Στην
ερώτηση αν προϋπήρχε ο Υιός του Θεού, η Βίβλος απαντάει ναι. Σίγουρα προϋπήρχε.
Αλλά πώς; Θα δούμε την προΰπαρξη Του στην πρόγνωση του
Θεού.
Ο Θεός δεν
δεσμεύεται από χρονικά όρια, όπως εμείς. Εμείς σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στα
πλαίσια του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Θεός είναι ένα
αιώνιο παρόν. Καλεί «τα μη όντα ως όντα»
(Ρωμ.δ:17).
Έτσι, στο νου ή το
σχέδιο του Θεού, ο Υιός του Θεού «υπήρχε» πριν γεννηθεί από την Μαριάμ. «Υπήρχε»
στην πρόγνωση του Θεού. Στην πραγματικότητα, η Σταύρωση αναφέρεται σαν να έχει
συμβεί «από
καταβολής κόσμου» (Αποκ.ιγ:8). Πώς θα μπορούσε «το Αρνίο»
να είναι «εσφαγμένο
από καταβολής κόσμου;»
Στο μυαλό και την πρόγνωση του Θεού! Ακόμη και η εκκλησία λέγεται ότι υπήρχε
στο μυαλό του Θεού «προ
καταβολής κόσμου» (Εφεσ.α:4-5).
Σ’ εμάς, τους
Χριστιανούς, λέγεται ότι μας δόθηκε η χάρις του Θεού «προ χρόνων αιωνίων» (Β’ Τιμ.α:9). Αυτό συνέβη στο μυαλό του Θεού. Στην πραγματικότητα,
δεν συνέβη μέχρι που ανταποκριθήκαμε στην πρόσκληση του Ευαγγελίου. Το ίδιο
συνέβη και με τον Υιό. Υπήρχε στο νου του Θεού, πολύ πριν από τη γέννησή Του.
Α’ Πέτρ.α:18-20 εἰδότες
ὅτι οὐ φθαρτοῖς, ἀργυρίῳ ἢ χρυσίῳ, ἐλυτρώθητε ἐκ τῆς ματαίας ὑμῶν ἀναστροφῆς
πατροπαραδότου. ἀλλὰ τιμίῳ αἵματι ὡς ἀμνοῦ ἀμώμου καὶ ἀσπίλου Χριστοῦ, προεγνωσμένου μὲν πρὸ καταβολῆς κόσμου φανερωθέντος δὲ
ἐπ' ἐσχάτου τῶν χρόνων δι' ὑμᾶς.
Ο Υιός του
Θεού ήταν «προεγνωσμένος» στο μυαλό
του Θεού. Αν υπήρχε ήδη, δεν μπορεί να λέει η Γραφή ότι ήταν «προεγνωσμένος»! Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστη και ο Θεός δεν κάνει λάθη! Η ιδεαλιστική
ύπαρξη του Υιού ήταν στο μυαλό του Θεού από όλη την αιωνιότητα. Η πραγματική
ύπαρξη στο χρόνο, αναφέρεται μέσα στην Αγία Γραφή.
Γαλ.δ:4 ὅτε
δὲ ἦλθεν τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναῖκος, γενόμενον ὑπὸ νόμον,
Η πραγματική
ύπαρξη του Υιού ξεκίνησε όταν γεννήθηκε από γυναίκα, και αυτό συμφωνεί με το
Λουκ.α:35.
Αν ο Υιός «εγεννήθη» πώς θα μπορούσε να είναι αιώνιος;
ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ
ΣΑΝ «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
Η ιδέα του προϋπάρχοντα
Υιού στο μυαλό του Θεού, εξηγεί μια σειρά από εδάφια. Ωστόσο, υπάρχουν κάποια
εδάφια που μιλούν για τον Χριστό στην Παλαιά Διαθήκη, που δεν μπορούν να εξηγηθούν
σε αυτή τη βάση. Διαβάζουμε για τον Θεό «όστις
έκτισε τα πάντα διά του Ιησού Χριστού» (Εφες.γ:9), αν και το κριτικό κείμενο λέει «τῷ τὰ πάντα κτίσαντι», παραλείποντας το «διά
του Ιησού Χριστού», για τον Θεό που «ἐπ'
ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ, ὃν ἔθηκεν κληρονόμον πάντων,
δι' οὗ καὶ ἐποίησεν τοὺς αἰῶνας» (Εβρ.α:2),
και ο ίδιος ο Χριστός μιλάει για τη δόξα που είχε με τον Πατέρα, «πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι» (Ιωάν.ιζ:5), αν και το «παρὰ σοί» δεν αναφέρεται στον Υιό, αλλά
στον κόσμο (κριτικό κείμενο)!
Η απάντηση
σ’ αυτά τα κείμενα βρίσκεται στην πνευματική αποκάλυψη ότι ο Υιός του Θεού πράγματι
προϋπήρχε, αλλά όχι σαν Υιός του Θεού, γιατί τότε θα είχαμε έναν προϋπάρχοντα
άντρα, ένα ον ξεχωριστό από τον Πατέρα. Όχι, ο Υιός προϋπήρχε σαν Λόγος. Αυτός
που ήταν ο Λόγος του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη, έγινε ο Υιός του Θεού στην Καινή
Διαθήκη. Ο Υιός του Θεού, ο άντρας που γεννήθηκε από τη Μαρία, δεν προϋπήρχε
σαν Υιός. Αυτό θα σήμαινε ένα προϋπάρχον ανθρώπινο ον. Αλλά αυτό δεν αναιρεί το
γεγονός ότι Αυτός που ήταν ο Υιός του Θεού μετά τη γέννησή Του από την Μαριάμ, είχε
υπάρξει πριν σε μια διαφορετική μορφή! Άλλωστε, η Γραφή μας λέει ότι «Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο». Ήταν ο Λόγος
του Θεού που έγινε ο άνθρωπος Ιησούς Χριστός.
