Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Ευτυχισμένη οικογένεια (1)



ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το πιο κοντινό πράγμα στον Ουρανό, εδώ στη γη, είναι η οικογένεια. Μέσα σε μια ιδεώδη οικογένεια το κάθε άτομο νιώθει ότι είναι απαραίτητο, οι ώρες του φαγητού είναι μια ευχαρίστηση, και η κοινωνία μεταξύ τους είναι απόλαυση. Το σπίτι είναι ο κόσμος της μητέρας, ο παράδεισος των παιδιών, και το βασίλειο του πατέρα. Είναι ένα μέρος όπου δεν μπαίνει ο χείμαρρος της διαμάχης αλλά το πλημμυρίζει ένας ωκεανός αγάπης. Είναι όμως λυπηρό που οι ευτυχισμένες Χριστιανικές οικογένειες όλο και περισσότερο σπανίζουν. Πολλοί άντρες, κουρασμένοι ύστερα από τη δουλειά της ημέρας, τρέμουν όταν έρθει η ώρα να γυρίσουν σπίτι, γιατί ξέρουν ότι τα νεύρα της γυναίκας τους θα φουντώσουν και τα παιδιά τους θα είναι τελείως εκτός ελέγχου.
Ένας μεγάλος αριθμός παντρεμένων γυναικών, καθώς θυμούνται την ευγένεια και την αγάπη που τους έδειχναν όταν ήταν αρραβωνιασμένες κι ακόμα όταν ήταν νιόπαντρες, είναι απογοητευμένες και δυστυχισμένες. Η νεαρή σύζυγος, που περίμενε να συμμεριστεί όλες τις πλευρές της ζωής με τον άντρα της, διαπιστώνει ύστερα από λίγο ότι ο ρομαντισμός έχει ξεθωριάσει, κι ότι ζουν οι δύο τους σε δυο διαφορετικούς κόσμους. Ο άντρας είναι τόσο απασχολημένος με τη δουλειά του που την αγνοεί, δεν έχει υπομονή με τα παιδιά του και τους φέρεται άγρια, κι ακόμα ξεφεύγει από την υποχρέωσή του να βοηθήσει στην ανατροφή τους. Οι πιέσεις της ζωής, οι οικονομικές ανησυχίες, η επαναστατικότητα των νέων προκαλούν συζυγική δυσαρμονία όλο και πιο πολύ, ακόμα κι όταν κι ο άντρας κι η γυναίκα είναι Χριστιανοί. Ο γάμος πολλών καταλήγει σε διαζύγιο, κι άλλοι πάλι εξακολουθούν να μένουν μαζί μόνο για χάρη των παιδιών τους.


Αν η λυπηρή εικόνα που έδωσα απεικονίζει το δικό σου σπίτι, δεν πρέπει ν’ απελπίζεσαι. Υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος απ’ το να δώσεις τέλος στο γάμο σου ή να ζείτε μαζί χωρίς να υπάρχει αγάπη. Μπορείτε να κάνετε την οικογένειά σας ευτυχισμένη, και να επαναφέρετε τη ζεστασιά και την τρυφερότητα στις σχέσεις σας. Η Αγία Γραφή δίνει μερικές αρχές που, αν τις υπακούσετε, θα κάνουν το γάμο σας τέτοιο που ο Θεός θέλει.

  
ΙΣΟΒΙΑ ΣΧΕΣΗ

Ο γάμος είναι προορισμένος να διαρκέσει για όλη τη ζωή. Σε αντίθεση με όλα όσα λέγονται σχετικά με συμβίωση και δοκιμαστικό γάμο, πρέπει να τονίσουμε ξανά ότι ο Θεός όρισε να ζει ο άντρας με τη γυναίκα του ώσπου να τους χωρίσει ο θάνατος. Στη Γένεση διαβάζουμε ότι στη δημιουργία το κάθε αρσενικό ζώο είχε και το ταίρι του. Ο Αδάμ όμως ήταν μόνος ώσπου κατάλαβε ότι είχε ανάγκη από μία σύντροφο. Τότε ο Θεός έπλασε την Εύα από μια πλευρά του Αδάμ και του την έδωσε. Ο συγγραφέας του βιβλίου της Γένεσης κάνει την παρακάτω σημαντική παρατήρηση:

Γέν.β:24 Διά τούτο θέλει αφήσει ο άνθρωπος τον πατέρα αυτού και την μητέρα αυτού, και θέλει προσκολληθή εις την γυναίκα αυτού· και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν.

