ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ

Στο προηγούμενο κεφάλαιο προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε με τιμιότητα τη θεωρία της Τριάδας και να περιγράψουμε την ιστορική της πορεία βασισμένοι σε γεγονότα. Ακόμα, αναφερθήκαμε σε κάποια συναφή προβλήματα μ’ αυτή τη διδασκαλία. Καταλήξαμε στη διαπίστωση ότι οι Τριαδικοί για να υποστηρίξουν τη θεωρία τους, χρησιμοποιούν όρους που δεν υπάρχουν μέσα στο λόγο του Θεού κι ότι η σημερινή της διατύπωση έχει τις ρίζες της στον 4^ο αιώνα μ.Χ.

Παρόλα αυτά, μπορεί κανείς να ρωτήσει αν αυτή η θεωρία είναι συνεπής με την Αγία Γραφή. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα υποστηρίξουμε ότι η θεωρία της τριάδας αντιφάσκει με τη Βιβλική διδασκαλία του Μονοθεϊσμού.

 

Αντιβιβλική ορολογία

 

Όπως είδαμε και στο κεφάλαιο 11, η ορολογία που χρησιμοποιούν οι τριαδικοί δεν είναι Βιβλική. Η Βίβλος δεν αναφέρει τη λέξη τριάδα, ούτε χρησιμοποιεί τη λέξη πρόσωπα σε σχέση με το Θεό, αλλά ούτε τις σχετίζει με κάποιο τρόπο.

Μη Βιβλική ορολογία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι λάθος η διδασκαλία που περιγράφει, αλλά προκαλεί βάσιμες αμφιβολίες και δυσπιστίες στο θέμα. Αυτό είναι ιδιαίτερα αλήθεια, όταν η εξωβιβλική αυτή ορολογία δεν είναι απλά αντικατάσταση ή αναπλήρωση Βιβλικών όρων, αλλά αντίθετα, διδάσκει καινούριες ιδέες.

Με λίγα λόγια, η εξωβιβλική ορολογία είναι επικίνδυνη όταν οδηγεί σε μη Βιβλικούς τρόπους σκέψης και τελικά σε εξωβιβλικές διδασκαλίες. Η θεωρία της Τριάδας, σίγουρα έχει αυτό το πρόβλημα.

 

Πρόσωπο και πρόσωπα

 

Όταν μιλάμε για το Θεό, δεν είναι σωστό να χρησιμοποιούμε τη λέξη πρόσωπο, με την έννοια που αναφερόμαστε σ’ ένα άνθρωπο που αποτελείται από σώμα, ψυχή και πνεύμα. Αν το κάνουμε, περιορίζουμε την αντίληψή μας για το Θεό. Όμως, ο Ιησούς είναι ένα πρόσωπο, γιατί είναι ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί, σαν άνθρωπος.

Πολύ περισσότερο, όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη πρόσωπα, βεβηλώνουμε τη Βιβλική έννοια του Θεού. Άσχετα με το τι σήμαινε η λέξη πρόσωπα στην ιστορία της πρώτης εκκλησίας, σήμερα αυτή η λέξη σαφώς υποδηλώνει πολλαπλότητα ατόμων, προσωπικοτήτων, απόψεων, βουλήσεων και σωμάτων.

Ακόμα και στην ιστορία της πρώτης εκκλησίας, δείξαμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πιστών καταλάβαινε ότι αυτό σήμαινε απομάκρυνση από το Βιβλικό Μονοθεϊσμό.

 

 

Τρεις – τρία

 

Η χρήση του αριθμού τρία σε σχέση με το Θεό είναι επικίνδυνη. Αν χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει αιώνιους διαχωρισμούς στη θεότητα, οδηγεί σε τριθεϊσμό που είναι μια μορφή πολυθεϊσμού. Αν χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις μοναδικές φανερώσεις ή ρόλους του Θεού, πάλι περιορίζει τις ενέργειες του Θεού με τέτοιο τρόπο που δεν υπάρχει μέσα από τη Γραφή.

Ο Θεός φανέρωσε τον εαυτό του με πολλούς τρόπους και δεν μπορούμε να τους περιορίσουμε μόνο σε τρεις (Δες κεφ.6). Η χρήση του τρεις ή τρία έρχεται σε κατάφορη αντίθεση με τον αριθμό ένα ή εις που και οι δύο διαθήκες χρησιμοποιούν σχετικά με το Θεό.

