Μπορεί μια γυναίκα να μιλάει στην εκκλησία; (3) 30 12 2015

Μπορεί μια γυναίκα να μιλάει στην εκκλησία; (2) 23 12 2015

Μπορεί μια γυναίκα να μιλάει στην εκκλησία; (1) 16 12 2015

Γυναίκες κήρυκες

Καθώς αγγίζουμε για άλλη μια φορά το θέμα «γυναίκες κήρυκες, δάσκαλοι, ποιμένες» θέλω να ξεκαθαρίσω ότι αυτό είναι ένα ψέμα που ειπώθηκε πριν από πολλά χρόνια, ότι ο Θεός κάλεσε και έστειλε γυναίκες να κηρύξουν! Υπάρχουν εκατοντάδες λεγόμενες γυναίκες κήρυκες σε όλο τον κόσμο, και όλες τους λένε τα ίδια ψέματα, ότι ο Θεός τις έστειλε να κηρύξουν. Ο Θεός ποτέ δεν καλεί ή αποστέλλει γυναίκες να κηρύξουν!

Μπορεί να αναρωτηθείτε γιατί τα λέω αυτά. Επειδή δεν υπάρχει καμία Γραφή που να λέει ότι ο Θεός το έκανε! Καταλάβετέ το και κρατείστε το, δεν υπάρχει τόπος στην Αγία Γραφή όπου γυναίκες έκαναν κάποιο κήρυγμα! Πουθενά!  Η Αγία Γραφή καταδικάζει τις γυναίκες που προσπαθούν να κηρύττουν και να έχουν εξουσία πάνω στον άντρα.

Η απαραίτητη προϋπόθεση

Ιωάννης κα

Η έννοια της φιλίας μοιάζει έτσι κι αλλιώς συχνά τόσο φευγαλέα και ρευστή, που το ξεχείλωμά της μέχρι πλήρους ακύρωσής στις σελίδες του facebook … γίνεται ως προσβλητική. Κανείς δεν επικοινωνεί με φίλους του μέσω facebook απλά ψιλοσαχλαμαρίζει στην καλύτερη περίπτωση… και στη χειρότερη γίνεται μέλος για να κατασκοπεύει τους «φίλους» του» (Lifo, τεύχος 142, σελ. 25).

Τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινότητας είναι: Ο εκλεκτισμός. Διαλέγεις εσύ ποιοι θα είναι οι φίλοι σου. Η επιλεκτικότητα. Επιλέγεις εσύ το επίπεδο της διαφάνειας μπροστά τους. Η επιδερμικότητα. Η επικοινωνία εξαντλείται σε μεγάλο βαθμό σε κουβεντούλα και όχι σε άνοιγμα καρδιάς. Η εξ αποστάσεως και εκ του ασφαλούς επικοινωνία.

Συμβουλές για το κήρυγμα

Θα ήθελα κάποιες βασικές συμβουλές για το κήρυγμα. Πώς μπορώ να ξεκινήσω;

Η διακονία μας δεν παρέχει προσωπικές συμβουλευτικές υπηρεσίες, αλλά μπορούμε να δώσουμε κάποιες βασικές συμβουλές για το κήρυγμα. Πρώτον, το κήρυγμα είναι μια διαδικασία έκθεσης (ή ερμηνείας) του λόγου του Θεού. Το κήρυγμα δεν είναι μια ομιλία – και μάλλον δεν είναι κάτι διασκεδαστικό. Το κήρυγμα είναι πάντα θέμα διδασκαλίας και εφαρμογής του λόγου του Θεού στον λαό του Θεού, όπως είπε ο Παύλος:

Ποιος είναι ο ρόλος της συζύγου του ποιμένα;

Η Βίβλος αντιμετωπίζει το ρόλο της συζύγου ενός ποιμένα; Όχι συγκεκριμένα, αλλά μια ματιά στα προσόντα των πρεσβύτερων ή των ποιμένων στην Α’ Τιμ.γ και Τίτ.α προσφέρει κάποια γνώση σ’ αυτό το σημαντικό θέμα.