Και ο Ιησούς Χριστός αναφέρθηκε σ’ αυτό το εδάφιο όταν απάντησε στους Φαρισαίους σχετικά με το διαζύγιο, και πρόσθεσε:

Ματθ.ιθ:6 Ώστε δεν είναι πλέον δύο, αλλά μία σαρξ. Εκείνο λοιπόν το οποίον ο Θεός συνέζευξεν, άνθρωπος ας μη χωρίζη.

Οι Χριστιανοί πρέπει να καταλάβουν ότι η σημερινή εύκολη αντιμετώπιση του διαζυγίου είναι αντίθετη με το λόγο του Θεού. Η Βίβλος διδάσκει ότι η συζυγική σχέση πρέπει να είναι ο ύψιστος και πιο σημαντικός απ’ όλους τους ανθρώπινους δεσμούς. Έχουν γίνει «μία σάρκα», γιατί ενώθηκαν με μία ολοκληρωτική ένωση που συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την προσωπικότητα. Όταν παντρεύονται δύο άτομα, τα ενώνει ο Θεός, και οι άνθρωποι δεν έχουν δικαίωμα να διαλύσουν την ένωση αυτή.

Οι Χριστιανοί πρέπει να καταλάβουν ότι ο γάμος πρέπει να είναι διαρκής, κι ότι ο Κύριος δεν παραδέχεται την ασυμφωνία των χαρακτήρων, την κακή μεταχείριση, ή απλώς την πλήξη σαν έγκυρες προφάσεις για διαζύγιο.

Πολλοί άνθρωποι σήμερα σκέφτονται να διαλύσουν το γάμο τους μόλις παρουσιαστούν προβλήματα στη συζυγική ζωή. Αυτό βέβαια δυσαρεστεί τον Κύριο, και δεν δημιουργεί ατμόσφαιρα κατάλληλη για μια πετυχημένη οικογένεια. Ο υπάλληλος που δεν έχει ειλικρινή αφοσίωση στην εταιρεία που δουλεύει, και μπορεί να φύγει και να βρει μια άλλη δουλειά όποτε θελήσει, δεν πρόκειται να μείνει με τον εργοδότη του όταν παρουσιαστούν δυσκολίες. Έτσι και ο νέος ή η νέα που δεν σέβεται το Θεό, και δεν έχει βαθιά αγάπη για τη σύντροφο ή το σύντροφό της, κι έχει πρόχειρη λύση το διαζύγιο, συχνά και εύκολα θα ακολουθεί το δρόμο της ελάχιστης αντίστασης και θα δώσει τέλος στο γάμο του. Εμείς όμως που πιστεύουμε στη Βίβλο κι έχουμε φόβο Θεού πρέπει να τολμήσουμε να τηρήσουμε διαφορετική στάση. Όταν χάνουμε την αίσθηση της σοβαρότητας και της ιερότητας του γάμου, συντελούμε στον ξεπεσμό της κοινωνίας που ζούμε και στην προσωπική μας ανεπανόρθωτη ζημιά. Απ’ την άλλη, αν σεβόμαστε το λόγο του Θεού κι είμαστε αποφασισμένοι με τη βοήθειά Του να διατηρήσουμε έναν πετυχημένο γάμο, μπορούμε νάμαστε σίγουροι, ότι ο Κύριος θα το πραγματοποιήσει.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

Η πρώτη και βασική ανάγκη οποιουδήποτε σπιτιού είναι η πνευματική ενότητα. Όταν ο άντρας και η γυναίκα έχουν την ίδια πίστη στον Ιησού Χριστό, οι προοπτικές για έναν πετυχημένο γάμο είναι σίγουρα εξασφαλισμένες. Ο προφήτης Αμώς διατύπωσε το ερώτημα:

«Δύνανται, δύο να περιπατήσωσιν ομού, εάν δεν είναι σύμφωνοι;» (Αμώς γ:3).

