Η ζωή του Χριστού στα 4 ευαγγέλια (42)

Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Λουκ.δ:1 Πλήρης Πνεύματος Αγίου

Κάθε φορά που ο Θεός μας δίνει καινούριες ευλογίες, πρέπει να ξέρουμε ότι θα περάσουμε από μια έρημο δοκιμασίας. Πρέπει να αποδείξουμε ότι αισθανθήκαμε τη δωρεά του Θεού κι έχουμε την ανάλογη συμπεριφορά και σεβασμό στον δωρητή μας. Απ’ αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρέθηκε ο Ιησούς.

Ποιός ήταν πλήρης Πνεύματος Αγίου; Ο Θεός; Όχι βέβαια! Ο Θεός που είναι Πνεύμα πληρώνει και δεν πληρώνεται. Αυτός που δέχεται το χρίσμα και έχει ανάγκη από το Άγιο Πνεύμα είναι ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς δυναμικά πλέον οδηγούμενος από τον Πατέρα Του (όχι το 2ο πρόσωπο της τριάδας γεμάτο με το 3ο πρόσωπο).

Αναφέρεται στο γεγονός ότι ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός ενεργοποιήθηκε με το Πνεύμα του Θεού και αισθάνεται πλήρης δύναμης και οδηγείται στο πρώτο σκαλοπάτι της διακονίας Του.

πλήρης σε σχέση με την ικανότητα του Χριστού δηλαδή ολοκληρωτική υποταγή.

Ιωάν.γ:34 Το Πνεύμα κατοικούσε μέσα στο Χριστό, όχι σαν σε αγγείο, αλλά σαν πηγή (Απύθμενο ωκεανό) Κολ.β:9 & Ιωάν.ιδ:10.

εφέρετο δια του Πνεύματος άγω= οδηγήθηκε – εφέρετο - πήγε χωρίς τη θέλησή του με την έννοια ότι δεν ήταν δική Του απόφαση.

Ματθ.δ:1 ανάγω Μάρκ.α:12 εκβάλλω (Μάρκ.α:34-39 εξέβαλε δαιμόνια)

Έτσι και ο Ιησούς εκβλήθηκε δια του Πνεύματος στην έρημο.

Γιατί αυτή η διαφορά; Ο Ματθαίος και ο Λουκάς δείχνουν το μέσο, ενώ ο Μάρκος δείχνει τη δύναμη. Αυτές οι διαφορές φανερώνουν ότι τα Ευαγγέλια δεν είναι αντιγραφές.

Ο Θεός μας οδηγεί στη μάχη αλλά ο Σατανάς πειράζει.

Μάρκ.α:12 «ευθύς» - αμέσως μετά το βάπτισμα - Έπρεπε να δοκιμαστεί αμέσως μετά το βάπτισμα - πριν υπηρετήσει.

Όπως ο Μωυσής για 40 χρόνια- όπως ο Ιωσήφ 2 χρόνια.

Λουκ.δ:2 και δεν έφαγεν ουδέν

Δεν συμμετείχε σε προσωρινές απολαύσεις.

40 μέρες = καιρός δοκιμασίας στον κόσμο αυτό-δοκιμασία στο πλήρες, (έπρεπε ν’ αγιαστεί πριν αγιάσει άλλους).

Μόνο τρείς άνθρωποι αναφέρεται ότι έκαναν το ίδιο:

1) Ο Μωυσής Έξοδ.λδ:28 σχετικά με το Νόμο (τύπος του Χριστού)

2) Ο Ηλίας Α’ Βασ.ιθ:8 σχετικά με την οδηγία του Θεού (τύπος του Χριστού).

3) Ο Ιησούς Λουκ.δ:2 για την ευχαρίστηση του Θεού και τη νίκη εναντίον του Σατανά.

Ήταν οι 3 μεγαλύτεροι προφήτες, ήταν οι 3 που οδήγησαν τον Ισραήλ στην αληθινή λατρεία του Θεού.

