Τι περιμένει από μένα ο Θεός;

Ιωάν.ις:13 Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.

Όμορφη, θαυμαστή αλήθεια, που τονίζει τις ευθύνες σου σαν παιδί του Θεού.

Ένα νήπιο είναι αμέριμνο, χωρίς ευθύνες. Ο ώριμος άνθρωπος αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Τα προνόμια και οι ευθύνες κάθε χριστιανού

 

Εισαγωγή

Εάν είσαι νέος Χριστιανός, μπορεί να είσαι μπερδεμένος και ίσως λίγο φοβισμένος για αυτό το νέο είδος ζωής που έχεις ξεκινήσει.

Αυτό είναι φυσικό, γιατί είσαι σαν ένα μωρό που μόλις γεννήθηκε στον κόσμο. Ένα μωρό χρειάζεται πολλά χρόνια για να μάθει τα πάντα για τη ζωή, με τις ευθύνες και τις δυσκολίες της.

Και το βήμα που έχεις κάνει για να δεχτείς τον Ιησού Χριστό σαν Σωτήρα και Κύριό σου δεν είναι το τέλος – είναι μια πύλη για μια εντελώς νέα ζωή.

Αυτολύπηση και μετατόπιση ευθυνών

 

Η μετατόπιση ευθυνών έχει γίνει μια σοβαρή επιδημία, ακόμη και μεταξύ των Χριστιανών. Νομίζεις ότι δεν είναι πρόβλημα;

Αντί να συμφωνήσουμε με το Θεό ότι είμαστε αμαρτωλοί, συχνά αναλύουμε και βασανιζόμαστε μέχρι να βρούμε τρόπους να επιρρίψουμε την ευθύνη για τις αποτυχίες μας σε κάποιον ή κάτι έξω από τον εαυτό μας.

Μπορούμε να κατηγορήσουμε οποιονδήποτε και οτιδήποτε, αλλά οι γονείς είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς αποδιοπομπαίοι τράγοι.

Γιατί κάποιοι νομίζουν ότι το να βάζεις όρια, δεν είναι χριστιανικό;

Είναι βιβλικό το να βάζεις όρια; Μια ματιά στο γιατί τα υγιή όρια είναι κάτι που ο Θεός θέλει να κάνουμε - δεν είναι κάτι που μας κάνει ενοχλητικούς.

Τα όρια μας λένε ποια είναι η ευθύνη μας και ποια είναι η ευθύνη των άλλων.

Η Γαλ.ς:2-7, μιλάει για τα όρια:

Αυτολύπηση και μετατόπιση ευθυνών

Η μετατόπιση ευθυνών έχει γίνει μια σοβαρή επιδημία, ακόμη και μεταξύ των Χριστιανών. Νομίζεις ότι δεν είναι πρόβλημα;

Αντί να συμφωνήσουμε με το Θεό ότι είμαστε αμαρτωλοί, συχνά αναλύουμε και βασανιζόμαστε μέχρι να βρούμε τρόπους να επιρρίψουμε την ευθύνη για τις αποτυχίες μας σε κάποιον ή κάτι έξω από τον εαυτό μας.

Αλλάζοντας μέρα με την μέρα

Δύο πράγματα που πάντα συμβαίνουν στις ζωές αυτών που ακολουθούν τον Ιησού Χριστό.

Ίσως η πιο διαδεδομένη αίρεση στη σύγχρονη εκκλησία είναι η άποψη ότι ο Χριστιανός δεν έχει ευθύνες.

Η σωτηρία βασίζεται στην πίστη, όχι στα έργα.

Αλλά η σωτηρία πάντα οδηγεί σε υπακοή και έργα.

«Το λιοντάρι βρύχησε· ποιος δεν θα φοβηθεί;» - Αμώς γ:1-15

Τα προνόμια συνοδεύονται από ευθύνες, πάντα.

Προχωρώ στην ωριμότητα όταν συνειδητοποιώ και ζω με αυτή την αλήθεια.

