Ο Θεός έχει πολλούς τρόπους για να κάνει τα παιδιά Του να
ευημερούν, αλλά η ευημερία δεν είναι απαραίτητα οικονομική. Η Γραφή μας
προειδοποιεί να μη σπεύδουμε να πλουτίζουμε (Α’Τιμ.ς:9, Παρ.κη:20). Μερικοί άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα να
ζουν για τα χρήματα, αντί να τα χρησιμοποιούν για να ζήσουν. Ο λόγος του Θεού
λέει ότι πρέπει να μάθουμε να είμαστε ευχαριστημένοι και με τα πολλά και με τα
λίγα (Α’Τιμ.ς:6, Φιλ.δ:11-12).
Υπάρχουν φορές στη ζωή μας που ίσως χρειαστεί να υπομείνουμε
οικονομικά δύσκολες καταστάσεις, ακόμα κι αν ήμασταν πιστοί στην προσφορά μας,
στο Θεό. Ο Ιώβ ήταν ένας δίκαιος άνθρωπος και πιστός στο Θεό, αλλά αυτό δεν
εμπόδισε το Θεό να επιτρέψει στο διάβολο να τον δοκιμάσει. Ο διάβολος είπε στο
Θεό ότι ο Ιώβ Τον υπηρετούσε μόνο επειδή έπαιρνε μεγάλες ευλογίες από Εκείνον,
όχι επειδή Τον αγαπούσε. Ο Ιώβ ήταν ένας πλούσιος άνθρωπος ευλογημένος από το
Θεό, αλλά σε μια στιγμή έχασε όλα τα επίγεια αγαθά του. Έγινε φτωχός. Ο Θεός
επέτρεψε στο Σατανά να τον δοκιμάσει σε οικονομικά θέματα.
Με λίγα λόγια, ο Θεός δεν είναι υποχρεωμένος να μας κάνει να
ευημερούμε οικονομικά συνέχεια. Δεν πρέπει να νομίζουμε ότι το να δίνουμε στο
Θεό είναι ένας μοχλός για να Τον επηρεάζουμε. Μπορεί να περνάμε δύσκολες ώρες
όταν έχουμε λίγα, αλλά έχουμε την υπόσχεση ότι ο Θεός θα προμηθεύσει όλες τις
βασικές μας ανάγκες, εάν Τον βάλουμε πρώτο (Ματθ.ς:33).
Ο Θεός δεν είναι υποχρεωμένος σε κανέναν, γιατί “θέλει γίνει εις αυτόν ή ανταπόδοσις αυτού”
(Παρ.ιθ:17). Ο Θεός πάντοτε πληρώνει
τους εκκρεμείς λογαριασμούς. Εξαιτίας της πιστότητάς Του, ο Θεός ευλόγησε την
μετέπειτα περιουσία του Ιώβ περισσότερο από την προηγούμενη, διπλασιάζοντας τα
πράγματα που είχε χάσει (Ιώβ μβ:10,12).
Σε γενικές γραμμές, είναι στο θέλημα του Θεού να ευημερούμε.
Ο Ιωάννης έγραψε “Αγαπητέ, κατά πάντα
εύχομαι να ευοδούσαι και να υγιαίνεις, καθώς ευοδούται η ψυχή σου” (Γ’ Ιωαν.2), και οτιδήποτε κάνει ο
δίκαιος θα ευοδωθεί (Ψαλμ.α:3). Πάλι
πρέπει να θυμηθούμε ότι κάθε ευλογία δεν είναι οικονομική, πολλές είναι
πνευματικές. Ο Σολομών είπε, “Η ευλογία
του Κυρίου πλουτίζει, και λύπη δεν θέλει προστεθή εις αυτήν” (Παρ.ι:22).
Ο Θεός υποσχέθηκε σε πολλές περιπτώσεις να κάνει το λαό Του
να ευημερεί εάν θα ακολουθούσαν τις εντολές Του (Ιησ.Ναυή α:7, Α’Βασ.β:3, Β’Χρον.κς:5, Ψαλμ.ρκβ:6, Δευτ.η:6-20).
