Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ (1)

Α.  ΙΑΚΩΒΟΣ

Δύο από τους μαθητές του Κυρίου μας είχαν αυτό το όνομα. Ο αδελφός του Ιωάννη, ο Ιάκωβος, ήταν ο γιος του Ζεβεδαίου. Ήταν ψαράδες, και ζούσαν στην Καπερναούμ. Ο Ιάκωβος ήταν ο μεγαλύτερος απ' τους δύο αδελφούς επειδή πάντα αναφέρεται πρώτος. Πάντα βλέπουμε, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. Το έτος 44 μ.Χ., αποκεφαλίστηκε από τον Ηρώδη Αγρύπα τον πρώτο, που σημαίνει ότι ήταν ο πρώτος απόστολος, ο οποίος μαρτύρησε.

ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ

Φαντάζομαι ότι υπάρχουν στιγμές, που νιώθεις ότι είσαι πολύ ψηλά πνευματικά. Νιώθεις έντονα την παρουσία του Θεού, λαμβάνεις φρέσκια αποκάλυψη – το χρίσμα ρέει σαν λάδι, και ακούς τον Κύριο να σου μιλάει ξεκάθαρα μέσα στο πνεύμα σου.

Κάποιες άλλες στιγμές, όμως, ο ουρανός φαίνεται να είναι σαν πέτρα, το λάδι έχει στερέψει, και δε μπορείς να πεις με σιγουριά ότι το χρίσμα και η παρουσία Του είναι εκεί! Στη διάρκεια της λατρείας και της δοξολογίας δεν ευλογείσαι. Ούτε να κλάψεις μπορείς, ούτε να σηκώσεις τα χέρια σου.

Αυτές τις στιγμές, όταν η συγκίνηση της δόξας Του έχει φύγει και βρίσκεις τον εαυτό σου σε μια πνευματική κοιλάδα, ίσως μπεις στον πειρασμό να αμφιβάλεις για όλα αυτά που βίωσες όταν ήσουν στην κορυφή του βουνού.

Μπορώ να αντισταθώ στους πειρασμούς;

Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοι (Ιάκ.α:16). Η φράση αυτή είναι η κατακλείδα μιας παραγράφου που απαντάει στο ερώτημα «γιατί αμαρτάνουμε;» ή όταν αμαρτάνουμε ποιος φταίει;

 

Είναι πολύ βολικό να πιστεύουμε πως πάντα φταίει κάποιος άλλος για τις επιλογές μας. Και αυτός ο κάποιος συχνά καταλήγει να είναι ο Θεός. Αφού ο Θεός τα ξέρει όλα, αφού Εκείνος τα κατευθύνει όλα, τότε ποιος φταίει που εγώ γεννήθηκα με αδύναμο χαρακτήρα; Τι να κάνουμε; Ποιος φταίει που βρέθηκα σε ένα δύσκολο σταυροδρόμι και δεν ήξερα τι να κάνω; Ο Θεός φταίει.

 

Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι· διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον. Μη πλανάσθε, αδελφοί μου αγαπητοί. (Ιάκ.α:13-16).

Η αντίσταση στους πειρασμούς

Ο πειρασμός σ’ αυτόν τον κόσμο είναι αναπόφευκτος.

ΑΔΥΝΑΤΟΝ είναι να περάσουμε αυτή τη ζωή, χωρίς λύπες και δοκιμασίες. Γι' αυτό ακριβώς λέει ο Iώβ: «Δεν είναι εκστρατεία ο βίος του ανθρώπου επί της γης; αι ημέραι αυτού ως ημέραι μισθωτού;» (ζ:1).

Είναι λοιπόν απαραίτητο καθένας να προσέχει πολύ τους ύπουλους πειρασμούς που τον περιβάλλουν και να είναι πάντοτε άγρυπνος, πάντοτε σε προσευχή, ώστε ο Σατανάς που αγρυπνεί και «ως λέων ωρυόμενος περιέρχεται ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πετρ.ε:8), να μην κατορθώσει να τον παραπλανήσει.

3 τεχνάσματα του Σατανά και πώς να τα ξεπεράσουμε (Λουκ.δ:1-13)

Έχεις προσπαθήσει ποτέ, σκόπιμα, κάνοντας σχέδια, για να ξεπεράσεις κάποιο πειρασμό; Ο πειρασμός του Χριστού στο Λουκ.δ:1-13 είναι ένα καλό σημείο για να ξεκινήσεις.

1. Ο Χριστός ήταν μόνος Του, νήστευε, και ετοιμαζόταν να ξεκινήσει τη διακονία Του.

