Η κρίση (δικαιοσύνη) του Θεού

Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι θα δώσουμε λόγο στο Θεό για τις σκέψεις μας, τα λόγια μας και τις πράξεις μας.

Πρέπει να θερίσουμε ό,τι σπείραμε.

Εκκλ.ιβ:14 Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν.

Εβρ.ς:2 της διδαχής των βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της κρίσεως της αιωνίου.

Δικαιοσύνη δια πίστεως

 

Είμαι δίκαιος, σημαίνει λογαριάζομαι ή ανακηρύσσομαι δίκαιος από το Θεό. Η Βίβλος, πολύ καθαρά διδάσκει τη δικαίωση δια πίστεως:

«Ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Αβακ.β:4  Ρωμ.α:17  Γαλ.γ:11  Εβρ.ι:38).

Ο απόστολος Παύλος κήρυξε αυτή την αλήθεια: «Έστω λοιπόν γνωστόν εις εσάς, άνδρες αδελφοί, ότι δια τούτου (του Ιησού) κηρύττεται προς εσάς άφεσις αμαρτιών και από πάντων αφ’ όσων δεν ηδυνήθητε δια του νόμου του Μωυσέως να δικαιωθείτε, δια τούτου πας ο πιστεύων δικαιούται» (Πράξ.ιγ:38-39).

Ο Παύλος τόνισε τη δικαίωση δια της πίστεως στα γραφτά του:

«Διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού επειδή δια του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας. Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών δικαιοσύνη δε του Θεού δια πίστεως Ιησού Χριστού, εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας διότι δεν υπάρχει διαφορά επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού, δια της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως δια της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού, δια την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, δια της μακροθυμίας του Θεού» (Ρωμ.γ:20-25).

Χ Ρ Ι Σ Τ Ι Α Ν Ι Κ Η Ζ Ω Η (2)

 

 Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

 

Ο Σολομώντας έγραψε: «Ιδού, τούτο μόνον εύρηκα ότι ο Θεός έκαμεν τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς» (Εκκλ.ζ:29).

Το ανθρώπινο γένος κληρονόμησε την πεσμένη φύση του Αδάμ (Γέν.ε:3).

Στην Καινή Διαθήκη αυτό ονομάζεται σαρκική φύση (Ρωμ.η:5-7 & Α’ Κορ.γ:1-3).

Δικαιοσύνη δια πίστεως

Είμαι δίκαιος, σημαίνει λογαριάζομαι ή ανακηρύσσομαι δίκαιος από τον Θεό. Η Βίβλος, πολύ καθαρά διδάσκει τη δικαίωση δια της πίστεως:

«Ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Αβακ.β:4  Ρωμ.α:17  Γαλ.γ:11  Εβρ.ι:38).

Ο απόστολος Παύλος κήρυξε αυτή την αλήθεια: «Έστω λοιπόν γνωστόν εις εσάς, άνδρες αδελφοί, ότι δια τούτου (του Ιησού) κηρύττεται προς εσάς άφεσις αμαρτιών και από πάντων αφ’ όσων δεν ηδυνήθητε δια του νόμου του Μωυσέως να δικαιωθείτε, δια τούτου πας ο πιστεύων δικαιούται» (Πράξ.ιγ:38-39).

Ο Παύλος τόνισε την δικαίωση δια της πίστεως στα γραφτά του:

«Διότι εξ έργων νόμου δεν θέλει δικαιωθή ουδεμία σαρξ ενώπιον αυτού επειδή δια του νόμου γίνεται η γνώρισις της αμαρτίας. Τώρα δε χωρίς νόμου η δικαιοσύνη του Θεού εφανερώθη, μαρτυρουμένη υπό του νόμου και των προφητών δικαιοσύνη δε του Θεού δια πίστεως Ιησού Χριστού, εις πάντας και επί πάντας τους πιστεύοντας διότι δεν υπάρχει διαφορά επειδή πάντες ήμαρτον, και υστερούνται της δόξης του Θεού δικαιούνται δε δωρεάν με την χάριν αυτού, δια της απολυτρώσεως της εν Χριστώ Ιησού τον οποίον ο Θεός προέθετο μέσον εξιλεώσεως δια της πίστεως εν τω αίματι αυτού, προς φανέρωσιν της δικαιοσύνης αυτού, δια την άφεσιν των προγενομένων αμαρτημάτων, δια της μακροθυμίας του Θεού» (Ρωμ.γ:20-25).

