Στο προηγούμενο κεφάλαιο προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε με τιμιότητα τη θεωρία της Τριάδας και να περιγράψουμε την ιστορική της πορεία βασισμένοι σε γεγονότα. Ακόμα, αναφερθήκαμε σε κάποια συναφή προβλήματα μ’ αυτή τη διδασκαλία. Καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι οι Τριαδικοί για να υποστηρίξουν τη θεωρία τους, χρησιμοποιούν όρους που δεν υπάρχουν μέσα στο λόγο του Θεού κι ότι η σημερινή της διατύπωση έχει τις ρίζες της στον 4ο αιώνα μ.Χ.
Μετά τη Νίκαια
Ωστόσο, η τριαδική νίκη στη Νίκαια δεν ήταν πλήρης. Τα επόμενα 60 χρόνια ήταν μια αμφιταλαντευόμενη μάχη ανάμεσα στους οπαδούς του Άρειου και αυτούς του Αθανάσιου. Κάποιοι που συμμετείχαν στη σύνοδο, όπως ο Μάρκελλος, επίσκοπος Άγκυρας, τάχθηκε υπέρ των Σαβελλιανιστών (Μονοθεϊστές).
Τερτυλλιανός – Ο
πατέρας του χριστιανικού τριαδισμού.
Ο Τερτυλλιανός (150 – 225 μ.Χ. περίπου) είναι το πρώτο άτομο που αναφέρει η ιστορία ότι χρησιμοποίησε τους όρους τριάδα, υποστάσεις, πρόσωπο (persona), σε σχέση με το Θεό. Ήταν ο πρώτος που μίλησε για τρία πρόσωπα σε μία υπόσταση. (Λατινικά: una substantia et tres personae). Ο Τερτυλλιανός έμεινε πιστά προσκολλημένος στην «οικονομική» άποψη της τριάδας. Πίστευε ότι η τριάδα υπάρχει μόνο για να καταλάβουμε ή να μας αποκαλυφτεί ο Θεός και μετά ο διαχωρισμός των προσώπων παύει να ισχύει.
Μέχρι τώρα προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε τις
σωστές διδασκαλίες των Γραφών, άσχετα με τις ανθρώπινες παραδόσεις. Ωστόσο, δεν
θα είχαμε καλύψει το θέμα της θεότητας, αν δεν περιγράφαμε την ιστορική πορεία
της πιο διαδεδομένης χριστιανικής θέσης, της θεωρίας της τριάδας.
Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα δώσουμε τον ορισμό της τριάδας, θα παρακολουθήσουμε περιληπτικά την ιστορική της πορεία και θα συζητήσουμε τις ασάφειες και τα προβλήματα που υπάρχουν σ’ αυτή τη διδασκαλία. Στο κεφάλαιο 12 θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας σχετικά με τη θεωρία αυτή, συγκρίνοντας τις θέσεις της με τη διδασκαλία της Βίβλου, σημειώνοντας κάποια σοβαρά προβλήματα κάτω από το φως των Γραφών και αντιπαραβάλλοντάς τα με τη διδασκαλία του μονοθεϊσμού.
«Πλησιάσατε προς εμέ, ακούσατε τούτο· απ' αρχής δεν ελάλησα εν κρυπτώ·
αφότου έγεινε τούτο, εγώ ήμην εκεί και τώρα Κύριος ο Θεός απέστειλεν
εμέ και το πνεύμα αυτού» (Ησ.μη:16)
Λένε πάλι εδώ, ότι αναφέρεται στο θεό Υιό, ο οποίος αποστέλλεται από τον Θεό Πατέρα, το πρώτο πρόσωπο της τριάδας, και το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της τριάδας.
Λένε, σχετικά με τη φανέρωση του Κυρίου στον Αβραάμ στις δρυς Μαμβρή, ότι ήταν τα τρία πρόσωπα της τριάδας που φανερώθηκαν, γι' αυτό και ο Αβραάμ είδε τρεις άνδρες και όχι μόνο έναν.
Έτσι επιπόλαια πάλι βγάζουν το συμπέρασμα ότι οι τρεις αυτοί
άνδρες, είναι η φανέρωση της τριάδας.
Εμείς τώρα θα δούμε τι ακριβώς λέει ο λόγος του Θεού στο θέμα αυτό.
