Διαταραχή άγχους και πανικού:

Η ακίνδυνη κορύφωση των αρνητικών σκέψεων και των αρνητικών αισθημάτων.

Το φυσιολογικό άγχος είναι μια χρήσιμη και φυσιολογική αντίδραση που προετοιμάζει τον οργανισμό να αντιμετωπίσει μια επικείμενη απειλή.

Το παθολογικό άγχος είναι υπερβολικό σε σχέση με το ερέθισμα που το προκαλεί.

Έχει τις ρίζες του περισσότερο σε μια ενδόμυχη ανασφάλεια και λιγότερο στις αντίξοες συνθήκες του περιβάλλοντος.

Οι αρνητικές σκέψεις συχνά οδηγούν σε αδιέξοδο. Μια σκέψη ή μια σειρά σκέψεων καρφώνονται στο μυαλό. Ο νους μπλοκάρει. Άγχος, φόβος και θλίψη κατακλύζουν την ψυχή. Αισθάνεται κανείς ότι βρίσκεται στα όριά του, δεν μπορεί να ξεκουραστεί ή να χαρεί με τίποτα, είναι μπουκωμένος. Εξαντλείται γρήγορα, δεν μπορεί να συγκεντρωθεί, είναι ευερέθιστος και δεν κοιμάται καλά. Το σώμα αντιδρά με εφίδρωση, δύσπνοια, ταχυκαρδία και μυϊκή ένταση. Αρνητικές σκέψεις επαναλαμβάνονται μέσα του ασταμάτητα και ανεξέλεγκτα. Όλα φαίνονται δύσκολα και ανυπόφορα.

Δεν μπορεί να ησυχάσει. Η σκέψη γίνεται φαύλος κύκλος. Το μυαλό μοιάζει με σκοτεινή ρουφήχτρα που καταπίνει όλη την ψυχική και τη σωματική ενέργεια. Όσο περισσότερο προσπαθεί να γλιτώσει τόσο περισσότερο βυθίζεται. Οι σκέψεις φορτίζονται και ενισχύονται από την ίδια την ενέργεια με την οποία τις πολεμά.

Αναγκάζεται να κουράζει τα αγαπημένα του πρόσωπα κάνοντας συνεχείς αναφορές στο πρόβλημά του ακόμα και χωρίς να το θέλει. Αισθάνεται ενοχές και απογοήτευση που δεν μπορεί να είναι δυνατή, δημιουργική και χαρούμενη. Θα’ θελε να απαλλαγεί από τα αρνητικά συμπτώματα με ένα γρήγορο, μαγικό τρόπο αλλά αισθάνεται πως δεν έχει τη δύναμη και την υπομονή για να αγωνισθεί ώστε σταδιακά να βελτιώσει την κατάστασή της.

Διαταραχή πανικού

Σε μερικές περιπτώσεις εκδηλώνονται περιοδικές εξάρσεις του άγχους με πολύ επώδυνα συμπτώματα σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο, όπως:

1. Δυσκολία αναπνοής

2. Καρδιακές αρρυθμίες

3. Βάρος στο στήθος

4. Κόμπος στο λαιμό

5. Εξάψεις

6. Τρέμουλο.

7. Δυσκολία στη συγκέντρωση

8. Στεγνό στόμα

9. Φόβος λιποθυμίας

10. Μυϊκή ένταση, μυϊκοί πόνοι.

11. Έντονος φόβος του ατόμου ότι θα τρελαθεί ή θα πεθάνει.

Πρόκειται για ακίνδυνες αλλά πολύ αρνητικές εμπειρίες που συχνά ωθούν τον άνθρωπο να επαναλαμβάνει ιατρικές εξετάσεις αναζητώντας τα αίτια της οδύνης στο σωματικό-βιολογικό επίπεδο ή να επισκέπτεται (ιδιαίτερα την ώρα της κρίσης) τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων που εφημερεύουν αναζητώντας τη σωτηρία από τον επικείμενο φαντασιακό κίνδυνο.

Οι εξάρσεις αυτές του άγχους συνήθως διαρκούν από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι 15 λεπτά. Μερικές φορές αιφνιδιάζουν χωρίς φανερή αιτία και άλλοτε εμφανίζονται μετά από κάποιο αγχογόνο ερέθισμα.

Πως να το αντιμετωπίσω σωστά;

Συνήθως όταν αισθάνεσαι άσχημα προσπαθείς απεγνωσμένα να σκεφτείς ή να κάνεις κάτι για να νιώσεις καλύτερα. Αυτή η επίμονη έγνοια και προσπάθεια να γλυτώσεις από την οδύνη αντί να σε βοηθά, δυσκολεύει την κατάσταση. Μην ξεχνάς ότι είσαι υγιής. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφιλιωθείς με την οδύνη και να την υπομείνεις χαλαρά.

Με αυτό τον τρόπο χωρίς να αγωνίζεσαι θα νιώσεις καλύτερα. Δεν χρειάζεται να παλέψεις και να νικήσεις το άγχος και το φόβο. Τα αρνητικά συναισθήματα από μόνα τους κάποια στιγμή θα ενεργοποιήσουν μέσα σου θετικά συναισθήματα. Στην πραγματικότητα τα ίδια τα συμπτώματα εξυπηρετούν και υποστηρίζουν τη θεραπευτική σου πορεία. Μείνε ήσυχη με τη συντροφιά του άγχους και αυτό θα μειωθεί αισθητά. Όσο άσχημα κι αν νιώθεις είναι ακίνδυνο και περαστικό.