Μήπως είσαι υποκριτής;

Ματθ.ζ:1-5 Μη κρίνετε, διά να μη κριθήτε· διότι με οποίαν κρίσιν κρίνετε θέλετε κριθή, και με οποίον μέτρον μετρείτε θέλει αντιμετρηθή εις εσάς. Και διά τι βλέπεις το ξυλάριον το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε δοκόν την εν τω οφθαλμώ σου δεν παρατηρείς; Η πως θέλεις ειπεί προς τον αδελφόν σου, Άφες να εκβάλω το ξυλάριον από του οφθαλμού σου, ενώ η δοκός είναι εν τω οφθαλμώ σου; Υποκριτά, έκβαλε πρώτον την δοκόν εκ του οφθαλμού σου, και τότε θέλεις ιδεί καθαρώς διά να εκβάλης το ξυλάριον εκ του οφθαλμού του αδελφού σου.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ Ο ΑΚΡΟΓΩΝΙΑΙΟΣ ΛΙΘΟΣ (6)

Α. Η καταστροφή των βασιλείων

Η Γραφή λέει καθαρά ότι «αι εξουσίαι υπό του Θεού είναι τεταγμέναι» (Ρωμ.ιγ:1). Ο Θεός έχει ορίσει να υπάρχουν ανθρώπινες κυβερνήσεις. Όμως, ο Θεός είναι ο Υψηλότατος κυβερνήτης όλων των βασιλείων αυτού του κόσμου.

«Διότι ούτε εξ ανατολών, ούτε εκ δυσμών, ούτε εκ της ερήμου, έρχεται η ύψωσις, αλλ’ ο Θεός είναι ο Κριτής. Τούτον ταπεινόνει, και εκείνον υψόνει». (Ψαλμ.οε:6,7).

Κάθε έθνος που δεν αναγνωρίζει τον Ιησού Χριστό σαν Κύριό του, πρόκειται να καταστραφεί.

Η δικαιοσύνη

Η δικαιοσύνη έχει να κάνει με μια βαθιά αίσθηση ευθύνης που έχουμε σαν άνθρωποι πάνω σ’ αυτή τη γη. Είναι ακριβώς το αντίθετο της συμπεριφοράς του Κάιν, όταν ρώτησε το Θεό: «μή φύλαξ τού αδελφού μου είμαι εγώ»; (Γέν.δ:9). Ο Κάιν προσπάθησε να δικαιολογηθεί για το φόνο που έκανε και αρνήθηκε την ευθύνη που έπρεπε να έχει προς τους άλλους.

Η δικαιοσύνη αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής μας. Είναι ένας υψηλός κι ευγενικός τρόπος ζωής, που αξίζει ν’ ακολουθήσουμε. Σαν γενική έννοια, θα λέγαμε ότι σημαίνει «αυτό που είναι ή που θα έπρεπε να είναι σωστό». Δεν σημαίνει κάνω ότι βολεύει, αλλά ότι είναι δίκαιο και σωστό.

ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕΤΡΟ ΚΡΙΣΗΣ (2)

Κανένας δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει στα σοβαρά ότι η συνείδηση είναι ένα απόλυτο μέτρο. Είναι πασίγνωστο ότι η συνείδηση επηρεάζεται από τη διαπαιδαγώγηση, και ότι μπορεί να φιμωθεί ή και σε μεγάλη έκταση να νεκρωθεί. Ο Παύλος προειδοποιούσε τον Τιμόθεο για ανθρώπους που δίδασκαν αυτά που ονόμαζε διδασκαλίες δαιμονίων. Τους περιγράφει σαν «υποκριτές, ψευδολόγους, εχόντων την εαυτών συνείδησιν κεκαυτηριασμένην» (Α' Τιμ.δ:2).

ΕΝΑ ΔΙΚΑΙΟ ΜΕΤΡΟ ΚΡΙΣΗΣ (1)

Ποιος είπε ποτέ ότι ο Θεός θα καταδικάσει ανθρώπους, γιατί απέρριψαν κάποιον για τον οποίο ποτέ δεν άκουσαν; Σε καμιά περίπτωση δεν είναι αυτή η διδασκαλία της Γραφής. Ο Θεός δεν καταδικάζει τον άνθρωπο που δεν άκουσε σαν να είχε ακούσει. Η Γραφή, όμως, πράγματι διδάσκει ότι κάθε άνθρωπος στέκεται καταδικασμένος μπροστά στον Θεό, και ότι κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό δεν είναι δίκαιο (Ρωμ.γ:19).

