Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αλαζονεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αλαζονεία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

Η θεραπεία της πραγματικής αλαζονείας


Μια συμπεριφορά, που θα μπορούσε κανείς να την ονομάσει «περιοχή υψηλού κινδύνου», είναι το αν υπάρχει ή όχι ταπείνωση στη ζωή μας.

Η Γραφή μας εκπλήσσει γιατί μας προτείνει απροσδόκητους τρόπους για να ελέγξουμε αν έχουμε ταπεινωθεί μπροστά στο Θεό.

Το αν είμαστε ταπεινοί ή όχι στο Θεό, αποδεικνύεται από το πώς μιλάμε για τους άλλους.

Ιακ.δ:11,12 Μη καταλαλείτε αλλήλους, αδελφοί. Όστις καταλαλεί αδελφόν και κρίνει τον αδελφόν αυτού, καταλαλεί τον νόμον και κρίνει τον νόμον και εάν κρίνης τον νόμον, δεν είσαι εκτελεστής του νόμου, αλλά κριτής. Εις είναι ο νομοθέτης, ο δυνάμενος να σώση και να απολέση· συ τις είσαι όστις κρίνεις τον άλλον;

Τρίτη 19 Μαρτίου 2019

«Ευχαριστώ» ή «το ξέρω»;





Πώς απαντάς όταν σου κάνουν ένα κομπλιμέντο;

Όταν κάποιος με επαινούσε για κάτι, είχα μάθει να απαντώ ταπεινά, «ευχαριστώ».

Δυστυχώς όμως, όλο και περισσότεροι άνθρωποι, από διασημότητες μέχρι τα παιδιά του σχολείου, καυχιούνται για τον εαυτό τους και απαντούν «το ξέρω» όταν τους επαινούν.

Υπήρχαν κάποιοι στην πρώτη εκκλησία που ύψωναν τους εαυτούς τους και ο Παύλος είπε: «αλλ' αυτοί καθ' εαυτούς μετρούντες εαυτούς και προς εαυτούς συγκρίνοντες εαυτούς ανοηταίνουσιν» Β’ Κορ.ι:12

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

«Το λιοντάρι βρύχησε· ποιος δεν θα φοβηθεί;» - Αμώς γ:1-15

Τα προνόμια συνοδεύονται από ευθύνες, πάντα.

Προχωρώ στην ωριμότητα όταν συνειδητοποιώ και ζω με αυτή την αλήθεια.

Σαν νέος, έχω το προνόμιο να είμαι ανεξάρτητος οικονομικά και να κάνω ό,τι θέλω όταν αναλάβω την αντίστοιχη ευθύνη για τις υποχρεώσεις μου.

Για να έχω το προνόμιο να κάτσω στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου, έχω την ευθύνη να είμαι νόμιμος και να μπορώ να οδηγήσω σωστά.

Η ελευθερία του λόγου είναι προνόμιο κι ευθύνη. Όταν ανοίγω το στόμα μου να πω κάτι, ή όταν μου δίνουν τον λόγο να πω κάτι, έχω την ευθύνη να προσέχω ώστε με τα λόγια μου να κάνω καλό, κι όχι να καταστρέψω.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Οι εχθροί του χριστιανού



Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας αγώνας, αλλά ο αγώνας του πιστού είναι πιο δύσκολος, γιατί έχει εκτός των άλλων, να αντιμετωπίσει τρεις μεγάλους εχθρούς, που έχουν ένα σκοπό, να κάνουν το χριστιανό άχρηστο.

  1. ο κόσμος
  2. η σάρκα του
  3. ο διάβολος
   Α’ Ιωάν.β:15-17 Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω. Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ' είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.

Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ (3)

Σάρκα, ο εσωτερικός εχθρός

Ένα συνηθισμένο αίτημα που συχνά ακούγεται στις συναθροίσεις προσευχής είναι: «Κύριε, συγχώρεσε τις αδυναμίες μας». Καθένας αμέσως σκέφτεται κάποιες συγκεκριμένες αμαρτίες προς τις οποίες ο ίδιος ρέπει. Για έναν μπορεί να είναι επιθυμία, για κάποιον άλλο ίσως είναι πλεονεξία, για άλλους ίσως είναι φθόνος, έχθρα, κουτσομπολιό ή ίσως κάποια άλλη κρυφή αμαρτία. Αυτή η προσευχή εκφράζει ακριβώς μια τυπική ανάγκη.