Παρακολούθησε με αντικειμενικό τρόπο ήσυχα και νηφάλια τα αρνητικά σου συναισθήματα και η ανακούφιση θα προκύψει από μόνη της. Ακόμη κι αν συμβεί να  φτάσεις στον πάτο το μόνο που μπορεί να σου συμβεί είναι να ξεκινήσει μέσα σου μια θετική αλλαγή. Μόλις αγγίξεις τον πυθμένα αναπόφευκτα θα αρχίσεις να ανεβαίνεις. Η αλλαγή θα συντελεστεί από μόνη της, ακόμη κι αν προσπαθήσεις να την εμποδίσεις.

Η ίδια η πτώση θα σε αναγκάσει να ανέβεις. Η φόρα που έχεις πάρει κατεβαίνοντας θα σου δώσει τη δύναμη, την ενέργεια και τη διάθεση να ανέβεις. Όσο πιο έντονη η κάθοδος πιο δυναμική η άνοδος. Είσαι υποχρεωμένος να το ξεπεράσεις. Ακόμη κι αν δεν κάνεις τίποτε για να βοηθήσεις τον εαυτό σου, η βοήθεια θα προκύψει αυτόματα από μέσα σου με τη βοήθεια της οδύνης. Δεν απαιτείται αγωνιστική, έντεχνη προσπάθεια από μέρους σου αλλά μόνο φιλική αποδοχή και ησυχασμός. Είναι βέβαιο ότι το πρόβλημά σου θα ξεπεραστεί.

Ψυχολογική διάσταση

Η εσωτερική ισορροπία αυτού που βασανίζεται από παθολογικό άγχος είναι ασταθής. Κάθε στιγμή κινδυνεύει να ανατραπεί κάτω από το βάρος των καθημερινών δυσκολιών. Δεν διαθέτει την απαραίτητη ψυχολογική ανθεκτικότητα ώστε να υπομένει ψύχραιμα τις ματαιώσεις. Βασανίζεται από εσωτερικές συγκρούσεις, υποσυνείδητες ενοχές, λανθάνουσα επιθετικότητα και ανικανοποίητες παρορμήσεις. Βλέπει την πραγματικότητα μέσα από τον διαθλαστικό φακό της ανασφάλειας.

Στην αντίληψή του υποπίπτουν περισσότερο τα αρνητικά δεδομένα και όχι τα θετικά. Η προσοχή του επικεντρώνεται σε αυτό που είναι επικίνδυνο. Βρίσκεται σε συνεχή εγρήγορση αναζητώντας χωρίς να το θέλει απειλητικά ερεθίσματα. Οι ελπίδες, οι στόχοι και οι οραματισμοί αδυνατίζουν. Η οδύνη δεν του επιτρέπει να νιώσει τη χαρά. Οι ωφέλιμες δραστηριότητες και οι κοινωνικές του σχέσεις περιορίζονται. Η παγίδα του άγχους, του φόβου και της θλίψης τον σπρώχνει στο περιθώριο.

Επειδή πριν από καιρό ένοιωσε μια διαταραχή στην υγεία του ή κάποιος πλήγωσε την ευαισθησία του, κόλλησε εκεί πίσω και παραμένει σε μεγάλο βαθμό δέσμιος του τραυματικού παρελθόντος. Σε αρκετές περιπτώσεις ο χρόνος μοιάζει να σταμάτησε την ώρα του ψυχικού τραύματος. Όλα επιστρέφουν εκεί και χάνουν το νόημα και τη χαρά τους. Η αρνητικές εμπειρίες λειτουργούν σαν μαγνήτης ο οποίος έλκει όλα τα συμβαίνοντα και τα διαπερνά μέσα από το φίλτρο της απογοήτευσης. Ο υπαρξιακός ορίζοντας συστέλλεται στον πυρήνα του ψυχικού τραύματος. Ο νους λειτουργεί σαν μια ταραγμένη δίνη στην οποία βουλιάζει κάθε ελπίδα και πνίγεται.

Μερικές φορές ο άνθρωπος που υποφέρει αποδέχεται ότι το πρόβλημά του είναι ψυχογενές. Όταν όμως πρόκειται να ζητήσει τη βοήθεια των ειδικών αισθάνεται ντροπή και μειονεκτικότητα που δεν είναι από μόνος του σε θέση να βοηθήσει τον εαυτό του. Άλλες φορές αρνείται την ψυχολογική ρίζα των συμπτωμάτων του και επιμένει στην «ορθότητα» των αρνητικών σκέψεών του. Ισχυρίζεται για παράδειγμα ότι είναι άρρωστος και επιμένει, παρά το γεγονός, ότι οι εξετάσεις τις οποίες έχει υποστεί κατ’ επανάληψη, πιστοποιούν ότι είναι απόλυτα υγιής. Φοβάται ότι θα λιποθυμήσει, ότι θα πεθάνει, ότι θα μείνει για πάντα μόνος, ότι δεν τον αγαπούν, ότι δεν θα αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις της συζυγίας και της αγωγής των παιδιών. Νομίζει ότι είναι υπεύθυνος για τα προβλήματα, την ασθένεια ή τις δυσκολίες των άλλων και νοιώθει ενοχές. Μοιάζει σαν να ακινητοποιείται η ιστορική ροή του σύμπαντος και το μόνο που φαίνεται να λειτουργεί είναι το πρόβλημά του.

