Γυναίκα απόστολος;

Αναφέρει η Αγία Γραφή ένα θηλυκό απόστολο με το όνομα Ιουνία; Στο τέλος της επιστολής προς Ρωμαίους, φωλιασμένος ανάμεσα σε μια σειρά από χαιρετισμούς που ο Παύλος απευθύνει σε διάφορους άντρες και γυναίκες, βρίσκεται και ο χαιρετισμός, «ἀσπάσασθε Ἀνδρόνικον καὶ Ἰουνιᾶν τοὺς συγγενεῖς μου καὶ συναιχμαλώτους μου, οἵτινες εἰσιν ἐπίσημοι ἐν τοῖς ἀποστόλοις, οἳ καὶ πρὸ ἐμοῦ γέγοναν ἐν Χριστῷ» (Ρωμ.ις:7).

Δυστυχώς, αυτό το ενδιαφέρον μικρό εδάφιο, είναι όλες οι πληροφορίες που έχουμε για τα δύο αυτά ονόματα. Δεν αναφέρονται σε κανένα  άλλο έγγραφο απ’ όσα υπάρχουν. Οι περισσότεροι μελετητές υποθέτουν ότι ήταν ένα παντρεμένο ζευγάρι ή αδέλφια, και αυτό είναι πιθανώς σωστό, αν και παραμένει μια υπόθεση γιατί ο Παύλος δεν το ξεκαθαρίζει.

Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού (Β’ Κορ.ια:13).

Ακριβώς επειδή πάντοτε υπήρχαν οι «τοιούτοι», που προσπαθούσαν να σφετεριστούν τον τίτλο του αποστόλου κι επειδή ζούμε σε καιρούς κακούς και μέρες πονηρές (Β’ Τιμ.γ:1 & Εφες.ε:16), καλό θα είναι να ξέρουμε ποια είναι τα χαρακτηριστικά του αποστόλου σύμφωνα με το λόγο του Θεού.

Επειδή η εκκλησία είναι «ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας» (Α’ Τιμ.γ:15), θα πρέπει να ξέρει και να προσέχει τους περιφερόμενους «αποστόλους». Εδώ, δεν ισχύει είμαι ότι δηλώσω!

Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν ένα διαπιστευμένο απόστολο του Θεού, τι λέει για το αξίωμά του και τη διακονία του, για να καταλάβουμε ποια πρέπει να είναι τα χαρακτηριστικά του απόστολου.

Τα χαρίσματα του Πνεύματος (6)

Τα χαρίσματα της διακονίας

«Διά τούτο λέγει Αναβάς εις ύψος, ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν και έδωκε χαρίσματα εις τους ανθρώπους……… Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού, διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων, διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην, αλλά αληθεύοντες εις την αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός, εξ ου παν το σώμα συναρμολογούμενον και συνδεόμενον διά πάσης συναφείας των συνεργούντων μελών, κατά την ανάλογον ενέργειαν ενός εκάστου μέρους κάμνει την αύξησιν του σώματος προς οικοδομήν εαυτού εν αγάπη» (Εφες.δ:8, 11-16).