Ο αγιασμός
πρέπει να έχει σαν κινητήρια δύναμη το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί μέσα μας. Οι
εργάτες πραγματικά έχουν την πνευματική εξουσία κι ευθύνη ν’ αναζητήσουν
πρότυπα διαγωγής και ένδυσης ανάμεσα
στους αγίους. Έχουν ν’ αποδώσουν λόγο στο Θεό (Εβρ.ιγ:17). Ωστόσο, μπορεί να
ζητήσουν «Σεμνό ντύσιμο», αλλά, αν δεν υπάρχει αγιασμός στην καρδιά, είναι
αδύνατο να υπακούσει κανείς. Ο αγιασμός δεν μπαίνει σε νόμους - ή είναι στην
καρδιά ή δεν υπάρχει. Αφού κάποιος αναγεννηθεί, αποκτά αυτό το «βασικό
ένστικτο» του αγιασμού που μεταδίδεται απ’ το Άγιο Πνεύμα κι όταν το συνδυάσει
με το λόγο του Θεού που διδάσκεται από τον ποιμένα, μπορεί να ζήσει μια άγια
ζωή. Αντίθετα, τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι επαναστάτες, και τόσοι πολλοί προσπαθούν
να συγκρίνουν δόγματα και εκκλησίες. Κανένα δόγμα δεν έσωσε ποτέ κανέναν! Μόνο
ο λόγος του Θεού μπορεί να φέρει σωτηρία.
Ο αγιασμός
διατηρείται από αγάπη για το Θεό.
Γι’ αυτό το λόγο
οι Γραφές μας διδάσκουν «Μή αγαπάτε τον
κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω» (Α’ Ιωάν.β:15). Μπορούμε να ζήσουμε άγια μόνο
αγαπώντας το Θεό και όχι τον κόσμο που είναι κάτω απ’ τον έλεγχο του Σατανά. Ο
Νόμος και ο φόβος μπορεί να μας κάνουν να αποφύγουμε την αμαρτία σ’ ένα βαθμό,
αλλά μόνο η αγάπη θα δημιουργήσει την επιθυμία μέσα μας να αποφύγουμε κάθε τι
που δεν αρμόζει στο Θεό και απομακρύνει την παρουσία Του από τη ζωή μας. Όταν
κάποιος αγαπάει πραγματικά κάποιον άλλον, προσπαθεί να τον ευχαριστήσει δίχως
να υπολογίζει τις προσωπικές του προτιμήσεις ή την ευκολία και την άνεσή του.
Κατά τον ίδιο τρόπο, όταν αγαπάμε το Θεό, τον Πατέρα και Σωτήρα μας, θέλουμε να
υπακούσουμε στο λόγο Του. Όταν διαβάζουμε τα γράμματά του προς εμάς θέλουμε να
ζήσουμε σύμφωνα μ’ αυτά γιατί Τον αγαπάμε. Το Πνεύμα Του μέσα μας μας βοηθάει
να είμαστε υπάκουοι. Όπως είπε ο Ιησούς, «Εάν
τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει» (Ιωάν.ιδ:23,15 Α’ Ιωάν.β:3). Απ’
την άλλη μεριά, «Εάν τις αγαπά τον
κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ» (Α’ Ιωάν.β:15)
Μερικές βασικές
αρχές αγιασμού.
Η Γραφή μας
διδάσκει τα βασικά στοιχεία του αληθινού αγιασμού «Και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον» (Ρωμ.ιβ:2). «Από παντός
είδους κακού απέχεσθε» (Α’ Θεσ.ε:22). «Εις
πάντα εγκρατεύεσθε» (Α’ Κορ.θ:25).
Αυτά τα τρία
εδάφια περιγράφουν την ουσία του πρακτικού αγιασμού. Ο βασικός σκοπός κάθε
άλλης λεπτομέρειας αγιασμού είναι να μας βοηθήσει να μείνουμε σταθεροί σ’ αυτές
τις βασικές αρχές.
Κατά πρώτον, δεν
πρέπει να ενεργούμε ή να μοιάζουμε με τον κόσμο της αμαρτίας. Πρέπει ν’
αφήνουμε ακόμη κι αυτά τα πράγματα που εμπεριέχουν κάποιο υπαινιγμό ή κάποια
ομοιότητα με το κακό. Η ερώτηση δεν θα πρέπει να είναι, «Πόσο πολύ μπορούμε να
μοιάζουμε στον κόσμο και να είμαστε εντάξει;» ή «Ποιο είναι το λιγότερο που
μπορούμε να κάνουμε για να είναι ευχαριστημένος ο Θεός;» Μάλλον θα πρέπει να
ρωτάμε, «Τί μπορούμε να κάνουμε για να είμαστε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο
Θεό; Πώς μπορούμε να ζήσουμε έτσι ώστε να μην υπάρχει αμφιβολία στον κόσμο ότι
ανήκουμε στο Χριστό;».
Επιπλέον, πρέπει
να εγκρατευόμαστε σε όλα, που σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε συνεχή αυτοέλεγχο.
Η σάρκα μας πρέπει να είναι πάντοτε σε υποταγή στο Πνεύμα. Εγκράτεια επίσης
σημαίνει ότι το κάθε τι γίνεται με μέτρο κι όχι φτάνοντας στα άκρα και σε
υπερβολές. Δεν πρέπει να πέφτουμε στο ένα άκρο της χαλαρότητας, του συμβιβασμού
και της κοσμικότητας, αλλά ούτε και στο άλλο άκρο της αυτοδικαίωσης, της
υποκρισίας και της επίδειξης. Οι αρχές της μη συμμόρφωσης με τον κόσμο και της
εγκράτειας στο κάθε τι είναι τα κλειδιά με τα οποία μπορούμε να καταλάβουμε
κάθε θέμα αγιασμού σ’ αυτή τη μελέτη.