  1. Στην Α’ Τιμ.γ:2 διαβάζουμε ότι ένας πρεσβύτερος θα πρέπει κυριολεκτικά να είναι «μιας γυναικός ανήρ» (επίσης Τίτ.α:6). Αυτό αναφέρεται σ’ έναν άντρα που είναι γνωστός για μια πιστή σχέση γάμου με την σύζυγό του. Αυτό φυσικά σημαίνει επίσης, ότι η γυναίκα του είναι γνωστή για την πιστή σχέση της με τον σύζυγό της.

Είναι διαθήκη του Θεού προς τον άνθρωπο;

Άκουσα τελευταία, μάλιστα με δραματικό τρόπο, ότι τα εδάφια Εφες.δ:7-15, μας διδάσκουν, μάλιστα ότι είναι διαθήκη του Θεού προς τον άνθρωπο, ότι τα 5 χαρίσματα της διακονίας μπορούν να ενεργηθούν από άντρες και γυναίκες μέσα στην εκκλησία, χωρίς καμία εξαίρεση.

Αυτή η θέση, σημαίνει δύο πράγματα: α) άγνοια του λόγου του Θεού β) Δόλο. Δεν μπορώ να ξέρω ποιο απ’ τα δύο ισχύει.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Μικρά «λευκά» ψέματα

ΕΡΩΤΗΣΗ:

 Ο ποιμένας της εκκλησίας μας έχει ένα πρόβλημα, λέει λίγα άσπρα ψέματα. Ξέρω ένα ζευγάρι που τον έπιασε σ’ ένα τέτοιο ψεματάκι και τώρα, εξαιτίας αυτού, αρνούνται να έρθουν στην εκκλησία. Νομίζω ότι αν ήξερε πόσο καταστροφικό είναι το πρόβλημά του για τους άλλους θα έκανε κάτι για αυτό. Τι πρέπει να κάνω; Ποιος μπορεί να του επιστήσει την προσοχή;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Γιατί δεν υπάρχουν γυναίκες ιερείς στην Παλαιά Διαθήκη;

Οι εβραϊκές Γραφές μας φανερώνουν τρεις μεγάλες θέσεις εξουσίας. Όταν συνέβαιναν διάφορες καταστάσεις, η λύση του προβλήματος προερχόταν από  αυτές τις τρεις θεόδοτες θέσεις που σκοπός τους ήταν να ποιμάνουν να προμηθεύσουν και να σώσουν τον λαό του Θεού: ο προφήτης, ο βασιλιάς και ο ιερέας. Υπάρχει μια κραυγαλέα ασυμμετρία μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Παλαιά Διαθήκη: ο Θεός καλούσε μόνο άντρες για τις δύο τελευταίες  θέσεις. Η κλήση μόνο αντρών από τον Θεό, ήταν ιδιαίτερα περίεργη όταν επρόκειτο για ιερείς (Έξοδ.κθ:9, 29–30, μ:13–15).

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 30 - Να τιμάς τους εργάτες και να δίνεις τα δέκατά σου.

Ξέρουμε ότι ο Κύριος απαιτεί από τους εργάτες Του ορισμένα προσόντα, και τους δίνει οδηγίες για το έργο και τη συμπεριφορά τους. Τώρα θα δούμε τη Βιβλική διδασκαλία για το πώς η διακονία πρέπει να αντιμετωπιστεί από την εκκλησία.

Α’ Θεσ.ε:12,13 Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, να γνωρίζητε τους όσοι κοπιάζουσι μεταξύ σας και είναι προεστώτές σας εν Κυρίω και σας νουθετούσι, και να τιμάτε αυτούς εν αγάπη υπερεκπερισσού διά το έργον αυτών. Ειρηνεύετε μεταξύ σας.

Αυτό είναι ένα νικηφόρο κεφάλαιο, και διακρίνουμε ότι ένα από τα πράγματα που πρέπει να κάνεις για να είσαι εξ ολοκλήρου αγιασμένος, είναι να τιμάς πολύ ιδιαίτερα (υπερεκπερισσού) αυτούς που είναι από πάνω σου, για χάρη του έργου τους.

ΟΡΘΟΤΟΜΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 29 - Η διακονία

Η κυβέρνηση του Θεού δεν έχει να κάνει με τις κυβερνήσεις των ανθρώπων, γιατί σ’ αυτές, κυβερνά η ανθρώπινη φωνή, είτε άμεσα είτε με εκπροσώπηση. Η κυβέρνηση του Θεού είναι θεοκρατία. Ο Θεός κυβερνά σαν Βασιλιάς πάνω στο βασίλειό Του. Αυτός καθορίζει τις υπηρεσίες και στη συνέχεια ορίζει αυτούς που θα τις αναλάβουν, μέσα από την εκκλησία Του. Διαβάζουμε ότι είναι ο Θεός Αυτός που θέτει τους εργάτες για να κυβερνήσουν:

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Ποιμαντορική συμβουλευτική γυναικών

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι χήρα και μερικές φορές μου αρέσει να μιλάω με τον ποιμένα μου ιδιωτικά, αλλά όταν έρχεται να με επισκεφτεί, η σύζυγός του είναι πάντα μαζί του. Δεν θα μου άρεσε να πιστεύω ότι δεν μπορώ να εμπιστευυώ τον άντρα μου. Αυτή δεν τον εμπιστεύεται;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Ποτέ δεν είχα ένα θαύμα στη διακονία μου.

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι ένας νέος εργάτης. Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ποτέ δεν είχα ένα πραγματικό θαυμαστό σημείο που να συνέβη στη διακονία μου, ούτε καν μια θεραπεία, αυτά που ο Ιησούς είπε ότι θα ακολουθούν όσους πιστεύουν, Μάρκ.ις:17-18. Αν και βλέπω το χρίσμα του Θεού στο κήρυγμά μου, αυτή η έλλειψη με προβληματίζει πάρα πολύ, και ο διάβολος με πειράζει σε μεγάλο βαθμό όταν κηρύττω για την θεία θεραπεία και δεν υπάρχει καμία πραγματικά οριστική θεραπεία. Μπορείς να με βοηθήσεις;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Σκληρόν πράγμα εζήτησας…

Β’ Βασ.β:9,10 Και ότε διέβησαν, είπεν ο Ηλίας προς τον Ελισσαιέ, Ζήτησον τι να σοι κάμω, πριν αναληφθώ από σου. Και είπεν ο Ελισσαιέ, Διπλασία μερίς του πνεύματός σου ας ήναι, παρακαλώ, επ' εμέ. Ο δε είπε, Σκληρόν πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε ούτως· ει δε μη, δεν θέλει γείνει.

Α’ Κορ.α:26-29 Επειδή βλέπετε την πρόσκλησίν σας, αδελφοί, ότι είσθε ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα, ου πολλοί δυνατοί, ου πολλοί ευγενείς. Αλλά τα μωρά του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τους σοφούς, και τα ασθενή του κόσμου εξέλεξεν ο Θεός διά να καταισχύνη τα ισχυρά, και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξέλεξεν ο Θεός, και τα μη όντα, διά να καταργήση τα όντα, διά να μη καυχηθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (7)

ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Άσχετα με το πόση εμπιστοσύνη έχεις στο άτομο που αναθέτεις μια δουλειά, πρέπει πάντα να υπάρχει έλεγχος και απόδοση λογαριασμού.