Σχετικά με τη νηστεία, δεν βλέπουμε πουθενά μέσα στο λόγο του Θεού να διδάσκεται νηστεία με σκοπό την κακουχία του σώματος, ασκητισμό. Ο Θεός δεν ευαρεστείται στην κακουχία της σάρκας. Η νηστεία είναι το αποτέλεσμα της εντατικής εκζήτησης του προσώπου του Θεού και όχι το εργαλείο, το μέσον δια του οποίου θα υποχρεώσω το Θεό να ικανοποιήσει το αίτημα μου.

Είναι η ανάγκη της ανεπάρκειας του πνεύματος μας που παρακινεί την χάρη του Θεού να κάνει έλεος. Είναι μια προαιρετική προσφορά στην εκζήτηση του προσώπου του Θεού.

Είναι λάθος απόφαση αν κάνουμε νηστεία για να επιτύχουμε ανταπόδοση από το Θεό. Ο Θεός αυτό που ζητά είναι να δοξαστεί από αληθινούς προσκυνητές εν Πνεύματι & αλήθεια, με καθαρή και ανυπόκριτη καρδιά.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

Ψαλμ.λε:13 Η νηστεία ταπεινώνει την ψυχή.

Ψαλμ.ξθ:10 Η έννοια της νηστείας για τους αγίους της Π.Δ. ήταν η ταλαιπωρία της ψυχής.

Η λέξη «νηστεία» είναι από το ρήμα νη+εσθίω που σημαίνει δεν τρώγω, άσιτος. Νηστεία λοιπόν σημαίνει αποχή από φαγητό είτε εκούσια είτε ακούσια. Όταν λέμε αποχή, δεν σημαίνει να απέχω από ορισμένες τροφές και από άλλες να μην απέχω. Απέχω ενός πράγματος σημαίνει κρατώ τον εαυτό μου μακριά από αυτό εντελώς. Αν απέχω κατά ένα μέρος και κατά το άλλο συμμετέχω, τότε δεν απέχω, δεν νηστεύω.

Η νηστεία της Τετάρτης και Παρασκευής εμφανίστηκε στο τέλος του πρώτου αιώνα και την άρχισαν οι Ιουδαίοι χριστιανοί που δεν ήθελαν να τηρούν τη νηστεία της Δευτέρας & Πέμπτης των άλλων Ιουδαίων (Λουκ.ιη:12). Στην αρχή ήταν προαιρετική & μετά από χρόνια έγινε υποχρεωτική.

Η νηστεία του Πάσχα μέχρι τις αρχές του 3^ου αιώνα γινόταν για 2-3 μέρες. Το 250 μ.Χ. αυξήθηκε σε μια βδομάδα.

Η Σαρακοστή εμφανίστηκε αρχικά μεταξύ του 300-325 μ.Χ. αλλά δεν επεκράτησε αμέσως.

Η νηστεία των Χριστουγέννων καθιερώθηκε τον 6^ο αιώνα και την τηρούσαν αρχικά στα μοναστήρια. Τον 12^ο αιώνα επιβλήθηκε και για τους λαϊκούς.

Άλλες τακτικές νηστείες καθιερώθηκαν σε διάφορα χρονικά διαστήματα καθώς επίσης και τα διάφορα νηστήσιμα και μη φαγητά.(Κολ.β:16 Α’ Κορ.η:8, Εβρ.ιγ:9, Ματθ.ιε:11, Ρωμ.ιδ:17). (ΕΚΚΛ.ΙΣΤΟΡΙΑ. Στεφανίδη σελ.57,117,119,33Ο,331,322).

Ταπείνωση λοιπόν της ψυχής είναι η νηστεία, παρόλο που πολλοί την χρησιμοποιούν σαν πηγή υπερηφάνειας (Φαρισαίοι)

Τι κάνει αυτή καθ’ αυτή η πράξη της νηστείας;

Να πεινάσεις περισσότερο; Ναι - ιδιαίτερα οι 3 πρώτες μέρες.

Καθαρίζει το σώμα; Όχι ακριβώς. Ο Θεός δημιούργησε το σώμα μας για να τρέφεται και να αυτοκαθαρίζεται. Η παρουσία τροφής στο σώμα μας δεν είναι ακαθαρσία.

