Α΄ Τιμοθέου (3)

 

Η. ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ

δ:6-8

Ο απόστολος Παύλος λέει στον Τιμόθεο ότι θα είναι ένας καλός διάκονος του Ιησού Χριστού, αν θα δώσει αυτές τις συμβουλές στην εκκλησία. Ακόμα παραγγέλλεται στον Τιμόθεο να μην σπαταλά τον χρόνο του συζητώντας για βέβηλους και γραώδεις μύθους. Αντίθετα πρέπει να γυμνάζεται στα πνευματικά γιατί η σωματική γυμνασία είναι λίγο ωφέλιμη.

Ο Τιμόθεος σαν αληθινός δάσκαλος πρέπει να αποσαφηνίσει τις θέσεις της εκκλησίας και δεν φθάνουν μόνο τα λόγια. Ολόκληρη η ζωή του πρέπει να φανερώνει τα όσα διδάσκει στους άλλους. Πρέπει επομένως να αφήσει την αλήθεια να μετασχηματίσει την δική του ζωή (6) και να κρατάει τον εαυτό του σε φόρμα (7,8).

14 ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ

ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ

(ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ)

Οι δοκιμασίες είναι το μέσο ή το εργαλείο που αποκαλύπτει τον αληθινό εσωτερικό κόσμο και τον χαρακτήρα του ατόμου.

Είναι δοκιμασίες από τον Θεό που εξετάζουν αν έχουμε μάθει το μάθημά μας ή όχι. Ακριβώς όπως ένας καθηγητής δεν μιλάει κατά τη διάρκεια των εξετάσεων, ο Θεός πολλές φορές φαίνεται σιωπηλός κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών μας.

Εξαρτάται από μας να βρούμε τι λέει ο λόγος Του, να το εφαρμόσουμε και να υπερνικήσουμε καθώς αγωνιζόμαστε τον καλό αγώνα της πίστης.

Στη ζωή, μπορούμε να διαλέξουμε πολλά πράγματα. Όμως, δεν μπορούμε να επιλέξουμε αν θα αντιμετωπίσουμε ή όχι δοκιμασίες. Δεν έχουμε καμία επιλογή σ’ αυτό το θέμα. Ο Θεός τις επιλέγει για να μας μορφώσει.

Ταπείνωση εργατών

Έχουμε την τάση να περιφρονούμε την υπερηφάνεια στους άλλους και να αναγνωρίζουμε την καταστροφική της δύναμη. Η Γραφή μας διδάσκει ότι «Η υπερηφανία προηγείται του ολέθρου, και υψηλοφροσύνη του πνεύματος προηγείται της πτώσεως» (Παρ.ις:18). Θέλουμε πολύ αυτοί που μας οδηγούν να είναι ταπεινοί και είμαστε σοφοί αν κι εμείς περπατάμε με ταπείνωση. Αλλά πώς μοιάζει η ταπεινοφροσύνη στην ηγεσία; Ας δούμε τρία σημάδια:

Ο εργάτης του Θεού (9)

Παγίδες

«Εγκρατεύθητε, αγρυπνήσατε διότι ο αντίδικος σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται, ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πέτρ.ε:8-9).

Ο σατανάς θα ήθελε να κάνει τον καθένα να αποτύχει με το Θεό, ιδιαίτερα έναν εργάτη. Ο λόγος που θέλει οι εργάτες να πέσουν είναι η μεγάλη επιρροή που έχουν επάνω σε εκείνους τους οποίους υπηρετούν.

Ο εργάτης του Θεού (8)

Διαχείριση του Σώματος

Σχεδόν από την αρχή της Βίβλου βλέπουμε τη σπουδαιότητα της ξεκούρασης. 

«Και είχε συντετελεσμένα ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη τα έργα αυτού, τα οποία έκαμε· και ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκαμε» (Γέν.β:2). 

«Εις εξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, εν δε τη εβδόμη χέρα κατέπαυσε και ανεπαύθη» (Εξοδ.λα:17). 

Φυσικά γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη να αναπαυθεί, ήθελε απλά να μας δώσει ένα παράδειγμα.

Ο εργάτης του Θεού (7)

Διαρκής Εκπαίδευση

Η ζωή του κήρυκα πρέπει να είναι μία ζωή μεγάλης συσσώρευσης. Δεν πρέπει να προσπαθεί πάντα να κάνει κηρύγματα, αλλά να αναζητά πάντοτε την αλήθεια, και να μην κάνει κηρύγματα έξω από την αλήθεια η οποία του τα έχει αποκαλύψει. 

Να μαθαίνει να μελετά για χάρη της αλήθειας, να μαθαίνει να σκέφτεται προς όφελος και για τη χαρά της σκέψης. Τότε τα κηρύγματά σου θα είναι σαν τους πίδακες ενός σιντριβανιού, και όχι σαν να τα αντλείς από ένα πηγάδι.

