Εβρ.ιβ:12 Στον
αγώνα μας αυτό, τα παραλελυμένα γόνατα δεν ωφελούν, αντίθετα χρειάζεται να
δυναμώσουμε και να τρέξουμε σε ευθεία. Κάθε Χριστιανός πρέπει να τρέξει την
ευθεία οδό για να μην προσκόψει ούτε ο χωλός.
Αισθάνεσαι πνευματικά κουρασμένος; Ανορθώσου. Μη στενοχωριέσαι
για τη θλίψη που περνάς, μη στεναχωριέσαι για τη δοκιμασία γιατί εργάζεται
υπομονή. Στο τέλος θα σου αποδώσει καρπό.
Εβρ.ιβ:13 Όχι μια
πάνω και μία κάτω, αλλά ευθεία.
δια να μην εκτραπεί
το χωλόν, αλλά μάλλον να θεραπευθεί
Ησ.μβ:3 Όταν το καντήλι μείνει χωρίς λάδι, το φυτίλι αρχίζει
να σβήνει και καπνίζει. Ο Χριστός δεν θα πάει να το φυσήξει ή να το πιάσει με
το χέρι Του να σβήσει, αλλά θα πάει να του βάλει λάδι. Κι όταν βλέπει μέσα σου
μια σπιθίτσα πίστης, θα βάλει λάδι μέσα, και θα πάρει φωτιά.
Το ίδιο και με το καλάμι, δεν θα το σπάσει αλλά θα το δέσει
για να το χρησιμοποιήσει.
Όλοι πριν γνωρίσουμε τον Κύριο ήμασταν έτσι στη ζωή, αλλά
έρχεται και μας ανορθώνει, από την κούραση της αμαρτίας, και τον κόσμο. Όταν αφήνουμε
τον Κύριο να εργάζεται μέσα μας, το κακό που υπάρχει δεν θα γίνει χειρότερο
αλλά θα θεραπευτεί.
Εβρ.ιβ:14 Η λέξη
«Ζητείτε» έχει την έννοια «επιδιώκετε». Πρέπει να επιδιώκουμε την ειρήνη και
τον αγιασμό. Η ειρήνη έχει να κάνει με τους συνανθρώπους μας και ο αγιασμός
έχει να κάνει με το Θεό. Χωρίς αγιασμό δεν έχουμε ελπίδα να δούμε το Θεό όταν
επιστρέψει για να παραλάβει την εκκλησία Του.
Μη θες έχθρες και πολέμους. Αν δεν γίνουμε άγιοι όπως
Εκείνος είναι Άγιος, δεν θα δούμε το Θεό.
Κανένας δεν μπορεί να έρθει στο Θεό, να Τον γευτεί,
να μπει μέσα στα βάθη Του, χωρίς να εκθέσει την καρδιά του μπροστά στο Θεό, να ανοιχτεί,
ώστε να μπορεί να εργαστεί ο Θεός.
Αν δεν ανοίξεις την καρδιά σου, θα μείνεις στάσιμος. Η σχέση
μας αυτή με το Θεό είναι πολύ λεπτή, και είναι εδραιωμένη πάνω σε μια ανοιχτή
καρδιά. Είσαι ανοικτός, η κρύβεσαι απ’ το Θεό;
Η μήπως λες: «εντάξει είναι κι έτσι όπως ζω, γιατί που να
ζήσω εγώ έτσι όπως λέει». Δεν θα καταλάβεις τίποτα απ’ το Θεό, γιατί θα παραμένει
ένα άλυτο μυστήριο για σένα.
Κι αυτό που θέλει να μας πει εδώ ο λόγος του Θεού είναι ν’ ανοίξουμε
τον εαυτό μας, την καρδιά μας στο Θεό και να πούμε: Κύριε, έλα γιατί εσύ είσαι
η ζωή.
