Όταν γράφουμε κάτι, και ιδιαίτερα
όταν αυτό αφορά τις αιώνιες αλήθειες του Θεού, καλό είναι να είμαστε
προσεκτικοί.
Να μη βρίσκουμε 14 εδάφια που
φαίνεται ότι υποστηρίζουν την άποψή μας και ν’ αρχίζουμε να θεολογούμε, ούτε να
λέμε εύκολα αμήν σε κάτι αν δεν είναι πραγματικά μέσα από το λόγο του Θεού.
Έγραψε κάποιος φίλος: «Η
“μετάνοια” σώζει, όχι το βάπτισμα στο νερό!» και κάποιοι βιάστηκαν να
επαυξήσουν!
Ναι, αλλά υπάρχουν εδάφια που λένε ότι το βάπτισμα σώζει, πως θα τα
ταιριάξουμε τώρα αυτά; Θα πρέπει λοιπόν να μάθουμε να ισορροπούμε τις Γραφές
και να ζητάμε τι θέλουν να πουν κι όχι τι θέλουμε εμείς να περάσουμε.
Και βέβαια η μετάνοια είναι
απαραίτητη πριν το βάπτισμα γιατί διαφορετικά το βάπτισμα δεν έχει κανένα
νόημα.
Έτσι όπως διαβάζουμε, «Η “μετάνοια” σώζει, όχι το βάπτισμα στο νερό!»,
είναι σα να λέει ότι μπορείς να μετανοήσεις μόνο, χωρίς να χρειάζεται να
βαπτιστείς στο νερό και θα σωθείς. Όμως:
«Όστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση
θέλει κατακριθή» (Μάρκ.ις:16). (όχι όποιος πιστέψει και μετανοήσει).
«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών
εις τό όνομα τού Ιησού Χριστού εις
άφεσιν αμαρτιών, καί θέλετε λάβει τήν δωρεάν τού Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38). (οι αμαρτίες
αφίενται στο βάπτισμα, όχι στη μετάνοια. Μπορεί να μετανοήσεις, αλλά αν δεν
βαπτιστείς οι αμαρτίες κρατούνται, απλά γιατί δεν υπακούς).
«Οι δέ Φαρισαίοι καί οι νομικοί ηθέτησαν εις έαυτούς τήν βουλήν τού
Θεού, μή βαπτισθέντες υπ' αυτού» (Λουκ.ζ:30). (η βουλή του Θεού αθετείται
όταν δεν βαπτιστείς, όχι όταν δεν μετανοήσεις)
Πράξ.κβ:16 «Καί τώρα τί βραδύνεις; σηκωθείς βαπτίσθητι
καί απολούσθητι από τών αμαρτιών σου, επικαλεσθείς τό όνομα τού Κυρίου».
(οι αμαρτίες πλένονται στο βάπτισμα)
αφού ο Ιωάννης προ της ελεύσεως αυτού προεκήρυξε βάπτισμα μετανοίας
εις πάντα τον λαόν του Ισραήλ. Πράξ.ιγ:24
Και είπε προς αυτούς· Εις τι λοιπόν εβαπτίσθητε; Οι δε είπον· Εις το βάπτισμα
του Ιωάννου. Πράξ.ιθ:3 (Δεν τους ρώτησε αν μετανόησαν αλλά αν βαπτίστηκαν
με πνεύμα άγιο και σε τι όνομα βαπτίστηκαν. Ο Παύλος είχε οριστεί από το Θεό για τη σωτηρία των Εθνικών, λάθος έκανε;)
εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα· Εφες.δ:5 (καμιά αναφορά
μετάνοιας)
Του οποίου αντίτυπον ον το
βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον, ουχί αποβολή της ακαθαρσίας της
σαρκός, αλλά μαρτυρία της αγαθής συνειδήσεως εις Θεόν, διά της αναστάσεως του
Ιησού Χριστού, Α’ Πέτρ.γ:21 (το βάπτισμα, σώζει και ημάς την σήμερον)
Όταν και ο ίδιος χρησιμοποιεί το
παραπάνω εδάφιο, σκόπιμα παραλείπει τα πρώτα λόγια και ανακατεύοντας τα
υπόλοιπα, γράφει:
4) Η “μαρτυρία” αγαθής συνείδησης
σώζει τον άνθρωπο και όχι το βάπτισμα! (1 Πέτρου 3:21)
Αυτό δεν είναι καλό! Είναι
προσπάθεια παραπλάνησης γιατί το εδάφιο δεν λέει αυτά που προσπαθεί να μας πείσει!!