Σε πολλές περικοπές της Παλαιός Διαθήκης βρίσκουμε την προειδοποίηση για τα ολέθρια αποτελέσματα που θα μπορούσαν να προκύψουν από ένα γάμο ανάμεσα σ’ ένα πιστό και μη πιστό. Κι ο απόστολος Παύλος γράφει στους Κορίνθιους:

Β’ Κορ.ς:14 Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος;

Ο πιστός λοιπόν άντρας και η πιστή γυναίκα αποτελούν μία πνευματική ενότητα που είναι η βάση του πετυχημένου γάμου. Αυτή η ενότητα όμως, εν Χριστώ, σαν μια καθημερινή εμπειρία, δεν εξακολουθεί να υφίσταται μηχανικά και αυτόματα, χρειάζεται συνέχεια να την καλλιεργούμε.

Πολλά ζευγάρια που βρίσκαν ευχαρίστηση στις δραστηριότητες της εκκλησίας πριν παντρευτούν γίνονται αδιάφοροι αμέσως μετά το γάμο τους. Οι εκδηλώσεις αυτές αποτελούσαν πριν ευκαιρείς για να συναντιούνται και να είναι μαζί, γι’ αυτό τώρα τους αρέσει να μένουν σπίτι τους. Σαν αποτέλεσμα, στερούνται την κοινωνία των πιστών που τους βοηθούσε και τους στήριζε πριν παντρευτούν, και έτσι αρχίζουν να μένουν πίσω αντί να προοδεύουν στη Χριστιανική ζωή. Αργότερα, όταν έρθει κι ένα παιδί στην οικογένεια, οι δικαιολογίες για απουσίες από την εκκλησία αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται. Οι νέοι που αφήνουν την εκκλησία στερούν από τον εαυτό τους την πνευματική τροφή και την κοινωνία που τους είναι απαραίτητα, κι αρχίζουν να συμπληρώνουν το κενό της ζωής τους παρακολουθώντας τηλεόραση και παίρνοντας μέρος σε εξωεκκλησιαστικές δραστηριότητες. Η πνευματική ενότητα που ένιωθαν τότε που μιλούσαν για το γάμο τους κι έδιναν τις υποσχέσεις τους σιγά-σιγά χάνεται.

Για να διατηρηθεί η πνευματική ενότητα ανάμεσα στον άντρα και στη γυναίκα, πρέπει να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να προσεύχονται μαζί. Αυτή η ώρα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία ν’ αρχίσουν να συμμερίζονται τις εμπειρίες της ζωής. Αν ο Γιάννης απογοητεύτηκε γιατί κάποιος άλλος πήρε την προαγωγή που αυτός περίμενε, θα μπορεί να το κουβεντιάσει με τη γυναίκα του και να προσευχηθεί μαζί της. Αν η Μαρία είναι πολύ στενοχωρημένη γιατί κάποια την παρεξήγησε κι είπε κάτι βαρύ γι’ αυτήν, θα πρέπει να μπορεί να συμμεριστεί το πρόβλημά της με τον άντρα της ώστε να προσευχηθούν μαζί γι’ αυτό.

Αυτή η κοινωνία ανάμεσα στο αντρόγυνο έχει ζωτική σημασία. Τονίζει την ενότητα όλων των πιστών εν Χριστώ, μια ενότητα που εκφράζεται όταν συμμεριζόμαστε τον πνευματικό και υλικό πλούτο ο ένας με τον άλλον. Επειδή η ενότητα του άντρα και της γυναίκας είναι μοναδική, εξυπακούεται ότι θα συμμερίζονται σ’ όλη τους τη ζωή τη μελέτη του λόγου του Θεού και την προσευχή.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