Ο ΙΗΣΟΥΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Λουκ.β:40 Το δε παιδίον
ηύξανε, και εδυναμούτο κατά το πνεύμα, πληρούμενον σοφίας και χάρις θεού ήτο
επ’ αυτό.
ηύξανε δηλαδή αναπτυσσόταν κανονικά χωρίς ατέλειες.
Φαίνεται ότι όλη η καρδιά του
Χριστού ήταν δοσμένη στα πράγματα του Θεού και αυτό συντελούσε στο να
δυναμώνεται κατά το Πνεύμα.
Ησ.ι.α:2 Όλο τον καιρό
που ο Χριστός μεγάλωνε σαν παιδί, το Πνεύμα του Θεού εργαζόταν μέσα Του
δίδοντάς Του σοφία, γνώση, του καλλιεργούσε το φόβο του Θεού. Δεν τα ήξερε όλα,
ήταν όπως εμάς και γι’ αυτό έπρεπε να μάθει.
Όλη η καρδιά του Χριστού
φαίνεται ότι ήταν δοσμένη στο λόγο του Θεού, να μάθει τα μεγαλεία του Θεού.
Μια ματιά στην παιδική Του
ηλικία το αποκαλύπτει αυτό, κι έτσι μας το δείχνει ο λόγος του Θεού, μια ματιά
στα 12 Του χρόνια και μετά μας Τον παρουσιάζει στα 30 Του χρόνια γιατί το
Πνεύμα του Θεού θέλει να μας δείξει τη διακονία του Ιησού Χριστού και όχι κάθε
μέρα της ζωής Του.
Ησ.ν:4 προφητεία για το
Χριστό. Όταν είναι κάποιος βεβαρυμμένος, χρειάζεται σοφία για να του μιλήσεις.
Αυτός ο καιρός της αύξησης του
Χριστού σε ηλικία και σε περιεχόμενο ήταν απαραίτητος για να ωριμάσει σαν
άνθρωπος. Όμως σε κάθε σημείο της ζωής Του ο Χριστός ήταν τέλειος.
Λουκ.β:42 έγεινεν ετών 12
Γιατί μας παρουσιάζει τον Ιησού 12 χρονών και όχι 10 ή 15; Το 12 συμβολίζει την
πληρότητα της βασιλείας του Θεού. Οι Ιουδαίοι ονόμαζαν τα παιδιά αυτής της
ηλικίας Υιούς του Νόμου και έπαιρναν εξουσία μαζί με τον πατέρα τους. Πλήρωναν
5 σίκλους αργυρούς για την εξαγορά τους (Αριθ.γ:47 & ιη:16). Το 5 είναι ο
αριθμός της χάρης και ο άργυρος συμβολίζει την απολύτρωση. Εμείς λυτρωθήκαμε με
τη χάρη του Θεού.
Λουκ.β:43,44 Για να πάνε να προσκυνήσουν στο Ναό, σχημάτιζαν
μεγάλες ομάδες συνοδείας για ασφάλεια από τους ληστές και τους κινδύνους του
ταξιδιού. Ήταν εύκολο να χαθεί κανείς. Έκαναν 30-40 χιλιόμετρα τη μέρα εκτός
την πρώτη μέρα που έκαναν 5-10 χιλιόμετρα ώστε εύκολα να μπορούν να επιστρέψουν
αν έχαναν κάτι. (Η παράδοση θέλει τον πρώτο σταθμό τους 13 χλμ. έξω από την
Ιερουσαλήμ στην αρχαία πόλη Βεερόθ).
Λουκ.β:46 μετά ημέρας
τρείς Δεν περίμεναν οι γονείς Του να Τον βρουν εκεί και γι’ αυτό θα
έψαχναν οπουδήποτε αλλού εκτός από εκεί και γι’ αυτό άργησαν να Τον βρουν.
εν μέσω των διδασκάλων Αυτή ήταν η θέση του αρχιδιδάσκαλου
που γνώριζε περισσότερα απ’ όλους. Όμως ο Χριστός ήταν ταπεινός και όχι
προπετής ώστε να αρχίσει να διδάσκει, αλλά βλέπουμε ότι ρωτούσε.
Λουκ.β:47-49 Η δουλειά του Χριστού ήταν να είναι στα του Πατρός Του
ώστε να διδάξει, να βοηθήσει και να σώσει. Αυτή πρέπει να είναι και η δική μας
καρδιά, να είμαστε στα του Πατρός μας και όχι οπουδήποτε αλλού.
Ησ.κη:9 Η καρδιά του Χριστού
ήταν στο να μάθει, να δεθεί μέσα του ο λόγος και η διδασκαλία τέλεια γιατί
αργότερα τις ώρες του πειρασμού Του, αυτά ήταν που τον κράτησαν.
σύνεσιν: Το να έχω ομού, δηλαδή να χρησιμοποιώ τη σοφία ώστε
πλήρως και σωστά να συνδυάζω κα να βγάζω πόρισμα απ’ όλα τα δεδομένα στοιχεία,
δηλαδή να γνωρίζεις την καρδιά του Θεού.
Η σαρκική διάνοια των γονέων
Του, Του απέδωσε λάθος ελατήρια και Τον κατηγόρησαν (τί έκανες....)
