Καθήκοντα διακονίας

ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΧΟΥΝ ΔΟΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ

Τα χαρίσματα του πνεύματος δεν έχουν δοθεί στην εκκλησία για επίδειξη ή έκθεση. Έχουν δοθεί για να πληρώσουν ορισμένες ανάγκες να εκπληρώσουν έναν ορισμένο σκοπό, να εκτελέσουν μια αναγκαία διακονία στην εκκλησία. Με άλλα λόγια, πάντα θα εκδηλώνονται όταν υπάρχει ανάγκη και όχι για επίδειξη.

Αυτό είναι σωστό και για τα χαρίσματα και για τον καρπό του Αγίου Πνεύματος.

Καθήκοντα διακονίας

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Η ΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΤ’ EΥΘΕΙΑΝ ΑΠ’ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

Μέσα σε μια εκκλησία υπάρχουν διαφορετικά  αξιώματα, διακονίες και χαρίσματα, τα οποία όλα τα μέλη ξεχωριστά καλούνται να εκπληρώσουν. Αυτά τα αξιώματα και διακονίες δεν είναι «έργο ανθρώπου», ούτε «κλήση από άνθρωπο», αλλά λαμβάνονται κατευθείαν από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος είναι η κεφαλή του σώματος και ο οποίος έχει θέσει κάθε μέλος ξεχωριστά στην εκκλησία, όπως Τον ευαρεστεί.

“Αλλά τώρα ο Θεός έθεσε τα μέλη εν έκαστον αυτών εις το σώμα, καθώς ηθέλησεν”(Α’ Κορ.ιβ:18)

“Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους” (Εφεσ.δ:11).

Καθήκοντα διακονίας

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ

Η καλύτερη πηγή εκπαίδευσης στην διακονία είναι η προσωπική εμπειρία. Αυτός είναι ο καλύτερος δάσκαλος, για ό,τι μαθαίνεται με την εμπειρία είναι βέβαια αυτό που θυμόμαστε. Η γνώση και η σοφία αποκτώνται είτε από την προσωπική εμπειρία, είτε από την εμπειρία των άλλων. Αρκετή γνώση πρέπει να αποκτηθεί στο σχολείο, αλλά η σοφία η οποία είναι να μάθουμε πως να χρησιμοποιούμε την γνώση, αποκτάται κυρίως είτε κατ‘ ευθείαν απ’ το Θεό κατόπιν εμπνεύσεως ή μέσω προσωπικής εμπειρίας.

Καθήκοντα διακονίας

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ

Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας (Β’ Τιμ.β :15)

Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος προς την επιτυχία. Αν ο νέος ποιμένας επιθυμεί να κάνει ότι καλύτερο μπορεί για τον Ιησού και να έχει επιτυχίες στο να κερδίζει ψυχές, πρέπει να ετοιμαστεί να εργαστεί σκληρά και να μελετήσει πάρα πολύ, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί σε ότι το έργο της διακονίας απαιτεί απ αυτόν.

Καθήκοντα διακονίας

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ 3

 17. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗΣ  ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑΣ

Σε όλες τις οικονομικές του συναλλαγές, πρέπει να είναι έντιμος μέχρι την τελευταία δεκάρα. Πως μπορεί να είναι οικονόμος των μυστηρίων του Θεού, εάν δεν είναι πιστός με τα υλικά πράγματα; Θα είναι τίμιος σε όλες τις συναλλαγές του με τους συνανθρώπους του και όταν δίνει το λόγο του ή κάποια υπόσχεση, θα την τηρεί και θα κρατά το λόγο του, ακόμα κι αν αυτό πρόκειται να έχει θυσίες από μέρους του.

Καθήκοντα διακονίας

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ 2

 12. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ

Η αλήθεια για να είναι αποτελεσματική πρέπει να λέγεται από έναν άνθρωπο, ο οποίος πρέπει να είναι θεοσεβής. Οι άνθρωποι πρέπει να αντιλαμβάνονται ότι είναι άνθρωπος του Θεού, ότι γνωρίζει το Θεό και ο Θεός υπάρχει στη ζωή του. Η ζωή του πρέπει να είναι άγια και πλήρως ελεύθερη από κακές συνήθειες. ”Ο επίσκοπος πρέπει να είναι άμεμπτος” (Α’ ΤΙΜ.γ:2)   “Φύλαττε σεαυτόν καθαρόν” (Α’ ΤΙΜ.ε:22).

13. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

Το Πνεύμα το Άγιο είναι Εκείνο που τον τοποθετεί στο σώμα, τον καθαρίζει, τον εξαγνίζει και τον καθιστά άγιο. Το Πνεύμα το Άγιο είναι εκείνο που τον ξεχωρίζει και τον καλεί στο έργο της διακονίας κι είναι εκείνο που τον ικανώνει και τον ενισχύει με δύναμη για να κηρύξει το Ευαγγέλιο. Χωρίς  αυτό, ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος για την διακονία.

