Προτροπές

Ιωάν.ιε: Άμπελος και κλήματα

Σοβαρότητα:

Ο Θεός μας είναι δάσκαλος σοφός και πιστός, πράος και υπομονετικός.

Δεν επιτρέπει να μαθαίνουμε επιπόλαια τα μαθήματά μας.

"ζώνη κινδύνου"

Στην πνευματική μας ζωή, σαν παιδιά του Θεού ακούμε τη φωνή του ουράνιου Πατέρα να μας προειδοποιεί όταν πλησιάζουμε επικίνδυνα σε κάποιο πνευματικό κίνδυνο. Αλλά πόσο εύκολο είναι να απορροφηθούμε από τις ατέλειωτες λεπτομέρειες της ζωής και, χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, να γλιστρήσουμε στην παγίδα του Σατανά...

Τις πιο πολλές φορές αμελούμε την προσευχή και δεν διαθέτουμε σ’ αυτήν αρκετό χρόνο. Επίσης νομίζουμε ότι ξέρουμε πια τη Βίβλο πολύ καλά και αμελούμε τη μελέτη της.

Προτροπές

Ιωάν.ιε: Άμπελος και κλήματα

Σοβαρότητα:

Ο Θεός μας είναι δάσκαλος σοφός και πιστός, πράος και υπομονετικός.

Δεν επιτρέπει να μαθαίνουμε επιπόλαια τα μαθήματά μας.

Πολλές φορές νομίζουμε ότι έχουμε μάθει καλά το μάθημά μας, και προσπαθούμε να περάσουμε στο επόμενο, αλλά ο σοφός δάσκαλός μας γνωρίζει την πραγματική μας κατάσταση, βλέπει την ανάγκη μιας βαθύτερης μελέτης.

Δεν θέλει να μένουμε στη θεωρία ή σε επιφανειακό επίπεδο (επιπολαιότητα).

Θα μας κρατήσει τόσο, όσο χρειάζεται, μέχρι να γίνουμε ικανοί να προχωρήσουμε περισσότερο.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (5)

Πρέπει να προσδιορίσουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας.

Το ανθρώπινο σώμα έχει πολλά μέλη, αλλά όλα τα μέλη δεν κάνουν την ίδια δουλειά. Υπάρχει ένα σώμα αλλά πολλά μέλη - ένα σώμα αλλά διαφορετικές λειτουργίες. Έτσι και η εκκλησία είναι το σώμα Χριστού και οι χριστιανοί είναι τα μέλη αυτού του ενός σώματος (Α’ Κορ.ιβ:12-27). Κατά συνέπεια καθένας είναι μέρος των άλλων, όλοι εξαρτιόμαστε ο ένας απ’ τον άλλο.

Τα μέλη της εκκλησίας έχουν διαφορετικές διακονίες και χαρίσματα, ακριβώς όπως τα μέλη του σώματος έχουν διαφορετικές λειτουργίες. Γι’ αυτό το λόγο δεν τολμάμε να συγκριθούμε μεταξύ μας (Β’ Κορ.ι:12), αλλά μάλλον πρέπει να αναγνωρίζουμε μια ποικιλομορφία λειτουργιών και την αξία των διάφορων μελών του σώματος. Πρέπει να επιδιώξουμε να προσδιορίσουμε τα ιδιαίτερα χαρίσματά μας και να τα λειτουργήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε προς όφελος του σώματος της εκκλησίας. Αντί να προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα μέσα στο σώμα, πρέπει να επικεντρωθούμε στις ιδιαίτερες λειτουργίες που ο Θεός μας έχει δώσει και να τις εκτελέσουμε σωστά.