Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Έχεις ακούσει τη φωνή του Θεού;


Συ λοιπόν, τέκνον μου, ενδυναμού διά της χάριτος της εν Χριστώ Ιησού, και όσα ήκουσας παρ' εμού διά πολλών μαρτύρων, ταύτα παράδος εις πιστούς ανθρώπους, οίτινες θέλουσιν είσθαι ικανοί και άλλους να διδάξωσι (Β’ Τιμ.β:1-2)

Ουχί διότι είμεθα ικανοί αφ' εαυτών να νοήσωμέν τι ως εξ ημών αυτών, αλλ' ικανότης ημών είναι εκ του Θεού, (Β’ Κορ.γ:5)

Αυτός που σε κάλεσε θα φροντίσει.

Καθώς ο Παύλος πήγαινε στη Δαμασκό, ο Θεός του φανερώθηκε και αργότερα οδηγεί τον Ανανία να βρει τον Παύλο.

Είπε δε προς αυτόν ο Κύριος· Ύπαγε, διότι ούτος είναι σκεύος εκλογής εις εμέ, διά να βαστάση το όνομά μου ενώπιον εθνών και βασιλέων και των υιών Ισραήλ· (Πράξ.θ:15)

Ο Θεός λέει στον Ανανία το σχέδιο που έχει για τον Παύλο: σκεύος εκλογής, απόστολος των εθνών, θα πάθει πολλά.

Ο Θεός έχει για τον καθένα ένα προσωπικό σκοπό και σχέδιο. Όπως κάθε μέλος του σώματος έχει συγκεκριμένο έργο να κάνει.

Στόχος προσευχής: να σου αποκαλύψει ο Θεός γιατί σε έχει καλέσει, ποιος είναι ο σκοπός σου μέσα στο γενικό σχέδιο του Θεού.

Είναι μεγάλο λάθος να νομίζεις ότι βρέθηκες τυχαία εδώ.

Αβραάμ: έξελθε γιατί έχω να κάνω αυτό κι αυτό με σένα… (Γέν.ιβ).

Και ενώ εισήρχοντο, ιδών τον Ελιάβ, είπε, Βεβαίως έμπροσθεν του Κυρίου είναι ο κεχρισμένος αυτού. Και είπε Κύριος προς τον Σαμουήλ, Μη επιβλέψης εις την όψιν αυτού ή εις το ύψος του αναστήματος αυτού, επειδή απεδοκίμασα αυτόν· διότι δεν βλέπει ο Κύριος καθώς βλέπει ο άνθρωπος· διότι ο άνθρωπος βλέπει το φαινόμενον, ο δε Κύριος βλέπει την καρδίαν. Τότε εκάλεσεν ο Ιεσσαί τον Αβιναδάβ και διεβίβασεν αυτόν ενώπιον του Σαμουήλ. Και είπεν, ουδέ τούτον δεν εξέλεξεν ο Κύριος. Τότε διεβίβασεν ο Ιεσσαί τον Σαμμά. Ο δε είπεν, Ουδέ τούτον δεν εξέλεξεν ο Κύριος. Και διεβίβασεν ο Ιεσσαί επτά εκ των υιών αυτού ενώπιον του Σαμουήλ. Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον Ιεσσαί, Ο Κύριος δεν εξέλεξε τούτους. Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον Ιεσσαί, Ετελείωσαν τα παιδία; Και είπε, Μένει έτι ο νεώτερος· και ιδού, ποιμαίνει τα πρόβατα. Και είπεν ο Σαμουήλ προς τον Ιεσσαί, Πέμψον και φέρε αυτόν· διότι δεν θέλομεν καθίσει εις την τράπεζαν, εωσού έλθη ενταύθα. Και έστειλε και έφερεν αυτόν. Ήτο δε ξανθός και ευόφθαλμος και ώραίος την όψιν. Και είπεν ο Κύριος, Σηκώθητι, χρίσον αυτόν· διότι ούτος είναι. (Α’ Σαμ.ις:6-12).

Ο Δαβίδ, ο τσομπανάκος χρίζεται βασιλιάς του Ισραήλ απ’ τον Σαμουήλ κι ο Θεός αργότερα του λέει τι έχει γι’ αυτόν.