Εδώ έχουμε μια άλλη δήθεν απόδειξη της τριάδας, απλά και μόνο επειδή υπάρχει πληθυντικός αριθμός στα εδάφια αυτά:
Και είπεν ο Κύριος,
Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο·
και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν· έλθετε,
ας καταβώμεν και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσαν αυτών, διά να μη εννοή ο
εις του άλλου την γλώσσαν.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε πριν προχωρήσουμε παρακάτω, είναι ότι αυτοί οι πληθυντικοί δεν είναι απαραίτητο να αναφέρονται αποκλειστικά και μόνο στη Θεότητα, αλλά στο Θεό και κάποιον ή κάποιους άλλους. Κι αυτό μπορούμε να το καταλάβουμε από τη σύνταξη στα εδάφια αυτά αλλά και στα επόμενα.
Η πρόσθεση αυτή δεν έγινε τους πρώτους αποστολικούς χρόνους, διότι τότε κανένας από τους πιστούς δεν πίστευε σε κάτι τέτοιο! Έγινε πολύ αργότερα, κάτω από την επίβλεψη του Πάπα της Ρώμης, όταν ο Έρασμος εξέδωσε τη δεύτερη έκδοση του πρώτου Ελληνικού κείμενου της Καινής Διαθήκης!!!
«... Ο Κύριλλος Αλεξάνδρειας, ο πιο ισχυρός χριστιανός
θεολόγος στον κόσμο, δολοφόνησε την Υπατία, την πιο διάσημη - διπλής
εθνικότητας - φιλόσοφο της εποχής. Η Υπατία σφάχτηκε σαν ένα ζώο στο
Κυνάριον....
Ο Κύριλλος μπορεί να μην ήταν ανάμεσα στους συμμορίτες που τράβηξαν την Υπατία από το άρμα της, έσχισαν τα ρούχα της, την έγδαραν και την διαμέλισαν με κοφτερά όστρακα, αλλά η δολοφονία της έγινε σίγουρα υπό την εξουσία του και με την έγκρισή του.....
Τους αθανασιαδικούς επαναφέρει στην εξουσία ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος. Οι τριαδικοί αυτο-ονομάζονται τώρα «ορθόδοξοι» – τίτλο που «κατείχαν» για 50 χρόνια οι αρειανοί και οι ημιαρειανοί-. Οι διώξεις των μονοθεϊστών συνεχίζονται, και θα ενταθούν επί του Ιουστινιανού διαδόχου του Θεοδοσίου (με το νόμο περί των αναβαπτιστών).
Περίπου 20 χρόνια πριν ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος συγκαλέσει τη Σύνοδο της Νίκαιας, ο περίφημος επίσκοπος Όσιος της Κόρδοβα ήταν το «ηγετικό πνεύμα» της Συνόδου της Ελβίρας το 306 μ.Χ. Η καθολική εγκυκλοπαίδεια γράφει: «Είναι σημαντικό ότι ο επίσκοπος στην Ελβίρα Όσιος προήδρευε και στην οικουμενική σύνοδο της Νίκαιας το 325». Είναι πράγματι σημαντικό!
Τρεις
εξουσιαστικές ομάδες εμφανίστηκαν σ’ αυτή τη σύνοδο:
(1) Oι Αθανασιακοί.
Βασικά, o Αθανάσιος, τριαδικός από την Αλεξάνδρεια, υποστήριξε ότι «ο Ιησούς είναι απόλυτα ίσος με τον Πατέρα. Είναι προϋπάρχον πρόσωπο και υπήρχε πάντοτε «παρά τω Πατρί». Είναι ακριβώς από την ίδια ουσία (ομοούσιος) με τον Πατέρα». Υπήρχε μια πολύ μικρή μειονότητα των δυτικών Επισκόπων στη Σύνοδο, η οποία συμφώνησε μαζί του (ήταν αυτοί που ήταν επηρεασμένοι από την Αλεξάνδρεια και το Νεοπλατωνισμό, συμπεριλαμβανομένου του τριαδικού Επισκόπου Όσιου).
Ο Τερτυλλιανός ήταν ο ιδρυτής της Λατινικής θεολογίας.... Η χρήση των λέξεων «τριάδα» και «υπόσταση» για την ουσία της θεότητας και οι θεωρίες του γι’ αυτή την διδασκαλία προς χρήση από το Χριστιανισμό, στο έργο του «Κατά Πραξέα» (κεφ.2-3) που γράφτηκε περίπου το 215 μ.Χ. είναι η μεγαλύτερη συμβολή του στην τριαδική θεολογία - Cairns, σ. 122-123.
H Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, είναι πιθανότατα η πιο σημαντική πηγή της διείσδυσης μιας ήδη δημοφιλούς παγανιστικής έννοιας, της τριάδας, στο Χριστιανισμό.
Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε πλήρως τη σημασία της, χωρίς μια πιο προσεκτική ματιά σ’ αυτή την εξαιρετικά σημαντική πόλη από τη γέννησή της τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι την επιτυχία της να επιβάλει το δόγμα της Αγίας Τριάδας στην κρατική Ρωμαϊκή εκκλησία του 4ου αιώνα μ.Χ.
(Τα πρώτα τμήματα αυτής της ιστορίας είναι κάπως θεωρητικά σχετικά με την επιρροή τους στην εφαρμογή της θεωρίας της τριάδας στο Χριστιανισμό. Γίνονται όμως αδιαφιλονίκητα όσο προχωράμε, και όταν φτάσουμε στην Αλεξάνδρεια δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία σχετικά με τη συνολική ακρίβεια).
Είναι βέβαιο ότι, παρά τη δημοτικότητα αυτών των εννοιών στις ψευδοθρησκείες γύρω τους, οι πιστοί Εβραίοι και οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης ποτέ δεν δέχτηκαν - τρεις σε ένα - Θεό.
Πολλοί που πιστεύουν στην Τριάδα εκπλήσσονται, ίσως σοκάρονται, όταν μάθουν ότι η ιδέα των τριών θείων όντων ή του θεού με τρία πρόσωπα, χρονολογείται πολύ πιο παλιά από τον Χριστιανισμό. Και όμως, όπως θα δούμε, τα αποδεικτικά στοιχεία είναι απολύτως τεκμηριωμένα.
Η Marie Sinclair, κοντέσα του Caithness, στο βιβλίο της «Παλιές αλήθειες υπό νέο φως» (1876), αναφέρει: «σε γενικές γραμμές, αν και λανθασμένα, υποτίθεται ότι το δόγμα της Τριάδας είναι χριστιανικής καταγωγής. Σχεδόν κάθε έθνος της αρχαιότητας είχε ένα παρόμοιο δόγμα.
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ
Ο Ισπανός γιατρός Μιχαήλ Σερβέτος
ανήκει στους πιο φανατικούς αντιτριαδικούς του 16ου αιώνα.
Οι απόψεις όμως του Μ. Σερβέτου είχαν προκαλέσει και την αντίδραση στη Γενεύη του Ι. Καλβίνου, που μίλησε για το πρόσωπό του με απαξιωτικό και υβριστικό τρόπο, χαρακτηρίζοντάς τον, μεταξύ άλλων, σαν «παράφρονα», «δηλητηριώδες τέρας», «βρώμικο σκύλο», «άπιστο παλιάνθρωπο».
Τί πιστεύουμε σχετικά με τον Ιησού Χριστό;
Είναι ο ίδιος Θεός της Παλαιάς Διαθήκης, ή το δεύτερο πρόσωπο της Τριάδας;
Αν ο Ιησούς δεν είναι ο Γιάχβε, ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης, τότε πώς μπορούμε να εναρμονίσουμε και να δεχτούμε τα παρακάτω εδάφια;
·
ΠΛΩΤΙΝΟΣ (Διακεκριμένος Νεοπλατωνικός φιλόσοφος, τόμ.
6ος σελ.939-944)
Ο Πλωτίνος ήταν ο πρώτος που συστηματοποίησε
γραπτά τις Νεοπλατωνικές θεωρίες. Γεννήθηκε στη Λυκόπολη της Άνω Αιγύπτου το
205 μ.Χ.....Παρακολούθησε τη διδασκαλία του Αμμωνίου Σακκά για 11 χρόνια. Όταν
θέλησε να επισκεφτεί τους Βραχμάνους της Ινδίας και τους μάγους της Περσίας για
να μάθει τη φιλοσοφία τους, προσκολλήθηκε στην αποτυχημένη εκστρατεία του Αυτοκράτορα
Γορδιανού (238-244 μ.Χ.) εναντίον των Περσών.....
Ο ασκητισμός του και η περιφρόνηση του σώματος φανερώνουν πόσο είχε επηρεαστεί από τις Ανατολικές ιδέες.....
Ο λόγος του Θεού αναμίχθηκε, η ζύμη μπήκε στο
φύραμα κι έτσι όλο το φύραμα έγινε ένζυμο. Η ψευδοδιδασκαλία μπήκε μέσα στην
εκκλησία και ας δούμε πώς αποδεικνύεται ιστορικά:
Από την εγκυκλοπαίδεια Mc Clintock & Strong,
διαβάζουμε:
·
Πλάτων (τόμος 10ος σελ.556)
«Οι τρεις αρχές του Πλάτωνα ήταν: α) Ο υπέρτατος Θεός που ο ίδιος τον ονομάζει «Πατέρα», β) Η θεία νόηση που την ονομάζει νου, λόγο, σωτήρα, σοφία, γ) Η ψυχή του κόσμου».