Τα παιδιά σας δεν είναι φίλοι σας.

Και αυτή δεν είναι μια σκληρή δήλωση - είναι αλήθεια.

Τα παιδιά σας δεν χρειάζονται να είστε ο «καλύτερός» τους φίλος. Δεν χρειάζονται να είστε αυτός που συνυπογράφει όλα όσα κάνουν, που γελάει με κάθε λάθος ή που τα αφήνει να περνούν τη ζωή τους χωρίς διόρθωση.

Ευτυχισμένη οικογένεια (9)

Η ΕΥΣΕΒΗΣ ΖΩΗ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ

Μην ξεχνάτε ποτέ ότι τα παιδιά επηρεάζονται πάρα πολύ από τη ζωή των γονέων τους. Το παράδειγμα του πατέρα και της μητέρας θα κάνει πιο βαθιά εντύπωση στο παιδί από την τιμωρία, τη συμβουλή, ή τη διδασκαλία.

Πιστότητα

Οι γονείς που θέλουν τα παιδιά τους να περπατούν στο δρόμο του Θεού πρέπει οι ίδιοι να ζουν με πιστότητα στα πνευματικά θέματα. Αν τα παιδιά μεγαλώνουν σ’ ένα σπίτι που ο καθένας πηγαίνει όποτε θέλει στην εκκλησία, που σπάνια ή καθόλου δεν έχουν οικογενειακή λατρεία, και δεν προσφέρουν τακτικά για το έργο, θα νομίζουν ότι η αφιέρωση στο Χριστό είναι δευτερεύον θέμα. Θα σχηματίσουν την ιδέα ότι ο άνθρωπος ζητάει το Θεό μόνο όταν βολεύει η όταν αντιμετωπίζει κάποια επείγουσα ανάγκη.

Ευτυχισμένη οικογένεια (7)

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΗΞΗ

Η σωστή πειθαρχία και εκπαίδευση των παιδιών μέσα στην οικογένεια απαιτεί ακόμη να επαινεί ο γονιός την καλή συμπεριφορά και να επιπλήττει την κακή.

Ο γιος ή η κόρη που έμαθε να σέβεται τη μητέρα και τον πατέρα θα βρίσκει μεγάλη ευχαρίστηση όταν κάνει κάτι που τους αρέσει, και θα είναι πολύ ευγνώμων ακόμα και για μια κουβέντα επιδοκιμασίας και αναγνώρισης.

Η πέμπτη εντολή - Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου

Έξοδ.κ:12 Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, διά να γείνης μακροχρόνιος επί της γης, την οποίαν σοι δίδει Κύριος ο Θεός σου.

Τα πάτε καλά με τους γονείς σας; Για σκεφθείτε το. Είναι τα πράγματα ειρηνικά και αρμονικά; Έχετε καλή επικοινωνία μεταξύ σας; Τους σέβεστε; Ή μήπως διαφωνείτε σε πάρα πολλά πράγματα, λογομαχείτε και τα πράγματα είναι χειρότερα;

Έχει σημασία αυτό; Πολλοί θα πουν ότι η σχέση με τους γονείς δεν έχει μεγάλη σημασία. Αλλά γνωρίζετε πως μια από τις μεγαλύτερες ευθύνες του ανθρώπου - είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι - είναι οι σχέσεις με τους γονείς μας; Πιο συγκεκριμένα, το να συμπεριφερόμαστε στους γονείς μας με την ανάλογη τιμή.

Ο Θεός έχει πολλά να πει γι’ αυτό το θέμα. Είναι περισσότερο σπουδαίο απ’ όσο ίσως αναγνωρίζουμε!

Τιμώντας τον Θεό

Εφεσ.ς:4 Και οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα σας, αλλ' εκτρέφετε αυτά εν παιδεία Κυρίου.

Τιμώντας τους γονείς

Αν ένας πατέρας πει ότι θα υπακούσει στο Εφες.ς:4 (να εκτρέφει τα παιδιά του εν παιδεία Κυρίου), αλλά μόνο αν τα παιδιά του αποδειχτούν άξια, θα του λέγαμε ότι οι εντολές του Θεού δεν είναι διαπραγματεύσιμες.

Όμως, πολλοί άνθρωποι δικαιολογούν την ασέβεια και την παραμέληση των γονιών τους, επειδή τους θεωρούν ανάξιους.

Δεν πρέπει να κατηγορούμε κανένα, εκτός τον εαυτό μας

Οι γονείς μπορεί να έχουν φοβερή επιρροή στα παιδιά τους, αλλά θα δούμε γιατί δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για μετατόπιση ευθυνών.

Η μετατόπιση ευθυνών είναι ένα δημοφιλές χόμπι. Ο πολιτισμός μας το ενθαρρύνει, και οι γονείς είναι συχνά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι. Αλλά αυτό δεν οδηγεί πουθενά.