Ο Μωυσής ήξερε την κλήση του Θεού και γι’ αυτό σκότωσε τον Αιγύπτιο.

Ο Θεός μίλησε στον Ιωσήφ με όνειρα.

Ο Θεός θέλει να κάνει το ίδιο με τον καθένα. Θέλει να ξέρουμε.

Όταν γίνει αυτό, αλλάζει η ζωή σου.

Από τη στιγμή που γνωρίζουμε τον Κύριο, μπαίνει ένας σκοπός στη ζωή μας και πρέπει να τον ξέρουμε.

Τι θέλει ο Θεός από μένα;

Όταν βαπτίστηκα με Πνεύμα Άγιο, ο Θεός μίλησε μέσα από εμένα και ακούστηκαν τα λόγια μεταξύ άλλων: «θα λαλήσω τον λόγον!». Πήρα την πληροφορία για το τι θα κάνω. Αργότερα, ο Θεός μέσα από άλλο πρόσωπο μου είπε ότι θα με σηκώσει σαν πύραυλο, όπως και έγινε.

Λουκ.ι:38-42 η ιστορία της Μάρθας και της Μαρίας

Ερχόμενος ο Κύριος στη ζωή μας, η ζωή μας πρέπει να αλλάξει, να πάρει άλλο νόημα.

Ας φανταστούμε τη σκηνή: πηγαίνει ο Κύριος σε μία κώμη, χτυπάει την πόρτα και του ανοίγει η Μάρθα. Πριν ανοίξει, μάλλον θα ήταν απασχολημένη με τις δουλειές του σπιτιού όπως και η Μαρία, όμως η Μάρθα συνεχίζει να κάνει δουλειές!

Έρχεται ο Κύριος στη ζωή σου, και συνεχίζεις να κάνεις τα ίδια πράγματα, την ίδια ζωή, απλά τώρα είναι κι Αυτός μέσα στο σπίτι μας;

Ε, όποτε Τον χρειαστούμε μπορούμε να Τον επικαλεστούμε.

Η σωστή στάση είναι της Μαρίας, που λογικά θα βοηθούσε κι αυτή στις δουλειές, αλλά μόλις είδε τον Κύριο τα παράτησε όλα και κάθισε στα πόδια Του.

Όταν γνωρίζω τον Κύριο, δεν σημαίνει ότι παραμένω ότι ήμουν απλά τώρα έχω και το Χριστό.

·        Ελεύθερος με το Χριστό
·        Πολιτικά τοποθετημένος με το Χριστό
·        Έχοντας κάποιο τρόπο ζωής, με το Χριστό
·        Αρεσκόμενος σε διάφορα πράγματα, με το Χριστό

«πλην ενός είναι χρεία»

Μετά του Χριστού συνεσταυρώθην· ζω δε ουχί πλέον εγώ, αλλ' ο Χριστός ζη εν εμοί· καθ' ο δε τώρα ζω εν σαρκί, ζω εν τη πίστει του Υιού του Θεού, όστις με ηγάπησε και παρέδωκεν εαυτόν υπέρ εμού. (Γαλ.β:20)

Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω ότι θέλω αύριο το πρωί ή απόψε το βράδυ! Οι απαιτήσεις της εκκλησίας, της διακονίας πρέπει να βρίσκονται πάνω από τις καθημερινές ενασχολήσεις.

Γνωρίζοντας τον Κύριο, κανονικά πρέπει να επηρεαστεί η ζωή σου. Αυτό βέβαια εξαρτάται από το τι παραχωρείς.
Όμως, δεν μπορείς να μένεις στη ρουτίνα της ζωής και να λέγεσαι και χριστιανός.

Όλους ο Κύριος μας βρήκε σε μια κατάσταση ζωής: παντρεμένος – ελεύθερος – νέος – γέρος – με δουλειά – χωρίς δουλειά.

Άσχετα με τη δουλειά κάνει ο καθένας, ο Κύριος έχει μια πνευματική δουλειά να μας αναθέσει.

Αυτή η δουλειά κανονικά πρέπει να πάρει την πρώτη θέση στη ζωή σου (Λούκ.ε:11, Ματθ.δ:22) οι μαθητές τα άφησαν όλα.