Όσο αφορά στην ειρήνη, Ρωμ.ιβ:18. Όσο αφορά στον αγιασμό, λέει
εδώ ότι καθένας που δεν αγιάζεται ενώπιον του Κυρίου, δεν πρόκειται ποτέ να δει
το Θεό.
Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι που τους έχουν μάθει μια
θρησκοληψία, ένα τρόπο θρησκευτικής ζωής, ενώ η καρδιά μένει η ίδια, δεν πρόκειται
να δουν τον Κύριο.
Ο λόγος του Θεού είναι ένας καθρέπτης που βλέπομε τους
εαυτούς μας και μας δείχνει ποιοί είμαστε, όλα τα βάθη της ψυχής μας, αυτά που
κανείς δεν μπορεί να δει.
Αγιασμός δεν είναι ένα μπουκαλάκι νερό! Γίνεται μέσα στην
καρδιά.
Εβρ.ιβ:15-16 Ακόμα
υπάρχει η προτροπή να παρατηρούμε και η προειδοποίηση να προσέχουμε 4
καταστάσεις που μπορεί να συμβούν στη ζωή μας:
1. Μήπως
στερούμαστε τη χάρη του Θεού
2. Μήπως υπάρχει
κάποια ρίζα πικρίας
3. Μήπως είναι
κανείς πόρνος
4. Μήπως είναι
κανείς βέβηλος
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην προειδοποίηση κατά
της ρίζας πικρίας. Το να υποθάλπουμε πικρία στην ψυχή μπορεί ν’ αποβεί ολέθριο
για την εκκλησία. Μπορεί ένας να είναι πικραμένος, αλλά ολόκληρο το σώμα
μολύνεται.
Πρέπει να προσέχουμε ο ένας τον άλλο με αγάπη. Μήπως κάποιος
αδελφός έχει ανάγκη πνευματική αλλά και υλική.
Αν περνάς κάποιο πρόβλημα, μην το αφήσεις να φθάσει στο
χειρότερο στάδιο για να ζητήσεις προσευχή και συμπαράσταση, αλλά από την αρχή, πες
στους αδελφούς το πρόβλημά σου και ζήτα προσευχή. Γι’ αυτό άλλωστε μαζευόμαστε
όλοι μαζί υπακούοντας στην εντολή του Κυρίου. Να μην δίνουμε ευκαιρίες στο Σατανά
να εξουσιάζει στο παραμικρό τη ζωή μας.
Όταν έρχεσαι κάθε φορά στην εκκλησία και προσεύχεσαι, δοξάζεις,
υμνείς, λατρεύεις το Θεό, ακούς το λόγο Του, τότε η καρδιά σου είναι ενωμένη με
τον Κύριο και παίρνεις τις επιρροές του Πνεύματος του Θεού.
Είσαι σαν ένα στρατιώτη που πηγαίνει κάθε μέρα γυμνάσια. Και
γίνεται αυτό για να μην σε βρει ο εχθρός απροετοίμαστο κάποια στιγμή αλλά ανά
πάσα στιγμή να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις κάθε κατάσταση.
Μη γινόμαστε σαν τον Κάιν!! Είμαστε φύλακες ο ένας του
άλλου. Να βλέπουμε τη χάρη του Θεού να περισσεύει στις καρδιές όλων μας.
ρίζα τις πικρίας
αν έχεις κάτι για κάποιον αδελφό μέσα στην καρδιά σου που σε στεναχωρεί, ή
είναι μια κατάσταση που σε πειράζει, πες το στον ποιμένα σου γιατί ίσως ο
Σατανάς σου έχει βάλει ένα πέπλο μπροστά σου και δεν μπορείς να δεις. Και αυτή
η πικρία μετά μεγαλώνει, κάνει ρίζες, και μολύνει το σώμα του Χριστού.
Ο Ησαύ χαρακτηρίζεται σαν βέβηλος. Αυτό έχει να κάνει με
κοσμικό φρόνημα και χυδαιότητα. Ένα τέτοιο άτομο ακολουθεί μόνο τις γήινες
ορέξεις του. Ο Ησαύ έχασε τα πρωτοτόκια χωρίς να μπορεί να τα ξανακερδίσει
ποτέ! Ας προσέχουμε!