Ο εργάτης του Θεού (6)

Προσωπική Πειθαρχία και Κίνητρα

Οι λέξεις μαθητής και πειθαρχία διαφέρουν κάπως στο νόημά τους, αλλά προέρχονται από την ίδια ρίζα. Ο Ιησούς έθεσε κάποιους αυστηρούς κανόνες για εκείνους που θα γίνονταν ακόλουθοι Του: 

«Εάν τις έρχηται προς με, και δεν μισή τον πατέρα αυτού, και την μητέρα, και την γυναίκα, και τα τέκνα, και τους αδελφούς, και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου. Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού, και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου» (Λουκ.ιδ:26-27). 

Ο εργάτης του Θεού (5)

Προτεραιότητες

Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.

Ο εργάτης του Θεού (4)

Κοινωνία με αδελφούς

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μόνος. Και κανένας εργάτης δε θα πρέπει να είναι μόνος. Η φιλία και η κοινωνία είναι μεγάλης σπουδαιότητας στη ζωή του καθενός, αλλά ιδιαίτερα για έναν εργάτη. Μία σύζυγος και τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν σε πολλές ανάγκες αλλά καθώς ο χρόνος κυλά, άλλες ανάγκες αναδύονται που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από άλλους εργάτες, ανθρώπους που βαδίζουν στα ίδια ίχνη, ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες εμπειρίες στη ζωή.

Ο εργάτης του Θεού (3)

Αφιερωμένη Ζωή

Ίσως να ακούγεται παράξενο, αλλά διαρκής έκθεση σε πνευματικά πράγματα μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα προβλήματα. Ένας εργάτης μπορεί να κάνει τη δουλειά του καλά, να απασχολείται με «άγια πράγματα» όλη τη μέρα, όπως το να μελετά τη Βίβλο και να προσεύχεται με ανθρώπους. Πιθανόν να προσεύχεται ή να μεσιτεύει πέντε ή έξι φορές τη μέρα καθώς κάνει επισκέψεις σαν ποιμένας. Τυπικά διαβάζει πολλά θρησκευτικά βιβλία και περιοδικά.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάνοντας αυτά τα πράγματα είναι ο επαγγελματισμός.

Ο εργάτης του Θεού (2)

Ο χαρακτήρας

Η προσωπική ζωή του εργάτη με το Θεό είναι το μυστικό του Χριστιανικού χαρακτήρα, η πηγή της δύναμης για υπηρεσία, η γραμμή ζωής για όλα όσα ο εργάτης πρέπει να είναι και να κάνει. Η εσωτερική ζωή της ψυχής τρέφει την εξωτερική ζωή που ο καθένας μπορεί να δει.

Η πρώτη μας ευθύνη είναι να είμαστε άγιοι μπροστά στον Κύριο και να επιζητούμε να Τον ευχαριστούμε. Μόνο τότε θα μπορούμε να υπηρετούμε επαρκώς τους ανθρώπους Του.

Ο εργάτης του Θεού (1)

Η κλήση

Το υπέρτατο καθήκον του κήρυκα επάνω στη γη είναι να υπηρετήσει τις ανάγκες των ανθρώπων και να προσφέρει το ευαγγέλιο σε όσους πεθαίνουν χωρίς σωτηρία. Παρόλο που χρειάζεται εκπαίδευση, κανένας δεν μπορεί ποτέ να μάθει την τέχνη της υπηρεσίας απλά παρακολουθώντας ένα Βιβλικό σχολείο, ή ένα σεμινάριο. Ένα άτομο δεν μπορεί ποτέ να μάθει πώς να γίνει κήρυκας. Η τεχνική μπορεί να διδαχθεί, η τέχνη όχι. Ένας αρχιμάγειρας μπορεί να δώσει τη σωστή συνταγή, αλλά το να μεταβιβάσει το «αίσθημα» προκειμένου να γίνει το φαγητό νόστιμο είναι ένα δύσκολο ζήτημα.

ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΟΛΕΣ ΔΙΔΑΞΑΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ

Ο Ιησούς δίδαξε πολλές παραβολές που απεικόνισαν κι έδωσαν έμφαση σε πολλές αλήθειες σχετικά με την επιστροφή Του. Καθώς διαβάζουμε αυτές τις παραβολές βλέπουμε τις ακόλουθες αλήθειες:

· Υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα για την επιστροφή Του.

· Κανείς δεν γνωρίζει τη στιγμή - μπορεί να έρθει οποιαδήποτε ώρα.

· Ο Ιησούς πρότρεψε πολλές φορές τους μαθητές Του να είναι έτοιμοι.

           

Συγκεκριμένα πράγματα είναι απαραίτητα για να είναι κάποιος έτοιμος:

· Λάδι στο αγγείο

· Λυχνάρια καθαρισμένα κι αναμμένα

· Ένδυμα γάμου.

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

Γραφικές αναφορές:  Ματθαίος δ:18-22, ι:2-11     Μάρκος α:16-20, γ:13-19    Λουκάς ε:1-11,  ς:12-19     Ιωάννης α:35-51.

Α. ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

«Μαθητής» είναι «αυτός που μαθαίνει» και σαν όρος εφαρμόζεται σε όλους όσους ακολουθούν τον Ιησού. Όλοι οι απόστολοι ήταν μαθητές, αλλά όλοι οι μαθητές δεν ήταν απόστολοι.