 

Τριθεϊσμός

 

Παρά τις διαμαρτυρίες των τριαδικών, η διδασκαλία τους αναπόφευκτα οδηγεί σε μια εφαρμοσμένη μορφή πολυθεϊσμού (Δες κεφ.11). Οι Εβραίοι και οι Μωαμεθανοί το καταλαβαίνουν αυτό κι αυτός είναι ο λόγος που απορρίπτουν τόσο πολύ τον παραδοσιακό χριστιανισμό.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκκλησιαστικής ιστορίας, πολλοί Χριστιανοί αναγνώρισαν αυτό το πρόβλημα, με αποτέλεσμα ν’ απαρνηθούν τον τριαδισμό και να προσκολληθούν στη Βιβλική διδασκαλία του Μονοθεϊσμού. Άλλοι έχουν δει τα λάθη της τριαδικής θεωρίας, αλλά προκειμένου να προστατέψουν την ενότητα του Θεού, έχουν πέσει σε μεγαλύτερα λάθη, αρνούμενοι τη θεότητα του Ιησού Χριστού (Ουνίτες, Μάρτυρες του Ιεχωβά). Με λίγα λόγια, η διδασκαλία της τριάδας δίνει έμφαση στην τριαδικότητα του Θεού, ενώ η Βίβλος δίνει έμφαση στη μονότητα του Θεού (Δες κεφ.1).

 

Μυστήριο

 

Οι τριαδικοί σ’ όλο τον κόσμο περιγράφουν την πίστη τους σαν μυστήριο. Ωστόσο, όπως ήδη αναφερθήκαμε στο κεφ. 4, το μόνο μυστήριο που έχει να κάνει με τη θεότητα, είναι η φανέρωση του Θεού εν σαρκί. Όμως, κι αυτό έχει αποκαλυφθεί σ’ όσους πιστεύουν. Μυστήριο, στη Γραφή, είναι μια θεία αλήθεια άγνωστη μέχρι πρότερα, αλλά τώρα αποκεκαλυμμένη στον άνθρωπο.

Ασφαλώς το πεπερασμένο μυαλό μας δεν μπορεί να εννοήσει τα πάντα που έχουν να κάνουν με το Θεό, αλλά μπορούμε να καταλάβουμε την απλή αλήθεια ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Ο Θεός μπορεί να υπερβεί τα όρια της ανθρώπινης λογικής, αλλά ποτέ δεν θα διαψεύσει την απλή λογική, ούτε είναι παράλογος. Δίνει τόσο μεγάλη σημασία και έμφαση στο γεγονός ότι είναι ένας, μέσα στη Βίβλο, που διαλύει κάθε πιθανή σύγχυση ή μυστήριο σ΄ αυτό το θέμα.

Η Βίβλος πουθενά δεν λέει ότι η θεότητα είναι ένα αποκεκριμένο μυστήριο, ή ότι το θέμα του πόσοι θεοί υπάρχουν είναι μυστήριο. Αντίθετα, βεβαιώνει με τους πιο έντονους όρους, ότι ο Θεός είναι ένας. Γιατί να καταφεύγουμε σε μια ερμηνεία ότι η θεότητα είναι ένα ακατάληπτο μυστήριο προκειμένου να προστατέψουμε μια ανθρώπινη διδασκαλία που δεν βασίζεται σε Βιβλική ορολογία, όταν οι Γραφές μας δίνουν αβίαστα το απλό, ξεκάθαρο μήνυμα ότι ο Θεός είναι απόλυτα ΕΙΣ; Είναι λάθος να λέμε ότι η θεότητα είναι μυστήριο, όταν η Βίβλος ξεκάθαρα δηλώνει ότι ο Θεός μας έχει αποκαλύψει αυτό το μυστήριο (Δες κεφ.4).

 

Η θεότητα του Ιησού Χριστού.

 

Η θεωρία της τριάδας δέχεται τη θεότητα του Ιησού Χριστού, αλλά μειώνει το πλήρωμα της θεότητάς Του, όπως περιγράφεται στη Γραφή. Πρακτικά, οι τριαδικοί αρνούνται ότι το πλήρωμα της θεότητας κατοικεί στον Ιησού, γιατί δεν μπορούν να δεχτούν ότι ο Ιησούς είναι ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα. Δεν υψώνουν το όνομα και το πρόσωπο του Ιησού αρκετά και δεν Του δίνουν την πλήρη αναγνώριση που η Βίβλος Του δίνει.