Όταν συζητάς μαζί του και του εξηγείς ότι όλα "παίζονται" μέσα στο κεφάλι του, εκεί που νομίζεις πως επιτέλους τον έπεισες, γυρίζει πάλι στα ίδια. Του αποδεικνύεις ότι οι φόβοι του είναι φανταστικοί, ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, και ενώ είσαι σίγουρος πως τον έπεισες αντιλαμβάνεσαι ότι τίποτε δεν άλλαξε. Είναι κολλημένος στις απόψεις του. Δεν παίρνει από λόγια. Και μερικές φορές, όσο περισσότερο του μιλάς, του εξηγείς και του αναλύεις τόσο χειρότερα αισθάνεται. Πιστεύει ότι δεν τον καταλαβαίνει κανένας και νιώθει πίεση από τις συμβουλευτικές προτροπές των άλλων. Μερικές φορές όσο περισσότερο συζητάς μαζί του, τόσο χειρότερα αισθάνεται. Ο λόγος χάνει τη δύναμη και τη χρησιμότητά του. Κάθε επιχείρημα μεγαλώνει την απογοήτευση.

Αυτά συμβαίνουν διότι το πρόβλημα του ανθρώπου που υποφέρει από διαταραχή άγχους δεν είναι λογικό αλλά ψυχολογικό. Θεωρητικά ο ίδιος γνωρίζει τι είναι σωστό και τι είναι λάθος. Συχνά ξέρει τι είναι αυτό που θα έπρεπε να κάνει για να βοηθήσει τον εαυτό του αλλά δεν μπορεί να το κάνει. Όταν λοιπόν εμείς προβάλλουμε επίμονα λογικά επιχειρήματα για να αλλάξουμε τις εμμονές και τα αρνητικά του αισθήματα τότε είναι σαν να τον φέρνουμε ξεκάθαρα αντιμέτωπο με την αδυναμία του να κάνει το σωστό. Έτσι αντί να τον βοηθούμε μεγεθύνουμε την απογοήτευση του. Αυτό που χρειάζεται περισσότερο αυτός που βασανίζεται από διαταραχή άγχους δεν είναι οι σωστές συμβουλές αλλά ο σεβασμός των αδυναμιών του και η αναγνώριση της αξίας της προσωπικότητάς του. Η αγάπη και σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ περισσότερο θεραπευτική από τα λόγια.

Δυνατότητες Αυτοβοήθειας

Μόλις αντιληφθούμε την αρνητική σκέψη ή το αρνητικό αίσθημα μας συμφέρει να αντιδράσουμε άμεσα.

Όχι με βίαιο τρόπο αλλά με τη φιλική και ήρεμη αποδοχή αυτού που μας συμβαίνει, τη χαλάρωση, την αλλαγή των παραστάσεων και την πνευματική ζωή.

Σχέση μυϊκής έντασης και άγχους.

Το άγχος συνοδεύεται από μυϊκή ένταση. Όταν νιώθω άγχος οι μύες του σώματός μου σφίγγονται. Μπορεί να σφίγγονται οι μύες στον λάρυγγα ή τον φάρυγγα και να μου προκαλούν αίσθημα κόμπου στο λαιμό ή αίσθημα δυσκολίας στην αναπνοή. Μπορεί να σφίγγεται το στομάχι, τα χέρια, τα μπράτσα, οι ώμοι, το σαγόνι, η γλώσσα με αποτέλεσμα να νιώθω πόνο ή ενόχληση σε αυτές τις περιοχές του σώματος.

Ενώ τα αισθήματα αυτά είναι ακίνδυνα μπορεί να προκαλέσουν ανησυχία και φόβο ότι πάσχω από κάποια επικίνδυνη ασθένεια. Όσο περισσότερο είναι το άγχος τόσο πιο έντονα γίνονται τα αρνητικά αισθήματα και όσο πιο έντονα είναι τα αισθήματα τόσο περισσότερο αυξάνεται το άγχος. Για να μπορέσω να απελευθερωθώ από αυτό τον φαύλο κύκλο αρνητικών σκέψεων και αισθημάτων χρειάζεται να μάθω:

  - Να συνειδητοποιώ ψύχραιμα όλα τα αρνητικά αισθήματα και να τα αποδέχομαι φιλικά.

  - Να χαλαρώνω τους μύες όλου του σώματος.

  - Να σκέφτομαι και να ενεργώ θετικά.

Επαφή με το σώμα, ψύχραιμη συνειδητοποίηση των αισθημάτων.

  - Πως αισθάνομαι τώρα;

  - Μήπως αισθάνομαι κάποια ένταση … κάποιο βάρος … ή κάποια ενόχληση ... στο κεφάλι μου ... το στήθος μου ... τα χέρια μου ή τα πόδια μου;

  - Αν αυτό το αίσθημα μπορούσε να μου μιλήσει με λόγια ... τι θα μου έλεγε; Θέλω να ακούσω το μήνυμα που μου δίνει το σώμα μου. Μήπως το σώμα μου διαμαρτύρεται για κάτι; Μήπως χρειάζεται κάτι;

  - Έρχομαι σε επαφή με το σώμα μου. Μαθαίνω να το ακούω, να το καταλαβαίνω.

  - Παίρνω τα μηνύματα που θέλει να μου δώσει το σώμα μου.

Προϋποθέσεις της Χαλάρωσης:

- Μαθαίνω να χαλαρώνω με τις πρακτικές ασκήσεις χαλάρωσης ώστε όταν χρειαστεί να μπορώ να χαλαρώνω κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Στόχος μου είναι αποκτήσω τον έλεγχο πάνω στα αρνητικά αισθήματα.

- Βρίσκω ένα ήσυχο μέρος και φροντίζω να έχω 10-30 λεπτά ελεύθερο χρόνο ώστε να μην είναι πιθανό κάποιος να με διακόψει.

Κάθομαι αναπαυτικά σε αναπαυτική πολυθρόνα ή σε κρεβάτι με τα μάτια κλειστά.

- Αν χρειαστεί σε οποιαδήποτε στιγμή της χαλάρωσης μπορώ να σταματήσω, να ανοίξω τα μάτια μου και να κάνω κάτι άλλο. Σε κάθε στιγμή της χαλαρωτικής εμπειρίας έχω τον απόλυτο έλεγχο και μπορώ να σταματήσω ή να συνεχίσω.

- Αν με ευχαριστεί κατά τη διάρκεια της χαλάρωσης μπορώ να ακούω χαλαρωτική μουσική.

- Δεν αναλύω, δεν αξιολογώ και δεν επεξεργάζομαι αυτό που νιώθω.

- Απλά χαλαρώνω και επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει ότι νιώθει.

 - Δεν με καθοδηγώ πιεστικά.

- Είναι φυσικό η προσοχή μου να διασπάται κατά την διάρκεια της χαλάρωσης με αυθόρμητες σκέψεις και αισθήματα. Δεν εξαναγκάζω τον εαυτό μου να πετύχει την αυτοσυγκέντρωση. Παρακολουθώ τις ανεπιθύμητες σκέψεις και τα αισθήματα σαν απλός θεατής σαν να μην με αφορούν. Επαναφέρω ήρεμα την προσοχή μου στην διαδικασία της χαλάρωσης.

- Δεν αναρωτιέμαι αν κάνω σωστά την άσκηση χαλάρωσης ή όχι.

- Επιτρέπω στον εαυτό μου να νιώσει ελεύθερα με τον δικό του τρόπο όσο μπορεί και όπως μπορεί.

- Αν αισθανθώ την ανάγκη να καταφέρω κάτι ή να έχω κάποιο θετικό αποτέλεσμα επιτρέπω στον εαυτό μου να απαλλαγεί από αυτή την ανάγκη.

Διαδικασία χαλάρωσης

Κλείνω τα μάτια και εισπνέω αργά και βαθιά ώστε ο αέρας να γεμίζει αργά όλο το χώρο στους πνεύμονες. Εκπνέω αργά επιτρέποντας στους πνεύμονες να αδειάσουν τελείως. Επαναλαμβάνω αυτή τη διαδικασία 2-3 φορές εγκαταλείποντας το σώμα μου στην πολυθρόνα ή το κρεβάτι.

Σφίγγω διαδοχικά όλες τις μυϊκές περιοχές του σώματος και τις χαλαρώνω αρχίζοντας από τα πόδια και μετά ανεβαίνοντας σιγά-σιγά μέχρι με το μέτωπο.

Σφίγγω και χαλαρώνω διαδοχικά πατούσες, γάμπες, μηρούς, γλουτούς, κοιλιακή χώρα, στήθος, ώμους (σηκώνοντας ψηλά τα χέρια και σπρώχνοντας προς τα πάνω), λαιμό, σαγόνι (σφίγγοντας τα δόντια), γλώσσα (πιέζοντας προς τον ουρανίσκο), μάτια (άνοιγμα και κλείσιμο) και μέτωπο (συνοφρυώνοντας τα φρύδια).

Για να υποβοηθήσω τον εαυτό μου να χαλαρώσει ακόμη περισσότερο κατεβαίνω τα νούμερα από το δέκα μέχρι το ένα ενώ παράλληλα νιώθω όλα μου τα μέλη να χαλαρώνουν όλο και περισσότερο.

Φιλική αποδοχή - Θετικές διαβεβαιώσεις.

Ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσω τον εαυτό μου είναι η ήρεμη, νηφάλια, φιλική αποδοχή των αρνητικών σκέψεων και των αρνητικών αισθημάτων που τη συνοδεύουν.

Με το νοητικό κομμάτι της ύπαρξής μου μπορώ να καταλάβω ότι αυτό που μου λέει η αρνητική σκέψη είναι ψεύτικο, φανταστικό. Αντιμετωπίζω όσο πιο ψύχραιμα γίνεται αυτές τις ανόητες σκέψεις. Δεν ευθύνομαι εγώ που με επισκέπτονται. Δεν τις πολεμώ κατά μέτωπο, τις αφήνω να έρχονται και να φεύγουν χωρίς να τους δίνω ιδιαίτερη σημασία.

Ενώ χαλαρώνω το σώμα μου επαναλαμβάνω αργά από μέσα μου όλες ή επιλεκτικά μερικές από τις παρακάτω θετικές διαβεβαιώσεις:

•  Είμαι υγιής και δυνατή.

•  Είναι επιστημονικά βέβαιο ότι είμαι ασφαλής.

•  Έχω ξεπεράσει πολλές δυσκολίες στο παρελθόν και είναι σίγουρο πως και τώρα θα τα καταφέρω θαυμάσια.

