Ο εργάτης του Θεού (3)

 

V. Προτεραιότητες

Προτεραιότητα είναι κάτι στο οποίο δίνουμε προβάδισμα προσδιορίζοντας ένα βαθμό επείγοντος ή σπουδαιότητας γι' αυτό. Πολλοί εργάτες δεν έχουν διευθετήσει το ζήτημα για το ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές τους. Ανάμεσα σ' εκείνες που έχουν, πολύ λίγοι ζουν σύμφωνα με αυτές τις προτεραιότητες.

Ευτυχισμένη οικογένεια (6)

ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ

Πολλές μητέρες και πατέρες συμφωνούν ότι πρέπει να επιβληθούν στα παιδιά τους, αλλά δεν ξέρουν πώς. Καταβάλλουν προσπάθειες, αλλά απογοητεύονται γιατί τους φαίνεται πολλές φορές ότι οι προσπάθειές τους πάνε χαμένες. Δεν είναι γιατί δεν αγαπούν τα παιδιά τους, απλά δεν ξέρουν τι να κάνουν. Αν ανήκεις σ’ αυτήν την κατηγορία των γονέων, η Αγία Γραφή έχει ορισμένες οδηγίες για σένα.

Η τελευταία επιθυμία

Ένας θανατοποινίτης, περιμένοντας την εκτέλεσή του, ζήτησε σαν τελευταία επιθυμία, ένα μολύβι και χαρτί. Αφού έγραψε για αρκετά λεπτά, ο κατάδικος ζήτησε από το δεσμοφύλακα, αυτό το γράμμα να παραδοθεί στη βιολογική του μητέρα.

Το σχολείο δεν πρέπει να ξεκινά πριν τις 8.30 πμ ..

Tα παιδιά, αλλά κυρίως οι έφηβοι δυσκολεύονται να ξυπνήσουν νωρίς και μετά δεν αποδίδουν καλά στα μαθήματά τους, γι' αυτό τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν πρέπει να ξεκινούν πριν τουλάχιστον τις 8:30 το πρωί.

Σε αυτό το συμπέρασμα -που είναι και σύσταση στις αρμόδιες Αρχές- κατέληξε μια νέα μελέτη του Κέντρου Ελέγχου Ασθενειών-CDC των ΗΠΑ (αντίστοιχου του ΚΕΕΛΠΝΟ στην Ελλάδα).

Καθήκοντα διακονίας

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Η καλύτερη πηγή εκπαίδευσης στην διακονία είναι η προσωπική εμπειρία. Αυτός είναι ο καλύτερος δάσκαλος, για ό,τι μαθαίνεται με την εμπειρία είναι βέβαια αυτό που θυμόμαστε. Η γνώση και η σοφία αποκτώνται είτε από την προσωπική εμπειρία, είτε από την εμπειρία των άλλων. Αρκετή γνώση πρέπει να αποκτηθεί στο σχολείο, αλλά η σοφία η οποία είναι να μάθουμε πως να χρησιμοποιούμε την γνώση, αποκτάται κυρίως είτε κατ‘ ευθείαν απ’ το Θεό κατόπιν εμπνεύσεως ή μέσω προσωπικής εμπειρίας.

Καθήκοντα διακονίας

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας (Β’ Τιμ.β :15)

Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος προς την επιτυχία. Αν ο νέος ποιμένας επιθυμεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον Ιησού και να έχει επιτυχίες στο να κερδίζει ψυχές, πρέπει να ετοιμαστεί να εργαστεί σκληρά και να μελετήσει πάρα πολύ, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε ότι το έργο της διακονίας απαιτεί απ αυτόν.

mySchool: Ο "μεγάλος αδελφός" μέσα στα σχολεία..

