V.
Προτεραιότητες
Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.
Οι πολλές επιλογές της ζωής
συναγωνίζονται το χρόνο μας, και για τον οποιοδήποτε έλεγχο επάνω στις ζωές μας
πρέπει να αποφασίσουμε εκ των προτέρων σε τι δίνουμε τους εαυτούς μας. Ο
αντικειμενικός σκοπός του να βάζουμε προτεραιότητες, είναι να κατανέμουμε
ορισμένα ποσά χρόνου και χρημάτων όπου ο Θεός μας κατευθύνει.
Τι είναι σημαντικό για τον Θεό; Η
απάντηση σ' αυτή την ερώτηση αποκαλύπτει ποιες οφείλουν να είναι οι
προτεραιότητές μας. Οι προτεραιότητες μας βοηθούν να περιορίσουμε την εστία
προσοχής μας. Για να το πούμε απλά, ο Θεός θέλει να ζούμε με βιβλικές
προτεραιότητες, να είμαστε εργάτες που σχεδιάζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το λόγο
του Θεού.
Μία μέρα ένας ειδικός στο νόμο του
Θεού δοκίμασε τον Ιησού με μία ερώτηση: «Διδάσκαλε,
ποία εντολή είναι μεγάλη εν τω νόμω; Και ο Ιησούς είπε προς αυτόν, 'Θέλεις
αγαπά Κύριον τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου,
και εξ όλης της διανοίας σου» (Ματθ.κβ:36-37).
Εάν αντιλαμβανόμασταν την πλήρη έκταση
αυτής της σπουδαίας εντολής, τότε οι ζωές μας θα έπαιρναν μία νέα διάσταση. Θα
βάζαμε τα χέρια μας στο καθήκον που ο Θεός μας έχει δώσει ή θα μας δώσει, ενώ
σκεφτόμαστε την ίδια στιγμή ότι το πιο σημαντικό έργο μας είναι να Τον αγαπάμε.
Οποιοδήποτε καθήκον μας παρέχει την ευκαιρία να αποδείξουμε την αγάπη και την
ευγνωμοσύνη μας προς Αυτόν με ένα χειροπιαστό τρόπο.
Η πρώτη ευθύνη ενός εργάτη είναι να
περιφρουρήσει το προσωπικό του βάδισμα με το Θεό και να μένει αφοσιωμένος σ'
Αυτόν. Απολύτως πρωταρχικό στην κλήση και το έργο του είναι το καθήκον να
καλλιεργήσει την πνευματική ζωή του. Παρόλο που αναφέρονται σε άλλο θέμα, αυτά
τα λόγια, μιλούν δυνατά σε κάθε εργάτη: «Με
έβαλον φύλακα εις τους αμπελώνας' τον ίδιον μου αμπελώνα όμως δεν εφύλαξα»
(Άσμα Ασμάτων α:6).
Αν δεν κάνουμε την πνευματική ζωή μας την
πρώτη προτεραιότητα, υπάρχει ένας αληθινός κίνδυνος να γίνουμε μόνο
επαγγελματίες. Η ψυχρότητα του επαγγελματισμού δε θα αφήσει ποτέ τη δουλειά να
γίνει στην πραγματικότητα, σταματά τη ροή του Πνεύματος, και οι ψυχές που
υπηρετούμε δε θα ανταποκριθούν. Ένα άτομο ή ένα ακροατήριο στο οποίο υπηρετεί
ένας εργάτης, γνωρίζει εάν έχει ή όχι πνευματική επαφή, δεν φαίνεται με το μάτι,
αλλά σίγουρα η ψυχή μπορεί να το αντιληφθεί.
Μπορεί να κουραστούμε πάρα πολύ με τις
πολλές δραστηριότητες που απαιτούν τον χρόνο και την προσοχή μας. Η διακονία
δεν υπήρξε ποτέ εύκολη δουλειά, αλλά τώρα περισσότερο από ποτέ οι απαιτήσεις
φαίνονται να αυξάνονται καθημερινά. Μόνο η εσωτερική δύναμη που παίρνουμε από
τον Θεό θα μας εμποδίσει να κουραστούμε ψυχολογικά.