Βέβηλος ακόμα, είναι αυτός για τον οποίο δεν μετράει ο λόγος
του Θεού, οι ευλογίες του Θεού, αλλά μόνο οι σαρκικές επιθυμίες, η κοιλιά. Να
μην είμαστε βέβηλοι και δίνουμε για μια εφήμερη ηδονή τις ευλογίες του Κυρίου,
τη θυσία του Χριστού, την ουράνια ζωή.
Mατθ.ι:37 Το ίδιο ισχύει για τη δουλειά σου, για την κοινωνική
σου θέση. Ο Θεός να έχει την πρώτη θέση. Η πρώτη εντολή. Μέσα απ’ αυτή την
αγάπη προς το Θεό είναι που ξεκινάνε όλοι οι θησαυροί αυτής, αλλά και της άλλης
ζωής.
Εβρ.ιβ:17 Όταν ο
Ησαύ κατάλαβε ότι ο Ιακώβ του πήρε την ευλογία του πρωτότοκου με δόλο, ζήτησε
απ’ τον πατέρα τους να ευλογήσει κι εκείνον αλλά ο Ισαάκ του είπε ότι δεν
γίνεται, και έκλαψε ο Ησαύ. Το ότι έκλαψε όμως δεν είναι σημείο ότι μετανόησε.
Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε την καρδιά μας να μην μας απατά.
Ο Ησαύ δεν βρήκε μετάνοια γιατί η καρδιά του ήταν κλειστή
μπροστά στο Θεό.
Εβρ.ιβ:18-19
Μιλάει εδώ για το νόμο που έδωσε ο Θεός στο Μωυσή στο όρος Σινά, και συγκρίνει
τις δύο διαθήκες.
Η σύγκριση αυτή ανάμεσα στο Σινά και τη Σιών, είναι άλλη μια
ισχυρή αποτροπή επιστροφής στον Ιουδαϊσμό. Η όψη του Σινά με το σκοτάδι, τη
φωτιά και τον ανεμοστρόβιλο ήταν φοβερή και τρόμαζε - ακόμα κι ο Μωυσής είχε
κατατρομάξει. Πόσο διαφορετικό είναι το όρος Σιών, η επουράνια Ιερουσαλήμ, με
τις μυριάδες των αγγέλων, την καταγεγραμμένη στους ουρανούς εκκλησία και τον
ίδιο τον Ιησού Χριστό! Ο λαός Ισραήλ δεν κατάφερε να διαφύγει όταν αρνήθηκε να
υπακούσει το Μωϋσή, πόσο πιο φοβερό είναι να μην υπακούσει κανείς σ’ Αυτόν που
μιλά απ’ τον ουρανό!
Όταν ο Θεός μίλησε την πρώτη φορά, η γη σείστηκε. Την
επόμενη φορά θα ταρακουνήσει όχι μόνο τη γη, αλλά και τον ουρανό και θα
κοσκινίσει κάθε τι που δεν έχει στερεό θεμέλιο. Αφού λοιπόν έχουμε βασιλεία που
δεν σαλεύεται, θα πρέπει να λατρεύουμε το Θεό με σεβασμό και ευλάβεια.
Εβρ.ιβ:22 εμείς
δεν προσήλθαμε σε όρος Σινά, αλλά σε όρος Σιών. Το όρος Σιών αναφέρεται στην
Ιερουσαλήμ, αλλά συμβολικά αναφέρεται στην εκκλησία των πιστών.