2. Ο Σατανάς προσπάθησε να κάνει τον Ιησού να φερθεί εγωιστικά, αντί να εμπιστευτεί τα σχέδια του Θεού.

3. Ο Σατανάς χρησιμοποίησε τη Γραφή, αλλά ο Ιησούς απάντησε με τη σωστή χρήση του λόγου του Θεού.

Ο πειρασμός της ηθικής χα­λάρωσης.

Υπάρχουν τομείς στη ζωή του κά­θε ανθρώπου, ανεξαρτήτως φύλου, ακόμα και στη ζωή των Χριστιανών, που όταν ατονήσουν, μπορεί να τον καταστρέψουν ανε­πανόρθωτα.

Υπάρχουν άνθρωποι, ευυπόληπτοι κατά τα άλλα, που αρέσκονται ν' ασχολούνται αρκετά με ανθρώπους, που δεν έχουν ηθικούς φραγ­μούς. Τους συναρπάζουν ανήθικα κινημα­τογραφικά ή θεατρικά έργα, το γυμνό στις ε­φημερίδες και τα περιοδικά, χαλαρώνουν η­θικά και με μαθηματική ακρίβεια, καταλή­γουν στο να μιμηθούν τους προβαλλόμενους σαν ήρωες. Ο Χριστιανός δεν έχει καμιά θέ­ση να εκθέτει την ψυχή του σε τέτοια ύποπτα θεάματα και αναγνώσματα. Ο Θεός μας προ­ειδοποιεί να απέχουμε από αμαρτωλούς αν­θρώπους, όταν πρόκειται να ζηλέψουμε και να μιμηθούμε τις πράξεις τους. «Εάν ίδης κλέπτnv, τρέχεις μετ' αυτού και μετά μοιχών είναι η μερίς σου» (Ψαλμ.ν:18). Αλλά το κυριότερο είναι μέσα στην καρδιά μας να μι­σούμε οτιδήποτε αντιτίθεται στο Νόμο του Θεού. Να μην έχουμε εμείς καμιά συμμε­τοχή στην μερίδα των κλεπτών και μοιχών, γιατί την μερίδα αυτή, την προσφέρει ο Σα­τανάς.

Ο πειρασμός της ευημερίας.

Κατ' αρ­χή, ο λόγος του Θεού δεν εναντιώνεται στην απόκτηση χρημάτων. Ο ί­διος ο Ιησούς μας υποσχέθηκε ότι, ε­φόσον γι' Αυτόν εγκαταλείψουμε πα­τέρα, μητέρα, τέκνα, σύζυγο, αδέλφια, οικία, θα μας δώσει Εκείνος, καινούρ­γιους πνευματικούς συγγενείς και ε­κατονταπλάσια αγαθά, αλλά με διωγ­μούς, σ' αυτή τη ζωή και ύστερα ζωή αιώνια. Όταν εμείς, βέβαια, καταφύ­γαμε με πίστη στον Χριστό, δεν το κά­ναμε αυτό για ν' αποκτήσουμε άφθονα υλικά αγαθά, αλλά γιατί νιώσαμε την πνευματική μας δυστυχία, την τρομε­ρή αμαρτωλότητα μας και τον άμεσο κίνδυνο, να πεθάνουμε και να ριχτού­με στην αιώνια κόλαση. Ήρθαμε στον Ιησού Χριστό, βρήκαμε την πραγματι­κή μας ευτυχία, την άφθονη συγχώρη­ση με την πίστη στο, χυμένο για λογα­ριασμό μας, αίμα Του και το πέρασμά μας, από τον πνευματικό θάνατο στην αιώνια ζωή.

Ο πειρασμός των φυλετικών προκαταλήψεων και διακρί­σεων.

Στις ημέρες μας έχουμε, εθνικιστικές εξεγέρσεις και εμφύλιους πολέμους που ξε­κινούν από την έλλειψη αγάπης, ο ένας για τον άλλο και κινούνται από αόρατα σκοτεινά νήματα, για την αυτοκαταστροφή τους.

Στην περίοδο της διακονίας του Γιου του ανθρώπου, βλέπουμε να υπάρ­χουν φυλετικές διακρίσεις με αποτέλεσμα να χάνονται ευκαιρίες να ευεργετηθούν οι διάφορες εθνικότητες. Συγκεκριμένα, το παλιό Νότιο βασίλειο, το γνωστό σαν βασίλειο του Ιού­δα, υπέβλεπε το Βόρειο βασίλειο, το γνωστό σαν βασίλειο του Ισραήλ. Σε μια πολύ πα­ρωχημένη εποχή, το βασίλειο του Νότου με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ ανέδειξε και πολύ ευσεβείς φυσιογνωμίες, ενώ το βασίλειο του Βορρά ανέδειξε βασιλείς, που το παράδειγμα τους ήταν μόνο προς απο­φυγή.