•  Όλες μου οι σκέψεις και όλα μου τα αισθήματα είναι απολύτως ακίνδυνα.

•  Αποδέχομαι βαθιά και ολοκληρωτικά όλα μου τα αισθήματα και όλες μου τις σκέψεις.

•  Αισθάνομαι ηρεμία, γαλήνη, ησυχία και χαλάρωση σε όλο μου το σώμα.

•  Εστιάζω την προσοχή μου στις θετικές πλευρές της κάθε περίστασης.

•  Εστιάζω την προσοχή μου στις καλές πλευρές των ανθρώπων που με περιβάλλουν.

•  Μπορώ να αντέξω ότι και αν συμβαίνει μέσα μου και γύρω μου.

•  Μαθαίνω να νιώθω όμορφα.

•  Αποκτώ τον έλεγχο των σκέψεων και των αισθημάτων μου.

•  Κατά βάθος όλα πάνε καλά ανεξάρτητα από τα αισθήματά μου.

•  Σέβομαι και δέχομαι όλες μου τις αδυναμίες.

•  Επιτρέπεται να κάνω λάθη.

•  Καταλαβαίνω και συγχωρώ τον εαυτό μου για όλα του τα λάθη.

•  Συμφιλιώνομαι με όλες μου τις αδυναμίες.

•  Όταν με αποδέχομαι και με συγχωρώ έτσι όπως είμαι, τότε μπορώ να με βοηθήσω καλύτερα.

•  Οι δυσκολίες με γυμνάζουν. Σιγά-σιγά γίνομαι όλο και πιο δυνατός.

•  Αυτό που με δυσκολεύει είναι μια πρόκληση για να γίνω πιο δυνατή.

•  Χειρίζομαι με άνεση αυτό που με δυσκολεύει.

•  Βρίσκω ισορροπία στην προσωπική μου ζωή.

•  Παίρνω αγάπη και στήριξη από τους άλλους.

•  Είμαι σημαντική για τους άλλους.

•  Αξίζω να με αγαπούν, να με εκτιμούν και να με σέβονται.

•  Κάθε στιγμή επιλέγω να είμαι χαρούμενη.

•  Είμαι δυνατή. Είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρω.

•  Κάνω κάθε στιγμή το καλύτερο που μπορώ.

•  Έχω μπροστά μου άπειρες επιλογές.

•  Γίνομαι η καλύτερη φίλη του εαυτού μου.

•  Κάνω σε κάθε περίπτωση το καλύτερο που μπορώ.

•  Μπορώ να επικοινωνώ άνετα με τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν.

•  Γνωρίζω καινούργια άτομα και κάνω νέους φίλους.

•  Μπορώ να λέω όχι όταν χρειάζεται.

•  Υπερασπίζομαι τα δικαιώματά μου όταν χρειάζεται.

•  Διατηρώ την ψυχραιμία μου στις δυσκολίες.

•  Επιλέγω την ευτυχία.

Ολοκλήρωση - επαναφορά.

Μετά από τις διαβεβαιώσεις μπορώ να παραμείνω σε χαλάρωση για λίγα λεπτά ακόμη απολαμβάνοντας την ευχάριστη αυτή εμπειρία.

Για να ολοκληρώσω ανεβαίνω τα νούμερα αργά-αργά από το ένα μέχρι το δέκα ξυπνώντας παράλληλα τα μέλη του σώματός μου με αργές κινήσεις. Όταν φτάσω στο δέκα ανοίγω τα μάτια μου και επιβραβεύω τον εαυτό μου για την σημαντική αυτή προσπάθεια αυτοβελτίωσης. Ορίζω την επόμενη ημέρα και ώρα που θα εφαρμόσω και πάλι την μέθοδο της χαλάρωσης.

Αλλαγή παραστάσεων

Χρειάζεται άμεση πρακτική ενεργοποίηση ώστε να συγκεντρωθεί η προσοχή του νου σε κάτι διαφορετικό, ευχάριστο και δημιουργικό, πέρα από τα ενοχλητικά συμπτώματα.

Συντροφιά, χόμπι, εργασία και κοινωνικές δραστηριότητες λειτουργούν επάνω μας θεραπευτικά. Έστω και αν μας κουράζουν. Είναι απαραίτητο ν’ αφήσουμε κατά μέρος τα προβλήματά μας και να αναζητήσουμε νόημα και ενδιαφέρον σε κάτι άλλο έξω από εμάς. Να μπει στο μυαλό μας καθαρός αέρας. Αν πάψουμε να είμαστε κλεισμένοι μέσα στο κουρασμένο από τις σκέψεις καβούκι μας, θα ελευθερωθούμε. Όσο δύσκολο και αν φαίνεται είναι κάτι που μπορούμε να πετύχουμε. Σε αυτή τη δυνατότητα υπέρβασης του εαυτού μας ριζώνει η ελευθερία μας.

Έχουμε πάντοτε μέσα μας ζωντανό ένα κομμάτι υγείας και ελευθερίας και μ’ αυτό σίγουρα μπορούμε να παλέψουμε και να νικήσουμε, οποιαδήποτε αρνητική σκέψη ή διάθεση τείνει να μας εξουθενώσει.

Ημερολόγιο - καταγραφές αισθημάτων

Οι καταγραφές των σκέψεων και των αισθημάτων θα σε βοηθήσουν να κτίσεις μέσα σου τη βεβαιότητα ότι "Είσαι υγιής και δυνατή. Μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Όλα θα πάνε καλά!

Πορεία βελτίωσης

Η εξομάλυνση της διαταραχής άγχους δεν είναι κάτι που πετυχαίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Είναι σχετικά εύκολο να ανακουφισθούμε από τα αρνητικά μας αισθήματα και με την βοήθεια του ειδικού της ψυχικής υγείας μπορούμε πολύ γρήγορα να απαλλαγούμε από την κορύφωση του άγχους που γίνεται με την έκρηξη του πανικού. Όμως χρειάζονται σταθερές και επίμονες προσπάθειες ώστε η βελτίωση να σταθεροποιηθεί μέσα μας. Χρειάζεται να ριζώσουν μέσα μας εναλλακτικοί τρόποι αντιμετώπισης των αρνητικών σκέψεων και των αρνητικών αισθημάτων. Στην αρχή είναι φυσικό η διάθεσή μας να μεταβάλλεται και να νιώθουμε άλλοτε καλύτερα και άλλοτε χειρότερα. Με το πέρασμα του χρόνου όμως είναι βέβαιο ότι μπορούμε να σταθεροποιήσουμε τη βελτίωση ώστε τελικά να απαλλαγούμε πλήρως από όλες τις βασανιστικές ενοχλήσεις.

Η βοήθεια του Θεού:

Αν πιστεύεις στο Θεό ή θέλεις να μάθεις τρόπους με τους οποίους θα μπορούσες να πάρεις βοήθεια και στήριξη από το Θεό διάβασε το παρακάτω κείμενο:

Μην αγωνίζεσαι να διώξεις το σκοτάδι. Βρίσκεσαι στο σκοτάδι και θέλεις να απαλλαγείς; Εσύ τι κάνεις; Διώχνεις με δύναμη το σκοτάδι, το χτυπάς, αλλ' αυτό δεν φεύγει. Θέλεις φως; Άνοιξε μια τρυπίτσα και θα έλθει μια ακτίνα του ήλιου, θα έλθει το φως. Αντί να διώχνεις το σκοτάδι, αντί να διώχνεις τον εχθρό, να μην μπει μέσα σου, άνοιξε τα χέρια στην αγκάλη του Χριστού.

Αυτός είναι ο πιο τέλειος τρόπος, να μην πολεμάς, δηλαδή, απευθείας το κακό, αλλά να αγαπήσεις το Χριστό, το φως Του, και το κακό θα υποχωρήσει.

Όπως ένα φυτό στρέφεται προς τον ήλιο για να παίρνει ζωή από τις ακτίνες του, έτσι και εγώ στρέφομαι συνεχώς προς το Θεό για να παίρνω ζωή  και ενέργεια από την Αγάπη Του.

Με τη βοήθεια του Θεού αξιοποιώ όλες τις ευκαιρίες που μου παρέχει η ζωή για να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου, να δυναμώσω ψυχολογικά και να πλησιάσω το Θεό.

Ακόμη και αν νιώθω το Θεό μακριά μου γνωρίζω ότι σύμφωνα με το λόγο Του είναι πάντοτε μαζί μου, με φροντίζει, με αγαπά και με συγχωρεί.

Όπως το τζάκι θέλει συνεχώς ξύλα για να συνεχίσει να καίει έτσι και η ψυχή μου χρειάζεται συνεχώς το λόγο του Θεού για να παραμείνει ζωντανή, χαρούμενη και φωτεινή. Δεν περιμένω να μου έλθει το κέφι για να αρχίσω να διαβάζω. Αρχίζω το διάβασμα για να μου έλθει το κέφι. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη.

Τα αρνητικά αισθήματα απέναντι στους άλλους διώχνουν την εσωτερική ειρήνη και πυροδοτούν τη θλίψη και την περιθωριοποίηση. Λέω στους άλλους ότι λυπάμαι που τους στενοχώρησα εν γνώσει ή εν αγνοία μου. Αν κάποιος με έχει πληγώσει φροντίζω να τον κάνω να νιώσει άνετα μαζί μου ώστε να καταλάβει ότι τον έχω συγχωρήσει. Η συγχώρηση φέρνει την αρμονία στις προσωπικές μου σχέσεις και την εσωτερική γαλήνη στην ψυχή μου.

Θυμάμαι τις στιγμές που στο παρελθόν αισθάνθηκα την παρουσία και τη βοήθεια του Θεού στη ζωή μου. Αν έχω κρατήσει κάποιο ημερολόγιο με τις εμπειρίες μου, το ξαναδιαβάζω. Η απουσία του Θεού στη ζωή μου είναι μια πρόσκληση για να Τον πλησιάσω.

Συνεχίζω να κάνω με σταθερότητα κάποια μικρή προσευχή ανεξάρτητα από το πως αισθάνομαι. Με αυτό τον τρόπο κρατάω ζωντανή τη σχέση μου με το Θεό. Μένω ανοιχτή απέναντί Του ώστε να μπορέσω να δεχτώ τη Χάρη και τη βοήθειά Του.

Δεν περιμένω να δω άμεσα τα αποτελέσματα των προσπαθειών μου. Κάνω με απλότητα αυτό που γνωρίζω ότι μπορεί να με ωφελήσει. Δεν απαιτώ όμως να νιώσω καλύτερα. Η ανάγκη μου για άμεση βελτίωση μπορεί να με οδηγήσει στην απογοήτευση. Κάνω ήσυχα και αβίαστα αυτό που είναι ωφέλιμο για την προσωπική μου πορεία. Εμπιστεύομαι τα αποτελέσματα στην αγάπη του Θεού.