Αποκ.κα:1-7 Όλοι οι ανά τους αιώνες πιστοί, σε όλο το
πρόσωπο της γης. Εκεί καλεί ο Θεός κι εμάς σήμερα. Εμείς που ζούμε σ’
αυτούς τους τελευταίους καιρούς που θα συμβούν πράγματα που δεν έχουν ξαναγίνει
πάνω στο πρόσωπο της γης, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Πρέπει να ζούμε
όπως ο Νώε τέλεια ανάμεσα στους συγχρόνους μας. Και όπως ο Νώε κατέκρινε τον
τότε κόσμο, έτσι κι εμείς θα κατακρίνουμε τη γενιά μας. Πώς; Ο Θεός θα πει σ’ όλους
αυτούς που δεν θα ακούσουν το λόγο Του, ότι κι εμείς ήμασταν στην ίδια μοίρα μ’
αυτούς-ίσως και χειρότερη-κι όμως ακούσαμε και πιστέψαμε. Σεις γιατί δεν
πιστέψατε;
Ο Θεός λέει ότι βάζει μπροστά μας τη ζωή και το θάνατο, και
μας προτρέπει να διαλέξουμε την ζωή για να ζήσουμε. Ο Χριστός είπε: Εγώ είμαι η
ζωή και η ανάσταση.
εκκλησίαν
πρωτοτόκων το λέει έτσι γιατί υπάρχουν και δευτερότοκοι και τριτότοκοι
και τεταρτότοκοι.
Οι πρωτότοκοι είναι η νύμφη - οι πρώτοι καρποί που θα μεταμορφωθούν
και θα αρπαχτούν για να είναι στην παρουσία του Θεού. Αμέσως μετά τη νύμφη του Χριστού
θα είναι οι άγιοι της θλίψης, μετά οι 144.000 και μετά όλοι αυτοί που θα ζήσουν
στη 1000ετή βασιλεία. Έχουμε ιδιαίτερη χάρη από το Θεό, όχι γιατί αξίζουμε
κάτι, αλλά γιατί ο Θεός μας αγάπησε. Ζούμε μέσα στην εποχή της χάρης. - Όταν ο
Χριστός έστειλε τους μαθητές Του να εκβάλουν δαιμόνια, γύρισαν χαρούμενοι που
τα πνεύματα υποτασσόταν σ’ αυτούς, αλλά ο Χριστός τους είπε να μην χαίρονται γι’
αυτό, αλλά για το ότι τα ονόματά τους είναι γραμμένα στο βιβλίο της ζωής.
Το να είναι γραμμένο το όνομά σου στο βιβλίο της ζωής δεν
είναι καύχηση στην σάρκα γιατί δεν έκανες τίποτα, απλά πίστεψες στη θυσία του Χριστού.
Ο δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως. Πρέπει όμως να πιστέψει κανείς στο Χριστό για
τον οποίο μας μιλάει ο λόγος του Θεού και όχι σ’ αυτό το μωράκι που ζωγραφίζουν
στην αγκαλιά μιας γυναίκας.
έλαβον την
τελειότητα δια της πίστεως στον Κύριο Ιησού Χριστό. Κάνοντας το θέλημα
του Θεού. Ο Χριστός είπε: Όχι οι λέγοντες Κύριε, Κύριε. Λένε ορισμένοι: Μα εγώ
πιστεύω στο Θεό, δεν έχω πειράξει κανένα, καλός άνθρωπος είμαι. Και τα δαιμόνια
πιστεύουν και φρίττουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχεις ικανοποιήσει την καρδιά του
Θεού, ούτε ότι έχεις ζήσει τις αλήθειες του Θεού με το να λες ότι πιστεύεις.
Δείξε μου την πίστη σου από τα έργα σου. Θέλεις να κάνεις έργα; Μετάνοια,
αποχωρισμό απ’ την αμαρτία του κόσμου, πρέπει να βαπτιστείς στο νερό στο όνομα
του Ιησού Χριστού, τα έχεις κάνει αυτά; Μη ξεγελάμε τους εαυτούς μας, εκεί ο Θεός
θέλει να φτάσουμε δια Ιησού Χριστού. Ο Θεός θέλει αυτούς που πράττουν το θέλημά
Του.
