Η καρδιά του προβλήματος

Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα αυτο­κίνητο και ότι κάθε τόσο σου δημιουργεί προβλήματα. Αντί για τον κανονικό θόρυβο της μηχανής ακούς παράξενους ήχους που μοιάζουν στο συνεχές βήχα ενός κα­πνιστή. Αντί να κυλάει ομαλά στην άσφαλτο, σβήνει η μηχανή και σταματάει κάθε τόσο. Πας τότε σ' έναν «ειδικό», του περιγράφεις το πρόβλημα σου κι' εκείνος αναλαμβάνει να σου το λύσει. Πηγαίνει λοιπόν και φέρνει, όχι τανάλιες η μετρητές υγρών ή άλλα ερ­γαλεία, άλλα ένα κουτί βερνίκι. «Αυτό πού χρειάζεται το αυτοκίνητο σου είναι ένα καλό βερνίκωμα», σου λέει. «Άσε με να το βερνικώσω και θα δεις που θα γίνει σαν καινούργιο»!

"ζώνη κινδύνου"

Στην πνευματική μας ζωή, σαν παιδιά του Θεού ακούμε τη φωνή του ουράνιου Πατέρα να μας προειδοποιεί όταν πλησιάζουμε επικίνδυνα σε κάποιο πνευματικό κίνδυνο. Αλλά πόσο εύκολο είναι να απορροφηθούμε από τις ατέλειωτες λεπτομέρειες της ζωής και, χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, να γλιστρήσουμε στην παγίδα του Σατανά...

Τις πιο πολλές φορές αμελούμε την προσευχή και δεν διαθέτουμε σ’ αυτήν αρκετό χρόνο. Επίσης νομίζουμε ότι ξέρουμε πια τη Βίβλο πολύ καλά και αμελούμε τη μελέτη της.

Καράβι στο μπουκάλι

Πρόκειται για μια παλιά ιστορία που η αρχή της πρέπει ν' αναζητηθεί ανάμεσα στα μακρόχρονα ταξίδια των ιστιοφόρων και τις πολυετείς φυλακίσεις και εξορίες. Μιλάμε για εκείνα τα περίεργα μπουκάλια, που ξαπλωμένα πάνω σε κάποιο ράφι ή βιβλιοθήκη, μας δείχνουν το περίεργο πε­ριεχόμενό τους: ένα πλοίο.

Αξίζουν το θαυμασμό μας, καθώς απορεί καθένας που δε γνωρίζει την τεχνική της κατασκευής τους, πώς ολόκληρο αυτό το σύνολο (το σκάφος, τα κατάρτια του, τα πανιά του κι όλες οι άλλες λεπτομέρειες) μπόρεσαν να περάσουν από το στενό λαιμό του μπουκαλιού.

H εσωτερική ζωή

Δώσε όλη σου την αγάπη στο Χριστό.

Ο ΚΥΡΙΟΣ είπε: «η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών» (Λουκ.ιζ:21).

Αγάπησε τον Κύριο με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου, μην ενδιαφέρεσαι για τον μάταιο αυτόν κόσμο, και θα νοιώσεις την καρδιά σου να πλημμυρίζει από αγαλλίαση και χαρά.

Για να έρθει μέσα σου η Βασιλεία του Θεού, πρέπει να καλλιεργήσεις με ζήλο την εσωτερική ζωή του πνεύματος και να μη σε απασχολούν του κόσμου οι μέριμνες.

H Βασιλεία του Θεού είναι «δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ.ιδ:17). Γι’ αυτό μόνο οι ευσεβείς την κερδίζουν.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ιωάν.η:12 Πάλιν λοιπόν ο Ιησούς ελάλησε προς αυτούς λέγων· Εγώ είμαι το φως του κόσμου· όστις ακολουθεί εμέ δεν θέλει περιπατήσει εις το σκότος, αλλά θέλει έχει το φως της ζωής.

ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ τα λόγια, με τα όποια ο Κύριος μας καλεί να μιμηθούμε τη ζωή Του και ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του, αν ποθούμε πραγματικά το φως το αληθινό και θέλουμε να λυτρωθούμε από την ψυχική τύφλωση και το πνευματικό σκοτάδι.

Πνευματική ζωή

Όλα τα στοιχεία της πνευματικής ζωής δεν είναι ίδια. Το καθένα έχει το δικό του χρώμια και τη δική του αποστολή. Είναι κάτι άλλο πολύ διαφορετικό, που δεν αντικαθίσταται.

Η πίστη μας δίνει δύναμη, τη δύναμη του Κύριου.

Η αγιότητα επιτρέπει σε μας να βλέπουμε του Θεού το θέλημα και στον Θεό να μπορεί να στηριχτεί και να υπολογίζει πάνω μας.

Η αγάπη είναι αυτή που ομορφαίνει τη ζωή, και την κάνει να φαίνεται, να μοιάζει σαν παράδεισο. Και μεις κατοχυρωμένοι και περιβαλλόμενοι από την αγάπη χαιρόμαστε και απολαμβάνουμε.

Ευχαριστώ τον Ιησού.

Ψαλ.λδ:19 Πολλαί αι θλίψεις του δικαίου, αλλ' εκ πασών τούτων θέλει ελευθερώσει αυτόν ο Κύριος.

Θλίψη δεν είναι μόνο η αρρώστια, η μη εύρεση δουλειάς, μια αποτυχία, ένας κακός γάμος, ένας θάνατος!

Υπάρχει και η θλίψη της αμαρτίας, η θλίψη της αδυναμίας, όπως ο Παύλος στη Ρωμ.ζ:24! Η θλίψη της απιστίας (Εβρ.δ).

Ένα συνηθισμένο αίτημα προσευχής είναι: Κύριε, συγχώρησε τις αδυναμίες μου.

6 μύθοι σχετικά με την πνευματική ωριμότητα

Είναι λυπηρό, αλλά πολλές εκκλησίες νομίζουν ότι πνευματική ωριμότητα συμβαίνει αυτόματα, έτσι δεν έχουν κανένα πραγματικό σχέδιο για να βοηθήσουν τα μέλη τους να αυξηθούν εν Χριστώ.

Η εκκλησία πρέπει να βαδίζει βάσει σχεδίου, όχι μόνο για τον ευαγγελισμό, αλλά και για να οδηγηθούν τα μέλη σ’ ένα βαθύτερο επίπεδο χριστιανικής ωριμότητας.

Νομίζω ότι πολλές εκκλησίες φοβούνται να μετρήσουν την πνευματική τους πρόοδο επειδή έχουν αποδεχτεί ένα (ή περισσότερους) από τους παρακάτω μύθους:

"ζώνη κινδύνου"

Στην πνευματική μας ζωή, σαν παιδιά του Θεού ακούμε τη φωνή του ουράνιου Πατέρα να μας προειδοποιεί όταν πλησιάζουμε επικίνδυνα σε κάποιο πνευματικό κίνδυνο.

Αλλά πόσο εύκολο είναι να απορροφηθούμε από τις ατέλειωτες λεπτομέρειες της ζωής και, χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, να γλιστρήσουμε στην παγίδα του Σατανά...