Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Μπαρδόν!!

ΔΑΣΚΑΛΕ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΣ ΚΑΙ ΝΟΜΟΝ ΔΕΝ ΕΚΡΑΤΕΙΣ

Αναγνωρίζοντας ότι είναι αναπόφευκτο οι άλλοι να βρίσκουν λάθη σ' εσένα όταν ακολουθείς το Χριστό, επειδή «πάντες οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού, θέλουσι διωχθή» (Β'Τιμ.γ:12), θα προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, μήπως καταλάβουν.


Ο Ιησούς είπε:
Μη κρίνετε, διά να μη κριθήτε… (Ματθ.ζ:1-5)

Ο Κύριος διδάσκει εδώ πώς να αντιδρούμε στα λάθη των άλλων.

Επειδή όμως πολλές φορές η κρίση βάζει την προσωπική προκατάληψη στη θέση των αρχών του δικαίου.

Ο Ιησούς είπε:  την δικαίαν κρίσιν κρίνατε. (Ιωάν.ζ:24)

Υπάρχουν κρίσεις που δεν πρέπει να κάνουμε και κρίσεις που πρέπει να κάνουμε.
Αν δεν είμαστε σίγουροι για κάτι που αφορά αδελφό, και έγκειται στη δική μας κρίση (υποκειμενική) χωρίς να ζητείται από το λόγο του Θεού (αντικειμενική), δεν πρέπει να κρίνουμε. Πολλές φορές δεν γνωρίζουμε όλες της παραμέτρους ή τα κίνητρα αυτού που κρίνουμε.
Χρειάζεται να καταλάβουμε ότι αυτό που καταδικάζει κάποιον είναι το λάθος του ή η αμαρτία του κι όχι η δική μας προκατάληψη.
Είναι τόσο εύκολο να δικαιολογούμε αυτόν που συμπαθούμε και να καταδικάζουμε εκείνον που αντιπαθούμε, παρασυρόμενοι απ' τα προσωπικά μας και απομακρυνόμενοι απ' τις αρχές του δικαίου.

Αυτό λέει και ο απόστολος Παύλος στα παρακάτω εδάφια:

Συ δε διά τι κρίνεις τον αδελφόν σου; ή και συ διά τι εξουθενείς τον αδελφόν σου; επειδή πάντες ημείς θέλομεν παρασταθή εις το βήμα του Χριστού. (Ρωμ.ιδ:10)
Λοιπόν ας μη κρίνωμεν πλέον αλλήλους, αλλά τούτο κρίνατε μάλλον, το να μη βάλλητε πρόσκομμα εις τον αδελφόν ή σκάνδαλον. (Ρωμ.ιδ:13)

Απ’ την άλλη μεριά όμως, πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα και τους νόμους του Θεού, όταν αυτά καταπατώνται.

«Αλίμονο σ’ εκείνους που λένε το κακό καλό και το καλό κακό, που παρουσιάζουν το σκοτάδι για φως και το φως για σκοτάδι, εκείνους που εκλαμβάνουν το πικρό για γλυκό και το γλυκό για πικρό!» (Ησ.ε:20).

Όταν οι Κορίνθιοι υπέθαλπαν τον πόρνο μέσα στην εκκλησία, ο απόστολος Παύλος ήταν αμείλικτος:

Διότι εγώ ως απών κατά το σώμα, παρών όμως κατά το πνεύμα, έκρινα ήδη ως παρών τον ούτω πράξαντα τούτο, εν τω ονόματι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αφού συναχθήτε σεις και το εμόν πνεύμα με την δύναμιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να παραδώσητε τον τοιούτον εις τον Σατανάν προς όλεθρον της σαρκός, διά να σωθή το πνεύμα αυτού εν τη ημέρα του Κυρίου Ιησού (Α’ Κορ.ε:3-5).