 

Αντιφάσεις.

 

Το βασικό πρόβλημα είναι ότι η θεωρία της τριάδας είναι εξωβιβλική διδασκαλία αφού αντιφάσκει με αρκετές Βιβλικές διδασκαλίες και με πολλά συγκεκριμένα εδάφια των Γραφών. Επιπλέον, η διδασκαλία αυτή περιέχει αρκετές αντιφάσεις στα ίδια τα λεγόμενά της. Φυσικά, η πιο τρανταχτή αντίφαση μέσα στην ίδια τη διδασκαλία είναι το πώς μπορεί να υπάρχουν τρία πρόσωπα στη θεότητα, όπως κι αν το εννοούν, και την ίδια στιγμή να υπάρχει ένας Θεός.

Παρακάτω, αναφέρουμε μερικές αντιξοότητες και προβλήματα που έχουν να κάνουν με τη διδασκαλία της τριάδας. Αυτή η λίστα δεν εξαντλεί το θέμα, αλλά δίνει μια ιδέα του πόσο πολύ παρεκκλίνει αυτή η διδασκαλία από το λόγο του Θεού.

1.      Μήπως ο Ιησούς έχει δύο πατέρες; Ο Πατέρας είναι ο Πατέρας του γιου (Α΄Ιωάν.α:13), όμως το παιδί που γεννήθηκε από τη Μαριάμ συνελήφθη εκ Πνεύματος Αγίου (Ματθ.α:18, 20  Λουκ.α:35). Ποιος είναι ο πραγματικός πατέρας; Μερικοί τριαδικοί υποστηρίζουν ότι το Άγιο Πνεύμα ήταν μάλλον ο αντιπρόσωπος του Πατέρα στη σύλληψη – μια διαδικασία που την παρομοιάζουν με την τεχνητή γονιμοποίηση!

2.      Πόσα Πνεύματα υπάρχουν; Ο Θεός, ο Πατέρας είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24), ο Κύριος Ιησούς είναι Πνεύμα (Β΄Κορ.γ:17), και το Άγιο Πνεύμα είναι Πνεύμα εξ ορισμού. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα Πνεύμα (Α΄Κορ.ιβ:13  Εφες.δ:4).

3.      Αν ο Πατέρας και ο Υιός είναι ίσοι, γιατί ο Ιησούς προσεύχεται στον Πατέρα; (Ματθ.ια:25). Μπορεί ένας Θεός να προσεύχεται σ’ ένα άλλο Θεό;

4.      Με την ίδια λογική, πως μπορεί να ξέρει λιγότερα ο Υιός απ’ ότι ο Πατέρας; (Ματθ.κδ:36  Μάρκ.ιγ:32).

5.      Πως είναι δυνατόν ο Υιός να μην έχει δική Του δύναμη παρά μονάχα αυτή που του δίνει ο Πατέρας; (Ιωάν.ε:19, 30, ς:38).

6.      Πώς να ερμηνεύσουμε άλλα εδάφια της Γραφής που υποδηλώνουν ανισότητα ανάμεσα στον Πατέρα και τον Υιό; (Ιωάν.η:41  ιδ:28  Α΄Κορ.ια:3).

7.      Πέθανε ο Θεός Υιός; Η Βίβλος λέει ότι ο Υιός πέθανε (Ρωμ.ε:10). Αν είναι έτσι, πεθαίνει ο Θεός; Μπορεί ένα μέρος του Θεού να πεθάνει;

8.      Πως είναι δυνατόν να υπάρχει ένας αιώνιος Υιός τη στιγμή που η Βίβλος μιλάει για μονογενή Υιό, πράγμα που φανερώνει καθαρά ότι ο Υιός είχε κάποια αρχή; (Ιωάν.γ:16  Εβρ.α:5-6).

9.      Αν ο Υιός είναι αιώνιος και υπήρχε στη δημιουργία, ποια ήταν τότε η μητέρα Του; Η Γραφή μας λέει ότι ο Υιός προήλθε από γυναίκα (Γαλ.δ:4).