Αν ο Κύριος έχει να κάνει κάτι μαζί σου αλλά εσύ αμελείς να ενημερωθείς, ο Κύριος θα περιμένει μέχρι ένα ορισμένο σημείο, μετά αν όχι πέτρες, θα σηκώσει κάποιον άλλο.

Πολλές φορές ο Θεός μιλάει, αλλά:

·        είτε δεν καταλαβαίνουμε
·        είτε δεν θέλουμε να καταλάβουμε
·        είτε έχουμε κάποιο δικό μας σχέδιο
·   είτε έχουμε ακούσει κάποια άλλη φωνή (καρδιάς, ανθρώπου).

Αυτό που είναι να κάνει ο Θεός, θα το κάνει.

Χρειάζεται κάθε τόσο να κάνουμε προσευχή απολογισμού: Τι έκανα, πως χρησιμοποίησα το χρόνο μου; Τι έχω κάνει όσο καιρό γνωρίζω τον Κύριο; Ποιο είναι το έργο μου;

Διότι πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ' α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν (B’ Κορ.ε:10).

Μήπως ξοδεύω το χρόνο που ο Θεός μου έχει δώσει για τη δόξα Του, σε άλλα πράγματα;

Ιδών δε τους όχλους, εσπλαγχνίσθη δι' αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα (Ματθ.θ:36).

Υπάρχει ανάγκη εργατών, υπάρχουν διάφορες ανάγκες. Έχουμε ρωτήσει τον Κύριο;

Ζούμε όπως ζούσαμε και νομίζουμε ότι είμαστε εντάξει (η δουλειά μου δεν μου επιτρέπει…).

Και θα έρθει η ώρα που θα μας ρωτήσει ο Θεός: τι έκανες εσύ παιδί μου;

Και θα απαντήσουμε: Κύριε ήθελα, αλλά ήμουν πνιγμένος από διάφορες δουλειές… Τι ΝΤΡΟΠΗ!

Σπαταλούσες όλη τη ζωή σου στη ματαιότητα, δίνοντας τα ψίχουλα στη ΖΩΗ.

Ο Θεός θέλει τα πρωτογεννήματα (Έξ.λδ:26), δεν δίνουμε ότι μας περισεύει.

Πολλές φορές ο Θεός θέλει να μας μιλήσει στο βάθος της ψυχής μας, για τη ζωή μας, αλλά δεν του αφιερώνουμε χρόνο. Θέλουμε ενώ «τρέχουμε» να μας μιλάει.

- Παιδί μου, θέλω να σου πω…

- Μισό λεπτό Κύριε, έχω να τελειώσω…

- Μα, πότε θα μου δώσεις λίγο χρόνο, σε θέλω. Σε θέλω μόνο σου, όχι με τις δουλειές σου, τα άγχη σου…

Τέτοιες ώρες προσευχής πρέπει να δώσουμε στον Κύριο:

  • Μπορεί να είμαι κουρασμένος
  • Μπορεί ο διάβολος να με πειράζει
  • Μπορεί να είμαι ξερό κούτσουρο
  • Μπορεί να μην αισθάνομαι τίποτα

Αλλά Κύριε, εγώ θα μείνω και θα σε περιμένω!

Δεν έχουμε μάθει να δίνουμε χρόνο στον Κύριο, γιατί βιαζόμαστε!

  • Δεν μπορώ ν’ αφήσω τη δουλειά μου, θα χάσω το ψωμί μου.
  • Δεν μπορώ ν’ αφήσω το Θεό μου, θα χάσω την ψυχή μου.

Ποια από τις παραπάνω δηλώσεις σε αντιπροσωπεύει;

Χριστιανός δεν σημαίνει «βόλεμα» μέσα σε μια εκκλησία. Πόσο μάλλον εργάτης!

