Βάπτισμα στο νερό

 

Γιατί υπάρχει όλη αυτή η διαμάχη για μια από τις πιο ξεκάθαρες αναφορές στην Αγία Γραφή;

Γιατί οι άνθρωποι δεν επικαλούνται το όνομα του Ιησού στο βάπτισμα;

Οι περισσότεροι λένε ότι δεν έχει σημασία αν είσαι καν βαπτισμένος. Η Αγία Γραφή μιλάει ξεκάθαρα ότι έχει σημασία.

Μερικοί λένε ότι δεν έχει σημασία το πώς βαπτίστηκες. Η Αγία Γραφή λέει άλλα πράγματα.

Μετά, υπάρχουν κάποιοι που έχουν κατασταλάξει ότι το βάπτισμα είναι απολύτως απαραίτητο. Η Αγία Γραφή συμφωνεί μ’ αυτό, αν γίνει σωστά.

Παρακάτω θα βρείτε δημοσιευμένες ιστορικές αναφορές, που αποδεικνύουν το πρόβλημα ή το λάθος αν θέλετε, του βαπτίσματος κατά τον τριαδικό τρόπο.

Η Αγία Γραφή δεν υποστηρίζει αυτό το βάπτισμα, ούτε ποτέ κανείς βαπτίστηκε χρησιμοποιώντας αυτό τον τρόπο.

Στο όνομα του Ιησού ήταν ο μόνος τύπος που αναφέρεται στην Αγία Γραφή, χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη εκκλησία και παραμένει σαν ο μοναδικός βιβλικός τύπος που πρέπει να χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα.

Το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού Χριστού, υποστηρίζεται από ιστορικές αναφορές:

The Encyclopedia of Religion and Ethics:

Όσο αφορά στο Ματθ.κη:19, λέει: Είναι το βασικό αποδεικτικό στοιχείο για την τριαδική άποψη. Αν ήταν αδιαμφισβήτητο, αυτό θα ήταν φυσικά κατηγορηματικό, αλλά η αξιοπιστία του έχει προσβληθεί από την κριτική των κειμένων, από λογοτεχνική άποψη και ιστορική κριτική.

Η ίδια Εγκυκλοπαίδεια αναφέρει επίσης ότι: «Η ολοφάνερη εξήγηση της σιωπής της Καινής Διαθήκης για τον τριαδικό τρόπο βαπτίσματος, και η χρήση ενός άλλου τύπου (ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ) στις Πράξεις και στις επιστολές του Παύλου, είναι ότι το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού προϋπήρχε ενώ το βάπτισμα στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος προστέθηκε αργότερα.

 

Edmund Schlink, The Doctrine of Baptism, σελίδα 28:

Η εντολή βαπτίσματος στο Ματθ.κη:19 δεν μπορεί να είναι η ιστορική προέλευση του Χριστιανικού βαπτίσματος. Τουλάχιστον, πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι το κείμενο έχει τη μορφή που διαδόθηκε από την Καθολική Εκκλησία.

 

The Tyndale New Testament Commentaries, I, 275:

Είναι συχνά επιβεβαιωμένο ότι οι λέξεις στο όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος δεν είναι τα ipsissima verba [ακριβή λόγια] του Ιησού, αλλά ... μεταγενέστερη λειτουργική προσθήκη.

 

Wilhelm Bousset, Kyrios Christianity, page 295:

Η μαρτυρία για την ευρεία αποδοχή του απλού τύπου βάπτισης [στο όνομα του Ιησού] μέχρι το δεύτερο αιώνα είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και στο Ματθ.κη:19, ο τριαδικός τρόπος είχε εισαχθεί αργότερα.

 

The Catholic Encyclopedia, II, page 263:

Ο τύπος βαπτίσματος άλλαξε από το όνομα του Ιησού Χριστού, στα λόγια Πατέρα, Υιού και Αγίου Πνεύματος από την Καθολική Εκκλησία στο δεύτερο αιώνα.