10. Ο «Θεός Υιός» υπέταξε την πανταχού παρουσία Του όσο ήταν στη γη; Αν είναι έτσι, πως μπορούσε να παραμένει Θεός;

11. Αν ο Υιός είναι αιώνιος και αμετάβλητος, πως μπορεί η βασιλεία Του να έχει τέλος; (Α΄Κορ.ιε:24-28).

12. Αν η απάντηση στις ερωτήσεις 3-11 είναι ότι ο Γιος του Θεού σαν άνθρωπος ήταν περιορισμένος σε γνώση, σε δύναμη και πέθανε, τότε πως μπορούμε να μιλάμε για Θεό Υιό; Μήπως υπάρχουν δύο «Υιοί»;

13. Ποιον λατρεύουμε και σε ποιον προσευχόμαστε; Ο Ιησούς είπε να λατρεύουμε τον Πατέρα (Ιωάν.δ:21-24), όμως ο Στέφανος προσευχήθηκε στον Ιησού (Πράξ.ζ:59-60).

14. Υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν περισσότερα από τρία πρόσωπα στη θεότητα; Σίγουρα, η Παλαιά Διαθήκη δεν διδάσκει τρία πρόσωπα, αντίθετα δίνει έμφαση στη μονότητα του Θεού. Αν η Καινή Διαθήκη, προσθέτοντας στη διδασκαλία της Παλαιάς Διαθήκης, διδάσκει τρία πρόσωπα, τότε πως μπορούμε να προφυλαχτούμε από επακολουθούσες αποκαλύψεις για περισσότερα πρόσωπα; Αν εφαρμόσουμε την τριαδική λογική για να ερμηνεύσουμε κάποια εδάφια της Γραφής, τότε θα βρούμε και τέταρτο πρόσωπο (Ης.μη:16  Κολ.α:3 β:2  Α’ Θες.γ:11  Ιάκ.α:27). Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε κάποια εδάφια της Γραφής έτσι ώστε να φαίνονται ακόμα περισσότερα πρόσωπα (Αποκ.γ:1 ε:6).

15. Μήπως κατοικούν τρία πνεύματα στην καρδιά του Χριστιανού; Ο Πατέρας, ο Ιησούς και το Πνεύμα κατοικούν μέσα στο Χριστιανό (Ιωάν.ιδ:17, 23  Ρωμ.η:9  Εφες.γ:14-17). Όμως, υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Α’ Κορ.ιβ:13  Εφες.δ:4).

16. Υπάρχει μόνο ένας θρόνος στον ουρανό (Αποκ.δ:2). Ποιος κάθεται πάνω στο θρόνο; Εμείς ξέρουμε ότι ο Ιησούς κάθεται στο θρόνο (Αποκ.α:8, 18  δ:8). Τότε που κάθεται ο Πατέρας και το Άγιο Πνεύμα;

17. Αν ο Ιησούς κάθεται στο θρόνο, τότε πως μπορεί να κάθεται στα δεξιά του Θεού; (Μάρκ.ις:19). Κάθεται ή στέκεται στα δεξιά του Θεού; (Πράξ.ζ:55). Μήπως είναι στον κόλπο του Πατέρα; (Ιωάν.α:18).

18. Ο Ιησούς είναι μέσα στη θεότητα, ή η θεότητα μέσα στον Ιησού; Η Βίβλος (Κολ.β:9) διδάσκει το δεύτερο!

19. Γιατί ενώ ο Ιησούς είπε τα γνωστά λόγια του Ματθ.κη:19, οι μαθητές με συνέπεια βάπτιζαν Ιουδαίους και Εθνικούς χρησιμοποιώντας το όνομα του Ιησού, ακόμα και στην περίπτωση του αναβαπτισμού; (Πράξ.β:38  η:16  ι:48  ιθ:5  κβ:16  Α’ Κορ.α:13).

