Η προΰπαρξη του Ιησού Χριστού

Ο λόγος του Θεού, αναφερόμενος στην φύση του Θεού, λέει ότι είναι ΕΙΣ και ΜΟΝΟΣ.

Δευτ.ς:4 Άκουε, Ισραήλ· Κύριος ο Θεός ημών είναι εις Κύριος.

Μάρκ.ιβ:29 ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοὺς ὅτι πρώτη ἐστιν· ἄκουε, Ἰσραήλ, κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν,

Το λεξικό του Σταματάκου αναφέρει:

Προϋπήρχε ο Υιός;

Στην ερώτηση αν προϋπήρχε ο Υιός του Θεού, η Βίβλος απαντάει ναι. Σίγουρα προϋπήρχε. Αλλά πώς; Θα δούμε την προΰπαρξη Του στην πρόγνωση του Θεού.

Ο Θεός δεν δεσμεύεται από χρονικά όρια, όπως εμείς. Εμείς σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στα πλαίσια του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Θεός είναι ένα αιώνιο παρόν. Καλεί «τα μη όντα ως όντα» (Ρωμ.δ:17). 

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (8)

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. 

Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Σαν στοιχείο του ίδιου του Πατέρα, σαν ο Λόγος του Πατέρα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (7)

Κολ.α:18 «….ὅς ἐστιν [ἡ] ἀρχή, πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, ἵνα γένηται ἐν πᾶσιν αὐτὸς πρωτεύων». Ο Ιησούς Χριστός είναι ΑΡΧΗ. Είδαμε ότι είναι η αρχή μέσα στο λόγο του Θεού, ότι όλα περικλείονται και «συνίστανται» μέσα σ' Αυτόν, είδαμε ότι Αυτός είναι προ πάντων και θα ήταν μια απλή επανάληψη των προηγουμένων, αν δεν είχε την επόμενη φράση που λέει «... πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν». 

Εδώ είναι που μπαίνουμε σε μια άλλη πτυχή του ΛΟΓΟΥ, που περιγράφει κάτι πολύ θαυμαστό.

Ο Χριστός είναι η αρχή της εκκλησίας, πριν ακόμη αυτή υπάρξει και η αρχή της υλικής δημιουργίας, τόσο μέσα στο λόγο, όσο και αργότερα όταν το ρήμα του Θεού είπε και έγινε, διέταξε και σχηματίστηκαν τα πάντα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (6)

Ματθ.α:18 «τοῦ δὲ [Ἰησοῦ] Χριστοῦ ἡ γένεσις (όχι γέννηση) οὕτως ἦν μνηστευθείσης τῆς μητρὸς αὐτοῦ Μαρίας τῷ Ἰωσήφ πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς εὑρέθη ἐν γαστρὶ ἔχουσα ἐκ πνεύματος ἁγίου».

Το Πνεύμα το Άγιο μας λέει, ότι αυτό το γεγονός σημάδεψε τη «γένεση» του Χριστού. Άρα πριν απ’ αυτό το σημείο, ο Χριστός δεν υπήρχε.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (5)

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ξέρουμε ότι ο Χριστός, δεν προϋπήρχε στον ουρανό σαν άνθρωπος με προσωπικότητα, πριν γεννηθεί στη Βηθλεέμ, παρά μόνο μέσα στο λόγο, τη σκέψη του Πατέρα σαν το αρνίο το εσφαγμένο, όπως προϋπήρχαν και όλοι οι άγιοι, γιατί ο Παύλος λέει ότι:

Ρωμ.η:28-30  «….. εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

Ο Θεός προγνώρισε τόσο τους αγίους όσο και το Χριστό. Όπως εμάς, ενώ δεν υπήρχαμε ακόμη, ο Θεός μας είδε μέσα στην πρόγνωση Του, μέσα στο ΛΟΓΟ ΤΟΥ και μας προόρισε, έτσι και ο Χριστός ενώ δεν υπήρχε, ο Θεός τον προγνώρισε. Τα εδάφια λοιπόν αυτά έχουν να κάνουν με τον άνθρωπο Χριστό Ιησού ο οποίος δεν έχει γεννηθεί ακόμα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (4)

