Διότι τρεις είναι οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι οι τρεις είναι έν (Α’ Ιωάν.ε:7)

Αυτό είναι ένα πολύ χρησιμοποιημένο εδάφιο, που αποτελεί για πολλούς την κατ' εξοχήν απόδειξη της τριάδας μέσα στο λόγο του Θεού. Όμως, εδώ δεν πρόκειται για το λόγο του Θεού, αλλά για μια καθαρή πρόσθεση, ακριβώς από αυτούς που έχουν συμφέροντα στη διδασκαλία της τριάδας.

Η πρόσθεση αυτή δεν έγινε τους πρώτους αποστολικούς χρόνους, διότι τότε κανένας από τους πιστούς δεν πίστευε σε κάτι τέτοιο! Έγινε πολύ αργότερα, κάτω από την επίβλεψη του Πάπα της Ρώμης, όταν ο Έρασμος εξέδωσε τη δεύτερη έκδοση του πρώτου Ελληνικού κείμενου της Καινής Διαθήκης!!!

Ο Ιαννής και ο Ιαμβρής

Όταν ο Θεός ήθελε να βγάλει το λαό Του από την Αίγυπτο, έστειλε το δούλο του Μωυσή και τον Ααρών στο Φαραώ να του ζητήσουν ν’ αφήσει τους Ισραηλίτες να φύγουν. Όμως ο Φαραώ, αν και ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με το λόγο του Θεού, με την αλήθεια, αντί να υποταχθεί, σκλήρυνε την καρδιά του και αντιστάθηκε. Ο Θεός προσπάθησε με διάφορους τρόπους (πληγές) να κάνει το Φαραώ να καταλάβει, αλλά αυτός δεν κατάλαβε με τα γνωστά αποτελέσματα.

Το πνεύμα του Ιαννή & Ιαμβρή

Έξοδ.ζ:10-12 Εισήλθον λοιπόν ο Μωϋσής και ο Ααρών προς τον Φαραώ, και έκαμον ούτως ως προσέταξεν ο Κύριος· και έρριψεν ο Ααρών την ράβδον αυτού έμπροσθεν του Φαραώ και έμπροσθεν των δούλων αυτού, και έγεινεν όφις. Εκάλεσε δε και ο Φαραώ τους σοφούς και τους μάγους· και οι μάγοι της Αιγύπτου έκαμον και αυτοί ωσαύτως με τας επωδάς αυτών. Διότι έρριψαν έκαστος την ράβδον αυτού, και έγειναν όφεις· η ράβδος όμως του Ααρών κατέπιε τας ράβδους εκείνων.

Β’ Τιμ.γ:8 Και καθ' ον τρόπον ο Ιαννής και Ιαμβρής αντέστησαν εις τον Μωϋσήν, ούτω και αυτοί ανθίστανται εις την αλήθειαν, άνθρωποι διεφθαρμένοι τον νούν, αδόκιμοι εις την πίστιν.

Δεν θα ξέραμε τα ονόματα αυτών των αρχαίων ανταγωνιστών της αλήθειας του Θεού, αν δεν αναφερόταν δια του Πνεύματος του Αγίου σε σχέση με τους «κακούς καιρούς» για τους οποίους ο απόστολος Παύλος προειδοποιεί τον Τιμόθεο.

Η Καινή Διαθήκη παραποιεί την Παλαιά Διαθήκη;

Μερικές φορές, όταν ένας συγγραφέας της Καινής Διαθήκης χρησιμοποιεί αποσπάσματα της Παλαιάς Διαθήκης, τα δύο εδάφια δεν ταιριάζουν ακριβώς. Ο συγγραφέας της Καινής Διαθήκης παραποιεί την Παλαιά Διαθήκη; Ή υπάρχει μια άλλη εξήγηση;

Ο Λουκάς αναφέρει ότι, όταν ο Ιησούς άρχισε τη διακονία του, πήγε στη συναγωγή στη Ναζαρέτ την ημέρα του Σαββάτου. Όταν σηκώθηκε για να διαβάσει τις γραφές, «εδόθη εις αυτόν το βιβλίον Ησαΐου του προφήτου» (Λουκ.δ:17). Ο Ιησούς διάβασε την περιγραφή της κλιμακούμενης άφιξης του κεχρισμένου, από το Ης.ξα:1-2, με εξαίρεση το τελευταίο μισό του εδ.2. Αυτή η παράλειψη είναι κατανοητή, αλλά αν δούμε το Λουκ.δ:18-19 και το Ης.ξα: 1-2 λέξη προς λέξη, είναι εμφανείς πολλές διαφορές σε ό, τι διάβασε ο Ιησούς.

οι παλινωδίες των εξουσιαστών

Οπως είδαμε σε προηγούμενη αναδημοσίευση ο Χριστός της φαντασίας υπάρχει σε ορισμένους αδελφούς η θέση σχετικά με το εδάφιο στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο «πορευθέντες ουν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη,βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγ. Πνεύματος» (28,19) , οτι "..ποτέ δεν είχε παραγγείλει κάτι τέτοιο ο Κύριος αλλά του το απέδωσε μετά η παράδοση της Εκκλησίας σε κάποιο προφορικό ή γραπτό στάδιό της.." 

Tα μεγάλα λόγια

"…και στόμα λαλούν πράγματα μεγάλα". (Δανιήλ ζ:8).

"Εθεώρουν τότε εξ αιτίας της φωνής των μεγάλων λόγων…"  (Δαν.ζ:11).

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του ανθρώπου της ανομίας, που θα σπεύσει να εγκαταστήσει τη βασιλεία του πριν από την έλευση του Κυρίου μας, για να συντριβεί τελικά, θα είναι η μεγαλοστομία. Θα λαλεί πράγματα μεγάλα, μεγάλους λόγους, όπως λέει η Αγία Γραφή.