20. Ποιος ανάστησε το Χριστό απ’ τους νεκρούς; Ο Πατέρας (Πράξ.ιγ:30, Γαλ.α:1, Ρωμ.ς:4, Εφες.α:20); ο Ιησούς (Ιωάν.β:19-21); ή το Άγιο Πνεύμα (Ρωμ.η:11);

21. Ποιος δίνει σοφία να μιλάμε; Ο Ιησούς (Λουκ.κα:12-15); το Πνεύμα (Μάρκ.ιγ:11, Λουκ.ιβ:11,12); ο Πατέρας (Ματθ.ι:19,20);

22. Ποιος είναι μέσα μας; Ο Ιησούς (Β’ Κορ.ιγ:5  Ιωάν.ιδ:17,18,23); το Πνεύμα (Α’ Κορ.ς:19); ο Πατέρας (Εφες.δ:6);

23. Ποιος έγραψε την Αποκάλυψη; Ο Ιησούς (Αποκ.α:12-19); το Πνεύμα (Αποκ.β:7-11); ο Πατέρας (Δαν.ζ:9,13,14);

24. Αν ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι ισότιμα πρόσωπα μέσα στη θεότητα, γιατί η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος είναι ασυγχώρητη αμαρτία ενώ η βλασφημία του Υιού δεν είναι; (Λουκ.ιβ:10).

25. Αν το Άγιο Πνεύμα είναι ισότιμο πρόσωπο της τριάδας, γιατί σύμφωνα με τη Γραφή αποστέλλεται συνέχεια από τον Πατέρα και τον Υιό; (Ιωάν.ιδ:26  ιε:26).

26. Αν ο Πατέρας ξέρει κάτι που το Άγιο Πνεύμα δεν το ξέρει, πως είναι ισότιμοι; Μόνο ο Πατέρας ξέρει την ημέρα και την ώρα της δεύτερης έλευσης του Χριστού (Μάρκ.ιγ:32).

27. Η Τριάδα είναι αυτή που κάνει την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη; Εμείς ξέρουμε ότι ο Κύριος (Γιάχβε) είναι Αυτός που κάνει Διαθήκη (Ιερεμ.λα:31-34  Εβρ.η:7-13). Αν ο Γιάχβε είναι τριάδα, τότε ο Πατέρας ο Γιος και το Πνεύμα πρέπει όλοι να πεθάνουν προκειμένου να ισχύει η διαθήκη (Εβρ.θ:16-17).

28. Αν το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα γιατί να μην είναι κι αυτό Γιος;

29. Αν το Πνεύμα εκπορεύεται από τον Υιό, μήπως είναι ο εγγονός του Πατέρα;

 

Αποτίμηση της θεωρίας της Τριάδας

 

Πιστεύουμε ότι αυτή η θεωρία δεν είναι Βιβλική διδασκαλία, μάλλον αντικρούει τη διδασκαλία της Γραφής με πολλούς τρόπους. Οι Γραφές δεν διδάσκουν τριάδα προσώπων. Χρησιμοποιεί ορολογία που δεν βρίσκεται μέσα στο λόγο του Θεού.

Διδάσκει και υποστηρίζει πλειονότητα προσώπων μέσα στη θεότητα ενώ ο λόγος του Θεού δίνει έμφαση στη μονότητα του Θεού. Μειώνει το πλήρωμα της θεότητας του Ιησού Χριστού. Διαψεύδει πολλά σαφή εδάφια της Αγίας Γραφής. Δεν είναι λογική. Κανένας δεν μπορεί να την καταλάβει ή να την ερμηνεύσει λογικά, ακόμα κι αυτοί που την υποστηρίζουν. Με λίγα λόγια, η θεωρία της Τριάδας δεν είναι χριστιανική διδασκαλία.

 

Τριάδα σε αντιπαραβολή με τη Μονότητα

 

Προκειμένου να καταλάβουμε καθαρά που η θεωρία της Τριάδας διαφέρει από τη Βιβλική διδασκαλία στο θέμα της θεότητας, ετοιμάσαμε τον παρακάτω συγκριτικό πίνακα. Αριστερά βρίσκονται οι βασικές θέσεις της τριαδικής θεωρίας και δεξιά οι διδασκαλίες της Μονότητας, ή του Χριστιανικού Μονοθεϊσμού. Πιστεύουμε ότι η δεξιά πλευρά αντικατοπτρίζει τη διδασκαλία της Βίβλου, αυτό που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε μέσα απ’ αυτή τη μελέτη.