Καθήκοντα διακονίας

Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ 1

Υπάρχουν δύο στοιχεία για το κήρυγμα: Η αλήθεια και η προσωπικότητα. Το ευαγγέλιο είναι προσωπικό, ο Ιησούς είναι η αλήθεια. Έτσι, η αλήθεια πρέπει να μεταβιβάζεται μέσα από την προσωπικότητα. Το μήνυμα διαβιβάζεται μέσα από την ίδια τη ζωή του αγγελιοφόρου. Ένας κήρυκας δεν μπορεί ποτέ να κηρύξει ένα δυνατό μήνυμα, εάν δεν το ζει ο ίδιος. Ο ίδιος ο χαρακτήρας και η ψυχή του μεταδίδουν στο ποίμνιο του κάθε μήνυμα που διαβιβάζουν. Η ζωή που ζει μπροστά στο ποίμνιο του και το παράδειγμα που δίνει, κηρύττει το πιο πειστικό κήρυγμα προς την εκκλησία απ’ ότι όλες οι λέξεις που θα πει. Ο ποιμένας δεν μπορεί να οδηγήσει το ποίμνιο του πέρα από το σημείο που έχει φτάσει ο ίδιος. Δεν μπορεί να ανυψώσει το ποίμνιο του ψηλότερα από την κορυφή στην οποία ο ίδιος έχει ανεβεί.

Καθήκοντα διακονίας

Η ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΚΥΡΙΩΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Εφεσ.δ:11 ”Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους”.

Από τις πολλές φάσεις και κλήσεις της χριστιανικής διακονίας το έργο και η διακονία του ποιμένα είναι εξαιρετικά ζωτικής σημασίας. Ο Ίδιος ο Ιησούς έχει θέσει ποιμένες μέσα στην εκκλησία για να υπηρετούν το λαό Του. Στην επιστολή προς Εφεσίους δ:11-16 το έργο του ποιμένα ορίζεται ως εξής:

Καθήκοντα διακονίας

Ο ΠΛΗΡΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΟΙΜΕΝΑΣ

Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΠΟΙΜΝΙΟ

Η σημασία της λέξης «ποιμένας» είναι «βοσκός» και «τροφοδότης». Ο προφήτης Ιερεμίας μίλησε γι’ αυτή τη διακονία: 

ΙΕΡ.γ:15 και θέλω σας δώσει ποιμένας επ’ αυτά κατά την καρδίαν μου, και θέλουσι σας ποιμάνει εν γνώσει και συνέσει. 

ΙΕΡ.κγ:4 και θέλω καταστήσει ποιμένας επ’ αυτά, και θέλουσι ποιμαίνει αυτά και δεν θέλουσι φοβηθή πλέον, ουδέ τρομάξει, ουδέ εκλείψει, λέγει Κύριος.

Καθήκοντα διακονίας

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ

Η εκκλησία δεν οργανώνεται για να είναι ένας δυνατός οργανισμός, αλλά μάλλον για να ευαγγελίσει τον κόσμο.

Η αποστολή της εκκλησίας είναι ο ευαγγελισμός. Η μεγάλη εντολή που δόθηκε στην εκκλησία είναι να κηρύξει το Ευαγγέλιο σ’ όλο τον κόσμο. Ο σκοπός της οργάνωσης είναι να φέρει εις πέρας αυτό.

Καθήκοντα Διακονίας

ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

Το σύστημα, ο τύπος της εκκλησιαστικής κυβέρνησης που δίδεται στο λόγο του Θεού είναι Θεοκρατικό. Είναι ο Θεός αυτός που κυβερνά το λαό Του μέσα από τους κεκλιμένους δια του Αγίου Πνεύματος εργάτες.

Υπάρχουν δύο άκρα στην κυβέρνηση της εκκλησίας που είναι και τα δύο λάθος:

Καθήκοντα Διακονίας

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΧΕΙ ΟΡΙΣΤΕΙ ΑΠ’ ΤΟ ΘΕΟ

Α’ ΚΟΡ.ιβ:28 Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, έπειτα θαύματα, έπειτα χαρίσματα ιαμάτων, βοηθείας, κυβερνήσεις, είδη γλωσσών.

Μερικές φορές γίνεται άσοφη κριτική και επίκριση στα θέματα οργάνωσης. Αυτή η άσοφη και άδικη κριτική προέρχεται κυρίως από τις παρακάτω δύο πηγές.

1.  Από ένα άτομο που έχει σωθεί απ’ το χώρο της δογματικής εκκλησίας, θέλει να αισθανθεί ελεύθερο από τη δουλεία των σχημάτων της παραδοσιακής εκκλησίας, κι έτσι πετιέται στο άλλο άκρο, του να απορρίπτει κάθε εκκλησιαστική κυβέρνηση.

2.  Από ένα άτομο που αρνείται να υποταχθεί, να πειθαρχήσει, υιοθετόντας μια ανεξάρτητη θέση και στάση, κι ένα ανεξάρτητο πνεύμα, κι έτσι προάγει την αποκαλούμενη «ελεύθερη» εκκλησία.