Το σύστημα του κόσμου είναι πολύ
μακριά από την πνευματική ζωή, και συναγωνίζεται ευθέως τις βιβλικές
προτεραιότητες. Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι είμαστε ξένοι και παρεπίδημοι σ'
αυτόν τον κόσμο, προσκυνητές που απλά περιδιαβαίνουν.
VI.
Προσωπική Πειθαρχία και Κίνητρα
Οι λέξεις μαθητής και πειθαρχία
διαφέρουν κάπως στο νόημά τους, αλλά προέρχονται από την ίδια ρίζα. Ο Ιησούς
έθεσε κάποιους αυστηρούς κανόνες για εκείνους που θα γίνονταν ακόλουθοι Του: «Εάν τις έρχηται προς με, και δεν μισή τον
πατέρα αυτού, και την μητέρα, και την γυναίκα, και τα τέκνα, και τους αδελφούς,
και τας αδελφάς, έτι δε και την εαυτού ζωήν, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου.
Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού, και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να
ήναι μαθητής μου» (Λουκ.ιδ:26-27). Συνόψισε το ζήτημα στο Λουκά ιδ:33: «Ούτω λοιπόν πας όστις εξ υμών δεν απαρνείται
πάντα τα εαυτού υπάρχοντα, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου».
Ένας εργάτης οφείλει να μην
υποδουλώνεται από τις επιθυμίες των άλλων ή από τις δικές του κοσμικές
επιθυμίες. Πρέπει καθαρά να αποχωριστεί από όλες τις περιπλοκές ενάντια στο
θέλημα του Θεού και να παραχωρηθεί τέλεια στον Θεό. Εάν οι συνθήκες φαίνονται
σκληρές, και αυστηρές, ας θυμηθούμε τι εξαρτάται από αυτές. Ο χαρακτήρας και το
πεπρωμένο βασίζονται πάνω στην προθυμία ενός εργάτη να πειθαρχήσει τον εαυτό
του με τον τρόπο που υπέδειξε ο Ιησούς.
Ένας εργάτης δεν πρέπει να επιτρέπει
σε τίποτα να μπαίνει ανάμεσα στο Θεό και τον ίδιο, έτσι ώστε να μπορεί να
γνωρίζει και να κάνει το θέλημά Του. Τέτοια στάση δεν αποστερεί την απόλαυση
άλλων πραγμάτων, μάλλον, προσθέτει μεγαλύτερη απόλαυση. Η αυταπάρνηση του
εαυτού μας είναι η υψηλότερη ανάπτυξη του αυτού μας.
Η δουλειά του να είσαι εργάτης στις
μέρες μας είναι απλά σχεδόν η σκληρότερη δουλειά που κάποιος έχει κληθεί να
κάνει. Καμία ευθύνη φαίνεται να μην είναι πιο απαιτητική.
VII.
Διαρκής Εκπαίδευση
Η ζωή του κήρυκα πρέπει να είναι μία
ζωή μεγάλης συσσώρευσης. Δεν πρέπει να προσπαθεί πάντα να κάνει κηρύγματα, αλλά
να αναζητά πάντοτε την αλήθεια, και να μην κάνει κηρύγματα έξω από την αλήθεια
η οποία του τα έχει αποκαλύψει. Να μαθαίνει να μελετά για χάρη της αλήθειας, να
μαθαίνει να σκέφτεται προς όφελος και για τη χαρά της σκέψης. Τότε τα κηρύγματά
σου θα είναι σαν τους πίδακες ενός σιντριβανιού, και όχι σαν να τα αντλείς από
ένα πηγάδι.
Αφού ένας εργάτης έχει κληθεί
πρωταρχικά στην υπηρεσία του λόγου, η μελέτη της Αγίας Γραφής είναι μία από τις
κορυφαίες ευθύνες του. Και όσο πιο πολύ εξετάζει τη Βίβλο, τόσο πιο πολύ
επιμελής και ευσυνείδητη θα είναι η μελέτη του. Εάν η Βίβλος είναι πράγματι ο λόγος
του Θεού, δεν μπορεί να έχει ελαφριά μεταχείριση. Το να αφιερώνει χρόνο για να
διεισδύει στο κείμενο ώσπου να του αποδώσει τους θησαυρούς του πρέπει να είναι
συνεχώς ένα μέρος της εκπαίδευσης του εργάτη και η συνήθης μελέτη του.