 

Σύγκριση Τριάδας και Μονοθεϊσμού

 

Τριάδα	Μονοθεϊσμός
1. Υπάρχουν τρία πρόσωπα στη θεότητα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν τρεις βασικές διακρίσεις στη φύση του Θεού. Ο Θεός είναι η Αγία Τριάδα.	1. Υπάρχει ένας Θεός χωρίς υποδιαιρέσεις στη φύση Του. Ο Θεός δεν έχει πολλά πρόσωπα, αλλά φανερώνεται με πολλούς τρόπους, έχει πολλούς ρόλους, τίτλους και σχέσεις με τον άνθρωπο και βέβαια, ο αριθμός αυτός δεν περιορίζεται στο 3.
2. Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα είναι τα τρία πρόσωπα της θεότητας. Είναι ξεχωριστά πρόσωπα και είναι ισότιμα, ομοούσια και συναιώνια. Ωστόσο, υπό μία έννοια, ο Θεός Πατέρας είναι η κεφαλή της τριάδας ενώ ο Υιός και το Πνεύμα, πάλι υπό μία έννοια εκπορεύονται απ’ τον Πατέρα.	2. Πατέρας, Υιός και Άγιο Πνεύμα είναι διαφορετικοί προσδιορισμοί του ένα Θεού. Ο Θεός είναι ο Πατέρας. Ο Θεός είναι το Άγιο Πνεύμα. Ο Υιός είναι ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί. Ο όρος Υιός αναφέρεται πάντοτε στην ενσάρκωση και ποτέ στη θεότητα χωριστά απ’ την ανθρώπινη φύση.
3. Ο Ιησούς Χριστός είναι η ενσάρκωση του Θεού Υιού. Ο Ιησούς δεν είναι ο Πατέρας ή το Άγιο Πνεύμα.	3. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιος του Θεού. Είναι η ενσάρκωση του πληρώματος της θεότητας. Όσο αφορά στη θεότητά Του, ο Ιησούς είναι ο Πατέρας που είναι το Άγιο Πνεύμα.
4. Ο Υιός είναι αιώνιος. Ο Θεός Υιός προϋπήρχε αιώνια. Ο Υιός είναι προαιώνια γεννημένος από τον Πατέρα.	4. Ο Υιός γεννήθηκε, δεν είναι αιώνιος. Ο Γιος του Θεού προϋπήρχε μέσα στην αιωνιότητα μόνο σαν σχέδιο στο μυαλό του Θεού. Ήρθε σε πραγματική ύπαρξη στην ενσάρκωση, τη στιγμή που συνελήφθη (γεννήθηκε) στη μήτρα της Μαρίας απ’ το Πνεύμα του Θεού.
5. Ο Λόγος στο πρώτο κεφάλαιο του Ιωάννη είναι το δεύτερο πρόσωπο της τριάδας, δηλαδή ο Θεός Υιός.	5. Ο Λόγος δεν είναι ξεχωριστό πρόσωπο αλλά η σκέψη, το σχέδιο, η ενέργεια ή η έκφραση του Θεού. Ο Λόγος φανερώθηκε εν σαρκί σαν ο Γιος του Θεού.
6. Ιησούς είναι το ανθρώπινο όνομα που δόθηκε στο Θεό Υιό καθώς φανερώθηκε εν σαρκί.	6. Ιησούς σημαίνει Γιάχβε Σωτήρας ή Αυτός είναι Σωτήρας. Είναι το αποκεκαλυμμένο όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη. Ιησούς είναι το όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
7. Το βάπτισμα στο νερό γίνεται σωστά όταν λέμε «στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».	7. Το βάπτισμα στο νερό είναι σωστό μόνο όταν λέμε «στο όνομα του Ιησού». Το όνομα του Ιησού συνήθως συνοδεύεται από τους τίτλους Κύριος, Χριστός ή και τα δύο.
8. Όταν πάμε στον ουρανό, θα δούμε την τριάδα ή τον τριαδικό Θεό. (πολλοί τριαδικοί λένε ότι θα δούμε τρία σώματα, πράγμα που είναι καθαρός τριθεϊσμός. Άλλοι ανοικτό το ενδεχόμενο να δούμε μόνο ένα Πνεύμα που θα έχει ένα σώμα. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν τι πιστεύουν πάνω σ’ αυτό το θέμα και κάποιοι πραγματικά παραδέχονται ότι δεν ξέρουν.)	8. Εμείς θα δούμε τον Ιησού Χριστό στον ουρανό. Αυτός είναι που κάθεται στο θρόνο και είναι ο μοναδικός Θεός που θα δούμε.
9. Η θεότητα είναι ένα μυστήριο. Πρέπει να δεχτούμε δια πίστεως το μυστήριο της τριάδας, παρά τις φαινομενικές αντιφάσεις του.	9. Η θεότητα δεν είναι μυστήριο, ιδιαίτερα για την εκκλησία. Μπορεί να μη μπορούμε να καταλάβουμε τα πάντα περί Θεού, αλλά η Βίβλος διδάσκει πολύ καθαρά ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ κι ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί.