Κατά ατιμίαν λέγω, ως να ήμεθα ημείς ασθενείς. Αλλ' εις ό,τι τολμά τις, αφρόνως ομιλώ, τολμώ και εγώ. Εβραίοι είναι; και εγώ· Ισραηλίται είναι; και εγώ· σπέρμα Αβραάμ είναι; και εγώ· υπηρέται του Χριστού είναι; παραφρονών λαλώ, πλειότερον εγώ· εις κόπους περισσότερον, εις πληγάς καθ' υπερβολήν, εις φυλακάς περισσότερον, εις θανάτους πολλάκις. Υπό των Ιουδαίων πεντάκις έλαβον πληγάς τεσσαράκοντα παρά μίαν, τρίς ερραβδίσθην, άπαξ ελιθοβολήθην, τρίς εναυάγησα, εν ημερονύκτιον εν τω βυθώ έκαμον. εις οδοιπορίας πολλάκις, εις κινδύνους ποταμών, κινδύνους ληστών, κινδύνους εκ του γένους, κινδύνους εξ εθνών, κινδύνους εν πόλει, κινδύνους εν ερημία, κινδύνους εν θαλάσση, κινδύνους εν ψευδαδέλφοις. εν κόπω και μόχθω, εν αγρυπνίαις πολλάκις, εν πείνη και δίψη, εν νηστείαις πολλάκις, εν ψύχει και γυμνότητι· εκτός των εξωτερικών ο καθ' ημέραν επικείμενος εις εμέ αγών, η μέριμνα πασών των εκκλησιών. Τις ασθενεί, και δεν ασθενώ; τις σκανδαλίζεται, και εγώ δεν φλέγομαι; (Β’ Κορ.ια:21-29).

Να, πως είναι ο υπηρέτης του Χριστού!

Α, έτσι είναι ο εργάτης του Θεού;

Σ’ αυτή την παγίδα είχαν πέσει οι Κορίνθιοι με τους ψευδάδελφους και ψευδαπόστολους.

Είθε να υποφέρητε ολίγον τι την αφροσύνην μου· αλλά και υποφέρετέ με. Διότι είμαι ζηλότυπος προς εσάς κατά ζηλοτυπίαν Θεού· επειδή σας ηρραβώνισα με ένα άνδρα, διά να σας παραστήσω παρθένον αγνήν εις τον Χριστόν. φοβούμαι όμως μήπως, καθώς ο όφις εξηπάτησε την Εύαν διά της πανουργίας αυτού, διαφθαρή ούτως ο νούς σας, εκπεσών από της απλότητος της εις τον Χριστόν. Διότι εάν ο ερχόμενος κηρύττη προς εσάς άλλον Ιησούν, τον οποίον ημείς δεν εκηρύξαμεν, ή λαμβάνητε άλλο πνεύμα, το οποίον δεν ελάβετε, ή άλλο ευαγγέλιον, το οποίον δεν εδέχθητε, καλώς ηθέλετε υποφέρει αυτόν. Αλλά στοχάζομαι ότι δεν είμαι εις ουδέν κατώτερος των πρωτίστων αποστόλων. Εάν δε και ήμαι ιδιώτης κατά τον λόγον, αλλ' ουχί κατά την γνώσιν, αλλ' εν παντί τρόπω εφανερώθημεν κατά πάντα εις εσάς. Η έπραξα αμαρτίαν ταπεινόνων εμαυτόν διά να υψωθήτε σεις, διότι σας εκήρυξα δωρεάν το ευαγγέλιον του Θεού; Άλλας εκκλησίας εγύμνωσα λαβών τα αναγκαία διά την υπηρεσίαν σας, και ότε ήμην παρών εις εσάς και εστερήθην, δεν κατεβάρυνα ουδένα· διότι την στέρησίν μου προσανεπλήρωσαν οι αδελφοί ελθόντες από Μακεδονίας· και κατά πάντα εφύλαξα εμαυτόν και θέλω φυλάξει αβαρή προς εσάς (Β’ Κορ.ια:1-9).

Διότι οι τοιούτοι είναι ψευδαπόστολοι, εργάται δόλιοι, μετασχηματιζόμενοι εις αποστόλους Χριστού. Και ουδέν θαυμαστόν· διότι αυτός ο Σατανάς μετασχηματίζεται εις άγγελον φωτός. Δεν είναι λοιπόν μέγα αν και οι διάκονοι αυτού μετασχηματίζωνται εις διακόνους δικαιοσύνης, των οποίων το τέλος θέλει είσθαι κατά τα έργα αυτών (Β’ Κορ.ια:13-15).

