Δ. Χριστολογία του λόγου (4)
·
ΠΛΩΤΙΝΟΣ (Διακεκριμένος Νεοπλατωνικός φιλόσοφος, τόμ.
6ος σελ.939-944)
Ο Πλωτίνος ήταν ο πρώτος που συστηματοποίησε
γραπτά τις Νεοπλατωνικές θεωρίες. Γεννήθηκε στη Λυκόπολη της Άνω Αιγύπτου το
205 μ.Χ.....Παρακολούθησε τη διδασκαλία του Αμμωνίου Σακκά για 11 χρόνια. Όταν
θέλησε να επισκεφτεί τους Βραχμάνους της Ινδίας και τους μάγους της Περσίας για
να μάθει τη φιλοσοφία τους, προσκολλήθηκε στην αποτυχημένη εκστρατεία του Αυτοκράτορα
Γορδιανού (238-244 μ.Χ.) εναντίον των Περσών.....
Ο ασκητισμός του και η περιφρόνηση του σώματος φανερώνουν πόσο είχε επηρεαστεί από τις Ανατολικές ιδέες.....
Ο ίδιος έλεγε: Το αξίωμα της φιλοσοφίας
πρέπει να είναι το να κερδίσει κανείς τη γνώση του ΕΝΑ....την ουσία και την πρώτη
αξία όλων των πραγμάτων, όχι δια μέσου σκέψεων ή διαλογισμών, αλλά ενστικτωδώς.
Αυτός ο ΕΝΑΣ ονομαζόταν ποικιλοτρόπως απ’ τον Πλωτίνο, το ΟΝ, το ΕΝ, το ΑΓΑΘΟΝ.
Τα τρία στοιχεία της οντότητας είναι: η ΕΝΟΤΗΣ ή το ΕΝ και αναφέρεται στο αρχέγονο
καθαρό φως που είναι εξαπλωμένο στο διάστημα, η ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ή ο ΝΟΥΣ, εκπορευόμενος
από τον ΕΝΑ και η ΨΥΧΗ του κόσμου που εκπορεύεται απ’ το ΝΟΥ. Αυτά αποτελούν
την Τριάδα του Πλωτίνου. Το ΕΝ μεγαλύνεται υπεράνω του ΝΟΥ, ο οποίος είναι πάνω
απ’ την ΨΥΧΗ που είναι άυλη και αθάνατη....»
Βλέπουμε άλλη μια φορά από που και πώς ξεκίνησε
η θεωρία της Τριάδας. Μια ακόμα ένδειξη είναι ότι η ορολογία που χρησιμοποιεί
αυτή η θεωρία όπως «ουσία», «ομοούσιος», «εκπορευόμενος», δεν υπάρχει πουθενά μέσα
στην Αγία Γραφή, αλλά υπάρχει στα συγγράμματα αυτών των φιλοσόφων και στην
προκειμένη περίπτωση του Πλωτίνου.
Περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να διαβάσει
στη «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια» του Πυρσού, τόμος Κ σελ.370 και στην Εκκλ.
Ιστορία του Β. Στεφανίδη «Θεολογικά Γράμματα» σελ.331 καθώς και στις σημειώσεις
3 και 4 της σελ.554.
