Προς Ρωμαίους η

Ρωμ.η:1 Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.

Εν Χριστώ: αυτοί που πιστεύουν σ’ Αυτόν, ζουν μ’ Αυτόν κι Αυτός μένει μέσα τους.

Η ζωή και η συνείδησή τους είναι καθαρή στα μάτια του Θεού.

ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΤΡΑ

Ο Ιησούς μας συμβούλεψε: «Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (Ιωάν.ζ:24). Μια λαϊκή παροιμία λέει: «Ποτέ μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο του» όπου μπορούμε να προσθέσουμε σαν σχόλιο, «Ποτέ μην κρίνεις από την όψη, αλλά πάντα να θυμάσαι ότι έτσι θα κρίνεσαι»!

Όλοι μας ξέρουμε ανθρώπους που φαίνονται άγιοι, αλλά έχουν τόσες ανάγιες συμπεριφορές, που όταν έρθουν στην εκκλησία, κάθονται σε αναμμένα κάρβουνα.

«Η ανάταση του δακτύλου»

Ησαΐας νη:9-12 «Αν βγάλεις από ανάμεσα σου τον ζυγό, ΤΗΝ ΑΝΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΚΤΥΛΟΥ, και τα μάταια λόγια. και ανοίγεις την ψυχή σου σ' εκείνον που πεινάει, και ευχαριστείς την θλιμμένη ψυχή. τότε, το φως σου θα ανατέλλει μέσα στο σκοτάδι, και το σκοτάδι σου θα είναι σαν μεσημέρι. Και ο Κύριος θα σε οδηγεί πάντοτε, και θα χορταίνει την ψυχή σου μέσα σε ανομβρίες, και θα παχύνει τα κόκαλα σου. και θα είσαι σαν κήπος που ποτίζεται και σαν πηγή νερού, που τα νερά της δεν στερεύουν. Και αυτοί που είναι από σένα, θα οικοδομήσουν τις παλιές ερημώσεις. θα ανεγείρεις τα θεμέλια πολλών γενεών. και θα ονομαστείς ο επιδιορθωτής των χαλασμάτων, ο ανορθωτής των δρόμων για την κατοίκηση»

Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε Μη κρίνετε;

Κάτι έγινε με κάποιο αδελφό, κάτι είπε ή κάτι έκανε και παίρνεις το θάρρος να εξασκήσεις το λόγο του Θεού (Γαλ.ς:1 Αδελφοί, και εάν άνθρωπος απερισκέπτως πέση εις κανέν αμάρτημα, σεις οι πνευματικοί διορθόνετε τον τοιούτον με πνεύμα πραότητος, προσέχων εις σεαυτόν, μη και συ πειρασθής), διορθώνοντάς τον.

Αλλά φαίνεται ότι και ο αδελφός ξέρει καλά το λόγο του Θεού και σου απαντά:

Μη κρίνετε, διά να μη κριθήτε· (Ματθ.ζ:1)

Μπαμ!!!

«ΤΟΞΙΚΟΙ» ΤΥΠΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι εις πολλά πταίομεν άπαντες (Ιάκ.γ:2).

Αυτό το άρθρο είναι μια καλή ευκαιρία να προσευχηθούμε στον Θεό να μας δείξει τις πτυχές της ζωής μας που δεν είναι παράλληλες με το ευαγγέλιο και να μας δείξει τον τρόπο να είμαστε μια εκκλησία που πραγματικά θα δοξάζει τον Ιησού Χριστό!

Υπάρχουν κάποιοι «τοξικοί» Χριστιανοί που έχουν την ιδιότητα και ικανότητα να επηρεάζουν ολόκληρες εκκλησίες σήμερα.

Ίσως να αναγνωρίσουμε κάποια σημεία στον ίδιο μας τον εαυτό. Αν ναι, καλό είναι να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε!

Πόσο μεγάλη αλήθεια!!!

Προς Ρωμαίους η

Ρωμ.η:1 Δεν είναι τώρα λοιπόν ουδεμία κατάκρισις εις τους εν Χριστώ, Ιησού, τους μη περιπατούντας κατά την σάρκα, αλλά κατά το πνεύμα.

Εν Χριστώ: αυτοί που πιστεύουν σ’ Αυτόν, ζουν μ’ Αυτόν κι Αυτός μένει μέσα τους.

Η ζωή και η συνείδησή τους είναι καθαρή στα μάτια του Θεού.

Ο Χριστιανός δεν πρέπει να επιτρέπει στο Σατανά, σε άλλους ανθρώπους ή στη συνείδησή του να τον κατακρίνουν για αμαρτίες του παρελθόντος.

Μπαρδόν!!

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΝ ΔΕΝ ΕΚΡΑΤΕΙΣ

Αναγνωρίζοντας ότι είναι αναπόφευκτο οι άλλοι να βρίσκουν λάθη σ' εσένα όταν ακολουθείς το Χριστό, επειδή «πάντες οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή» (Β'Τιμ.γ:12), θα προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, μήπως καταλάβουν.

Έχω μια απορία:

Ανεβάζεις μια ανάρτηση στο F/B, όπου αυτόματα μπαίνουν από κάτω οι λεξούλες με μπλε γράμματα: «Μου αρέσει – Σχολιάστε – Κοινοποιήστε».

Έρχεται ο άλλος στα σχόλια και σε βρίζει, σε κρίνει γι’ αυτό που έγραψες, επειδή αδυνατεί να καταλάβει τι έχεις γράψει, ή είναι τελείως λάθος σ’ αυτό που υποστηρίζει.