Πως όμως ένας αόρατος Θεός θα μπορούσε να μιλήσει, να επικοινωνήσει με τα πλάσματά Του; Η Αγία Γραφή μας δίνει την απάντηση. Ο Πατέρας που με το ρήμα Του, με το λόγο της δύναμής Του έκανε τα πάντα, στις έσχατες μέρες μας μίλησε «εν υιώ». Ο Θεός μας μίλησε «μέσα από» και «δια του Υιού». Με τον ίδιο τρόπο που μίλησε στην Παλιά Διαθήκη «εν τοις προφήταις», μίλησε τις τελευταίες μέρες «εν υιώ». 

Ο Γιάχβε πλήρωνε τον προφήτη Του με το πνεύμα Του κι αυτός μιλούσε. Ο άνθρωπος μιλούσε, αλλά ήταν το πνεύμα του Πατέρα Θεού που έδινε τα θεία ρήματα. Η διαφορά είναι ότι το πνεύμα του Θεού «έμεινεν επ’ αυτόν», κάτι που δεν συνέβαινε με τους προφήτες, αφού μέσα στο Χριστό κατοικεί «παν το πλήρωμα της θεότητος» (Κολ.β:9), χωρίς μέτρο (Ιωάν.γ:34).

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (3)

Η Γραφή σε πολλά μέρη μας λέει ότι τα πάντα έγιναν διά του λόγου (Ιωάν.α:3, Εβρ.α:2, Α’ Κορ.η:6). Από αυτά τα εδάφια και ίσως από άλλα, έχει δημιουργηθεί η λάθος εντύπωση ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό, τον Πατέρα, αλλά από το «θεό Υιό»! Λένε μάλιστα ότι ο Πατέρας τα σχεδίαζε και ο υιός εκτελούσε.

Όμως, με τη χάρη του Θεού μέσα από τις Γραφές θα δούμε με ποια έννοια τα πάντα έγιναν διά του Υιού. Πρώτα όμως ας δούμε τί η Βίβλος μας λέει για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο:

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (2)

Πρέπει ν’ αρχίσουμε με το να θυμηθούμε ότι στα Ελληνικά η λέξη λόγος έχει δυο έννοιες, α) Σημαίνει λόγος, και β) σημαίνει σκέψη, και αυτές οι δυο έννοιες είναι πάντοτε αλληλένδετες.

Στην Ιουδαϊκή σκέψη, μια λέξη ήταν κάτι παραπάνω από ένα ήχο που έκφραζε ένα νόημα. Ο λόγος, στην ουσία έκανε πράγματα. Ο λόγος του Θεού δεν είναι απλά ένας ήχος, είναι η ενεργός αιτία. Στην ιστορία της δημιουργίας, ο λόγος του Θεού δημιουργεί. Ο Θεός είπε: «Γεννηθήτω φως», και έγινε φως (Γέν.α:3)!

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (1)

Τώρα μπαίνουμε σ’ ένα θέμα, που απασχόλησε και απασχολεί καθένα που μελετά το λόγο του Θεού. Ένα θέμα βαθύ, θαυμαστό, πλούσιο αλλά και ευλογημένο γιατί μας εκφράζει τα βαθειά και τα απόκρυφα του Θεού Πατέρα, σχετικά με τη δημιουργία, τον άνθρωπο και τη σωτηρία του.

Το πρώτο κεφάλαιο στο ευαγγέλιο του Ιωάννη μας διδάσκει πολύ όμορφα την αλήθεια της φανέρωσης του Θεού εν σαρκί.

Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Ο Λόγος δεν ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο ή ένας ξεχωριστός Θεός όπως ο λόγος ενός ανθρώπου δεν είναι ένα πρόσωπο ξεχωριστό απ’ αυτόν.