμε τη χαρά μας και να καταστρέψουμε την μαρτυρία μας σαν πιστοί του Χριστού.

Χωρίς να το καταλαβαίνουμε, αφήνουμε την επιθυμία για σαρκικές ικανοποιήσεις να μας οδηγεί στην αμαρτία, να χρησιμοποιεί την πόρτα των ματιών μας για να βλάψει το πνευματικό μας καλό, να μας δελεάσει για να ενδώσουμε στο πάθος μας για γόητρο και έτσι να οδηγηθούμε σε άπρεπες κουβέντες και πράξεις.

Ύστερα από αυτά ας φροντίσουμε ώστε ποτέ - ούτε για μια στιγμή - να μην αφήσουμε τα γήινα και υλικά πράγματα να μπουν μπρος από τα πνευματικά.

Ιωάν.ιε:19 Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ' εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, διά τούτο σας μισεί ο κόσμος.

Ιωάν.ις:33 Ταύτα ελάλησα προς εσάς, διά να έχητε ειρήνην εν εμοί. Εν τω κόσμω θέλετε έχει θλίψιν· αλλά θαρσείτε, εγώ ενίκησα τον κόσμον.

Ας βάλουμε τα πρώτα πράγματα στην πρώτη θέση! Ας είναι ο Χριστός ο Κύριος της ζωής μας. Ας υπολογίζουμε στις πνευματικές αξίες και πραγματικότητες και ας βλέπουμε με εμπιστοσύνη την αιωνιότητα. Μ’ αυτό τον τρόπο, ποτέ δεν θα πέσουμε θύματα «της επιθυμίας των ματιών, της επιθυμίας της σάρκας και της περηφάνειας της ζωής».

Για κείνον όμως που δεν έχει αναγεννηθεί, θέλω να τον προειδοποιήσω, πως το κοσμικό σύστημα στο οποίο ανήκει, γρήγορα θα ξεπεραστεί. Ο απόστολος Ιωάννης λέει: «ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού, όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα» (Α' Ιωάν. β:17).

Όταν ταυτίζεσαι με τους σκοπούς και τους τρόπους του κόσμου, ταυτίζεις τον εαυτό σου με ένα σύστημα που κυριολεκτικά δεν έχει μέλλον.

Τίποτα από όσα ο κόσμος μπορεί να σου προσφέρει δεν έχει μονιμότητα. Κι αν θέλγεσαι από αυτά τα πράγματα, σίγουρα θα απογοητευθείς και θα δυστυχήσεις. Αν όμως πιστέψεις στον Κύριο Ιησού Χριστό και τον κάνεις κέντρο της ζωής σου, μπορείς να χαίρεσαι. Μπορείς να αναπαύεσαι στην υπόσχεση «όστις πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα».