Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2015

Αναζητώντας την αλήθεια - 060



Γιατί ο Θεός απαιτεί κρίση;

Πολλοί λένε σήμερα ότι η κρίση δεν ταιριάζει με τη δικαιοσύνη, την αγάπη και το έλεος. Αρνούνται να πιστέψουν ότι ένας Θεός αγάπης θα τους τιμωρήσει ποτέ για τις κακές πράξεις τους. Αυτό συμβαίνει, επειδή δεν κατανοούν τη φύση του Θεού και αρνούνται να δεχτούν τι λέει η Βίβλος σχετικά με αυτό.

Δικαιοσύνη σημαίνει η ζυγαριά να είναι ισορροπημένη, και χωρίς κρίση, αυτό θα ήταν αδύνατο. Ο νόμος ενδεχομένως δεν θα μπορούσε να υπάρχει χωρίς ποινή. Είναι αδύνατο να έχεις το ένα χωρίς το άλλο. Η λογική, μας λέει ότι πρέπει να υπάρξει καιρός που διεστραμμένοι άνθρωποι (Νέρων, Χίτλερ) θα πρέπει να απολογηθούν για τις πράξεις τους. Διαφορετικά, δεν θα υπάρχει δικαιοσύνη στο σύμπαν.


Οι χιλιάδες κακοί άνθρωποι που έχουν ζήσει και εξάσκησαν την κακία τους σε άλλους, χωρίς να τιμωρηθούν σ’ αυτή τη ζωή, πρέπει κάποια μέρα να σταθούν μπροστά στο Θεό και να κριθούν. Θα υπάρξει μια στιγμή που τα στραβά μονοπάτια θα εξομαλυνθούν (Ης.με:2).

Ο δικαστής που διαχειρίζεται τη δικαιοσύνη, πρέπει να βασίζει τις πράξεις του πάνω στο νόμο. Η παράβαση του νόμου απαιτεί ποινή. Το να δείξεις έλεος στην παράβαση του νόμου, σημαίνει καταστροφή της τάξης και δημιουργία χάους. Το έλεος είναι μια ιδιότητα που δεν πρέπει να ξεχνά ή να παραμελεί την αρχή του δικαίου.

Ακριβώς επειδή ο Θεός αγαπάει, πρέπει να είναι δίκαιος. Ο Θεός δεν θα μπορούσε να είναι συνεπής στην αγάπη Του για τους ανθρώπους, αν δεν είχε προβλέψει την τιμωρία όλων των κακοποιών. Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο ήταν τόσο δυνατή που έδωσε το Γιο Του, για να μην αντιμετωπίσει ο άνθρωπος την κρίση Του. 

Η κρίση είναι το απαραίτητο κίνητρο για τη συνείδηση του ανθρώπου που τον εμποδίζει να κάνει το κακό. Χρειάζεται το κίνητρο της ανταμοιβής για την καλοσύνη του και η απειλή της τιμωρίας σαν αποτρεπτικός παράγοντας ενάντια στο κακό.

Η αγιότητα του Θεού απαιτεί την κρίση κάθε αδικίας. Ανεξάρτητα από το ποιος αμαρτάνει, δίκαιος ή άδικος, η αμαρτία απαιτεί κρίση. Αν ο Θεός δεν λυπήθηκε αγγέλους που αμάρτησαν, αν κατέστρεψε όλο τον κόσμο με τον κατακλυσμό, αν κάποιος που μάζευε ξυλαράκια το Σάββατο έπρεπε να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου, αν κατέκαυσε τις αμαρτωλές πόλεις Σόδομα και Γόμορρα, θα μπορούσε η αγιότητά Του να αποτύχει να κρίνει αυτή η γενιά; Επειδή «ο Πατέρας κρίνει απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου» πρέπει να «διάγουμε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας μας» (Α’ Πέτρ.α:17).

Μη σκεφτείς ούτε για ένα λεπτό ότι μπορούμε να διαφύγουμε αν παραμελούμε αυτή την τόσο μεγάλη σωτηρία (Εβρ.β:3). Ας διαβάσει κάποιος την Β΄ Θες.α:6-10. Όσοι δεν υπακούν στο Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού «θέλουσι τιμωρηθή με όλεθρον αιώνιον από προσώπου του Κυρίου και από της δόξης της δυνάμεως αυτού» από τον Κύριο Ιησού και τους αγγέλους Του. Από τη στιγμή που έχεις δει την αλήθεια, μην αφήσεις το Σατανά να σου λέει ότι δεν υπάρχει καμία ανάγκη να την υπακούσεις ή ότι έχεις καιρό να αποφασίσεις αν θα τη δεχτείς ή όχι.

Στους καιρούς που ζούμε, υπάρχει επείγουσα ανάγκη να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίδεται. Ο Ιησούς μας προσφέρει τη ζωή, αλλά αν την απορρίψουμε, να είμαστε σίγουροι ότι θα τιμωρηθούμε με θάνατο και αιώνια καταδίκη.