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016

ΠΩΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΝΙΚΗΤΗΣ (2)

«Η επιθυμία της σαρκός»

Όταν ο Ιωάννης μιλάει για την επιθυμία της σάρκας έχει υπόψη του τη φυσική μας ύπαρξη και τους κινδύνους που μας δημιουργεί.

Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τις ορέξεις της σάρκας για να πετύχει τους σκοπούς του και να μας εμποδίσει να γίνουμε ώριμοι χριστιανοί όπως μας θέλει ο Θεός.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Το βιβλίο των αριθμών 22

ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ιδ:1-5 Τι άλλο μπορούσε να περιμένει κανείς από ένα λαό που δεν έβλεπε τίποτε άλλο παρά ισχυρούς γίγαντες, ψηλά τείχη και μεγάλες πόλεις; Τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί εκτός από δάκρυα και στεναγμούς σε μια συναγωγή που έβλεπε τον εαυτό της σαν ακρίδες μπροστά σε αξεπέραστες δυσκολίες, χωρίς κανένα αίσθημα της δύναμης του Θεού;
Τι τεράστια διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά που διαδραματίζονται εδώ και στα λόγια που διαβάζουμε στην Έξ.ιε:13-18! Είναι δυνατόν εκείνοι που ψάλουν το άσμα του θριάμβου στην όχθη της Ερυθράς θάλασσας να γίνουν άπιστοι κλαψιάρηδες στην Κάδης;

Σάββατο 12 Μαρτίου 2016

Υπερηφάνεια, και υπερήφανο βλέμμα.



Ο Θεός μισεί τους υπερήφανους οφθαλμούς (Παρ.ς:17). Στους υπερήφανους αντιτάσσεται και δίνει χάρη στους ταπεινούς (Ιακ.δ:6). Η υπερηφάνεια ήταν η αμαρτία που έγινε αιτία για την πτώση του Σατανά, και που θα γίνει η αιτία της πτώσης και της καταστροφής όλων όσων την υποκρύπτουν (Ησ.ιδ:12-15 Παρ.ις:18).

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

Ημάρτησα


Δευτ.α:41 Τότε απεκρίθητε και είπετε προς εμέ, Ημαρτήσαμεν εις τον Κύριον· ημείς θέλομεν αναβή και πολεμήσει κατά πάντα όσα προσέταξεν εις ημάς Κύριος ο Θεός ημών. Και ζωσθέντες έκαστος τα πολεμικά όπλα αυτού, ήσθε προπετείς να αναβήτε εις το όρος.

Είναι πολύ εύκολο να πει κανείς: Αμάρτησα!

Κι ο Σαούλ το είπε αργότερα, αλλά χωρίς να καταλαβαίνει τη σημασία του.

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Επίδειξη δύναμης και ισχύος

Η επιθυμία για ύψος τι εκφράζει;
Έχει σχέση με τη δύναμη. Δύναμη και κυριαρχία. Ο άνθρωπος επιθυμεί να ανέβει ψηλά. Αυτό είναι διάχυτο μέσα στην ιστορία. Το συναντούμε σε κάθε πολιτισμό. Αν ανατρέξουμε με τη μνήμη μας πίσω στην ιστορία θα δούμε ότι το πρώτο σύμβολο δύναμης που ύψωσε ο άνθρωπος, ήταν σχεδόν εκατό χρόνια μετά τον κατακλυσμό και έκφραζε ακριβώς ότι εκφράζει και σήμερα το κάθε σύμβολο δύναμης του ανθρώπου. Επιθυμία για φήμη, για δόξα, για ένα πολύ υψηλό όνομα που να φτάνει ως τα ουράνια.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ 2 - Σημεία των έσχατων ημερών

















Η Γραφή μαρτυρεί για τη θέση μας μέσα στην προφητεία, με σημεία που ήδη έχουν συμβεί, με σημεία που συμβαίνουν τώρα και άλλα που πρόκειται να συμβούν. 

Ο Θεός θέλει να είμαστε έτοιμοι για τις έσχατες ημέρες.

Παρασκευή 23 Αυγούστου 2013

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Ο Θεός μου έδειξε ότι εγώ είμαι ο αληθινός ποιμένας!