Προσπαθώ να μην αποκοπώ από την Εκκλησία. Δεν τα βάζω με τον εαυτό μου όταν δεν τα καταφέρνω. Με προτρέπω με σεβασμό και συγκατάβαση να κάνω αυτό που μπορεί να ξυπνήσει μέσα μου τη χαρά και την ελπίδα στο Χριστό.

Αναζητώ ένα δίκτυο στήριξης σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν αγάπη και νιώθουν το Θεό. Φροντίζω να περνάω όσο περισσότερο χρόνο γίνεται μαζί τους. Δεν τους γίνομαι βάρος αλλά τους βοηθώ με το να τους δίνω την ευκαιρία να με βοηθήσουν.

Συμφιλιώνομαι με την αδυναμία μου να ξεπεράσω τις δυσκολίες μόνο με τις δικές μου δυνάμεις. Συμφιλιώνομαι με την αδυναμία μου να προσευχηθώ ή να πιστέψω περισσότερο.

Διά τι είσαι περίλυπος, ψυχή μου; και διά τι ταράττεσαι εντός μου; έλπισον επί τον Θεόν· επειδή έτι θέλω υμνεί αυτόν· αυτός είναι η σωτηρία του προσώπου μου και ο Θεός μου Ψαλμ.μβ:11

Γνωρίζω πως ο Θεός είναι άνευ όρων αγάπη. Δεν με τιμωρεί για κάποια αμαρτία μου. Ο Θεός θέλει να αισθάνομαι πάντοτε χαρά και ευτυχία. Με την ανθρώπινη λογική δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ο Θεός επιτρέπει τη δυσκολία που περνάω. Δεν προσπαθώ με το ζόρι να καταλάβω το μυστήριο της οδύνης στη ζωή μου. Απλά συμφιλιώνομαι με οτιδήποτε συμβαίνει και αναθέτω την ελπίδα μου στο Θεό. Μέσα από την οδύνη ωριμάζω σαν χριστιανή και σαν άνθρωπος. Οι δοκιμασίες που περνάω σύντομα θα περάσουν. Στο τέλος θα νικήσει σίγουρα η Αγάπη του Θεού.

Μιλάω γι αυτό που αισθάνομαι. Οι άνθρωποι που διαθέτουν πνευματική ωριμότητα μπορούν να με καταλάβουν και να με αποδεχτούν απόλυτα χωρίς να με κρίνουν. Άλλωστε είναι πιθανόν να έχουν περάσει και οι ίδιοι ανάλογες δυσκολίες. Είναι βέβαιο ότι χιλιάδες ή εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει προβλήματα σαν τα δικά μου ή και σοβαρότερα και τα έχουν ξεπεράσει. Εκφράζω με αυθορμητισμό και ειλικρίνεια στα πνευματικά αδέλφια που εμπιστεύομαι αυτό που αισθάνομαι.

Εξομολογούμαι στον ποιμένα μου και ζητάω στήριξη και συμπαράσταση από αυτόν με λόγια, πράξεις και προσευχή. Δεν του ζητώ να μου δώσει μόνο συμβουλές. Τον παρακαλώ ευγενικά να μου σταθεί σαν πατέρας και αδελφός. Σαν πραγματικός πατέρας και πραγματικός αδελφός. Να ζήσει το πρόβλημά μου σαν δικό του πρόβλημα και να με στηρίξει με την έμπρακτη αγάπη του.

Οι άνθρωποι της Εκκλησίας με αγαπούν και θα ήθελαν να με βοηθήσουν. Δεν σημαίνει όμως ότι όλοι γνωρίζουν τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να με βοηθήσουν. Δεν μπορούν να μαντέψουν τι ακριβώς είναι αυτό που χρειάζομαι. Τους εξηγώ με λεπτομέρειες τι είναι αυτό που θα ήθελα να κάνουν για μένα.

Είναι πιθανόν, χωρίς να το θέλουν, να πουν ή να κάνουν κάτι που θα με ενοχλήσει. Αυτό είναι φυσικό να συμβεί κάποια στιγμή ιδιαίτερα επειδή σε αυτή τη φάση της ζωής μου είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητη και ευάλωτη.

Συγχωρώ τα μικρά σφάλματα των άλλων και τους εξηγώ αναλυτικά τι είναι αυτό που με ενοχλεί και με ποιο τρόπο θα ήθελα να με αντιμετωπίζουν. Τους βοηθώ να με βοηθήσουν εξηγώντας τους αναλυτικά αυτό που αισθάνομαι και αυτό που χρειάζομαι.

Ιδιαίτερα σε μια περίοδο της ζωής μου που νιώθω έντονα αρνητικά αισθήματα άγχους και θλίψης είναι φυσικό να μην αισθάνομαι τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού. Δεν επιδιώκω να νιώσω με το ζόρι την παρηγοριά και τη χάρη του Θεού. Απλά ησυχάζω με αυτό που αισθάνομαι και αυτό που μου συμβαίνει ενώ παραμένω δεκτική στη βοήθεια του Θεού. Δεν αλλάζω τον εαυτό μου με τις δικές μου δυνάμεις. Είμαι όμως έτοιμη να δεχτώ τη χάρη του Θεού όταν με επισκεφτεί.