Η δικαιοσύνη δεν ήταν ποτέ δημοφιλής

4 κατηγορίες ανθρώπων που μισούσαν τον Ιησού, εκτός από τους θρησκευτικούς ηγέτες.

Κάποιοι νομίζουν ότι ο Ιησούς ήταν δημοφιλής σε όλους, εκτός από τους Φαρισαίους θρησκευτικούς ηγέτες.

Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς ήταν μισητός από τους θρησκευτικούς ηγέτες (Ματθ.κς:3-4), αλλά είχε επίσης απορριφθεί, χλευαστεί και μισηθεί από:

ΟΙ ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΙ

Ματθ.ε:3-12 «Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών...επειδή ούτως εδίωξαν τους προφήτας τους προ υμών».

Μια άλλη λέξη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το «μακάριοι» είναι το «ευτυχισμένοι».  Όλοι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι ζητούν την ευτυχία μ’ ένα τέτοιο τρόπο που μπορεί να φέρει μόνο δυστυχία.  Οι Μακαρισμοί λένε στην πραγματικότητα, «Αν θέλεις να είσαι ευτυχισμένος, να ο δρόμος».

Η ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Α. Ο Θεός είναι πρόθυμος ν’ αποκαλύψει την οργή Του

Η Γραφή λέει ότι «Ο Θεός είναι αγάπη» (Α΄Ιωάν.δ:8). 

Όμως, η Γραφή επίσης λέει ότι ο Θεός είναι πρόθυμος ν’ αποκαλύψει την οργή Του. Το βλέπουμε ν’ απεικονίζεται στο γεγονός ότι ο Θεός έδιωξε από τον ουρανό τους αγγέλους που επαναστάτησαν.

Ένα άλλο παράδειγμα της διάθεσης του Θεού να δείξει την οργή Του, είναι η περίπτωση του κατακλυσμού στις μέρες του Νώε.

Η έννοια της δικαιοσύνης στο μήνυμα του Αμώς και των άλλων προφητών

Διαβάζοντας τους προφήτες δεν μπορούμε να μην ακούσουμε την κραυγή τους για δικαιοσύνη. Η «κοινωνική κριτική» είναι ένα από τα κεντρικά θέματα του μηνύματος του βιβλίου του προφήτη Αμώς (ενδεικτικά αναφέρουμε τις ακόλουθες περικοπές του βιβλίου, β:6-8, γ:9-15, δ:1-3, 4-5, ε:4-7, 10-13, 14-15, 21-27, ς:1-8, 11-12 και η:4-7).
 

Ποιο είναι όμως το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο το αίτημα της δικαιοσύνης προβάλλεται και διατυπώνεται;
 

Δικαιοσύνη, ευθύτητα, κανόνες ζωής

Η δικαιοσύνη έχει να κάνει με μια βαθιά αίσθηση ευθύνης που έχουμε σαν άνθρωποι πάνω σ’ αυτή τη γη. Είναι ακριβώς το αντίθετο της συμπεριφοράς του Κάιν, όταν ρώτησε το Θεό: «μή φύλαξ τού αδελφού μου είμαι εγώ»; (Γέν.δ:9). Ο Κάιν προσπάθησε να δικαιολογηθεί για το φόνο που έκανε και αρνήθηκε την ευθύνη που έπρεπε να έχει προς τους άλλους.

Η δικαιοσύνη αγγίζει κάθε πτυχή της ζωής μας. Είναι ένας υψηλός κι ευγενικός τρόπος ζωής, που αξίζει ν’ ακολουθήσουμε. Σαν γενική έννοια, θα λέγαμε ότι σημαίνει «αυτό που είναι ή που θα έπρεπε να είναι σωστό». Δεν σημαίνει κάνω ότι βολεύει, αλλά ότι είναι δίκαιο και σωστό.

Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ο Σολομώντας έγραψε: «Ιδού, τούτο μόνον εύρηκα ότι ο Θεός έκαμεν τον άνθρωπον ευθύν, αλλ’ αυτοί επεζήτησαν λογισμούς πολλούς» (Εκκλ.ζ:29). Το ανθρώπινο γένος κληρονόμησε την πεσμένη φύση του Αδάμ (Γέν.ε:3). Στην Καινή Διαθήκη αυτό ονομάζεται σαρκική φύση (Ρωμ.η:5-7 & Α’ Κορ.γ:1-3)

….εκ της Ουρίου….

Τις μέρες των Χριστουγέννων, όλων η προσοχή - ενσυνείδητα ή ασυνείδη­τα - στρέφεται στα πρώτα κεφάλαια των Ευαγγελίων, εκεί που εξιστορούνται τα γεγονότα γύρω από τη γέννηση του Ιη­σού Χριστού, όπου περιλαμβά­νονται και οι γενεαλογίες Του (Ματθ.α:1-16, Λουκ.γ:23-30)

Βέβαια οι γενεαλογίες είναι από τα πιο α­νιαρά κείμενα της Βίβλου και τις περισσότερες φορές, αν δεν τα προσπερνάμε - τα διαβάζου­με στα γρήγορα χωρίς να δίνουμε μεγάλη προσοχή στα δύσκολα ονόματα που τις απο­τελούν!

Η ΓΝΗΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

                           Ψαλμός ριθ:169-176
 

«Πάντα τα προστάγματά σου είναι δικαιοσύνη».
 

Η παρακάτω ιστορία, αναφέρεται στους χρόνους που άκμαζε το δουλεμπόριο. Ο άνθρωπος του Θεού, προσπαθούσε να οδηγήσει ένα γαιοκτήμονα στο Θεό. Ο τελευταίος απόρριπτε κάθε πίστη και ειρωνευόταν. Σε μια στιγμή ο οικονόμος του μπήκε στο δωμάτιο, ζήτησε συγνώμη και ανάγγειλε ότι ήταν ώρα που «οι δούλοι θα πήγαιναν στην εκκλησία».
 

Η κρίση (δικαιοσύνη) του Θεού

Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι θα δώσουμε λόγο στο Θεό για τις σκέψεις μας, τα λόγια μας και τις πράξεις μας. Πρέπει να θερίσουμε ό,τι σπείραμε.

Εκκλ.ιβ:14 Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν.

Εβρ.ς:2 της διδαχής των βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της κρίσεως της αιωνίου.

Είναι βασική διδασκαλία και πρέπει να είναι μέρος του κηρύγματος και της διδασκαλίας.

Αναζητώντας την αλήθεια - 060

Γιατί ο Θεός απαιτεί κρίση;

Πολλοί λένε σήμερα ότι η κρίση δεν ταιριάζει με τη δικαιοσύνη, την αγάπη και το έλεος. Αρνούνται να πιστέψουν ότι ένας Θεός αγάπης θα τους τιμωρήσει ποτέ για τις κακές πράξεις τους. Αυτό συμβαίνει, επειδή δεν κατανοούν τη φύση του Θεού και αρνούνται να δεχτούν τι λέει η Βίβλος σχετικά με αυτό.

Δικαιοσύνη σημαίνει η ζυγαριά να είναι ισορροπημένη, και χωρίς κρίση, αυτό θα ήταν αδύνατο. Ο νόμος ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς ποινή. Είναι αδύνατο να έχεις το ένα χωρίς το άλλο. Η λογική, μας λέει ότι πρέπει να υπάρξει καιρός που διεστραμμένοι άνθρωποι (Νέρων, Χίτλερ) θα πρέπει να απολογηθούν για τις πράξεις τους. Διαφορετικά, δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη στο σύμπαν.

β Θεσ. 1: 6-10

 ..επειδή είναι δίκαιον ενώπιον του Θεού να ανταποδώση θλίψιν εις τους όσοι σας θλίβουσιν, εις εσάς δε τους θλιβομένους άνεσιν μεθ' ημών, όταν ο Κύριος Ιησούς αποκαλυφθή απ' ουρανού μετά των αγγέλων της δυνάμεως αυτού εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οίτινες θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από Προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού, όταν έλθη να ενδοξασθή εν τοις αγίοις αυτού, και να θαυμασθή εν πάσι τοις πιστεύουσιν, επειδή σεις επιστεύσατε εις την μαρτυρίαν ημών, εν τη ημέρα εκείνη.