Oι προϊσταμένες/προϊστάμενοι των σχολικών μονάδων και νηπιαγωγείων κλήθηκαν από την Πέμπτη 14/11 έως και τις 20/12 να συμπληρώνουν ταυτόχρονα το νέο πληροφοριακό σύστημα mySchool και το syrvey σε καθημερινή βάση. Σύμφωνα με τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς το νέο πληροφοριακό σύστημα (που μόνο οι οδηγίες του είναι σχεδόν 250 σελίδες !) είναι εργαλείο άσκησης πολιτικής στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης και μάλιστα με ασφυκτικό τρόπο και σε καθεστώς φόβου και επιβολής. 

 

Οι καρτέλες των μαθητών περιλαμβάνουν όλα τα προσωπικά τους στοιχεία, από διεύθυνση, τηλέφωνο έως το ΑΜΚΑ τους. Τι τα χρειάζεται το υπουργείο όλα αυτά; Γιατί πρέπει να υπάρχει κεντρική ηλεκτρονική καταγραφή προσωπικών δεδομένων τέτοιου εύρους; Η σχολική μονάδα έχει και μάλιστα ηλεκτρονικά περασμένα, τα βασικά στοιχεία των μαθητών της, τι εξυπηρετεί η κεντρική συγκέντρωση των μαθητών όλης της χώρας και μάλιστα με στοιχεία αυστηρά προσωπικά;

Η υπερβολική εκπαίδευση και υπερ-προστατευτισμός βλάπτουν τον ψυχισμό των παιδιών

Η ενασχόληση των παιδιών με πολλές διαφορετικές δραστηριότητες ακόμα και αν δεν είναι συμβατές με την ηλικία τους, έχει σαν αποτέλεσμα μια επίπλαστη ωριμότητα που τελικά τα αφήνει ακάλυπτα συναισθηματικά στη μετέπειτα ζωή τους.

Κι ενώ οι γονείς βιάζονται να δουν τα παιδιά τους μεγάλα, έστω και μέσα από διαδικασίες που τελικά τα καθηλώνουν σε διαρκή ανωριμότητα, από την άλλη, προσπαθούν, ώστε αυτά να μη στεναχωρηθούν ή ζοριστούν.

Αυθαιρεσίες και καθεστώς προσηλυτισμού στα σχολεία

Πληθαίνουν τα περιστατικά στα δημόσια σχολειά της χώρα όπου οι διευθυντές αρνούνται να απαλλάξουν παιδιά από το μάθημα των θρησκευτικών ενώ το ζητάνε οι κηδεμόνες τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις η άρνηση προκύπτει προφορικά στους γονείς χωρίς καμιά επιχειρηματολογία και εκείνοι είτε γιατί δεν γνωρίζουν το δικαιώματα τους είτε γιατί δεν θέλουν να δημιουργούσουν κόντρα με τον διευθυντή του σχολείου του παιδιού τους δεν τον πιέζουν ώστε να κάνει αυτό που ορίζουν οι εγκύκλιοι του υπουργείου παιδείας.

Η διαδικασία απαλλαγής των παιδιών προβλέπεται από εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας ωστόσο κάποιοι διευθυντές δεν θέλουν να το καταλάβουν και επιβάλουν στα παιδιά αυτό που εκείνοι πιστεύουν.

Μαθητής έχασε την όρασή του από χτύπημα του δασκάλου

Τον τιμώρησε γιατί ο πατέρας του δεν πλήρωσε τα δίδακτρα !

Σκοπός των σχολείων και των δασκάλων που εργάζονται σε αυτά είναι να εκπαιδεύουν τα παιδιά και να τους «ανοίγουν τα μάτια» όπως λέμε πολλές φορές.

Στην περίπτωση του 8χρονου Jaideep από την Bulandshahar της Ινδία συνέβη το αντίθετο ..Το περιστατικό συνέβη πριν από περίπου μια εβδομάδα όταν ο διευθυντής του σχολείου A S Memorial Public College χτύπησε τόσο βίαια το παιδί που έχασε την όρασή του από το αριστερό του μάτι.

Όταν το εκπαιδευτικό σύστημα λειτουργεί… σε άλλες χώρες!

