Υπάρχει κενό σοβαρής διδασκαλίας
για τον αγιασμό. Βέβαια, όλοι συμφωνούν με τη γενική διδασκαλία για τον
αγιασμό. Ναι, πρέπει να είμαστε άγιοι. Πρέπει να γίνουμε πιο άγιοι. Ας κάνουμε
ένα συνέδριο αγιασμού. Όταν όμως γίνεσαι συγκεκριμένος για το τι σημαίνει αυτό,
τότε ξεσπά θύελλα.
Εβρ.ιβ:14 Ζητείτε ειρήνην
μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον
Το πιστεύουν όλοι αυτό; Κάποιοι
λένε: «Μήπως διδάσκουμε θρησκευτικά έργα»; Αν ο Θεός αλλάζει στ’ αλήθεια έναν
άνθρωπο, θα συνεχίσει να εργάζεται πάνω του μέσω της διδασκαλίας της ευλογίας
της επίπληξης και της πειθαρχίας.
Το έργο που Εκείνος άρχισε, θα το τελειώσει.
Και γι’ αυτό λέει ο Παύλος: «και τον
αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ.ιβ:14).
Γιατί; Επειδή αν δεν υπάρχει
αύξηση στον αγιασμό, ο Θεός δεν εργάζεται στη ζωή σου. Αν δεν εργάζεται στη ζωή
σου, είναι επειδή δεν είσαι παιδί.
Κοίταξε τη διαφορά μεταξύ του
Ιακώβ και του Ησαύ. «Τον Ιακώβ ηγάπησα,
τον δε Ησαύ εμίσησα» (Ρωμ.θ:13). Κι όμως ο Θεός εκπλήρωσε όλες Του τις
υποσχέσεις και στους δυο. Ο Ιακώβ ευλογήθηκε. Ο Ησαύ ευλογήθηκε. Πώς εκδήλωσε ο
Θεός τις κρίσεις Του και την οργή Του ενάντια στον Ησαύ και την αγάπη Του προς
τον Ιακώβ; Άφησε τον Ιακώβ να παρεκτραπεί. Άφησε τον Ησαύ να παρεκτραπεί, χωρίς
έργο πειθαρχίας, χωρίς έργο ευσέβειας, τίποτα. Όμως τον Ιακώβ τον παίδευε μέχρι
θανάτου κάθε μέρα στη ζωή του.
Η στοργική πειθαρχία, η διόρθωση
του Θεού θα μας φέρει σε αγιασμό.
Υπάρχει τόση πολλή διδασκαλία
πάνω σ’ αυτό, αλλά θα πω το εξής: «Σας
παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά
σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν…» (Ρωμ.ιβ:1).
Τα σώματά σας. Γιατί λέει «σώματα»;
Νομίζω για να αποφύγει όλη αυτή τη σούπερ πνευματικότητα:
«Να σου πω κάτι, εγώ έχω δώσει την
καρδιά μου στον Ιησού κι εσύ δεν μπορείς να κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλό
του». Λοιπόν, για να είμαστε αντικειμενικοί, μπορείς να κρίνεις ένα βιβλίο από
το εξώφυλλό του. Ο Ιησούς ποτέ δεν είπε ότι δεν μπορείς, αντίθετα είπε ότι
μπορείς: «Από των καρπών αυτών θέλετε
γνωρίσει αυτούς» (Ματθ.ζ:20).
Κι αν νομίζεις ότι Του έχεις
δώσει την καρδιά σου, τότε Εκείνος θα έχει και το σώμα σου. Η καρδιά, φίλε μου,
δεν είναι κάποιος μυς που αντλεί αίμα ή κάποιο αποκύημα της φαντασίας ενός
ποιητή. Αναφέρεται στην ίδια την ουσία ή τον πυρήνα του είναι σου. Μη μου πεις
ότι ο Ιησούς κατέχει την ουσία και τον πυρήνα του είναι σου και δεν επηρεάζει το
σώμα σου. Απλά δεν γίνεται αυτό.
Δεν μπορώ να αναλύσω τα πάντα για
τον αγιασμό και ο αγιασμός δεν είναι απλά μία εξωτερική έκφραση, αλλά έχουμε
καταντήσει να είμαστε ένας λαός που χρησιμοποιεί την εσωτερική εργασία του
Πνεύματος σαν δικαιολογία για να πούμε ότι τίποτα δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί
εξωτερικά. Κι αυτό δεν είναι αλήθεια.
Μερικοί από εσάς, ίσως κράζετε
περισσότερο απ’ ότι κάνω εγώ για να σας γεμίσει το Πνεύμα του Θεού και να
εργαστεί μέσα σας, αλλά φτάνει μισή ώρα τηλεόραση για να Τον λυπήσεις και να
πάει μίλια μακριά. 99% καθαρός, 1% οχετός, δεν πίνω.
Υπάρχει η ιστορία ενός από τους
καλύτερους, μεγαλύτερους βιολιστές στην Ευρώπη, που έπαιζε το τελευταίο του
κονσέρτο, γέρος πια. Κι όταν τελείωσε ένας νεαρός πλησίασε τον βιολιστή και του
είπε: «Κύριε, θα έδινα τη ζωή μου για να παίξω όπως εσείς.» Και ο ηλικιωμένος
άντρας είπε; «Γιε μου, έχω δώσει τη ζωή μου για να παίζω σαν εμένα».
«Θέλω τη δύναμη του Θεού στη ζωή
μου». Τότε κάτι πρέπει να φύγει. «Θέλω να Τον γνωρίσω». Τότε κάποιος
αποχωρισμός πρέπει να συμβεί.
Να σου πω κάτι, όλοι τρέχουν γύρω
μας, άλλοι στα ταμεία τους, άλλοι στα συνέδρια τους, άλλοι μαζεύονται σε
ομαδικές προσευχές και ολονυχτίες και ψάλλουν και όλα τ’ άλλα. Ίσως χρειαστεί
να μείνεις μόνος στην έρημο με το Θεό και να νηστέψεις επτά μέρες στα γόνατά
σου, μελετώντας το βιβλίο των Ψαλμών, να μείνεις μόνο με το Θεό, ανήκοντας σ’
Εκείνον.
Το να είσαι άνθρωπος του Θεού, σημαίνει
ότι μερικές φορές, ακόμα και η γυναίκα σου, που είναι από τη σάρκα σου, είσαι
ένα μ’ αυτήν, σε κοιτάζει στα μάτια και ξέρει ότι δεν μπορεί να πάει εκεί που
πας εσύ.
Υπάρχει σιωπή στο διαχωρισμό. «Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα
μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν;» Καμία. «Ή τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος;» (Β’ Κορ.ς:14) Καμία. Το
σκότος είναι το αντίθετο της αποκάλυψης του Θεού. Και τι συμφωνία ο Χριστός με
τον Βελίαλ; Καμία. Ή τι κοινό έχει ο
πιστός με τον άπιστο; Κανένα.
Λέει: «Εξέλθετε εκ μέσου αυτών» (Β’ Κορ.ς:17). Να εξέλθετε από τι; Να
εξέλθετε εκ μέσου της ανομίας, του σκότους, των σατανικών τεχνασμάτων, της ζωής
και της κοσμικότητας του απίστου. Εξέλθετε απ’ αυτά.