Εύκολα παρασύρεται κανείς από λόγια και εικόνες.

Κανείς δεν ήξερε όμως τις ιδιωτικές στιγμές του Παύλου, τα κίνητρα της καρδιάς του. Νόμιζαν ότι είναι όλοι το ίδιο.

Γι’ αυτό αρχίζει να μιλά άφρονα, για να καταλάβουν τι σημαίνει υπηρετώ τον Κύριο. Δεν σημαίνει με την ησυχία μου, το Σαββατοκύριακο!

Αν θέλουμε να δούμε τους εαυτούς μας μέσα στο έργο του Θεού, πρέπει να πάρουμε την απόφαση του θανάτου.

Πως μπορούσε ο Παύλος να υπομένει όλα αυτά; Τι τον κρατούσε και τι κρατάει τον καθένα που θέλει να δουλέψει για τον Κύριο; Που βρίσκει τη δύναμη;

Είναι η γνώση του τι ο Θεός θέλει από εσένα!

Αυτό που σε κρατάει είναι το σχέδιο του Θεού για τη ζωή σου. Όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Αν δεν υπάρχει αυτή η γνώση, αυτός ο στόχος (και να είναι από τον Κύριο, όχι τι εσύ θα ήθελες) δεν θα τα βγάλεις πέρα, δεν θα αντέξεις.

Αυτό είναι άγια γνώση, αισθάνεσαι ένα θείο φόβο και δέος. Εδώ δεν χωράνε υπερηφάνειες και εγωισμοί.

Όταν ακούς άτομα να πολυμιλάνε για την «κλήση» τους, για το τι ο Θεός «έβαλε στην καρδιά τους», να ξέρεις ότι δεν είναι από το Θεό. Όταν η κλήση είναι από το Θεό, δίνεται και η ανάλογη μερίδα Πνεύματος.

Όταν ο Παύλος κλήθηκε από το Θεό, έφυγε στην έρημο για προσευχή και νηστεία και ο Θεός του αποκάλυψε το λόγο Του.

Τι έκανε μετά ο Παύλος; Άρχισε να υπερηφανεύεται, να τριγυρνά και να δημοσιεύει τις αποκαλύψεις που πήρε κτλ, κτλ;

Ο Θεός έχει κάτι για τον καθένα, αλλά δεν χρειάζεται βιασύνη και ανυπομονησία. Αν συμβαίνει, δεν ξέρεις πώς να πλησιάζεις το Θεό.

Η ανυπομονησία είναι δείγμα επιπολαιότητας. Ο Μωυσής φέρθηκε επιπόλαια όταν σκότωσε τον Αιγύπτιο. Ο Θεός τον έφτιαξε πρώτα και μετά τον χρησιμοποίησε.

Ο λόγος του Θεού μας μιλάει για υπερφυσικά χαρίσματα του Πνεύματος, για χαρίσματα διακονίας, για τα μέλλοντα. Όλα είναι γραμμένα, όλα είναι μέσα στο σχέδιο του Θεού. Αλλά αυτός που ενεργεί τα πάντα είναι ο ίδιος ο Κύριος.

Ότι είναι γραμμένο, θα γίνει. Εξαρτάται από εμάς, πως θα δούμε το σχέδιο του Θεού και τι θα κάνουμε μ’ αυτό το σχέδιο.

Δεν πλησιάζουμε τον Ιησού για να πάρουμε κάποιο χάρισμα, Τον πλησιάζουμε για να Του παραχωρηθούμε κι Αυτός ξέρει τι θα κάνει με κάθε σκεύος που Του παραχωρείται.

Κοντά στο Θεό, υπάρχει μια φυσιολογική αύξηση από τη νηπιότητα σε ανδρική ηλικία.

Το νήπιο εν Χριστώ, μπερδεύεται με τη γνώση που έχει από τον κόσμο.

Μηδείς ας μη εξαπατά εαυτόν· εάν τις μεταξύ σας νομίζη ότι είναι σοφός εν τω κόσμω τούτω, ας γείνη μωρός διά να γείνη σοφός (Α’ Κορ.γ:18).

Μη ζητάς πράγματα που είναι για αργότερα, ζήτα την αύξηση και ο Θεός είναι πιστός στις υποσχέσεις Του.

