1ος πειρασμός
Ματθ.δ:3,4 (Λουκ.δ:3)
Στο τέλος των 40 ημερών.
Με την πρώτη λέξη: «ΕΑΝ» -
προσπαθεί να διεγείρει, αμφιβολίες.
Αμφιβάλει αυτό που ο Θεός ήδη
είπε (Ματθ.γ:17). Με την έννοια ότι για να το αποδείξει θα έπρεπε να κάνει τις
πέτρες ψωμί.
Τι ήταν μέσα σ’ αυτό τον
πειρασμό που θα έκανε το Χριστό να αμαρτήσει;
1) Πειρασμός να δείξει τη
δύναμή Του, χρησιμοποιώντας λανθασμένα τα δικαιώματα που του έδωσε ο Θεός.
Εγωιστικό - αυτοπροβολή,
απόδειξη το είναι ίσα θεώ (Φιλιπ.β:5)
2) Πειρασμός στο να βάλει
σαρκικές επιθυμίες ψηλότερα από το σκοπό του Θεού.
3) Πειρασμός να αισθανθεί ότι ο
Θεός τον ξέχασε. Έτσι θα έπρεπε να προμηθεύσει φαγητό για τον εαυτό Του, αντί
να εμπιστεύεται το Θεό (αλλά Ματθ.ς:33).
4) Πειρασμός να συμπεράνει, ότι
ο Θεός τον άφησε, επειδή δεν είχε ψωμί και ο Θεός δεν είχε προμηθεύσει. Ο
Σατανάς δεν το είπε, αλλά θα έκανε το Χριστό να αντιληφθεί το σχέδιο του. Έτσι
το υπονόησε, και άφησε το Χριστό να βγάλει τα δικά Του συμπεράσματα χωρίς να
υπερασπιστεί ο ίδιος την υπόθεση αυτή. Ίσως να ειπώθηκαν πολλά περισσότερα απ’
ότι είναι γραμμένα.
5) Πειρασμός να ακούσει το
Σατανά να συνομιλεί και να επιχειρηματολογήσει μαζί Του. Να προσπαθήσει να
αμυνθεί μόνος Του. Έτσι ο Σατανάς θα μπορούσε να συνεχίσει το πείραγμα να
συνέχεε και να τραβούσε το Χριστό σ’ αυτό που ήθελε. Είναι σοφότερος από το
μηδαμινό άνθρωπο. Η μόνη ελπίδα του Χριστού ήταν να αρνηθεί όλους τους
πειρασμούς και να προσκολληθεί στο λόγο του Θεού (Παρ.γ:5).
6) Πειρασμός να διορθώσει τα
λεγόμενα του Σατανά, (αλλά ο Σατανάς δεν μπορεί να μάθει αλήθεια) – «Υιός»
χωρίς το οριστικό άρθρο «Ο» -δεν του άρεσε να ονομάσει το Χριστό έτσι. Το
απέφυγε σκόπιμα. Πιθανώς να ζητούσε επίτηδες συζήτηση με το Χριστό γι’ αυτό.
Εφεσ.ς:11 μεθοδίες δηλώνει τέχνη, μέθοδο, σκοπό,
στόχο, σκέψη, επιμέλεια, στρατηγική.
Λουκ.δ:4
Ο Χριστός απάντησε με το λόγο
του Θεού που ήταν το στήριγμα Του από νηπιακή ηλικία (Δευτ.η:3).
Γεγραμμένο: μετοχή παρακειμένου = έχει γραφτεί και τώρα είναι
γραμμένο στη Γραφή.
Ψεύδη και αμφιβολίες πάντοτε
νικιούνται από την πίστη και την εμπιστοσύνη στο Θεό και Πατέρα μας και στο
λόγο Του.
Δεν του απάντησε «Εγώ είμαι ο
Υιός».
«άνθρωπος» Ο Χριστός ταύτισε τον εαυτό Του μ’ εμάς,
δείχνοντας ταπεινοφροσύνη και εξάρτηση από τον Πατέρα.
Ο Θεός είπε: «Ούτος είναι ο Υιός μου» (γ:17). Ο
Σατανάς είπε «Υιός» κάποιος, αόριστα,
κάποιος από τους πολλούς, αλλά ο Χριστός είπε «άνθρωπος».
ζήσεται αυτό που ο καθένας ζητά μανιωδώς, τη ζωή του, αυτό
που τον κάνει να ζει.
Η μόνη πανίσχυρη επιθυμία του Χριστού
ήταν ο λόγος του Θεού, η αλήθεια Του και η ενότητα μ’ Εκείνον.
Ο Σατανάς ήθελε ο Χριστός να
βάλει σαν πρώτη ανάγκη αυτό για το οποίο Εκείνος δεν νοιαζόταν πολύ
(Ρωμ.ιγ:14).
«λόγον» Δεν υπάρχει στο Εβραϊκό κείμενο (Δευτ.η:3).
ROTHERHAM:'Αλλά με κάθε τι που εξέρχεται
από το στόμα του Θεού.
Μπορείς να ζήσεις με ότι
εξέρχεται από το στόμα του Θεού - έλεος, αγάπη, αλήθεια, παιδεία κτλ.
Γέν.β:7 - Πνοή ζωής (Ο Θεός = η
ζωή).
Ο Χριστός είναι η ΖΩΗ και είναι
ο χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού (Εβρ.α:3).
Η ζωή δεν εξαρτάται από τον
άρτο αλλά από την ευδοκία του Θεού.
Αν το να ζεις είναι απόλαυση
της σάρκας τότε είσαι νεκρός, αν και ζεις. Εξαρτάσαι από το ψωμί μόνο και όχι
από την πηγή της ζωής.
Ο Σατανάς παγίδευε το Χριστό
στην ανόητη αίσθηση ότι η ύπαρξή Του εξαρτάται από το ψωμί και όχι από το να
εκπληρώσει το θέλημα του Θεού.
Πίστη και υποταγή (υπακοή) =
είναι αυτό που μας χαρίζει την αληθινή ζωή.