Σαν νέος, έχω το προνόμιο να είμαι ανεξάρτητος οικονομικά και να κάνω ό,τι θέλω όταν αναλάβω την αντίστοιχη ευθύνη για τις υποχρεώσεις μου.

Για να έχω το προνόμιο να κάτσω στο τιμόνι ενός αυτοκινήτου, έχω την ευθύνη να είμαι νόμιμος και να μπορώ να οδηγήσω σωστά.

Η ελευθερία του λόγου είναι προνόμιο κι ευθύνη. Όταν ανοίγω το στόμα μου να πω κάτι, ή όταν μου δίνουν τον λόγο να πω κάτι, έχω την ευθύνη να προσέχω ώστε με τα λόγια μου να κάνω καλό, κι όχι να καταστρέψω.

Το κάλυμμα (6)

Εδ.5 & 6 – Η ευθύνη της γυναίκας

«Πάσα δε γυνή προσευχομένη ή προφητεύουσα με την κεφαλήν ασκεπή καταισχύνει την κεφαλήν εαυτής· διότι εν και το αυτό είναι με την εξυρισμένην. Επειδή αν δεν καλύπτηται η γυνή, ας κουρεύση και τα μαλλία αυτής· αλλ' εάν ήναι αισχρόν εις γυναίκα να κουρεύη τα μαλλία αυτής ή να ξυρίζηται, ας καλύπτηται».

Εδώ έχουμε ακριβώς το αντίστροφο για τη γυναίκα. Πρέπει να καλύπτει το κεφάλι της, σε αντίθεση με τον άντρα που εντέλλεται να αποκαλύπτει.

Τι σημαίνει αυτό;

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Η ευθύνη του χριστιανού απέναντι στο γάμο.  Ένας χριστιανός δεν πρέπει ποτέ να μπαίνει σε μια σχέση ή κατάσταση χωρίς πολύ προσευχή και τέλεια παράδοση της ζωής του στο θέλημα του Θεού. Πρώτα απ’ όλα, όταν θέλει να παντρευτεί, αυτός/αυτή θα πρέπει πάντα να σκέφτεται ένα χριστιανό σύζυγο. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει να βρει επικοινωνία, αρμονία ή ευτυχία μ’ έναν άπιστο (Β’ Κορ.ς:14-16, Α’ Κορ.ζ:39). Ωστόσο αν κάποιος είναι παντρεμένος πριν γίνει χριστιανός, αυτός/αυτή πρέπει να παραμείνει με τον/την σύζυγό του προσπαθώντας να τον/την κερδίσει στο Χριστό (Α’ Κορ.ζ:7-16). Τα νεαρά άτομα που βάζουν το θέλημα του Θεού πάνω από καθετί άλλο στη ζωή τους, θα οδηγηθούν απ’ το Πνεύμα Του σ’ ό,τι είναι σωστό και καλό κι εκεί θα βρουν ευτυχία και ευλογία. Οι νεαροί χριστιανοί  πρέπει να απαρνηθούν τελείως τα χαλαρά ήθη της σημερινής ανεκτικής κοινωνίας, τα οποία ο Κύριος καταδικάζει.

«ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑΝ ΣΟΥ... ΕN ΤΗ ΟΙΚΙΑ ΣΟΥ»

Δευτερονόμιο ια:13-25

Σπουδαιότητα του λόγου του Θεού

Στον ψαλμό ριθ, μπορούμε να προσέξουμε τη σπουδαιότητα του λόγου του Θεού, στην πνευματική ζωή του ατόμου και του συνόλου. Εξάλλου, ο ίδιος ο Κύριος μας δίδαξε ότι - «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος, αλλ’ επί παντί ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού» (Ματθ.δ:4). Πνευματική ζωή χωρίς τη ζωοδότρα δύναμη του λόγου του Θεού, είναι ακατανόητη.