Του απαντάς ότι δεν είναι αυτό που νομίζει, του εξηγείς, και του ζητάς να είναι λίγο πιο προσεκτικός στους χαρακτηρισμούς του, αφού στο κάτω κάτω δεν σε ξέρει.

ΑΚΟΜΑ 10 ΧΡΟΝΙΑ

Όποιος δεν κατακρίνει, κερδίζει περίπου 10 χρόνια ζωής. Μπορεί και παραπάνω.

Σκέψεις

Ο Θεός μέσα στη χάρη και την αγάπη Του μας έφερε σ’ αυτό το μέρος και μας έκανε τόσο ξεχωριστούς από τον κόσμο γύρω μας, τόσο μοναδικούς, τόσο διαφορετικούς που τα λόγια δεν μπορούν να το εκφράσουν. Αυτή είναι η εκκλησία του Κυρίου. Οτιδήποτε άλλο, όπως και να αυτοαποκαλείται, αν χαρακτηριστικό της δεν είναι η ΑΓΑΠΗ, έχει χάσει το δρόμο της, πελαγοδρομεί και παραμένει εκκλησία μόνο κατ’ όνομα.

Η κρίση

«Ο χριστιανός δεν μπορεί να μην καταδικάζει τις πράξεις εκείνες – όχι τα πρόσωπα – που παραβιάζουν το νόμο του Χριστού.

Σεβόμαστε τη διαφορετική γνώμη που μπορεί να έχουν άλλοι Χριστιανοί, δεν μπορούμε όμως να τους ακολουθήσουμε.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Κακές σκέψεις έρχονται συνέχεια στο νου μου

ΕΡΩΤΗΣΗ:  Έχω πρόβλημα, γιατί έρχονται συνέχεια στο μυαλό μου βρώμικες σκέψεις. Προσπαθώ να τις διώξω, αλλά δεν τα καταφέρνω, συνεχίζουν να μ' ενοχλούν. Αυτή η κατάσταση μου φέρνει μια συνεχή κατάκριση και φτάνω στο σημείο να πιστεύω ότι δεν είμαι σωσμένος.

Μην κρίνεις!!!

Πόσες φορές δεν ακούσαμε κάποιους να λένε: Αυτός κρίνει! Γιατί κρίνεις; Μη κρίνεις, είναι αμαρτία! και άλλα παρόμοια. Άραγε εκείνοι που λένε αυτές τις παρατηρήσεις, έχουν δίκιο η μήπως χωρίς να το καταλαβαίνουν, την ίδια στιγμή, είναι οι ίδιοι που κάνουν κρίση και μάλιστα από το είδος εκείνο που δεν επιτρέπεται;

Μια φαινομενικά αταίριαστη ομάδα εδαφίων που συναντάμε λοιπόν, είναι εκείνα που έχουν σχέση με την ΚΡΙΣΗ. Όχι βέβαια την κρίση του Θεού, επειδή «ο Κύριος είναι Θεός κρίσεως» (Ησ.λ:18), αλλά με την κρίση που μπορούμε ή δε μπορούμε, που επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται να ασκούμε εμείς οι άνθρωποι και μάλιστα οι πιστοί.

Κρίση και κατάκριση

Κρίση και κατάκριση

«Μη κρίνετε διά να μη κριθήτε, διότι με οποίαν κρίσιν κρίνετε, θέλετε κριθή και με όποιον μέτρον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς. Και διά τί βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου δεν παρατηρείς; Ή πώς θέλεις ειπεί προς τον αδελφόν σου, Αφες να εκβάλω το ξυλάριον από του οφθαλμού σου, ενώ η δοκός είναι εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς διά να εκβάλης το ξυλάριον εκ του οφθαλμού του αδελφού σου».

Ο Κύριος μας διδάσκει εδώ πώς να αντιδρούμε στα λάθη των άλλων.

Ίσως δεν υπάρχει πιο συνηθισμένη αμαρτία, απ' αυτή της κατάκρισης. Οι σύζυγοι βρίσκουν λάθη στις συζύγους τους, οι γυναίκες βρίσκουν λάθη στους συζύγους τους, τα παιδιά στους γονείς, οι γονείς στα παιδιά κ.ο.κ.

Κριτές των πάντων

Από την ώρα που ανοίγουμε τα μάτια μας το πρωί, έως το βράδυ που θα πάμε για ύπνο, κρίνουμε. Κοιτάμε έξω από το παράθυρο και κρίνουμε τον καιρό. Κρίνουμε το πρόγευμά μας αν είναι νόστιμο, κρίνουμε τους ανθρώπους γύρω μας, κρίνουμε τον εαυτό μας. Κρίνουμε τους άλλους οδηγούς και πολύ αυστηρά τον τροχονόμο που τόλμησε να μας σταματήσει γιατί οδηγούσαμε μιλώντας στο κινητό μας ή γιατί περάσαμε με κόκκινο επειδή αργήσαμε στη δουλειά μας.

Μη κατακρίνεις αυτόν που κουτσαίνει ή σκοντάφτει στο δρόμο της ζωής, εκτός κι αν φορέσεις τα παπούτσια που φοράει εκείνος.

Ή αν βρέθηκες κάτω από το φορτίο που σηκώνει.

Μπορεί να υπάρχουν καρφιά στα παπούτσια του που τον πληγώνουν, όσο κι αν δεν μπορείς να τα δεις εσύ.

Αν σηκώσεις το φορτίο που αυτός σηκώνει, ίσως κι εσύ αρχίσεις να παραπατάς.

Γι' αυτό, συμπαραστάσου στον πόνο του!