Η
έμφαση σ’ αυτά τα εδάφια είναι για πνευματική ευημερία, αλλά δεν μπορούμε να
αρνηθούμε ότι περιλαμβάνουν και οικονομική ευημερία. Ο Θεός δεν είναι εναντίον
των πλουσίων. Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και άλλα βιβλικά πρόσωπα ήταν πλούσιοι (Γεν.ιγ:2, κδ:35, κζ:12, Α’Χρον.κθ:28).
Αυτοί δεν ζήτησαν οικονομική ευημερία με ένα άπληστο πνεύμα, ούτε ήρθαν σ’
αυτούς τα πλούτη ξαφνικά. Χρησιμοποίησαν σοφία και επιμέλεια για να ευημερήσουν
γιατί η πίστη δεν είναι υποκατάστατο της επιμέλειας και της εργασίας (Παρ.ι:4, ιβ:24, ιγ:4).
Ο Θεός
καταδικάζει την οκνηρία σε όλες τις μορφές της (Παρ.ς:6, κδ:30-34, Ρωμ.ιβ:11). Η Γραφή διακηρύσσει ότι οι πιστοί
πρέπει να συντηρούνται μόνοι τους (Α’Θεσ.δ:11,
Β’Θεσ.γ:10).
Ο Θεός ευλογεί τους ανθρώπους ανάλογα με την ικανότητα τους
να χειρίζονται και να αφομοιώνουν αυτές τις ευλογίες. Ο Θεός δεν ευλογεί
κάποιους με πολλά χρήματα γιατί θα ήταν η καταστροφή τους. Κάποτε ένας ποιμένας
μετέφερε με το αυτοκίνητο μια αδερφή που ήταν πολύ πιστή στο Θεό.
Αυτή η αδελφή
ομολογούσε συχνά πόσο λυπημένη ήταν που ο ποιμένας έπρεπε να την ανέχεται και
συνεχώς ζητούσε από την εκκλησία να προσεύχεται ώστε ο Κύριος να της δώσει ένα
αυτοκίνητο. Με τον καιρό, ο Κύριος απάντησε σ’ αυτή την προσευχή, αλλά όταν
εκείνη πήρε το αυτοκίνητο, σταμάτησε τελείως να πηγαίνει στην εκκλησία και
γύρισε στον κόσμο. Όταν δεν είχε το αυτοκίνητο, ήταν πιστή, αλλά όταν ο Θεός
την ευλόγησε εκείνη έφυγε μακριά από τον Κύριο. Αυτό που έπρεπε να είχε γίνει
ευλογία έγινε κατάρα.
Ο Θεός προειδοποίησε το λαό Ισραήλ ότι υπήρχε κίνδυνος να
καταληφθούν από πνεύμα υλισμού καθώς οι ευλογίες τους πολλαπλασιάζονται (Δευτ.η:11-17).
Υπάρχουν φορές που ζητάμε υλικά πράγματα που θα γινόταν
εμπόδιο στην πνευματική μας ζωή
(Ιακ.δ:3). Πρέπει να ζητάμε “σύμφωνα με το θέλημα Του”, όχι σύμφωνα με τις
σαρκικές μας επιθυμίες (Α’Ιωαν.ε:14).
Υπάρχουν φορές που είμαστε σαν τους δύο μαθητές στους οποίους ο Ιησούς είπε “δεν εξεύρετε τι ζητείτε” (Μαρκ.ι:38). Εξαιτίας της ατελούς
κατανόησης μας, χρειαζόμαστε τη βοήθεια του Πνεύματος όταν προσευχόμαστε (Ρωμ.η:26).
Ο Θεός γνωρίζει ότι δεν
μπορεί να πει σε όλους μας όπως έκανε στον Σολομώντα “ζήτησον τι να σοι δώσω” (Α’Βασ.γ:5).
Ο Θεός δεν μας υποσχέθηκε κάθε σαρκική επιθυμία μας, αλλά ό,τι είναι βασικό και
αναγκαίο στη ζωή (Ματθ.ς:31-33).
Ο προφήτης Αγούρ μας δίνει καλές συμβουλές για την καλύτερη
οικονομική ισορροπία μας, “πτωχείαν και
πλούτον μη δώσης εις εμέ, τρέφε με με αυτάρκη τροφήν, μήποτε χορτασθώ και σε
αρνηθώ, και είπω, τις είναι ο Κύριος; ή μήποτε ευρεθείς πτωχός κλέψω, και λάβω
το όνομα του Θεού μου επί ματαίω” (Παρ.λ:8-9).