Ένας εργάτης δεν πρέπει ποτέ να
ξεχνάει τη νουθεσία του Παύλου προς τον Τιμόθεο: «Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην
ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας» (Β' Τιμ.β:15). Ο Παύλος
είπε στους Κολοσσαείς, «Ο λόγος του
Χριστού ας κατοική εν υμίν πλουσίως, μετά πάσης σοφίας» (Κολ.γ:16). Κάθε εργάτης
οφείλει να συνεχίζει να μελετά τη Βίβλο επιμελώς και να διαθέτει στον εαυτό του
διάφορα υλικά που μπορούν να βοηθήσουν αυτή τη μελέτη και να διευρύνουν τη
γνώση του.
Ένας νεαρός εργάτης ο οποίος απλά
ξεκινά μπορεί να παρακολουθήσει ένα Βιβλικό Σχολείο όπου η συγκεντρωμένη μελέτη
θα προσφέρει μεγάλη βοήθεια στη διακονία του. Μπορεί να πάρει τα μαθήματα δι’
αλληλογραφίας, και αυτά μπορούν να γίνουν μέρος της καθημερινής μελέτης του.
Αυτή η επιλογή είναι επίσης διαθέσιμη σε εκείνους που έχουν ήδη στη διακονία
για ένα χρονικό διάστημα. Η συνεχής εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική όταν
συνοδεύεται με τη σωστή στάση και πνεύμα.
Πολλά πράγματα μπορούν να αποσπάσουν
έναν εργάτη από τη μελέτη του. Όμως οφείλει να μαθαίνει περισσότερα για τον
Ιησού και να γίνεται αποτελεσματικός πρεσβευτής Του, και τότε ο κόπος του θα
αξίζει.
VIII.
Διαχείριση του Σώματος
Σχεδόν από την αρχή της Βίβλου βλέπουμε τη σπουδαιότητα της ξεκούρασης.
«Και είχε συντετελεσμένα ο Θεός εν τη ημέρα τη εβδόμη τα έργα αυτού, τα οποία έκαμε· και ανεπαύθη την ημέραν την εβδόμην από πάντων των έργων αυτού, τα οποία έκαμε» (Γέν.β:2).
«Εις εξ ημέρας εποίησεν ο Κύριος τον ουρανόν και την γην, εν δε τη εβδόμη χέρα κατέπαυσε και ανεπαύθη» (Εξοδ.λα:17).
Φυσικά γνωρίζουμε ότι ο Θεός δεν έχει ανάγκη να αναπαυθεί, ήθελε απλά να μας
δώσει ένα παράδειγμα.
Η ξεκούραση δεν είναι πολυτέλεια αλλά μάλλον αναγκαιότητα. Είναι δυνατό μερικές φορές να διαστρεβλώνουμε το νόημα της ξεκούρασης όπως το εννοεί ο Θεός. Στη θέση της ανάπαυσης που ο Θεός επιδίωξε, εμείς μερικές φορές την αντικαθιστούμε με πράγματα που ονομάζονται «ελεύθερος χρόνος ή αναψυχή».
Ο ελεύθερος χρόνος κι η αναψυχή μπορεί να είναι ευχάριστα,
αλλά προσφέρουν μόνο στιγμιαία ανάταση και δεν διαρκούν. Σπάνια κουραζόμαστε
διασκεδάζοντας. Παραδείγματος χάρη, πόσο συχνά κάποιος λέει μετά από εκτεταμένες
διακοπές, «Ήθελα να γυρίσω σπίτι για να ξεκουραστώ»;
Πρωταρχικό καθήκον για κάθε άνθρωπο
είναι η σωστή φροντίδα του σώματος. Ο εργάτης θα κηρύξει μόνο όσο το φυσικό του
σώμα είναι σωστά φροντισμένο. Μία ορισμένη ώρα για ξεκούραση και ψυχαγωγία
επιβάλλεται για κάθε άτομο και βέβαια για έναν εργάτη.
Μερικοί εργάτες ξεκουράζονται καθιερώνοντας μία μέρα την εβδομάδα εκτός της Κυριακής για να είναι μαζί με την οικογένεια.
Φυσικά κάθε εργάτης θα πρέπει να είναι έτοιμος να προσφέρει και να
δαπανηθεί. Σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ίσως μείνει χωρίς ύπνο ή ξεκούραση
για μεγάλα διαστήματα χρόνου.