 

Τι πιστεύει ο μέσος όρος των μελών των εκκλησιών;

 

Βλέποντας αυτές τις διαφορές ανάμεσα στη θεωρία της Τριάδας και το Μονοθεϊσμό, μπορεί ν’ αναρωτηθούμε, τι πραγματικά πιστεύει ο μέσος όρος όλων αυτών που λένε ότι είναι Χριστιανοί.

Φυσικά, οι περισσότερες χριστιανικές ομολογίες, τουλάχιστον επίσημα, αποδέχονται τη θεωρία της Τριάδας. Ωστόσο, οι περισσότεροι τριαδικοί λόγιοι, κρατάνε προσεκτικά απόσταση από τον τριθεϊσμό και οι περισσότεροι χρησιμοποιούν ορολογία που ακούγεται σαν Μονοθεϊστική.

Πολλά μέλη εκκλησιών δεν καταλαβαίνουν τη διδασκαλία της Τριάδας, με πρακτικό αποτέλεσμα να είναι πιο κοντά στη διδασκαλία του Μονοθεϊσμού. Κάποιες ερωτήσεις, που αν απαντηθούν καταφατικά, υποδηλώνουν μια κλίση προς το Μονοθεϊσμό ή μια εκ των πραγμάτων αποδοχή είναι:

Ø    Προσεύχεσαι συνήθως κατ’ ευθείαν στον Ιησού; Όταν προσεύχεσαι στον Πατέρα, αλλάζει η γλώσσα σου έτσι ώστε να φαίνεται ότι στην πραγματικότητα σκέφτεσαι τον Ιησού; (για παράδειγμα, λες «Κύριε», «στο όνομά σου», «Ιησού»).

Ø    Περιμένεις να δεις μόνο ένα Θεό, τον Ιησού Χριστό, στον ουρανό;

Ø    Είναι σωστό αν πούμε ότι σπάνια ή ποτέ δεν προσεύχεσαι κατ’ ευθείαν στο Άγιο Πνεύμα σαν ξεχωριστό πρόσωπο;

Ø    Η θεωρία της τριάδας είναι μπερδεμένη ή ένα μυστήριο για σένα;

Βασισμένοι σ’ αυτές τις ερωτήσεις κι άλλες παρόμοιες, πιστεύουμε ότι η πλειονότητα των πιστών ενστικτωδώς σκέπτεται με Μονοθεϊστικούς κι όχι με Τριαδικούς όρους. Επιπλέον, φαίνεται ότι όταν ένα άτομο βαπτιστεί με Πνεύμα Άγιο, ενστικτωδώς αρχίζει να σκέπτεται Μονοθεϊστικά.

Οι περισσότεροι Ορθόδοξοι και Διαμαρτυρόμενοι δεν είναι εδραιωμένοι πάνω στη διδασκαλία της Τριάδας, δεν ξέρουν με λεπτομέρειες τι διδάσκει αυτή η θεωρία και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τη Βίβλο με τριαδικούς όρους. Σήμερα, μπορούμε να διακρίνουμε ότι δίνεται μεγάλη έμφαση στην Τριάδα από κάποιες Πεντηκοστιανές ομάδες. Προφανώς ο λόγος είναι ότι βλέπουν το Μονοθεϊσμό να κερδίζει έδαφος κι επειδή τον έχουν θεωρητικά απορρίψει, πέφτουν στο αντίθετο άκρο του τριθεϊσμού.

