Μη ήσθε μετέωροι

Λουκ.ιβ:14-34

Εδ.17 «Τι να κάμω»;

•      Ευχαρίστησε
•     Αναγνώρισε ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού» (εδ.15).
•    Μάθε ότι η ευτυχία έχει σχέση με το «δίνω», όχι με το «μαζεύω». 

Λόττο και Θεός: μπορεί ένας Χριστιανός να αγοράσει ένα λαχείο;

Δεν είναι περίεργο, ότι πολλοί αναρωτιούνται πάνω σ’ αυτό το θέμα, επειδή ο τζόγος και η αγορά λαχείων δεν εγκρίνονται ποτέ ρητώς αλλά ούτε καταδικάζονται στις Γραφές.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο να αποφασίζουμε τι θα κάνουμε με θέματα που δεν απαγορεύονται ρητά ή εγκρίνονται στη Βίβλο. Λαμβάνοντας υπόψη το θέμα των τυχερών παιχνιδιών και των λαχείων, δεν πρέπει να μετατρέπουμε τις προσωπικές μας πεποιθήσεις σε αυτά που θεωρούμε βιβλικές αλήθειες για εμάς και για τον καθένα (Ρωμ.ιδ, Α’ Κορ.η:1-12, Α’ Κορ.ι:13-33, Ρωμ.ια:1).

Ενός εστί χρεία..

Δεν ξέρω πως το ερμηνεύεις. Έχω ακούσει πάρα πολλές ερμηνείες. Να σου πω ακόμη μία. Ίσως όχι η σπουδαιότερη. Μα μου έκανε πολύ καλό. Ίσως κάνει και σένα. Παρακολούθησέ με.

Υπάρχει ανάγκη. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Μα για ένα. Με αυτό, θεραπεύεις την ανάγκη σου. Κάνεις την δουλειά σου. Το δεύτερο, το τρίτο, το πέμπτο, το δέκατο, ενώ δεν σου προσθέτουν τίποτα σου αφαιρούν. Ηρεμία, γαλήνη, ανάπαυση. Σε κουράζουν.

Ο πειρασμός της ευημερίας.

Κατ' αρ­χή, ο λόγος του Θεού δεν εναντιώνεται στην απόκτηση χρημάτων. Ο ί­διος ο Ιησούς μας υποσχέθηκε ότι, ε­φόσον γι' Αυτόν εγκαταλείψουμε πα­τέρα, μητέρα, τέκνα, σύζυγο, αδέλφια, οικία, θα μας δώσει Εκείνος, καινούρ­γιους πνευματικούς συγγενείς και ε­κατονταπλάσια αγαθά, αλλά με διωγ­μούς, σ' αυτή τη ζωή και ύστερα ζωή αιώνια. Όταν εμείς, βέβαια, καταφύ­γαμε με πίστη στον Χριστό, δεν το κά­ναμε αυτό για ν' αποκτήσουμε άφθονα υλικά αγαθά, αλλά γιατί νιώσαμε την πνευματική μας δυστυχία, την τρομε­ρή αμαρτωλότητα μας και τον άμεσο κίνδυνο, να πεθάνουμε και να ριχτού­με στην αιώνια κόλαση. Ήρθαμε στον Ιησού Χριστό, βρήκαμε την πραγματι­κή μας ευτυχία, την άφθονη συγχώρη­ση με την πίστη στο, χυμένο για λογα­ριασμό μας, αίμα Του και το πέρασμά μας, από τον πνευματικό θάνατο στην αιώνια ζωή.

Ο θανατηφόρος κίνδυνος του πλούτου

Ιακώβου ε:1-6

Ο Κύριός μας έθεσε μια πολύ σημαντική πνευματική αρχή: Κανένας δούλος δεν μπορεί να δουλεύει δύο κυρίους· επειδή, ή τον έναν θα μισήσει, και τον άλλον θα αγαπήσει· ή στον έναν θα προσκολληθεί, και τον άλλον θα καταφρονήσει. Δεν μπορείτε να δουλεύετε το Θεό και το μαμμωνά (Λουκ.ις:13). Κανείς δε μπορεί να είναι αφοσιωμένος σε δύο πρόσωπα, σε δύο αρχές, σε δύο συστήματα τα οποία εξ’ ορισμού είναι αντίθετα μεταξύ τους.

Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Μέσα σε έξη μόλις εδάφια, μπόρεσε ο Χριστός να μας περιγράφει όλο τον ανθρώπινο βίο, μάλιστα με τις φοβερές παγίδες που τον παραμονεύουν και που μπορούν να τον οδηγήσουν - αν δεν προσέξει ο άνθρωπος - στο ναυάγιο και την καταστροφή. Πρόκειται, για την παραβολή που είπε ο Κύριος, εξ αφορμής της φιλοσοφίας που είδε να υπάρχει σε πολλούς, ότι δηλαδή «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού» (Λουκ.ιβ:15). Επειδή δε την ίδια παγίδα στήνει πάντοτε ο εχθρός στον άνθρωπο, καλό να προσέξουμε μερικά πολύ σημαντικά σημεία:

Μη ήσθε μετέωροι

Λουκ.ιβ:14-34

Εδ.17 «Τι να κάμω»;

     1) Ευχαρίστησε

     2) Αναγνώρισε ότι «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού» (εδ.15).

     3) Μάθε ότι η ευτυχία έχει σχέση με το «δίνω», όχι με το «μαζεύω». Α’ Τιμ.ς:17-18 «Εις τους πλουσίους του κόσμου τούτου παράγγελλε να μη υψηλοφρονώσι, μηδέ να ελπίζωσιν επί την αδηλότητα του πλούτου, αλλ' επί τον Θεόν τον ζώντα, όστις δίδει εις ημάς πλουσίως πάντα εις απόλαυσιν, να αγαθοεργώσι, να πλουτώσιν εις έργα καλά, να ήναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί». Παρ.ια:24 «Οι μεν σκορπίζουσι, και όμως περισσεύονται· οι δε παρά το δέον φείδονται, και όμως έρχονται εις ένδειαν».

Δυστυχώς...

Δυστυχώς, υπάρχουν άνθρωποι που αυτοαποκαλούνται εργάτες του ευαγγελίου, που κηρύττουν αυτά τα πράγματα, προκειμένου να σου πάρουν τα χρήματα.

Το χειρότερο είναι, ότι δυστυχώς υπάρχει ένα κοινό που τα πιστεύει αυτά και συνεχίζει να στέλνει χρήματα σ’ αυτούς (άντρες ή γυναίκες) για να μπορούν να μένουν σε βίλες, να πετάνε με ιδιωτικά τζετ και να ζουν πολυτελή ζωή.

ΕΥΗΜΕΡΙΑ

 

Ο Θεός έχει πολλούς τρόπους για να κάνει τα παιδιά Του να ευημερούν, αλλά η ευημερία δεν είναι απαραίτητα οικονομική. Η Γραφή μας προειδοποιεί να μη σπεύδουμε να πλουτίζουμε (Α’Τιμ.ς:9, Παρ.κη:20). Μερικοί άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα να ζουν για τα χρήματα, αντί να τα χρησιμοποιούν για να ζήσουν. Ο λόγος του Θεού λέει ότι πρέπει να μάθουμε να είμαστε ευχαριστημένοι και με τα πολλά και με τα λίγα (Α’Τιμ.ς:6, Φιλ.δ:11-12).

Ο καθαρισμός του ναού

Ματθ.κα:12-16 "Και εισήλθεν ο Ιησούς εις το ιερόν του Θεού, και εξέβαλε πάντας τους πωλώντας και αγοράζοντας εν τω ιερώ, και τας τραπέζας των αργυραμοιβών ανέτρεψε, και τα καθίσματα των πωλούντων τας περιστεράς, και λέγει προς αυτούς, Είναι γεγραμμένον, "Ο οίκος Μου οίκος προσευχής θέλει ονομάζεσθαι." Σεις δε εκάμετε αυτόν "σπήλαιον ληστών". Και προσήλθον προς Αυτόν τυφλοί και χωλοί εν τω ιερώ, και εθεράπευσεν αυτούς. Ειδόντες δε οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαυμάσια τα οποία έκαμε, και τους παίδας κράζοντας εν τω ιερώ και λέγοντας, Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ, ηγανάκτησαν και είπον προς Αυτόν, Ακούεις τι λέγουσιν ούτοι; Ο δε Ιησούς λέγει προς αυτούς, Ναι. Ποτέ δεν ανεγνώσατε, "ότι εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων ητοίμασας αίνεσιν."

Τύχη βουνό!

Περπατώντας στο δρόμο, νέος τότε, βρήκε κάποτε ένα κατοστάρικο (δρχ.). Αυτό ήταν. Νόμισε ότι ήταν τυχερός. Από τότε περπατούσε πάντα σκυφτός και ψυχρός για τους άλλους, ψάχνοντας για όσα του φύλαγε η τύχη του.