Το έλεος του Θεού θα με αναζητήσει. Η Αγάπη του Θεού θα έλθει σε βοήθειά μου. Εγώ απλά δεν χρειάζεται να την εμποδίσω. Επιτρέπω στην Αγάπη του Θεού να εργαστεί τη σωτηρία μου. Ο ρόλος μου είναι απλά να διευκολύνω τη χάρη να με ελευθερώσει από αυτό που με βασανίζει. Όταν και όπως ο Θεός γνωρίζει με την άπειρη σοφία Του.

Είναι φυσικό να φοβάμαι και να αμφιβάλλω για την σχέση μου με το Θεό και τους πνευματικούς μου αδελφούς. Αυτό οφείλεται στην ανασφάλειά μου. Συμφιλιώνομαι με τους φόβους και τις αμφιβολίες μου χωρίς να επιδιώκω να απαλλαγώ από αυτές. Όταν θα με στερεώσει και δυναμώσει η χάρη του Θεού όλα τα αρνητικά αισθήματα θα φύγουν από μόνα τους. Όπως το φως διώχνει το σκοτάδι έτσι και η Αγάπη του Θεού διώχνει το φόβο, τη θλίψη και την αμφιβολία.

Τα αρνητικά αισθήματα επηρεάζουν τον τρόπο που σκέπτομαι, συμπεριφέρομαι και σχετίζομαι με τους άλλους. Είναι φυσικό όταν νιώθω κατάθλιψη να δυσκολεύομαι να προσευχηθώ, να εκκλησιασθώ ή να μελετήσω. Είναι φυσικό να νιώθω ότι ο Θεός με έχει εγκαταλείψει ή ότι είμαι ένοχη απέναντί του. Η ψυχολογική μου ζωή επηρεάζει την πνευματική και το αντίστροφο. Όμως ο Ιησούς είναι πάντοτε κοντά μου και με προστατεύει ακόμη και όταν δεν το καταλαβαίνω.

Προσεύχομαι με κάθε τρόπο, όπως μπορώ και αυτό μου δίνει ένα στήριγμα ένα αποκούμπι που τόσο πολύ το έχω ανάγκη.

Μπορώ ακόμη να μιλήσω ελεύθερα στο Θεό σαν να είναι πατέρας μας ή ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο που μπορεί να με βοηθήσει.

Η ανάπτυξη της σχέσης μου με το Θεό είναι θεραπευτική.

Όσο μπορώ συντονίζω τις πράξεις μου με το θέλημα του Θεού. Κάνοντας υπακοή στο θέλημα του Θεού βοηθώ τον εαυτό μου να κάνει την καλύτερη επιλογή σε κάθε περίσταση. Ο Θεός θέλει από εμένα αυτό που με βοηθά περισσότερο. Οι εντολές του Θεού είναι οι κατευθυντήριες γραμμές που μπορούν να με οδηγήσουν σε μια καλύτερη ζωή και στη λύτρωση από κάθε κακό. Οι εντολές δεν είναι αστυνομικές ή δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλονται από μια εξωτερική εξουσία. Οι εντολές είναι οι απαραίτητες οδηγίες για να προχωρήσω και να ολοκληρώσω με τον καλύτερο τρόπο το ταξίδι της ζωής. Το θέλημα του Θεού δεν είναι ένα ατομικό, εγωκεντρικό θέλημα που μου επιβάλλεται με αυστηρότητα. Το θέλημα του Θεού συνιστά έκφραση της Αγάπης Του που στοχεύει να με βοηθήσει να πλησιάσω την τελειότητα. Το θέλημα του Θεού είναι το καλύτερο φάρμακο για τον εαυτό μου. Αυτό που ο Θεός θέλει, είναι αυτό που εγώ χρειάζομαι.

και έως του γήρατός σας εγώ αυτός είμαι· και έως των λευκών τριχών εγώ θέλω σας βαστάσει· εγώ σας έκαμα και εγώ θέλω σας σηκώσει· ναι, εγώ θέλω σας βαστάσει και σώσει. Ησαΐας μς:4

Τα κλειδιά της αυτογνωσίας και της προσωπικής μου ανάπτυξης κρύβονται στη σκιά και το σκοτάδι της καθημερινότητας. Αξιοποιώ την ενέργεια που κρύβεται στις αντιξοότητες της καθημερινής ζωής για να προχωρήσω στην πνευματική μου πορεία. Δεν προσδοκώ να απαλλαγώ οριστικά από την οδύνη. Μαθαίνω να χαίρομαι μαζί με τις δυσκολίες.

Αποσπώ την προσοχή μου από τα προβλήματα και τις αδυναμίες μου και βλέπω τον εαυτό μου μέσα από το πρίσμα της αιωνιότητας. Συνειδητοποιώ ότι είμαι εικόνα του Θεού. Θέλω να μάθω να σκέπτομαι, να αισθάνομαι και να συμπεριφέρομαι όπως ο Χριστός.

Επιτρέπω μέσα από μένα να εκδηλωθεί η αγάπη του Θεού στον κόσμο. Στο βαθμό που μπορώ γίνομαι αγάπη για τους γύρω μου. Αν δεν είναι δυνατόν να πάρω αγάπη από τους άλλους προσπαθώ όσο μπορώ να δώσω αγάπη. Σιγά-σιγά μαθαίνω να παίρνω δίνοντας, να κερδίζω χάνοντας.