Υπάρχουν δύο κόσμοι: ο πραγματικός και αυτός της τηλεόρασης.
Στον κόσμο της τηλεόρασης, που είναι και ο καλύτερος από τους δύο, η μετανάστευση έχει μία αιτία και αυτή είναι «οι δουλέμποροι».
Σύμφωνα με αυτή τη λογική, οι άνθρωποι δε μεταναστεύουν για να γλιτώσουν από τη φτώχεια και τον πόλεμο όπου τους καταδίκασε πολύ συχνά η Δύση (στην οποία παρεμπιπτόντως ''ανήκουμε'' ή ''δεν ανήκουμε'' ανάλογα με τις ανάγκες της προπαγάνδας) και από όπου εξασφαλίζει τα κέρδη του το δυτικό κεφάλαιο, αλλά επειδή τους παρασύρουν κάτι πολύ κακοί άνθρωποι (τόσο κακοί ας πούμε, όσο ο κακός λύκος που επιβουλεύεται την Κοκκινοσκουφίτσα ή - θου Κύριε - η μητριά της Χιονάτης), αυτοί που έχουν τις βάρκες.
Επίσης, αυτοί οι κακοί με τις βάρκες τους μεταφέρουν απέναντι με καρυδότσουφλα ακριβώς επειδή είναι κακοί και όχι εξαιτίας της πολιτικής φύλαξης των ηπειρωτικών και θαλάσσιων συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και φυσικά είναι δουλέμποροι, παρότι οι μετανάστες δεν είναι δούλοι που μεταφέρονται δια της βίας απέναντι, αλλά άνθρωποι που εθελοντικά προσπαθούν να αλλάξουν χώρα και ήπειρο.
Μάλιστα, αυτή την ορολογία τη χρησιμοποιούν ευρέως και άνθρωποι που δε ζουν στον κόσμο της τηλεόρασης αλλά στον πραγματικό, αντιλαμβανόμενοι ασυνείδητα τη μετανάστευση ως ντε φάκτο δουλεία.
Όταν μεγαλώσω, θέλω κι εγώ να φύγω από αυτόν τον σκληρό, άκαρδο κόσμο όπου ζω και να πάω να ζήσω στον κόσμο του Mega, όπου όλα είναι ξεκάθαρα και ταξινομημένα και το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να αποφεύγεις τις παγίδες των «δουλέμπορων»…..
Γιάννης Ανδρουλιδάκης
