«Το λιοντάρι βρύχησε· ποιος δεν θα φοβηθεί;» - Αμώς γ:1-15

Τα προνόμια συνοδεύονται από ευθύνες, πάντα.

Προχωρώ στην ωριμότητα όταν συνειδητοποιώ και ζω με αυτή την αλήθεια.

Σαν νέος, έχω το προνόμιο να είμαι ανεξάρτητος οικονομικά και να κάνω ό,τι θέλω όταν αναλάβω την αντίστοιχη ευθύνη για τις υποχρεώσεις μου.

Για να έχω το προνόμιο να κάτσω στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου, έχω την ευθύνη να είμαι νόμιμος και να μπορώ να οδηγήσω σωστά.

Η ελευθερία του λόγου είναι προνόμιο κι ευθύνη. Όταν ανοίγω το στόμα μου να πω κάτι, ή όταν μου δίνουν τον λόγο να πω κάτι, έχω την ευθύνη να προσέχω ώστε με τα λόγια μου να κάνω καλό, κι όχι να καταστρέψω.

Προς δόξαν Kυρίου ;

«Θα σας διηγηθώ κάτι για τη Δόξα του Κυρίου..»

Μια εισαγωγή που συνήθως ελκύει το ενδιαφέρον του ακροατή.

Κάτι θαυμαστό θα περιγράψει ο ομιλητής στη συνέχεια.

Θα είναι όμως για τη Δόξα του Κυρίου, ή θα προκύψει για τη δόξα του ομιλητή;

Θα φανερωθεί κάτι που ο Θεός έκανε,ή κάτι που ο ομιλητής θέλει να πει για τον εαυτό του και απλά χρησιμοποιεί προκάλυμμα;

Ο Απ. Παύλος στο χωρίο Β΄Κορινθ. 12ιβ΄/2 περιγράφει κάτι θαυμάσιο.Αναφέρεται σε κάποιον άνθρωπο εν Χριστώ ο οποίος κατά ένα μυστήριο τρόπο αρπάχτηκε μέχρι τον τρίτο ουρανό !

Στη δική μου αντίληψη τα μυστήρια εδώ είναι δύο.Το πρώτο είναι αυτό που εισπράττει κάθε αναγνώστης αυτού του χωρίου.Το δεύτερο είναι η ίδια η ερμηνεία της Εκκλησίας για το χωρίο αυτό.