Πιστεύεις ότι ο Θεός εννοεί αυτό που λέει;

Στο κάτω κάτω της γραφής: δεν μπορείς να τιμήσει τον Θεό, ενώ δεν τιμάς τους γονείς σου.

Μερικοί Χριστιανοί τιμούν ασεβείς γονείς.

Και μερικοί Χριστιανοί δεν τιμούν τους ευσεβείς γονείς.

Κάθε ενήλικο παιδί κάνει την επιλογή του, να δείξει ενδιαφέρον ή αδιαφορία, ευγένεια ή σκληρότητα, συγχώρεση ή πικρία, σεβασμό ή ασέβεια, τιμή ή ατίμωση προς τους γονείς του.

Προς τους γονείς, των οποίων τα παιδιά εγκατέλειψαν τον Κύριο.

Ένα από τα πιο δυσβάσταχτα βάρη που ένας πιστός γονέας μπορεί να αντιμετωπίσει, είναι όταν ο γιος ή η κόρη του εγκαταλείψουν την πίστη που κάποτε ομολογούσαν.

Αυτό συμβαίνει. Και όταν συμβεί, σίγουρα θ’ αρχίσεις να αναρωτιέσαι τι πήγε στραβά, που έκανες λάθος. Αποτύχαμε στη διδασκαλία μας; Αποτύχαμε στο παράδειγμά μας; Μήπως έπρεπε να πηγαίναμε σε μια άλλη εκκλησία που τα πράγματα ήταν πιο ελεύθερα…..; Αυτές οι σκέψεις και οι υποθέσεις, δεν τελειώνουν ποτέ.

Διαφορές ανάμεσα στον καλό γονιό και τον υπεύθυνο γονιό

Τέλειος Γονιός: Πρέπει να είμαι τέλειος. Απαιτεί απ’ όλους τελειότητα, ψάχνει για λάθη, πιέζει το παιδί για να φανεί εκείνος καλός.

Πιθανά αποτελέσματα στο παιδί: Πιστεύει ότι ποτέ δεν είναι αρκετά καλό, γίνεται τελειοκράτης, νιώθει αποθαρρημένο, ανησυχεί υπερβολικά για τη γνώμη των άλλων.

Υπεύθυνος Γονιός: Είμαι άνθρωπος, έχω το θάρρος να μην είμαι τέλειος, αλλά να κάνω και λάθη.

«Ποιος είναι το αφεντικό;»

Είμαι σίγουρος πως καθώς ακούμε ή διαβάζουμε την κατάσταση πολλών νέων σήμερα, σκεφτόμαστε πως εγώ δεν θέλω τα παιδιά μου να μεγαλώσουν έτσι, ή δεν τα μεγαλώνω έτσι. Και αυτό είναι αξιέπαινο. Χρειάζεται προσπάθεια να αντισταθείς στο κλίμα και στην κατάσταση που υπάρχει γύρω σου. Γι’ αυτό καθώς ακούμε διάφορες περιπτώσεις, ας θυμόμαστε πως δεν είναι απαραίτητο να είναι κάποιος πολύ πλούσιος για να κακομάθει το παιδί του, ή πολύ μορφωμένος. Το αν κάποιος μεγαλώσει σωστά ή όχι εξαρτάται από άλλα πράγματα.

Χρειάζεται σήμερα να θυμηθούμε και ιδιαίτερα όσοι είμαστε γονείς, παππούδες, ή έχουμε κάτω από την επίβλεψη μας παιδιά πως σαν γονείς η ευθύνη μας να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για τα παιδιά μας δεν τελειώνει με τις ευκαιρίες  που τους δίνουμε να σπουδάσουν ή να εκπαιδευτούν.

Τιμούμε την θέση, όχι απαραίτητα το πρόσωπο.

Βιβλικά μιλώντας, υπάρχουν δύο τύποι τιμής ή σεβασμού. Ο ένας είναι τιμή με βάση τη θέση, ο άλλος είναι τιμή που κερδίζεται, με βάση τι πραγματικά κάνει κάποιος στη θέση που είναι.

Η Αγία Γραφή μας λέει «Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα» (Εφες.ς:2), όταν τιμάμε τους γονείς μας, τιμούμε τη θέση τους σαν γονείς μας, όχι απαραίτητα την προσωπικότητά τους. Το ίδιο ισχύει με τον άντρα και τη γυναίκα. Η γυναίκα καλείται σέβεται τη θέση του συζύγου της, ακόμη και αν το πρόσωπο του δεν είναι σεβαστό. (Εφες.ε:33). Τελικά ένας άντρας καλείται να τιμήσει ή να σεβαστεί τη θέση της γυναίκας του, ακόμη και αν η προσωπικότητά της δεν είναι άξια αυτού του σεβασμού.

Αυτοί οι πλανεμένοι γονείς που νομίζουν ότι κάνουν πάντα το σωστό

Έρχομαι καθημερινά σε επαφή με την ελληνική οικογένεια. Η επαφή μου με γονείς (κυρίως μητέρες) μέσω των ιδιωτικών μου ραντεβού ή μέσω των ομάδων, μου δίνει μια εικόνα.