Το βιβλίο των αριθμών 008

ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

(Κααθίτες, Γηρσωνίτες, Μεραρίτες, αριθμούνται για υπηρεσία)

δ:1-3

Οι τρεις βασικές οικογένειες των Λευιτών κατατάσσονται σε υπηρεσίες, εκτός την οικογένεια του Ααρών. Κάθε ομάδα ήταν υπεύθυνη για τη μεταφορά κάποιων τμημάτων της σκηνής του Μαρτυρίου.

Η ηλικία υπηρεσίας τους άρχιζε στα 30 και τέλειωνε στα 50. Τα 30 χρόνια εί­ναι η ηλικία που ο άνδρας ωριμάζει και είναι ικανός να αναλάβει υπηρεσία μέσα στη σκηνή του Θεού (Χριστός, Ιωάννης ο βαπτιστής).

50 = Το έτος της αφέσεως, ο άνθρωπος ήταν ελεύθερος από χρέη, από σκλαβιά, έτοιμος για μια καινούρια αρχή (Πεντηκοστή - δόθηκε το Άγιο Πνεύμα).

Ο Θεός σε κάποια στιγμή της ζωής μας, μας καλεί να εργαστούμε γι’ Αυτόν. Όταν ελευθερωθούμε απ’ αυτή τη ζωή, η διακονία μας τελειώσει και ελθεί το έτος της αφέσεως, τότε θα τακτοποιηθούν όλα τα χρέη, θα πάψει η δουλεία και θα γίνουμε «οι συνταξιούχοι του Θεού».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΧΕΣΗ & ΕΥΘΥΝΗ

Από την Κόρινθο την άνοιξη του 50 μ.Χ., έγραψε ο Παύλος την πρώτη επιστολή του στην «εκκλησία των Θεσσαλονικέων», που αποτελεί και το πρώτο χρονολογικά γραφτό της Καινής Διαθήκης. Σε τούτο το γραφτό, και στα άλλα, ο απόστολος προσπαθεί να υπογραμμίσει στους Θεσσαλονικείς, την απευθείας προσωπική σχέση που πρέπει να 'χουν με τον Θεό. Κάθε δε σωστή εκκλησία Χριστού, με τον Θεό συνδέει τίς ψυχές, παρά με τον εαυτό της. Να το επτάπτυχο της σχέσης του πιστού με τον Θεό, που αλλού - σ’ αυτή την επιστολή - είναι μαρτυρία ζωής και αλλού προτροπή: Οι Θεσσαλονικείς...

Η μεγάλη ευθύνη

Ιεζεκ.γ:12-27
 
Ο Ιάκωβος στην επιστολή του μας πληροφορεί ότι «εκείνος που ξέρει να κάνει το καλό και δεν το κάνει, εις αυτόν είναι αμαρτία» (δ:17). Είναι η αμαρτία, όχι της παράβασης, αλλά της παράλειψης. Τούτη η ιδιαίτερη μορφή αμαρτίας, μπορεί να σημειωθεί σε πολλούς τομείς: την αγαθοεργία, το κοινωνικό παρόν κλπ. Στο ανάγνωσμά μας όμως, αναφέρεται σε σχέση με τον Εργάτη του Θεού.
 

Τι περιμένει από μένα ο Θεός;

Ιωάν.ις:13 Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα μέλλοντα.

Όμορφη, θαυμαστή αλήθεια, που τονίζει τις ευθύνες σου σαν παιδί του Θεού.

Ένα νήπιο είναι αμέριμνο, χωρίς ευθύνες. Ο ώριμος άνθρωπος αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Η κρίση

«Ο χριστιανός δεν μπορεί να μην καταδικάζει τις πράξεις εκείνες – όχι τα πρόσωπα – που παραβιάζουν το νόμο του Χριστού.

Σεβόμαστε τη διαφορετική γνώμη που μπορεί να έχουν άλλοι Χριστιανοί, δεν μπορούμε όμως να τους ακολουθήσουμε.