Σαν ποιμένας αν για κάθε απόφαση πρέπει να πάω στον Θεό, και αισθανόμουνα ότι ο Θεός δεν με εμπιστεύεται, θα έλεγα: Κύριε, εσύ ποιμαίνεις την εκκλησία Σου! Και όντως έτσι είναι, αλλά ο Θεός έχει αναθέσει και έχει επίσης δώσει την εξουσία στους ποιμένες να παίρνουν αποφάσεις. Κι όταν ο ποιμένας δεν κάνει την δουλειά του σωστά, τότε ο Θεός έρχεται περιοδικά με διάφορους τρόπους να διορθώσει τον ποιμένα.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (6)

ΑΝΑΘΕΣΗ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Είναι το να δίνεις την δουλειά που πρέπει να γίνει σε άλλους για να την κάνουν. Ένας έξυπνος άνθρωπος ποτέ δεν θα προσπαθήσει να κάνει όλες τις δουλειές μόνος του αλλά θα κοιτάξει να αναθέσει σε άλλους, και μάλιστα να τους εμπνεύσει να κάνουν την δουλειά όπως αυτός θα την έκανε.  Αυτό είναι μια πολύ σημαντική αρχή στην ηγεσία. Ο μόνος τρόπος για να κάνω κάποιον να κάνει μια δουλειά, είναι να του την αναθέσω.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (5)

Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Η διοίκηση πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους για να εκπαιδεύουν άγρια άλογα. Είχαν καταλάβει ότι μπορούν να καταφέρουν πολύ περισσότερα με τα άλογα παρά με τους ανθρώπους γιατί ήταν δυνατότερα (ΗP). Έτσι, ένας καλός ορισμός για την διοίκηση είναι: «Να χρησιμοποιείς την ανθρώπινη δύναμη για την επίτευξη κάποιου έργου». Υπάρχουν 5 βασικά βήματα:

1. Μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου. Όσο πιο μεγάλη είναι η εκκλησία, τόσο πιο πολύ βοήθεια χρειάζεσαι. Είναι απαραίτητο. Μην προσπαθείς να τα κάνεις όλα μόνος σου, αλλά γίνε καλός διοικητής στο να οδηγείς τους άλλους να κάνουν την δουλειά σου. Δώσε τους κατευθύνσεις, προγράμματα και θα σε βοηθήσουν ώστε να γίνει το θέλημα του Θεού στην εκκλησία που ο Θεός σου εμπιστεύθηκε.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (4)

Η ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Ο ποιμένας είναι υπεύθυνος για ότι συμβαίνει στην εκκλησία. Και για τα πνευματικά-κήρυγμα, διδασκαλία, συναθροίσεις, νουθεσία-αλλά και για την εν γένει λειτουργία της εκκλησίας. Ένας πετυχημένος ποιμένας που προοδεύει πρέπει να είναι συγχρόνως ηγέτης και διευθυντής. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία στο ρόλο του ποιμένα σαν ηγέτης  και διευθυντής.  Και τα δύο πρέπει να λειτουργούν, γιατί και τα δύο είναι βασικά για το έργο του Θεού μέσα στην εκκλησία. Το πιο σημαντικό πρόσωπο μέσα στην εκκλησία είναι ο ποιμένας. Είναι το άτομο κλειδί. Για να μην υπάρξει παρεξήγηση, ο Θεός είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο μέσα στην εκκλησία, γιατί Αυτός είναι στην πραγματικότητα που οδηγεί την εκκλησία, αλλά χρησιμοποιεί εμάς για να κάνει το θέλημά Του.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ (3)

2. Αναβολή Είναι το να αναβάλεις συνεχώς για αύριο πράγματα που μπορείς και πρέπει να κάνεις σήμερα. Είναι ένα πρόβλημα που λίγο-πολύ σαν άνθρωποι το έχουμε όλοι, αλλά πρέπει να ξέρουμε ότι είναι ένα από τα πιο δυνατά εργαλεία του διαβόλου. Στην εξουσία η αναβολή είναι μια συνήθεια σαν το κάπνισμα που πρέπει να την σπάσουμε και να βάλουμε αυτοέλεγχο στην ζωή μας αν θέλουμε να είμαστε καλοί εργάτες του Θεού εκπληρώνοντας το θέλημά Του.

Α' Κορ.θ:25 Πας δε ο αγωνιζόμενος εις πάντα εγκρατεύεται, εκείνοι μεν διά να λάβωσι φθαρτόν στέφανον, ημείς δε άφθαρτον.