Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

Ευτυχισμένη οικογένεια (7)



ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΗΞΗ

Η σωστή πειθαρχία και εκπαίδευση των παιδιών μέσα στην οικογένεια απαιτεί ακόμη να επαινεί ο γονιός την καλή συμπεριφορά και να επιπλήττει την κακή.

Ο γιος ή η κόρη που έμαθε να σέβεται τη μητέρα και τον πατέρα θα βρίσκει μεγάλη ευχαρίστηση όταν κάνει κάτι που τους αρέσει, και θα είναι πολύ ευγνώμων ακόμα και για μια κουβέντα επιδοκιμασίας και αναγνώρισης.
Πατέρες και μητέρες, άραγε προσέχετε τις προσπάθειες των παιδιών σας για να δείξουν καλή διαγωγή; Να είστε προσγειωμένοι ως προς τις δυνατότητες του παιδιού σας, και να το επιδοκιμάζετε για κάθε ειλικρινή του προσπάθεια. Μπορεί να εύχεστε ο γιος σας στο σχολείο να ήταν διάσημος ποδοσφαιριστής ή μπασκετμπολίστας, αλλά μονάχα ένα μικρό ποσοστό μπορεί να πετύχει έναν τέτοιο στόχο. Μπορεί να φιλοδοξείτε το παιδί σας να διακριθεί στις σπουδές του, αλλά ίσως να μην έχει τις ικανότητες. Μην ξεχνάτε ότι μερικές από τις φιλοδοξίες σας μπορεί να έχουν κίνητρό τους τον εγωισμό. Γι’ αυτό λοιπόν, ο έπαινος κι η επιδοκιμασία δεν πρέπει να φυλάγονται για τις περιπτώσεις που το παιδί πετύχει κάποιο ανώτερο και υψηλό στόχο. Ιδιαίτερα χρειάζεται ενθάρρυνση όταν δεν πετυχαίνει μεγαλεπήβολα επιτεύγματα.

Η Βίβλος μας διδάσκει ότι οι ειλικρινείς προσπάθειες, κι όχι μόνο η επίτευξη στόχων, πρέπει να επιβραβεύονται. Ο Χριστός πάντοτε τόνιζε την πιστότητα και βεβαίωνε ότι ο Θεός θα πει «εύγε» στους ανθρώπους που έχουν λίγα τάλαντα όπως και σε κείνους που έχουν περισσότερες δυνατότητες και ευκαιρίες. Ο Κύριος είπε ότι τα κριτήρια των ανθρώπων για τους συνανθρώπους τους θα αντιστραφούν, γιατί «οι έσχατοι θα γίνουν πρώτοι, και οι πρώτοι έσχατοι». 

Κολ.γ:21 Οι πατέρες, μη ερεθίζετε τα τέκνα σας, διά να μη μικροψυχώσιν.

Τα παιδιά αποθαρρύνονται όταν απαιτούμε πράγματα ακατόρθωτα απ’ αυτά, ενώ εμψυχώνονται κάθε φορά που οι γονείς τα επιδοκιμάζουν για τις προσπάθειες που καταβάλλουν.

Μερικές φορές, όμως, ο πατέρας και η μητέρα πρέπει να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τη συμπεριφορά του γιου ή της κόρης. Αν το παιδί δεν κάνει τα καθήκον του, ή συμπεριφέρεται άπρεπα, δεν τ’ αφήνουν να περάσει απαρατήρητο. Πες του στα ίσια το λάθος του κι ακόμη χωρίς περιστροφές πες του ότι η συμπεριφορά του σε λυπεί τόσο εσένα όσο και το Θεό. Αν δεν το κάνεις αυτό, αδικείς τα παιδιά σου.

Η Βιβλική ιστορία του Ηλεί και των γιων του είναι ένα τραγικό παράδειγμα πατέρα που δεν επέπληξε τα παιδιά του. Όταν, ο γέρος ιερέας δε μπορούσε πια να υπηρετήσει στο ναό, οι γιοι του έμπλεξαν σε χοντροκομμένες κακίες και αμαρτίες, ενώ εκτελούσαν τα ιερατικά τους καθήκοντα. 

Ο Ηλεί έδειξε την αδυναμία του λέγοντας: «Μη, τέκνα μου, διότι δεν είναι καλή η φήμη, την οποίαν εγώ ακούω» (Α' Σαμ.β:24). Ο Θεός, όμως, ενήργησε δίκαια, όταν άφησε τους Φιλισταίους να σκοτώσουν τους κακούς γιους του και να πάρουν την Κιβωτό της Διαθήκης. Η είδηση αυτής της διπλής καταστροφής έφερε το θάνατο του Ηλεί, και, παρόλο ότι τον λυπόμαστε, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι κατά ένα μεγάλο μέρος ήταν κι εκείνος υπεύθυνος για την τραγωδία αυτή. Ο Θεός διακήρυξε την ενοχή του Ηλεί όταν είπε στο Σαμουήλ:

Α’ Σαμ.γ:13 διότι ανήγγειλα προς αυτόν, ότι εγώ θέλω κρίνει τον οίκον αυτού έως αιώνος διά την ανομίαν· επειδή γνωρίσας ότι οι υιοί αυτού έφερον κατάραν εφ' εαυτούς, δεν συνέστειλεν αυτούς·

Αν ο Ηλεί εξασφάλιζε το σεβασμό των γιων του από τη μικρή τους ηλικία, αν τους δίδασκε να αγαπούν και να φοβούνται τον Θεό, αν τους επαινούσε για κάτι καλό που έκαναν, και τους επίπληττε με αποφασιστικότητα για την αμαρτία, η καταστρεπτική διαδοχή των γεγονότων που έφερε το θάνατό του θα είχε αποφευχθεί.

Μητέρες και πατέρες, αν διδάξετε στα παιδιά σας να σας σέβονται και να φοβούνται το Θεό, δεν θα θελήσουν να σας στενοχωρούν. Τα επαινετικά σας λόγια θα είναι μουσική στ’ αυτιά τους, κι η επίπληξη πολλές φορές πληγώνει περισσότερο απ’ το ξύλο. Γι’ αυτό, βρείτε καιρό να παρακολουθείτε τα παιδιά σας, να τ’ ακούτε, να τα επαινείτε όταν μπορείτε, και να τα επιπλήττετε όταν πρέπει. Καθώς μεγαλώνουν, θα σας ευγνωμονούν που νοιαστήκατε να τους καθοδηγήσετε στο σωστό δρόμο, θα σας αγαπήσουν και θα προσπαθούν να σας ευχαριστήσουν.