Ο οκτάχρονος Hu Yang πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο του στην επαρχία Fujian της Κίνας. Όμως δεν πηγαίνει κάνοντας μάθημα με άλλα παιδιά, αλλά μόνος του!

Ο δάσκαλος από την πλευρά του προσφέρει τις γνώσεις του στον μικρό μαθητή του, με τον ίδιο ζήλο που θα το έκανε εάν στην τάξη του βρίσκονταν άλλα δέκα ή είκοσι παιδάκια…

Στην Ελλάδα όμως, την χώρα των γραμμάτων και των δημοκρατικών αξιών, αν σε ένα σχολείο βρίσκεται ένας και μοναδικός μαθητής τότε το σχολείο κλείνει ή συγχωνεύεται με κάποιο άλλο εις το όνομα της ανάπτυξης. Ο μόνος λόγος, που δημοσιεύουμε αυτή την φωτογραφία, είναι για να φανεί η αξία και εκπαιδευτική μέριμνα άλλων κρατών σε σύγκριση με το δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα!
Τα σχόλια δικά σας…
Πηγή: newpost.gr

κρατικός προσηλυτισμός: Θρησκευτικά με το ζόρι

Ο Ο. Γ. είναι 16 χρόνων, μαθητής της Α” Λυκείου στο 17ο Λύκειο Αθηνών. Από την πέμπτη Δημοτικού απαλλάσσεται από το μάθημα των Θρησκευτικών, με υπεύθυνη δήλωση του γονέα του, όπως ορίζει ο νόμος. Το ίδιο ζήτησε φέτος, με τη διαφορά ότι ο διευθυντής του σχολείου, που τυγχάνει θεολόγος, δεν υπογράφει την απαλλαγή και παραπέμπει τον φάκελο του μαθητή στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Eκτοτε η τύχη της αίτησης αγνοείται, παρά τα επανειλημμένα διαβήματα του γονέα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες.

 Εδώ και τρεις μήνες ο μαθητής συμμετέχει αναγκαστικά στο μάθημα των Θρησκευτικών, κόντρα στη θέλησή του. Κι όμως από το 2008 υπάρχει υπουργική εγκύκλιος (91109/Γ2/10-07-08) στην οποία δηλώνεται ρητά ότι «για την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών απαιτείται υπεύθυνη δήλωση από τον κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή από τον ίδιο αν είναι ενήλικος, στην οποία αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής». Η συγκεκριμένη εγκύκλιος εναρμονιζόταν με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σεβόμενη τα προσωπικά δεδομένα.

Σ α ρ ε π τ ά

Α' Βασιλέων  ιζ : 18 - 26

Η εκπαίδευση μας κάνει κατάλληλους για ορισμένες δουλειές και η έλλειψή της ακατάλληλους. Στο έργο του Θεού αυτό αποκτά μεγάλη σημασία. Ο Θεός πρέπει να μας περάσει από πολλά σχολεία, και καμιά φορά ξανά και ξανά, για να γίνουμε άνθρωποι χρήσιμοι στα δικά Του χέρια, για να υπηρετούμε τους δικούς Του σκοπούς, κι όχι τους δικούς μας, νομίζοντας πως υπηρετούμε τους δικούς Του.

Αυτό που συνέβη στον Ηλία, θα συμβεί και σ' εμάς, με άλλες μορφές βέβαια, και δεν θα σταματήσει παρά μόνο όταν ο Θεός δει πως είμαστε έτοιμοι. Και πολλές φορές, όταν περάσουμε το πρώτο σχολείο, μας πάει στο επόμενο το οποίο είναι πιο εντατικό. Όμως, όλα αυτά είναι κομμένα και ραμμένα για τις δικές μας ανάγκες, για το δικό μας χαρακτήρα και βέβαια για το έργο που ο Θεός μας θέλει. Ας δούμε λοιπόν, τι συνέβη στον Ηλία μετά τον χείμαρρο.