Ο Ιησούς φάνηκε έκπληκτος που
Τον έψαχναν, γιατί θα έπρεπε να ξέρουν που ήταν. Ο Θεός τους είχε πει το σκοπό
της γέννησης Του (ούτος θέλει σώσει τον λαόν Αυτού...) και ουσιαστικά Πατέρας
Του ήταν ο Θεός.
Ο χρόνος για δημόσια συζήτηση
και ερωτήσεις επιτρεπόταν τα Σάββατα και τις γιορτές μόνο.
Επειδή η γιορτή αυτή τέλειωνε
Σάββατο, αυτό αποδεικνύει ότι οι γονείς Του έφυγαν πριν ακόμη τελειώσει η
γιορτή, κάτι που μπορούσε κανείς να κάνει, αλλά ίσως ο Χριστός δεν το περίμενε
να φύγουν πιο μπροστά και γι’ αυτό έμεινε πίσω και Τον έχασαν.
πρέπει αυτή η λέξη χρησιμοποιείται πάρα πολύ συχνά από το
Χριστό στη διακονία Του π.χ. Ματθ.ις:21, Λουκ.δ:43, Ιωάν.γ:14 Πρέπει, γιατί
αυτό είναι το θέλημα του Θεού κι είναι επιτακτική ανάγκη να εκπληρωθεί το
θέλημα του Θεού.
να είμαι εις τα του Πατρός μου δηλαδή σ’ όλα αυτά που έχουν
να κάνουν με τον Πατέρα μας, τον οίκο Του, το λόγο Του. Αυτό το έδωσε σαν
απάντηση στην ερώτηση της μητέρας Του «πού ήσουν;».
Τώρα ήταν «Υιός του Νόμου»
έχοντας την εξουσία του Πατέρα Του, μπορούσε να πάει στη Συναγωγή μαζί με τον
Πατέρα Του, να καθίσει μαζί με τους άντρες και ν’ ακούει το Νόμο.
Μήπως με την συμπεριφορά Του ο
Χριστός δεν τίμησε τους γονείς Του;
Όχι, γιατί μόλις του είπαν να φύγουν
υπάκουσε και μάλλον που δεν Τον είχαν ειδοποιήσει ότι θα έφευγαν κι έτσι
συνέχισε να μένει στο ναό. Μπορεί να είχαν ορίσει κάποια ώρα αναχώρησης, αλλά
δεν ειδοποίησαν το Χριστό προσωπικά.
Λουκ.β:50 Δεν είχαν καταλάβει πλήρως μέχρι την ημέρα της Πεντηκοστής.
β:51 υπστασσόμενος
δείχνει ήθος, και είναι μια πράξη που γινόταν συνεχώς.
β:52 Αυτό το εδάφιο καθώς και το προηγούμενο δίνει την απάντηση σ’
αυτούς που θέλουν τον Ιησού να φεύγει 12 χρονών, να πηγαίνει στην Ινδία κι εκεί
να μαθαίνει την «τέχνη» των Ινδουιστών.
Ο Ιησούς υποτάχτηκε στους
νόμους του Θεού και αναπτύχθηκε χωρίς εμπόδια σαν τέλειος Ισραηλίτης. Ποια χάρη
από το Θεό θα είχε ο Χριστός αν ήταν μέσα στους Ινδουιστές; Απαγορευόταν σε
Ιουδαίο να έχει σχέσεις με αλλόφυλο. Και γι’ αυτό όταν χρειάστηκε να πάει ο
Πέτρος στο σπίτι του Κορνήλιου που ήταν εθνικός, ο Θεός έστειλε τον άγγελο να
του πει «αυτούς που εγώ καθάρισα, εσύ μη λέγε βέβηλους» (Πράξ.ι:28).
Ο Χριστός έπαιρνε ότι
χρειαζόταν από τον Πατέρα Ταυ.
προέκοπτεν εις σοφίαν αυξανόταν σε σοφία, που σημαίνει ότι
δεν είχε όλη τη σοφία με μια, αλλά σαν κανονικός άνθρωπος μεγάλωνε φυσιολογικά.
Δεν ήταν ο Χριστός ένα υπερφυσικό όν, αλλά επειδή είχε ανοίξει την καρδιά Του
στο να κάνει τέλεια το θέλημα του Θεού, γι’ αυτό κατοίκησε ο Θεός μέσα Του πλήρως.
Η σοφία είναι απαραίτητη για την ενηλικίωση και ωριμότητα (παροιμίες) Σοφία
είναι το να χρησιμοποιείς σωστά τη γνώση.
Η θεωρία της τριάδας λέει ότι ο
Χριστός προϋπήρχε σαν δεύτερος Θεός ή δεύτερο πρόσωπο της θεότητας που άφησε τη
θεότητά του και κατέβηκε στη γη. Αν όμως τα πράγματα είναι έτσι, η φράση
«προέκοπτε εις σοφίαν» δηλώνει ότι ο θεός αυτός δεν είχε σοφία αλλά την
αποκτούσε σιγά-σιγά. Πώς είναι δυνατόν ένας θεός να προκόφτει σε χάρη;