Η λέξη «απόστολος» σημαίνει «αυτός που στέλνεται σε μια αποστολή» και για την περίπτωσή μας, ο «ιεραπόστολος». Ο Ιησούς ήξερε ότι θα έπρεπε να έχει εκπαιδευμένους εργάτες για τη συνέχιση του έργου Του. Αυτοί οι απόστολοι θα ήταν συνεργάτες Του στην ίδρυση της Εκκλησίας Του και στον ευαγγελισμό του κόσμου.

Ο εργάτης του Θεού

V. Προτεραιότητες

Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.

Οι πολλές επιλογές της ζωής συναγωνίζονται το χρόνο μας, και για τον οποιοδήποτε έλεγχο επάνω στις ζωές μας πρέπει να αποφασίσουμε εκ των προτέρων σε τι δίνουμε τους εαυτούς μας. Ο αντικειμενικός σκοπός του να βάζουμε προτεραιότητες, είναι να κατανέμουμε ορισμένα ποσά χρόνου και χρημάτων όπου ο Θεός μας κατευθύνει.

Ο εργάτης του Θεού

IV. Κοινωνία με αδελφούς

Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μόνος. Και κανένας εργάτης δε θα πρέπει να είναι μόνος. Η φιλία και η κοινωνία είναι μεγάλης σπουδαιότητας στη ζωή του καθενός, αλλά ιδιαίτερα για έναν εργάτη. Μία σύζυγος και τα παιδιά μπορούν να ανταποκριθούν σε πολλές ανάγκες αλλά καθώς ο χρόνος κυλά, άλλες ανάγκες αναδύονται που μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο από άλλους εργάτες, ανθρώπους που βαδίζουν στα ίδια ίχνη, ανθρώπους που μοιράζονται τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες εμπειρίες στη ζωή.

Ο εργάτης του Θεού

III. Αφιερωμένη Ζωή

Ίσως να ακούγεται παράξενο, αλλά διαρκής έκθεση σε πνευματικά πράγματα μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα προβλήματα. Ένας εργάτης μπορεί να κάνει τη δουλειά του καλά, να απασχολείται με «άγια πράγματα» όλη τη μέρα, όπως το να μελετά τη Βίβλο και να προσεύχεται με ανθρώπους. Πιθανόν να προσεύχεται ή να μεσιτεύει πέντε ή έξι φορές τη μέρα καθώς κάνει επισκέψεις σαν ποιμένας. Τυπικά διαβάζει πολλά θρησκευτικά βιβλία και περιοδικά.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάνοντας αυτά τα πράγματα είναι ο επαγγελματισμός.

Ο εργάτης του Θεού

II. Χαρακτήρας

Η προσωπική ζωή του εργάτη με το Θεό είναι το μυστικό του Χριστιανικού χαρακτήρα, η πηγή της δύναμης για υπηρεσία, η γραμμή ζωής για όλα όσα ο εργάτης πρέπει να είναι και να κάνει. Η εσωτερική ζωή της ψυχής τρέφει την εξωτερική ζωή που ο καθένας μπορεί να δει.

Η πρώτη μας ευθύνη είναι να είμαστε άγιοι μπροστά στον Κύριο και να επιζητούμε να Τον ευχαριστούμε. Μόνο τότε θα μπορούμε να υπηρετούμε επαρκώς τους ανθρώπους Του.

Ο εργάτης του Θεού

I. Κλήση

Το υπέρτατο καθήκον του κήρυκα επάνω στη γη είναι να υπηρετήσει τις ανάγκες των ανθρώπων και να προσφέρει το ευαγγέλιο σε όσους πεθαίνουν χωρίς σωτηρία. Παρόλο που χρειάζεται εκπαίδευση, κανένας δεν μπορεί ποτέ να μάθει την τέχνη της υπηρεσίας απλά παρακολουθώντας ένα Βιβλικό σχολείο, ή ένα σεμινάριο. Ένα άτομο δεν μπορεί ποτέ να μάθει πώς να γίνει κήρυκας. Η τεχνική μπορεί να διδαχθεί, η τέχνη όχι. Ένας αρχιμάγειρας μπορεί να δώσει τη σωστή συνταγή, αλλά το να μεταβιβάσει το «αίσθημα» προκειμένου να γίνει το φαγητό νόστιμο είναι ένα δύσκολο ζήτημα.

Δεν το έκανα…

Πιστεύω ότι όλοι έχουμε κάποια περίπτωση που ενώ μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον Χριστό, δεν το κάναμε. Και ίσως, αυτός ο άνθρωπος, μετά από λίγο να πέθανε!

Ίσως, επειδή αυτό το άτομο ήταν πολύ καλός άνθρωπος, να θεώρησες ότι υπάρχει κάποιο είδος πίσω πόρτας. Όμως, αυτό δεν είναι τίποτε παραπάνω από μια προβολή των επιθυμιών μας, και αυτή η γνώση κρεμάει από πάνω μας έναν μαύρο ίσκιο τρόμου.