Δημιουργεί δύναμη με τον Θεό; Όχι, η θέση μας προς το Θεό έχει να κάνει με την ψυχή και το πνεύμα και όχι τόσο με το σώμα. Αυτό το διανόημα δεν το βρίσκουμε στη Γραφή.

Μήπως κάνει κάποιον πιο ευαίσθητο στις πνευματικές δυνάμεις; Όχι, αυτό γίνεται όταν ξοδεύουμε χρόνο ενώπιον του Θεού.

Όσο μεγαλύτερη πείνα, τόσο περισσότερη πνευματικότητα; Όχι, απλώς μεγαλύτερη φυσική πείνα.

Η νηστεία δεν είναι εργαλείο, αλλά απόρροια από συνεχή κι εντατική εκζήτηση του προσώπου του Θεού.

Σκοπός της είναι η χειροπιαστή βοήθεια σε ιδιαίτερες περιπτώσεις.

Τί λέει ο Θεός γι’ αυτό; Ησ.νη:1...

Δεν είναι τίποτε αυτή καθ’ αυτή.

Μπορεί να γίνει μια νεκρή πράξη (εδ.5)

Ο Θεός δεν χαίρεται στη φυσική δυσχέρεια που προέρχεται απ’ τη νηστεία.

Η αληθινή νηστεία ξεκινά από την καρδιά (εδ.6-7)

Είναι η άρνηση προς τις σαρκικές επιθυμίες και τον λήθαργο με το να εκχέουμε την ψυχή μας για το καλό άλλων.

Φέρνει μεγάλη υπόσχεση (εδ.8,9)

Είναι το να απαγορεύεις στον εαυτό σου να βάλεις άλλους κάτω από δεσμά, το να μιλάς κακά για τον αδελφό σου, το να ψεύδεσαι ή το να λες πράγματα που δεν οικοδομούν .

Ακόμη το να σταθεί κανείς ενεργά και να βοηθήσει άλλους στις ανάγκες τους (10).

Αρνήσου τον εαυτό σου και κάθε σαρκική ευχαρίστηση και βάδιζε άγια ενώπιον του Θεού (εδ.13).

Έτσι ο Χριστός μας έδωσε πνευματικά μαθήματα με το παράδειγμα Του.

Βλέποντας τί ο Χριστός έκανε αυτές τις 40 μέρες να θυμόμαστε ότι:

1. Οι απόστολοι ποτέ δεν αντέγραψαν το Χριστό (λάθος να προσπαθήσουμε).

2. Ο Χριστός δεν διέταξε κανένα να το κάνει.

3. Ο Χριστός δεν το έκανε δεύτερη φορά.Ματθ.ια:19

4. Το Άγιο Πνεύμα δεν το διέταξε.

5. Το να αντιγράφουμε είναι αυτοδικαίωση και αποτυχία.

6. Το να αντιγράφουμε είναι υπερηφάνεια & αυτοεμπιστοσύνη

7. Το να αντιγράφουμε είναι καταστροφή και διαστροφή της αλήθειας της νηστείας για δική μας καταστροφή.

Παρόλα αυτά η νηστεία δεν πρέπει να παραμελείται ή να μην γίνεται καθόλου.

Η νηστεία φαίνεται στις μεγαλύτερες ενέργειες του Θεού και στους μεγαλύτερους άνδρες του Θεού στην προσευχή.

Η άρνηση του εαυτού μας είναι αποτέλεσμα πνευματικής επιθυμίας και αγάπης για το Θεό είναι άξια λόγου και ωφέλιμη και ποτέ δεν πρέπει να καταφρονείται.

Πολλοί περισσότεροι είναι δεμένοι παρά ελεύθεροι

Το φαγοπότι συχνά οδηγεί τον άνθρωπο στο να φύγει από τον τομέα της ανάγκης και να γίνει πολυτέλεια, (παντού εστιατόρια).

Αντί βασική σωματική ανάγκη γίνεται σαρκική επιθυμία.