Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ
Ο κάθε γονιός σ’ ένα Χριστιανικό σπίτι εκπληρώνει έναν
ξεχωριστό ρόλο που καθορίζει ο Θεός. Ο πατέρας έχει φορτιστεί με την ευθύνη να
φανερώνει τις ηγετικές ικανότητες, την αποφασιστικότητα, τη σταθερότητα, και τη
δικαιοσύνη. Πρέπει όμως να υποτάσσεται στο θέλημα του Θεού και να είναι
στοργικός, αν και αυτό είναι χαρακτηριστικό περισσότερο της συζύγου και
μητέρας.
Ο πατέρας σαν παράδειγμα
Ο πατέρας έχει μια ειδική ευθύνη, γιατί το παιδί πολλές φορές
αντιλαμβάνεται την έννοια του Θεού σύμφωνα με την εικόνα του πατέρα του. Η
Βίβλος, βλέπετε, μιλάει για το Θεό σαν «Πατέρα», και ο Χριστός μας δίδαξε να
προσευχόμαστε και να λέμε, «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς». Αν ο πατέρας
τιμωρεί θυμωμένος ή μερικές φορές αδικεί, τότε το παιδί θα νομίσει ότι ο Θεός
είναι κάποιος που πρέπει να Τον φοβάσαι παρά να τον αγαπάς. Αν ο πατέρας αντιμετωπίζει
με επιπολαιότητα την αμαρτία στη ζωή του ή στη ζωή των παιδιών του, τότε το
παιδί θα νομίσει ότι ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για την προσωπική μας αγιότητα. Ναι,
το μικρό παιδί έχει την τάση να βλέπει τον πατέρα του σαν εικόνα του Θεού. Πόσο
μεγάλη ευθύνη έχει κάθε πατέρας!
Ο πατέρας βασιλιάς
Ο πατέρας πρέπει να είναι βασιλιάς μες στο σπίτι, να κυβερνάει
με δύναμη, με δικαιοσύνη, και τρυφερότητα. Εξάλλου αυτό διατυπώνει και ο
Παύλος, «... ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή
της εκκλησίας» (Εφες.ε:23). Αυτό το παραδέχονται κι οι ψυχολόγοι. Κάθε
σπίτι πρέπει να έχει μια δυναμική μορφή πατέρα. Κάθε αγόρι περνάει τα
περισσότερα παιδικά του χρόνια με την επίβλεψη της μητέρας του και των γυναικών
που είναι συνήθως οι δασκάλες του στις πρώτες τάξεις του δημοτικού. Χρειάζεται
έναν πατέρα που να μπορεί να σέβεται, με τον όποιο να μπορεί να ταυτιστεί, κι απ’
τον όποιο να παίρνει κατευθύνσεις. Διαφορετικά θα αναπτύξει βασικές αδυναμίες,
και θα εξαρτάται από γυναίκες σ’ όλη του τη ζωή. Θα διαλέξει ακόμα και για
σύζυγο μια γυναίκα που θα αποφασίζει για κείνον. Ένας τέτοιος άντρας είναι ακατάλληλος
για ηγέτης στο σημερινό κόσμο, χωρίς θάρρος και αποφασιστικότητα ότι θα
πετύχει.
Ακόμα και το κορίτσι χρειάζεται ένα δυναμικό πατέρα στα
παιδικά του χρόνια. Αν μπορεί ν’ ατενίζει σ’ αυτόν με αγάπη και σεβασμό, τότε
θα ψάξει ένα σύζυγο που θα αξίζει την εκτίμησή της και την αφοσίωσή της.
Πρόσφατες έρευνες και μελέτες αποδεικνύουν ότι ένας μεγάλος αριθμός νεαρών
γυναικών που απέτυχαν στο γάμο τους κι έχουν παράνομες σχέσεις, δεν είχαν ποτέ
τους σε μεγάλη υπόληψη τον πατέρα τους.
Ο πατέρας δάσκαλος
Ο προφήτης μιλάει για τον Θεό, κι ο πατέρας, σαν δάσκαλος
της οικογένειας, πρέπει να διαβάζει και να εξηγεί τη Βίβλο στα παιδιά του. Ο απ.
Παύλος λέει:
Εφεσ.ς:4 Και οι πατέρες, μη παροργίζετε τα τέκνα
σας, αλλ' εκτρέφετε αυτά εν παιδεία Κυρίου.
Ακόμα φαίνεται καθαρά και στην Παλαιά Διαθήκη ότι ο πατέρας,
ο αρχηγός της οικογένειας, πρέπει να είναι ο δάσκαλος του λόγου του Θεού. Όταν
καθιερώθηκε το Πάσχα, ο Μωυσής είπε στους Ισραηλίτες ότι θα ήταν υπεύθυνοι να
διδάσκουν στα παιδιά τους τη σημασία αυτής της ετήσιας γιορτής. Όπως εκείνοι, όχι
οι μητέρες, ήταν πρωταρχικά υπεύθυνοι για το καθήκον της διδασκαλίας, έτσι κι εσείς,
πατέρες, πρέπει να εκπληρώσετε το ρόλο σας σαν δάσκαλος μέσα στην οικογένεια.
Ο πατέρας σαν ιερέας
Η ευθύνη του πατέρα συνεπάγεται ακόμα την πρωτοβουλία στη
λατρεία σαν ιερέας της οικογένειας. Ο κάθε πιστός, βέβαια, εισακούεται απ’ τον Θεό,
αλλά ο πατέρας πρέπει να παίξει τον ηγετικό ρόλο στην οικογενειακή προσευχή.
Κάνει μεγάλη εντύπωση στα παιδιά η προσευχή του πατέρα μπροστά τους. Λυπάμαι το
παιδί που δεν άκουσε ποτέ του τον πατέρα του να προσεύχεται.
Ο απ. Παύλος ιδιαίτερα απευθύνεται στους Χριστιανούς άντρες όταν
λέει:
Α’ Τιμ.β:8 Θέλω λοιπόν να προσεύχωνται οι άνδρες εν παντί τόπω, υψόνοντες καθαράς χείρας χωρίς οργής και
δισταγμού.
Αν πρέπει οι άντρες να προσεύχονται «εν παντί τόπω», ασφαλώς
συμπεριλαμβάνεται και το σπίτι. Τι θαυμάσιο θα ήταν αν κάθε Χριστιανός πατέρας ομολογούσε
τα λάθη του, αν κυβερνούσε τα σπίτι του με δικαιοσύνη και αγάπη, αν δίδασκε τα
παιδιά του τις πνευματικές αλήθειες, και μπροστά τους ύψωνε «χέρια καθαρά» στα ουράνια γι’ αυτά!
Η ευθύνη της Μητέρας
Η σύζυγος και μητέρα πρέπει να είναι παράδειγμα υποταγής με αγάπη.
Ο Παύλος διακηρύττει:
Εφεσ.ε:22-24 Αι γυναίκες, υποτάσσεσθε εις τους
άνδρας σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και
ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος. Αλλά καθώς η
εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσωνται εις
τους άνδρας αυτών κατά πάντα.
Στο Χριστιανικό σπίτι που η γυναίκα συμμορφώνεται μ’ αυτήν την
προτροπή βρίσκει την ικανοποίησή της. Μερικοί εξτρεμιστές που υποστηρίζουν τα
«δικαιώματα της γυναίκας» δεν αναγνωρίζουν ότι οι ψυχολογικές και
συναισθηματικές διαφορές των δύο φύλων είναι έτσι καθιερωμένες από το Θεό ώστε
να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, συνεισφέροντας ξεχωριστά ο καθένας. Η προοδευτική
γυναίκα που επιδιώκει να σφετεριστεί τα δικαιώματα του άντρα στερεί από τον εαυτό
της μια πολύτιμη ιδιότητα - τη θηλυκότητά της. Τα παιδιά της δε βλέπουν στη
μητέρα τους το μεγαλείο της υποταγής. Ο γιος καθώς ενηλικιώνεται πρέπει να
διακρίνει στη μητέρα του μία πραότητα στη σχέση της με τον άντρα της. Κι εκείνος
με τη σειρά του θα αναπτύξει την ίδια ταπεινότητα προς τους γονείς του, ή άλλες
εξουσίες, και τον Θεό. Κι η κόρη πρέπει να δει στη μητέρα της το μεγαλείο του
ρόλου που κι εκείνη πρέπει να διαδραματίσει κάποτε.
Μητέρες, έχετε μια υψηλή και ιερή κλήση. Μην υποτιμάτε τη
σπουδαιότητά της. Στην Παλαιό Διαθήκη βλέπουμε ότι πίσω από τον Σαμουήλ, έναν από
τους πιο μεγάλους ηγέτες του Ισραήλ, υπήρχε μία θεοσεβής μητέρα που την έλεγαν
Άννα. Στην Καινή Διαθήκη ο Παύλος μιλάει με πολύ ενθουσιασμό για την πίστη του
Τιμόθεου, κι αμέσως αναφέρει την ευεργετική επίδραση της γιαγιάς του Λωίδας και
της μητέρας του Ευνίκης. Απ’ την άλλη, η μητέρα του Βασιλιά Ιωράμ ήταν η κακιά
Γοθολία, που τον έκανε να γίνει ένας εγκληματίας μ’ ένα τέλος φρικτό. Η μητέρα
του Νέρωνα ήταν μία γυναίκα όλο σκευωρίες, γι’ αυτό και δε μας εκπλήσσει το ότι
ο Νέρων διασκέδαζε όταν καιγόταν η Ρώμη. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι οι
μητέρες σε μια χώρα καθορίζουν σ’ ένα μεγάλο ποσοστό την ποιότητα της ζωής στην
επόμενη γενιά.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να κάνω έκκληση στους γονείς εκείνους
που εξακολουθούν να πιστεύουν στο λόγο του Θεού. Έχετε φέρει τα παιδιά σας σ’ αυτόν
τον κόσμο, αλλά τι θα γίνει όταν τελειώσει αυτή η ζωή; Φροντίζετε για την
προσωρινή τους ευημερία, πρόθυμοι να κάνετε το πάν για να τους εξασφαλίσετε την
επιτυχία στη ζωή, αλλά δε φροντίσατε να δείτε λίγο πιο πέρα στο απώτερο μέλλον.
Τα χρήματα που κερδίζουν και η φήμη κάποια μέρα θα χαθούν, και θα περάσουν την
αιωνιότητα στον ουρανό ή στην κόλαση. Μην ησυχάσετε ώσπου να ασφαλιστούν τα
παιδιά σας, όχι μόνο για τη ζωή αυτή, αλλά πάνω απ’ όλα για τη μέλλουσα ζωή.
Αποκ.γ:20 Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω·
εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και
θέλω δειπνήσει μετ' αυτού και αυτός μετ' εμού.
Μετάφραση: Φρόσω Δαλάκα