ΕΡΩΤΗΣΗ:
             
Ο Θεός δεν μιλάει πια σε μεμονωμένα άτομα; Εγώ ξέρω ότι μιλάει σε μένα. Όμως ο ποιμένας μου μου λέει ότι πρέπει να υπακούω σ’ αυτόν κι ότι αυτές οι φωνές είναι απ’ το διάβολο. Ακόμα είμαι πεπεισμένος ότι ο Θεός μου αποκαλύπτει πράγματα που έχει ανάγκη αυτή η εκκλησία. Μου έχει πει ότι ο ποιμένας είναι ο λίθος προσκόμματος που η εκκλησία δεν προχωράει κι ότι δεν αγαπάει πραγματικά τις ψυχές. Ακόμα μου έδειξε ότι άτομα είναι σε θέσεις που δεν έπρεπε να είναι. Ο Θεός μου έδειξε ότι εγώ είμαι ο πραγματικός ποιμένας. Θέλει να οδηγήσω το λαό Του σε βαθιές πνευματικές αλήθειες, όμως ο ποιμένας αφήνει τους ανθρώπους να λιμοκτονούν και δεν μ’ αφήνει να κάνω το θέλημα του Θεού.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2013

Η αλαζονεία της αγιότητας

Είμαι βέβαιος ότι  αυτός ο τίτλος είναι όχι μόνον ασυνήθιστος, αλλά και πολύ παράξενος. Μέσα μας δημιουργείται αμέσως αντίδραση και άπωση. Δεν μπορεί να στέκει κάτι τέτοιο, θα πουν πολλοί ίσως και θα προσπαθήσουν να τον απορρίψουν. Δύο τόσο διαφορετικές έννοιες δίπλα-δίπλα, δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι να πορεύονται μαζί; Φαίνεται αταίριαστο και ίσως λαθεμένο.

Κατανοώ όλες αυτές τις αντιδράσεις όσων είναι καλοπροαίρετοι που εκζητούν από καρδιάς το φως της αλήθειας. Όμως ας μη βιαστούμε να γυρίσουμε σελίδα ή να απορρίψουμε κάτι που αρχικά δεν καταλαβαίνουμε, που μας ξενίζει ή μας ανησυχεί ίσως. Έχουμε να κάνουμε με τον πολυμήχανο εχθρό της ψυχής μας το Σατανά, που «οι μεθοδείες του» ξεπερνούν και το πιο δυνατό ανθρώπινο μυαλό και την πιο προικισμένη φαντασία. Ας μη βιαζόμαστε όταν έχουμε να κάνουμε με τον «απ’αρχής ανθρωποκτόνο διάβολο», που όταν του δώσουμε τόπο στοχεύει ακόμα και την ψυχή των «εκλεκτών» να πλανήσει και να απολέσει, (Ιωάν.η:44, Ματθ.κδ:24, Αποκ.ιβ:9).

Κυριακή 19 Αυγούστου 2012

Μπορούμε να εγκαταλείψουμε το Θεό;


Το κάνουμε συχνά στη ζωή μας. Πιστεύω όλοι μας έχουμε παρόμοιες εμπειρίες. Λέμε κάποια πράγματα, χρησιμοποιούμε έννοιες που δεν ξέρουμε ακριβώς το πραγματικό τους νόημα, την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχουν και τις συνέπειες που συνήθως ακολουθούν. Και αν μείνει κανείς μόνο στα λόγια, ας πούμε ότι οι συνέπειες είναι ελαφρύτερες. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή, διότι συνήθως δεν αρκούμαστε στα λόγια, αλλά προχωράμε σε έργα, σε πράξεις, σε ζωή. Κάποτε προχωράμε τόσο γρήγορα, είμαστε τόσο αποφασισμένοι, που δεν μπορούμε ούτε καν να σκεφτούμε να γυρίσουμε πίσω, ούτε να ανακόψουμε πορεία, όπως λένε οι ειδικοί. Και τότε η κατάληξη είναι συντρίμμια και ολοκληρωτικός όλεθρος. Σε αυτήν ακριβώς την κατηγορία ανήκει και η φράση «Εγκαταλείπω το Θεό, …προσπερνάω το Θεό, …αγνοώ το Θεό…» όποιος κι αν τη λέει, ό, τι κι αν εννοεί ο ίδιος και οι γύρω απ’ αυτόν.