Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Ομολογία, πίστη και σωτηρία.


Μήπως αυτά που έχουμε πει για τη σώζουσα πίστη αντικρούουν τα εδάφια Ρωμ.ι:8-10 όπου διαβάζουμε: «Αλλά τι λέγει; Πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου, και εν τη καρδία σου τουτέστιν ο λόγος της πίστεως τον οποίον κηρύττομεν ότι εάν ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν, και πιστεύσης εν τη καρδία σου ότι ο Θεός ανέστησε αυτόν εκ νεκρών, θέλεις σωθεί διότι με την καρδίαν πιστεύει τις προς δικαιοσύνην, και με το στόμα γίνεται ομολογία προς σωτηρίαν».

Μερικοί ερμηνεύουν αυτά τα εδάφια έτσι, ώστε να σημαίνουν ότι η σωτηρία έρχεται αυτόματα μόλις κάποιος αποδεχτεί διανοητικά ότι ο Ιησούς αναστήθηκε απ’ τους νεκρούς και ομολογήσει με το στόμα του ότι είναι Κύριος. Όμως, αυτή η ερμηνεία αντιφάσκει με την αλήθεια ότι η σώζουσα πίστη περιλαμβάνει την οικειοποίηση και την υπακοή. Σύμφωνα μ’ αυτή την άποψη, πολλοί που ούτε καν υποστηρίζουν ότι ζουν για το Θεό, είναι σωσμένοι. Ακόμα και τα δαιμόνια πρέπει να σώζονται αφού ξέρουν ότι ο Ιησούς είναι ζωντανός, Τον ομολογούν με το στόμα τους και πιστεύουν σε ένα Θεό (Ματθ.η:29  Ιάκ.β:19). Σίγουρα, αυτή η επιπόλαιη ερμηνεία του Ρωμ.ι:8-10 είναι ανεπαρκής.

Αυτό γίνεται ακόμα πιο πολύ φανερό, καθώς συνεχίζουμε να διαβάζουμε το Ρωμ.ι. Στο εδάφιο 13 λέει: «Διότι πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Κυρίου, θέλει σωθή». Μήπως αυτό σημαίνει ότι όποιος προφέρει το όνομα Ιησούς, είναι σωσμένος; Σίγουρα όχι, γιατί διαφορετικά, το όνομα αυτό θα ήταν σαν μια μαγική συνταγή. Επιπλέον, το εδάφιο 16 μας διδάσκει ότι έλλειψη υπακοής φανερώνει έλλειψη πίστης: «Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον διότι ο Ησαίας λέγει, Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;». Πολλοί θα ομολογήσουν με το στόμα τους τον Ιησού σαν Κύριο, θα επικαλεστούν το όνομά Του, αλλά μόνο όσοι πραγματικά κάνουν το θέλημα του Θεού θα σωθούν (Ματθ.ζ:21-23). Ανεξάρτητα απ’ την ομολογία πίστης κάποιου, αν αρνηθεί να υπακούσει το ευαγγέλιο, δεν έχει την πίστη που σώζει.

Αν είναι έτσι, τότε ποια είναι η σωστή ερμηνεία του Ρωμ.ι:8-10; Πρώτα, πρέπει να καταλάβουμε ότι ο Παύλος γράφει σε Χριστιανούς. Ο σκοπός του ήταν να τους υπενθυμίσει πόσο προσιτή είναι η σωτηρία (εδ.8). Δεν σκοπεύει να τους εξηγήσει με λεπτομέρειες την αναγέννηση γιατί οι αναγνώστες της επιστολής είναι ήδη αναγεννημένοι. Τους υπενθυμίζει απλά ότι το θεμέλιο της σωτηρίας παραμένει η πίστη στον Ιησού Χριστό και το ευαγγέλιό Του, καθώς και η δημόσια ομολογία αυτής της πίστης στους ανθρώπους ανάμεσα στους οποίους ζουν.

Δεύτερο, πρέπει να διαβάσουμε το Δευτ.λ:14, γιατί αυτό είναι το εδάφιο που ο Παύλος χρησιμοποιεί στους Ρωμ.ι:8: «Αλλά πολύ πλησίον σου είναι ο λόγος, εν τω στόματί σου, και εν τη καρδία σου, δια να  εκτελής αυτόν». Βλέπουμε λοιπόν ότι η ομολογία και η πίστη απαραίτητα περιλαμβάνει υπακοή στο λόγο του Θεού.

Τρίτο, το να «ομολογήσης δια του στόματός σου τον Κύριον Ιησούν» σημαίνει να δώσεις μια ειλικρινή προφορική ομολογία ότι Αυτός είναι Κύριος. Όμως, για να είναι αυτή η ομολογία ειλικρινής, πρέπει να έχεις υποτάξει τη ζωή σου σ’ Αυτόν σαν Κύριο και να τον υπακούς. Πότε ομολογούμε για πρώτη φορά τον Ιησού σαν Κύριο; Προφορική ομολογία γίνεται όταν επικαλούμαστε το όνομά Του στο βάπτισμα στο νερό (Πράξ.κβ:16) και όταν μιλάμε με γλώσσες κατά τη βάπτιση του Αγίου Πνεύματος (Πράξ.β:4). Μετά απ’ όλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει ότι ο Ιησούς είναι Κύριος, εκτός δια Πνεύματος Αγίου (Α’ Κορ.ιβ:3).

Βλέποντας λοιπόν αυτό το εδάφιο ολοκληρωμένα, κανείς δεν μπορεί να ομολογήσει ειλικρινά ότι ο Ιησούς είναι Κύριος της ζωής του μέχρι να λάβει το Άγιο Πνεύμα και να ζήσει με τη δύναμη του Πνεύματος.

Τέταρτο, το να πιστέψεις στην καρδιά σου ότι ο Θεός ανέστησε το Χριστό από τους νεκρούς, σημαίνει μια αληθινή πίστη που περιλαμβάνει εμπιστοσύνη, πεποίθηση, εξάρτηση. Πρέπει να πιστέψουμε στην ανάσταση και ν’ αναπαυτούμε πάνω σ’ αυτό το υπερφυσικό γεγονός για να σωθούμε. Βασιζόμαστε στην ανάσταση για να έχει αποτελέσματα ο εξιλεωτικός θάνατος του Χριστού (Ρωμ.δ:25) και να μας δώσει νέα ζωή δια του Πνεύματος του αναστημένου Χριστού (Ρωμ.ε:10  ς:4-5  η:9-11). Η αληθινή πίστη στην ανάσταση του Χριστού, θα μας οδηγήσει να εφαρμόσουμε την εξιλέωση στη ζωή μας και μετά να λάβουμε το Πνεύμα Του.