Ο ταχυδρόμος δεν κάνει διανομές στις
διακοπές του, ο οδηγός ταξί δεν κάνει διαδρομές, ο οικοδόμος δεν χτίζει, κι
επομένως ούτε ένας εργάτης θα πρέπει να μελετά κατά το διάστημα που
ξεκουράζεται εάν επιθυμεί αυτό το διάστημα να έχει τα σωστά αποτελέσματα.
Η καλή υγεία προϋποθέτει ξεκούραση, δίαιτα, άσκηση και αναψυχή.
Και η Α' Κορ.θ:25 μας δείχνει τη σπουδαιότητα της
ισορροπίας σε όλες τις περιοχές: «Πας δε
ο αγωνιζόμενος, εις πάντα εγκρατεύεται».
IX.
Παγίδες
«Εγκρατεύθητε,
αγρυπνήσατε διότι ο αντίδικος σας διάβολος, ως λέων ωρυόμενος, περιέρχεται,
ζητών τίνα να καταπίη» (Α' Πέτρ.ε:8-9).
Ο σατανάς θα ήθελε να κάνει τον καθένα
να αποτύχει με το Θεό, ιδιαίτερα έναν εργάτη. Ο λόγος που θέλει οι εργάτες να
πέσουν είναι η μεγάλη επιρροή που έχουν επάνω σε εκείνους τους οποίους
υπηρετούν.
Πολλές περιοχές στη ζωή ενός εργάτη υπόκεινται σε πειρασμό. Ας αναφέρουμε μερικές από αυτές, ξεκινώντας με τα οικονομικά. Ο Παύλος συμπεριέλαβε στη λίστα με τα ζητήματα στα οποία ήθελε να είναι προσεκτικός ο Τιμόθεος και τα χρήματα.
«Διότι ρίζα πάντων των κακών είναι η φιλαργυρία την οποίαν τινές ορεγόμενοι, απεπλανήθησαν από της πίστεως, και διεπέρασαν εαυτούς με οδύνας πολλάς» (Α' Τιμ.ς:10).
Ένας εργάτης οφείλει να απέχει από ζητήματα σχετικά
με τα χρήματα. Κάθε προσπάθεια και το κήρυγμα που μπορεί να κάνει, δε θα
επανορθώσει την οικονομική αστάθεια ή την ανωμαλία. Ο καθένας μπορεί να κάνει
αθώα λάθη προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ο εργάτης οφείλει να είναι πολύ
προσεκτικός όταν αναλαμβάνει οποιαδήποτε υποχρέωση που είναι ασυνήθιστα βαριά
γι' αυτόν.
Ένας εργάτης οφείλει να παρακολουθεί
τους φορολογικούς νόμους που αλλάζουν διαρκώς, έτσι ώστε να διευθετήσει τα
οικονομικά του ανάλογα. Φυσικά, υπάρχει μία ισχυρότερη δύναμη από την Εφορία
στην οποία ένας εργάτης πρέπει να είναι υπόλογος, θα δώσει λογαριασμό στο νόμο
του Θεού, που είναι πάνω από κάθε άλλο νόμο.
Ας προσέξουμε μία άλλη περιοχή που είναι παγίδα σχεδιασμένη από το σατανά. Οι άντρες στη διακονία είναι τρωτοί σε σεξουαλικό πειρασμό επειδή εργάζονται με γυναίκες διαφόρων ειδών.
Αφού οι
εργάτες είναι λόγω απασχόλησης ακροατές που θα ακούσουν με συμπάθεια γυναίκες
με προβλήματα μπορεί να βρουν γυναίκες που θα τους παρασύρουν. Οι
συμβουλευτικές συναντήσεις μπορούν να τους εκθέσουν σε πιθανούς ρομαντικούς ή
σεξουαλικούς πειρασμούς.
Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε την
ασφάλεια σ' αυτή την περιοχή. Πρώτον και κύριο, ένας εργάτης οφείλει να έχει
μία διαρκή ρομαντική σχέση με τη σύζυγο του. Οι περισσότεροι από όσους μπαίνουν
σε προβλήματα έχουν επιτρέψει στο γάμο τους να γίνει πληκτικός, ανικανοποίητος,
ακόμα και αντιπαθής. Χωρίς αμφιβολία, το να μένουμε ερωτευμένοι με το σύντροφο
μας αποτελεί τη μεγαλύτερη άμυνα ενάντια στη μοιχεία.