Χριστιανική ζωή

Κεφάλαιο 13

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Η ευθύνη του χριστιανού απέναντι στο γάμο.  Ένας χριστιανός δεν πρέπει ποτέ να μπαίνει σε μια σχέση ή κατάσταση χωρίς πολύ προσευχή και τέλεια παράδοση της ζωής του στο θέλημα του Θεού. Πρώτα απ’ όλα, όταν θέλει να παντρευτεί, αυτός/αυτή θα πρέπει πάντα να σκέφτεται ένα χριστιανό σύζυγο. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει να βρει επικοινωνία, αρμονία ή ευτυχία μ’ έναν άπιστο (Β’ Κορ.ς:14-16, Α’ Κορ.ζ:39). Ωστόσο αν κάποιος είναι παντρεμένος πριν γίνει χριστιανός, αυτός/αυτή πρέπει να παραμείνει με τον/την σύζυγό του προσπαθώντας να τον/την κερδίσει στο Χριστό (Α’ Κορ.ζ:7-16). Τα νεαρά άτομα που βάζουν το θέλημα του Θεού πάνω από καθετί άλλο στη ζωή τους, θα οδηγηθούν απ’ το Πνεύμα Του σ’ ό,τι είναι σωστό και καλό κι εκεί θα βρουν ευτυχία και ευλογία. Οι νεαροί χριστιανοί  πρέπει να απαρνηθούν τελείως τα χαλαρά ήθη της σημερινής ανεκτικής κοινωνίας, τα οποία ο Κύριος καταδικάζει.

 

Ποιος σταύρωσε το Χριστό;

«Αλλ' αυτός ετραυματίσθη διά τας παραβάσεις ημών, εταλαιπωρήθη διά τας ανομίας ημών. η τιμωρία, ήτις έφερε την ειρήνην ημών, ήτο επ' αυτόν. και διά των πληγών αυτού ημείς ιάθημεν» (Ησαΐας νγ:5).
 
Σήμερα υπάρχει στον κόσμο μια περίεργη συνωμοσία σιωπής-ακόμα και στους θρησκευτικούς κύκλους- σχετικά με την ευθύνη του ανθρώπου για την αμαρτία, την πραγματικότητα της κρίσης για την αμαρτία, την ύπαρξη ενός οργισμένου Θεού και την ανάγκη για ένα σταυρωμένο Σωτήρα.

Ανευθυνότητα

Η ανευθυνότητα είναι μια από τις σο­βαρές αδυναμίες της φυλής μας.

Στην καθημερινή ζωή και στο εργασιακό μας περιβάλλον είναι σπάνιο φαινόμενο να συναντήσουμε πραγματικά υπεύθυνα άτομα.

Είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους που όταν αναλαμβάνουν κάποια αρμοδιότητα να τη φέρουν σε πέρας.

Χριστιανική ζωή

Όταν βαπτιζόμαστε στο νερό, βγαίνουμε για να περπατήσουμε σε μια νέα ζωή. Αυτή η ζωή ονομάζεται Χριστιανική.

Στη διάρκεια των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων αμαρτίας και πτώσης, απ’ την εποχή του Αδάμ μέχρι τον ερχομό του Χριστού, λίγοι άνθρωποι, συγκριτικά, ήταν δικαιωμένοι δια της πίστεως και της υπακοής.  

Γυναίκα (4 - τελευταίο)

Ο άντρας σαν κεφαλή της γυναίκας
Ο άνδρας, λοιπόν, είναι η «κεφαλή» της γυναίκας του. Το να είναι κάποιος κεφαλή, δεν δηλώνει εξουσία ή αξία στη Χριστιανική Εκκλησία. Είναι θέμα ευθύνης, πολύ μεγάλης μάλιστα. Σε ένα σπίτι, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να φροντιστούν από έναν, για να διατηρηθεί η ειρήνη στην οικογένεια.