Ο πειρασμός της σαρκικής ζωής.

Ο Θε­ός μας δημιούργησε με δύο υποστά­σεις: τη σωματική και την πνευματική. Η πνευματική υπόσταση έχει ανάγκη τη σύνδεσή μας με το Θεό δια του Ιη­σού Χριστού. Αυτό επιτυγχάνουμε με την πίστη μας στο τελειωμένο έργο του Υιού του Θεού. Η σωματική μας υπόσταση έχει ανάγκη της πρόσλη­ψης διαφόρων ουσιών για την διατή­ρησή της στη ζωή. Ο Δημιουργός μας προίκισε με το δώρο της όρεξης για την αναζήτηση των απαραιτήτων συστατικών, αλλά ποτέ σε βάρος της πνευματικής μας προόδου. Συμβαίνει όμως στον άνθρωπο, που γνώρισε την επέμβαση του Θεού στην ζωή του, ω­θούμενος από το αίσθημα της όρε­ξης, να ζητάει την άμεση ικανοποίησή της με στοιχεία που πρέπει να του θυμίζουν σκλαβιά, ντροπή και όμως αυτό δεν του συμβαίνει. 

Ο πειρασμός της φιλοδοξίας

Δεν υπάρχει άνθρωπος επάνω στη γη, που δεν δοκίμασε την πεί­ρα του όποιου πειρασμού. Και για να είμαι από την αρχή σαφής, ο πειρα­σμός δεν είναι αμαρτία. Ο πειρασμός είναι ανθρώπινος, είναι γνώρισμα κάθε ανθρώ­που, ακόμα και του αναμάρτητου Ιησού Χριστού.

Ο Ιησούς σαν άνθρωπος, υπέστη σειρά πει­ρασμών από μέρους του Σατανά. Ο γιος του ανθρώπου νίκησε τον πειραστή σ' όλα τα μέτωπα. Ο φυσικός άνθρωπος βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του διαβόλου και εκτελεί τις περισσότερες εισηγήσεις του. Άπαξ και μετανοήσει ο αμαρτωλός άν­θρωπος και καλέσει τον Κύριο Ιησού να τον συγχωρήσει και να τον αναγεννήσει, ο Ίδιος ο Χριστός εγκαθί­σταται στην καρδιά αυτού του ανθρώ­που για την αποτελεσματική αντιμετώπι­ση των δυσκολιών, των προβλημάτων και των πειρασμών.

ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε διότι ο αντίδικός σας διάβολος περιέρχεται ως λέων ωρυόμενος, ζητών τίνα να καταπίει....

...... δια να μην υπερισχύσει καθ’ ημών ο Σατανάς διότι δεν αγνοούμεν τα διανοήματα αυτού. Α’ Πετρ.ε:8 και Β’ Κορ.β:11

Όλες οι προσπάθειες του Σατανά σκοπό έχουν και κατευθύνονται στο να στήσει παγίδες, και με πονηριά να πετύχει την πτώση του Χριστιανού για να κατασπαράξει την ψυχή του. Μόνο με την γνώση του λόγου του Θεού, και όταν η καρδιά μας είναι καθαρή και δεν μας κατακρίνει, μπορούμε να ανακαλύψουμε τα σχέδια του εχθρού της ψυχής μας. Άσεμνη και κοσμική ενδυμασία είναι ένα από τα πιο πανούργα τεχνάσματα του διαβόλου, γιατί φαίνεται τελείως αβλαβές για τους περισσότερους ανθρώπους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι η εξωτερική μας εμφάνιση αντανακλά και δείχνει την εσωτερική μας διάθεση και στάση.

Πειρασμός

Δεν υπάρχει άνθρωπος επάνω στη γη, που δεν δοκίμασε την πεί­ρα κάποιου πειρασμού. Και για να είμαι από την αρχή σαφής, ο πειρα­σμός δεν είναι αμαρτία. Ο πειρασμός είναι ανθρώπινος, είναι γνώρισμα κάθε ανθρώ­που, ακόμα και του αναμάρτητου Ιησού Χριστού.

Ο Θεός δεν είναι το υποκείμενό του (Ιάκ.α:13,14).

Ο Ιησούς σαν άνθρωπος, πειράχτηκε από τον Σατανά, αλλά νίκησε τον πειραστή σε όλα τα μέτωπα.