Μερικοί εργάτες έχουν πέσει θύματα στην ιδέα ότι τα αισθήματα είναι ανεξέλεγκτα. Ένας παλιός και συχνά επαναλαμβανόμενος μύθος είναι, «δεν είχα πρόθεση να μπλέξω μαζί της, μα ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε πως είμαστε βαθιά ερωτευμένοι».
Η λογική προσπαθεί να δώσει
την άδεια σε έναν άντρα να ερωτευτεί μία άλλη γυναίκα χωρίς να διαπράξει
απιστία απέναντι στη σύζυγο του. Μα, τα λόγια του Ιησού, «Επειδή όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θέλει είσθαι και η καρδία σας»
(Ματθ.ς:21), μπορούν να βρουν την εφαρμογή τους σε ρομαντικές σχέσεις όπως
επίσης και στη βασιλεία του Θεού.
Ένας εργάτης οφείλει να αποφεύγει κάθε εμφάνιση του εχθρού και κάθε ευκαιρία για να κάνει λάθη. Πρέπει να αποφεύγει να μένει μόνος μαζί με μία γυναίκα.
Μεγάλες περίοδοι μόνος με μία γυναίκα δε θα
προκαλέσει μόνο καχυποψία αλλά μπορεί επίσης να τον κάνει ευπρόσβλητο σε
εσφαλμένες κατηγορίες ή πειρασμό. Δεν έχει σημασία πόσο ακίνδυνα και αθώα
μπορεί να αρχίσει μία κατάσταση, μπορεί να μετατραπεί σε επικίνδυνη παγίδα εάν
δε ληφθούν οι προφυλάξεις.
Ένας ειδωλολάτρης βασιλιάς με το όνομα Αβιμέλεχ θα σταθεί στην κρίση απέναντι σε όλους τους αποτυχόντες εργάτες. Όταν πήρε τη σύζυγο του Αβραάμ, τη Σάρα, στο σπίτι του, ο Θεός ήρθε στο όνειρο του και τον προειδοποίησε.
Εκείνος αποκρίθηκε, «Εν
ευθύτητι της καρδίας μου, και εν καθαρότητι των χειρών μου έπραξα τούτο. Είπε
δε προς αυτόν ο Θεός κατ' όναρ, Και εγώ εγνώρισα ότι εν ευθύτητι της καρδίας
σου έπραξας τούτο όθεν και εγώ σε εμπόδισα από του να αμαρτήσης εις εμέ δια
τούτο δεν σε αφήκα να εγγίσης αυτήν» (Γέν.κ:5-6).
Ο Θεός συγκράτησε τον Αβιμέλεχ από το
να αμαρτήσει εξαιτίας της ευθύτητας της καρδιάς του.
Στον Τίτο α:7 ο Παύλος έδωσε μια ευρύτερη προειδοποίηση σχετικά με τις παγίδες: «Διότι πρέπει ο επίσκοπος να ήναι ανέγκλητος, ως οικονόμος Θεού μη αυθάδης». Ένας ισχυρογνώμων εργάτης θεωρεί ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω του. Ότι ανήκει στην εξουσία του.
Η αγάπη του για δύναμη τον ωθεί να νομίζει ότι πρέπει πάντοτε
να κάνει τα πάντα με το δικό του τρόπο. Μία προσεκτική ματιά στους Ρωμ.ιβ:10 θα
διορθώσει αυτό το πρόβλημα: «Γίνεσθε προς
άλλους φιλόστοργοι δια της φιλαδελφείας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους».
Κλείνοντας, δύο άλλα εδάφια στην Αγία
Γραφή δίνουν σε έναν εργάτη δύναμη, ενθάρρυνση, και κατεύθυνση:
«Ας
μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν διότι εάν δεν αποκάμνωμεν θέλομεν θερίσει
εν τω δέοντι καιρώ» (Γαλ.ς:9).
«Σεις,
αδελφοί, μη αποκάμητε πράττοντες το καλόν» (Β' Θες.γ:13).