Η μεγαλύτερη εικόνα όμως έρχεται μέσα από τα λεγόμενα των γονιών και των δασκάλων για οικογένειες που δεν εμφανίζονται σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις ούτε καν στις δωρεάν ομιλίες που κάνω στα σχολεία. Τι θα κάνουμε με όλους αυτούς τους πλανεμένους γονείς και παππουδογιαγιάδες που μεγαλώνουν νοσηρές προσωπικότητες και νομίζουν πως κάνουν και το σωστό;

Πράγματα που οι παππούδες και οι γιαγιάδες κάνουν καλύτερα από τους γονείς

 

1. Έχουν τεράστια υπομονή και μηδενική γκρίνια

Δεν θα ακούσετε ποτέ την γιαγιά ή τον παππού να παραπονιούνται ότι το εγγόνι τους κούρασε, ότι δεν έφαγε ή ότι δεν έκανε ό,τι του είπαν. Οι στιγμές μαζί του είναι για εκείνους πραγματική γιορτή!

Πώς πληγώνουμε τους γονείς μας

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται τους γονείς τους. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η αγάπη, όσο τα χρόνια περνούν, θεωρείται δεδομένη. Οι ενήλικες μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με τους γονείς τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Όσο οι γονείς μας μεγαλώνουν, οι φυσικές τους ανάγκες αλλάζουν, αλλά η ανάγκη τους για αγάπη και στοργή μεγαλώνει. Ας μην ξεχνάμε τα γενέθλιά τους. Ας μην βαρυγκομούμε με την ιστορία που για τεσσαρακοστή φορά ακούμε. Ας μην τους μαλώνουμε που δεν προσέχουν και πάλι κρύωσαν. Ας τους δώσουμε κανένα φιλί παραπάνω, κι ας μεγαλώσαμε…

Οι 4 τύποι γονέα: Σε ποιον ανήκετε;

Οι ικανότητες και οι δεξιότητες που βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν τη συναισθηματική νοημοσύνη καλλιεργούνται αρχικά στο οικογενειακό περιβάλλον.

Οι γονείς ασυνείδητα τις περισσότερες φορές αποτελούν πρότυπα όσον αφορά την έκφραση των συναισθημάτων τη διαχείρισή τους και την υιοθέτηση συμπεριφορών στην επίλυση προβλημάτων.

Παρακαλώ μη βοηθάτε τα παιδιά μου

Η ανάρτηση μιας μητέρας που απευθύνεται στους γονείς που συχνάζουν μαζί της στο πάρκο.

"Αγαπητοί γονείς που έρχεστε στο ίδιο πάρκο:

Παρακαλώ πολύ μην βοηθάτε τις κόρες μου όταν βρίσκονται στην κορυφή της τσουλήθρας, ιδίως όταν με ακούτε να τις λέω ότι δεν πρόκειται να τις βοηθήσω, και παράλληλα τις ενθαρρύνω να προσπαθήσουν μόνες τους.

Πατέρα...μην κάθεσαι φρόνιμα!

Είναι άραγε πιο σημαντικός ο ρόλος του ενός γονέα από του άλλου;

Πολλοί θα πουν ότι το δέσιμο μιας μητέρας με τα παιδιά της είναι κάτι το μοναδικό και η αγάπη της γι’ αυτά ξεπερνά τα πάντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πατέρας τα αγαπάει ή τα νοιάζεται λιγότερο, δεν είναι άλλωστε θέμα ανταγωνισμού και νικητή. Ίσως φταίει σε μεγάλο βαθμό και η κατασκευή της κοινωνίας μας και της οικογένειας η οποία έχει ωθήσει τη μητέρα να έχει πιο κεντρικό ρόλο στην «διαχείριση» της οικογένειας και του σπιτιού και τον πατέρα να φέρνει τα.. χρήματα.

Δεν αποτελεί δικαιολογία

Μπορώ να καταλάβω το θυμό του Αβεσσαλώμ, όταν ο Αμνών βίασε την αδελφή του Θάμαρ και ο Δαβίδ δεν έκανε τίποτα για να τιμωρήσει τον Αμνών. Ο Αμνών ήταν σίγουρα ηθικά απαράδεκτος. (Β’ Σαμ.ιγ).

Αλλά ο Αβεσσαλώμ έκανε ένα μοιραίο λάθος. Αποφάσισε ότι η αμέλεια του πατέρα του, του δίνει το δικαίωμα να παίξει το ρόλο του Θεού.

Η τελευταία επιθυμία

Ένας θανατοποινίτης, περιμένοντας την εκτέλεσή του, ζήτησε σαν τελευταία επιθυμία, ένα μολύβι και χαρτί. Αφού έγραψε για αρκετά λεπτά, ο κατάδικος ζήτησε από το δεσμοφύλακα, αυτό το γράμμα να παραδοθεί στη βιολογική του μητέρα.

Γονείς