Ο φυσικός άνθρωπος βρίσκεται κάτω από την κυριαρχία του διαβόλου και εκτελεί τις περισσότερες εισηγήσεις του.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (47)

ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ;

Διότι αντιπροσώπευαν το «πειρασθέντα κατά πάντα» Εβρ.δ:15

Καλύπτουν όλο το είναι του ανθρώπου - σώμα, ψυχή & πνεύμα.

Όλοι οι πειρασμοί υποπίπτουν στις 3 αυτές κατηγορίες.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (46)

3ος πειρασμός 

όρος πολύ υψηλόν πάλι σε όραση.

1) Δεν υπάρχει τόσο ψηλό βουνό εκεί κοντα.

2) Η περιοχή της Νεκρής θάλασσας δεν ενδείκνυται για τέτοιο πράγμα.

3) Η φυσική δημιουργία, ο κόσμος απλά φανερώνουν τη δόξα του Θεού.

4) την δόξαν αυτών δεν φαίνεται απ’ έξω ούτε από χιλιάδες χιλιόμετρα ύψος.

5) Λουκ.δ:5 εν στιγμή χρόνου μάλλον σε στιγμιαία αποκάλυψη

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (45)

2ος πειρασμός

Ματθ.δ:5-7

Ο Λουκάς αντιστρέφει τους δύο τελευταίους πειρασμούς - πιθανόν τονίζει την τελική μορφή του πειρασμού στην Ιερουσαλήμ (από την έρημο στο όρος και μετά στην Ιερουσαλήμ).

Και αυτός ο πειρασμός έγινε σε όραση (όπως και οι άλλοι δύο). Ο Χριστός ήταν πολύ αδύνατος. Ο θόρυβος της Ιερουσαλήμ, ο κόσμος την ένταση του πειρασμού.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (44)

1ος πειρασμός

Ματθ.δ:3,4 (Λουκ.δ:3) Στο τέλος των 40 ημερών.

Με την πρώτη λέξη: «ΕΑΝ» - προσπαθεί να διεγείρει, αμφιβολίες.

Αμφιβάλει αυτό που ο Θεός ήδη είπε (Ματθ.γ:17). Με την έννοια ότι για να το αποδείξει θα έπρεπε να κάνει τις πέτρες ψωμί.

Τι ήταν μέσα σ’ αυτό τον πειρασμό που θα έκανε το Χριστό να αμαρτήσει;

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (43)

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (συνέχεια)

Τόπος: Η έρημος (Ματθ.δ:1) κοντά στον Ιορδάνη (γ:13) πιθανόν Β.Δ. της Ερυθράς θάλασσας.

«ήτο μετά των θηρίων» (Μάρκ.α:13) Ύαινες, τσακάλια, λιοντάρια, λύκοι, αρκούδες οχιές - χωρίς όπλο.

Οι ύαινες και οι λύκοι ακόμη είναι πολυάριθμοι εκεί σήμερα και γίνονται πολύ άγριοι τη νύχτα.

Ο Χριστός έπρεπε να εμπιστεύεται το Θεό. Δεν χρησιμοποίησε τη θεότητά Του για τον εαυτό Του.

Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (42)

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Λουκ.δ:1 Πλήρης Πνεύματος Αγίου

Κάθε φορά που ο Θεός μας δίνει καινούριες ευλογίες, πρέπει να ξέρουμε ότι θα περάσουμε από μια έρημο δοκιμασίας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αισθανθήκαμε τη δωρεά του Θεού κι έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά και σεβασμό στον δωρητή μας. Απ’ αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρέθηκε ο Ιησούς.

Πειρασμοί

Ο πειρασμός κάποτε δεν είναι ευχάριστος, αλλά τις περισσότερες φορές είναι. Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι ποτέ ακίνδυνος.

Ματθ.ς:13 «και μη φέρης ημάς εις πειρασμόν»

Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, ανάλογα με τις συνθήκες της ζωής και τις ανάγκες της στιγμής.

Εμείς βλέπουμε τα πράγματα επιπόλαια. Ο Κύριος ξέρει τις βαθύτερες ανάγκες μας και γι’ αυτό προσεύχεται το Πνεύμα για μας (Ρωμ.η:26).

ΑΓΙΟ ΣΩΜΑ - Η διδασκαλία του άγιου σώματος

Οι διενέξεις δεν είναι κάτι καινούριο. Οι περισσότερες εκκλησίες, ακόμα και οι μονοθεϊστικές, διαφέρουν σε διάφορα δογματικά θέματα. Μερικές διαφορές είναι σοβαρότερες από άλλες, και μια απ’ αυτές τις περισσότερο σοβαρές είναι αυτή που αφορά το φυσικό σώμα του Χριστού.