Αν δεν ξέρεις το σχέδιο του Θεού για τη ζωή σου, απλά αρχίζεις να τρέχεις μέσα στα πράγματα του Θεού χωρίς να ξέρεις που πας. Θα χαθείς.

Ο Ιησούς θέλει να περιμένεις στα πόδια Του για ν’ ακούσεις τη φωνή Του. Αφού ακούσεις αυτή τη φωνή που θα σου πει τι θέλει, τότε αρχίζει η ζωή σου. Τώρα, ζεις γι’ Αυτόν.

Ο Θεός σίγουρα έχει μιλήσει σε κάποιους, τους έχει πει τι θέλει. Τι κάνεις; Τι έχεις κάνει; Έχει εναρμονιστεί η ζωή σου μ’ αυτό το λόγο, ή σαν την Μάρθα συνεχίζεις την παλιά σου δουλειά;

Διότι του Θεού είμεθα συνεργοί· σεις είσθε του Θεού αγρός, του Θεού οικοδομή (Α’ Κορ.γ:9).

Συνεργός σημαίνει συνεργάτης. Το έργο του ο Θεός θέλει να το κάνει μαζί σου. Φαντάσου το Θεό να σε δείχνει από τον ουρανό και να λέει: αυτός/η είναι συνεργάτης μου. Κι αυτός ο «συνεργάτης», όλη μέρα να σκέφτεται άλλα πράγματα.

Ο Θεός περιμένει να χτίσουμε το μέρος που μας αναλογεί σαν συνάθροιση μέσα στο παγκόσμιο σώμα Του.

Εγώ κατά την χάριν του Θεού την δοθείσαν εις εμέ ως σοφός αρχιτέκτων θεμέλιον έθεσα, άλλος δε εποικοδομεί· έκαστος όμως ας βλέπη πως εποικοδομεί (Α’ Κορ.γ:10). Είσαι προσωπικά υπεύθυνος.

Το θεμέλιο πρέπει να είναι πάντα ο Χριστός, γιατί αν βάλεις άλλο θεμέλιο, αν έχεις επιδιώξεις (φιλοδοξίες, προβολή), ή αν δεν έχεις αγαθή συνείδηση, θα ναυαγήσεις (Α’ Τιμ.α:19).

Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από γίγαντες, αλλά από καρδιές μέσα από τις οποίες μπορεί να φανερώσει τη δύναμή Του τη μεγάλη.

Πως έχεις χτίσει μέχρι σήμερα;

Τι θέλεις να είσαι: α) δαυλός απεσπασμένος ή β) με πολλά χειρόβολα;

Πως θέλεις να σταθείς μπροστά στο Θεό; Πως οικοδομείς;

Θέλεις να κάνεις πράγματα για το θεαθήναι, επιζητάς τα χειροκροτήματα ή θέλεις να δουλεύεις ίσως και στην αφάνεια, αλλά ο μισθός σου να ανεβαίνει κάθε μέρα στον ουρανό;

Η στάθμη του λόγου του Θεού, κάποια στιγμή θα ελέγξει το έργο σου (Α’ Κορ.γ:13).

Αν έχεις κάνει λάθος, μπορείς να γκρεμίσεις μέχρι το λάθος;
Ας μάθουμε να ρωτάμε συχνά τον Κύριο: μήπως έχω κάνει λάθος; Δείξε μου. Και άφηνε το Θεό να σου δείχνει τα λάθη σου.

Η πνευματική ζωή ικανοποιεί μόνο όταν ο Ιησούς έχει πάρει τη θέση Του στην καρδιά σου.

Πρέπει ν’ ακούσουμε τη φωνή του Θεού, τι θέλει, γιατί μόνο τότε μπορούμε να φέρουμε καρπό

Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς. (Εφεσ. β:10).

Μπορεί να:
  • αγωνίζεσαι
  • να ζητάς
  • να θες
  • να κλαις
και να μην γίνεται τίποτα, γιατί κακώς ζητάς, ή απλά γιατί αυτό που προσπαθείς δεν είναι στο θέλημα του Θεού.

Ζήτα από το Θεό να σε βάλει μέσα στο έργο Του, και όπου σε βάλει δούλευε!