Με όλα αυτά, δεν θέλω να αναιρέσω
τη μετάνοια σαν στοιχείο της σωτηρίας, αντίθετα. Αλλά υπάρχει μια λέξη εντολή
μέσα στο λόγο του Θεού που δεν μας επιτρέπει να λέμε ότι θέλουμε. Η λέξη αυτή
είναι: «ορθοτομούντα» και χρειάζεται
να σπουδάσει κανείς για να μπορεί να το κάνει!!
Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον,
ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας. Β’ Τιμ.β:15
Μη γίνεσθε πολλοί
διδάσκαλοι, αδελφοί μου, εξεύροντες ότι μεγαλητέραν κατάκρισιν θέλομεν λάβει· Ιάκ.γ:1
Είναι απαραίτητο το βάπτισμα;
Η απάντηση σ’ αυτό το
ερώτημα είναι απόλυτα καταφατική. Ο Θεός θα μπορούσε να είχε σχεδιάσει την
άφεση των αμαρτιών χωρίς το βάπτισμα, αλλά ο λόγος Του διδάσκει ότι διάλεξε να
συγχωρεί τις αμαρτίες κατά το βάπτισμα. Το θέμα όμως δεν είναι τι θα μπορούσε
να κάνει ο Θεός, αλλά τι κάνει. Δεν αμφισβητούμε ούτε εξετάζουμε την απόλυτη
εξουσία του Θεού και δεν έχουμε εξουσία να κηρύξουμε στις μέρες μας άφεση
αμαρτιών χωρίς το χριστιανικό βάπτισμα στο νερό. Πρέπει να αποφεύγουμε
ανθρώπινους συλλογισμούς για πιθανές εξαιρέσεις. Το μέρος μας είναι να
κηρύξουμε και να ενεργήσουμε το βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών.
Η σημασία του βαπτίσματος στο νερό.
Ας συνοψίσουμε τι συμβαίνει κατά το βάπτισμα
στο νερό:
(1) Ο Θεός συγχωρεί
τις αμαρτίες (Πράξ.β:38, κβ:16). Αυτό είναι ένα κυριολεκτικό γεγονός. Το
χειρόγραφο που ήταν εναντίον μας εξαφανίζεται και ο μισθός της αμαρτίας που
είναι ο αιώνιος θάνατος, απαλείφεται. Οι αμαρτίες μας πλένονται κι απομακρύνονται
για πάντα.
Η άφεση ισχύει για όλες τις αμαρτίες για τις οποίες μετανιώσαμε,
άσχετα πότε έγιναν. Η συγχώρεση δίδεται μόνο όταν το άτομο πιστεύει, μετανοεί και βαπτίζεται. Η εγκυρότητα του
βαπτίσματος δεν εξαρτάται από την πνευματική κατάσταση κανενός άλλου, ούτε και
αυτού που ενεργεί το βάπτισμα.
(2) Το βάπτισμα στο
νερό είναι μέρος της αναγέννησης. Το άτομο που βαπτίζεται γεννιέται από το
νερό, που απλά αναφέρεται στο πνευματικό έργο που ο Θεός ενεργεί μέσα του
(Ιωάν.γ:5, Τίτ.γ:5).
(3) Το βάπτισμα μας
ταυτίζει με το θάνατο και την ταφή του Χριστού (Ρωμ.ς:1-4, Κολ.β:12). Φανερώνει
ότι πεθάναμε ως προς την αμαρτία με τη μετάνοια κι ότι θάβουμε όχι μόνο τις
αμαρτίες μας αλλά και τον «παλαιό άνθρωπο», την εξουσία της αμαρτίας και τον
παλιό τρόπο ζωής.
(4) Το βάπτισμα στο
νερό είναι μέρος του ενός βαπτίσματος στο νερό και το Πνεύμα που μας τοποθετεί
στο σώμα του Χριστού (Ρωμ.ς:3-4, Γαλ.γ:27). Είναι μια προσωπική ταύτιση με τον
Ιησού και μέρος της εισόδου μας στην οικογένειά του.
(5) Είναι μέρος της
πνευματικής περιτομής (Κολ.β:11-13). Ο Θεός κάνει πνευματικό χειρουργείο και
αποκόπτει το σαρκικό άνθρωπο με τις αμαρτίες του. Το βάπτισμα δηλώνει τη νέα
σχέση διαθήκης με το Θεό.