Μια απλή ερώτηση μπορεί να βοηθήσει κάθε μέλος τριαδικής συνάθροισης να διευκρινίσει το προσωπικό του πιστεύω. Η ερώτηση είναι: «Όταν δούμε το Θεό στον ουρανό, τι θα δούμε;» Αν απαντήσει ότι θα δούμε τρία πρόσωπα με τρία σώματα, τότε αυτός είναι ένας φανατικός τριαδικός.

Η απάντησή του φανερώνει ειδωλολατρικό τριθεϊσμό και όχι το Μονοθεϊσμό της Βίβλου. Αν απαντήσει ότι θα δούμε ένα Θεό με ένα σώμα, αυτός είναι κοντά στο Μονοθεϊσμό. Αφού απαντήσει έτσι, είναι εύκολο να του παρουσιάσουμε από το βιβλίο της Αποκάλυψης ότι Αυτός που θα δούμε στην πραγματικότητα είναι ο Ιησούς Χριστός, γιατί μέσα Του κατοικεί όλο το πλήρωμα της θεότητας σωματικά.

 

Συμπέρασμα

 

Η Βίβλος δεν διδάσκει τη θεωρία της Τριάδας, που στην ουσία αντιφάσκει με τη Γραφή. Δεν προσθέτει τίποτα το θετικό στο χριστιανικό μήνυμα. Χωρίς αυτή την ανθρώπινη διδασκαλία μπορούμε να στηρίξουμε τη θεότητα και την ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού, την παρθενική Του γέννηση, το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση, την απολύτρωση και τη δικαίωση δια πίστεως, την απόλυτη εξουσία των Γραφών και κάθε άλλη διδασκαλία που είναι βασική για το Χριστιανισμό. Στην πραγματικότητα επαυξάνουμε αυτές τις διδασκαλίες όταν εμείνουμε στο Βιβλικό μήνυμα ότι ο Ιησούς είναι ο ένας Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί.

Οι Χριστιανοί πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούν τριαδικούς όρους και να γυρίσουν πίσω, στην έμφαση που δίνει το βασικό μήνυμα της Βίβλου. Πολλοί πιστοί δεν σκέπτονται φανατισμένοι τριαδικά, με αποτέλεσμα να είναι εύκολη η αποκόλλησή τους απ’ αυτή την ορολογία, τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο.

Απ’ την άλλη μεριά, εμμονή στο Μονοθεϊσμό φέρνει πολλές ευλογίες. Δίνει την έμφαση εκεί που πρέπει να δοθεί – στη σπουδαιότητα της Βιβλικής ορολογίας, στον τρόπο σκέψης της Γραφής και στα θέματα με τα οποία ασχολείται. Εδραιώνει το Χριστιανισμό σαν τον αληθινό κληρονόμο του Ιουδαϊσμού και την αληθινή Μονοθεϊστική πίστη. Μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός, ο Πατέρας και Δημιουργός μας, μας αγάπησε τόσο πολύ που «ντύθηκε» με σάρκα για να έρθει σαν ο Λυτρωτής μας. Μας υπενθυμίζει ακόμα ότι μπορούμε να δεχτούμε το Θεό, το Δημιουργό και Λυτρωτή μας μέσα στις καρδιές μας σαν Πνεύμα Άγιο.

Ο Μονοθεϊσμός μεγαλύνει τον Ιησού Χριστό, υψώνει το όνομά Του, αναγνωρίζει ποιος είναι στην πραγματικότητα και αποδέχεται την πλήρη και απόλυτη θεότητά Του. Υψώνοντας τον Ιησού και το όνομά Του στο κήρυγμα και στη λατρεία, δημιουργείται μια ισχυρή κίνηση της δύναμής Του για ευλογία, θεραπεία, απελευθέρωση, απάντηση προσευχών, θαύματα και σωτηρία. Θαυμάσια πράγματα συμβαίνουν όταν κάποιος κηρύττει τη θεότητα του Ιησού Χριστού, το όνομα του Ιησού, κι ότι ο Θεός είναι ένας. Σπάνια όμως κάποιος μπορεί να ευλογηθεί ακούγοντας κήρυγμα για την Τριάδα.

Η ακλόνητη πίστη στο Μονοθεϊσμό και την απόλυτη θεότητα του Ιησού Χριστού είναι αποφασιστικό στοιχείο για να αποκατασταθεί η εκκλησία στην αληθινή Βιβλική πίστη και αποστολική δύναμη.