 

Hastings Dictionary of the Bible 1963, page 1015:

«Η Τριάδα -. ... Δεν μπορεί να αποδειχθεί με λογική ή με βιβλικές αποδείξεις, ... Ο όρος Τριάδα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Θεόφιλο Αντιοχείας (περίπου το 180 μ.Χ.), ... (Ο όρος Τριάδα) δεν υπάρχει στην Αγία Γραφή. ..».

«Το βασικό  τριαδικό κείμενο στην Καινή Διαθήκη, είναι ο τύπος του βαπτίσματος στο Ματθ.κη:19 ... Αυτή η καθυστερημένη χρονικά αναφορά, που δεν συναντάται σε κανένα άλλο Ευαγγέλιο ή οπουδήποτε αλλού στην Κ.Δ., θεωρείται από ορισμένους μελετητές σαν παρεμβολή στο Ματθαίο.

Έχει επίσης επισημανθεί ότι η ιδέα του «μαθητεύσατε» λογικά πρέπει να ακολουθείται από το «διδάσκοντες», έτσι ώστε η αναφορά που παρεμβάλλεται σχετικά με το βάπτισμα κατά την τριαδική φόρμουλα, ήταν ίσως μια μεταγενέστερη προσθήκη στα λεγόμενα του Ιησού.

Τέλος, η μορφή του Ευσέβιου στο (αρχαίο) κείμενο («στο όνομά μου» και όχι στο όνομα της Αγίας Τριάδας) είχε ορισμένους υποστηρικτές. (Αν και ο τριαδικός τύπος βρίσκεται σήμερα στο ευαγγέλιο του Ματθαίου), αυτό δεν εγγυάται την πηγή του στην ιστορική διδασκαλία του Ιησού.

Είναι αναμφίβολα καλύτερα να δει κανείς τον (τριαδικό) τύπο, σαν απόρροια της πρώιμης (Καθολικής) εκκλησίας, ίσως της Συρίας ή της Παλαιστίνης, σαν τύπο βάπτισης (βλ. Διδαχή ζ:1-4), και σαν μια σύντομη περίληψη της διδασκαλίας της (Καθολικής) Εκκλησίας για το Θεό, τον Χριστό, και το Πνεύμα...

 

The Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge:

Ο Ιησούς, δεν μπορεί να έδωσε στους μαθητές Του τον τριαδικό τρόπο βαπτίσματος μετά την ανάστασή Του, γιατί η Καινή Διαθήκη ξέρει μόνο ένα βάπτισμα, στο όνομα του Ιησού (Πράξ.β:38, η:16, ι:43, ιθ:5, Γαλ.γ:27, Ρωμ.ς:3, Α’ Κορ.α:13-15), που εξακολουθεί να ισχύει ακόμα και στο δεύτερο και τρίτο αιώνα, ενώ ο τριαδικός τύπος εμφανίζεται μόνο στο Ματθ.κη:19, και στη συνέχεια και πάλι μόνο.. . στη Διδαχή ζ:1 και στον Ιουστίνο, Απολ.α1:61.

Τέλος, ο ευκρινώς λειτουργικός χαρακτήρας του τύπου ... είναι παράξενος, δεν ήταν ο τρόπος που ο Ιησούς σύστηνε τύπους…. η τυπική αυθεντικότητα του Ματθ.κη:19 πρέπει να αμφισβητηθεί ... σελίδα 435.

 

The Jerusalem Bible, a scholarly Catholic work, αναφέρει:

Ίσως αυτός ο τύπος, (ο τριαδικός στο Ματθ.κη:19), όσο αφορά στην πληρότητα της έκφρασής του, είναι μια αντανάκλαση της (ανθρωπόφτιαχτης) λειτουργικής χρήσης που καθορίστηκε αργότερα από την αρχαία (Καθολική) κοινότητα. Πρέπει να θυμόμαστε ότι στις Πράξεις των αποστόλων, βάπτιζαν μόνο «στο όνομα του Ιησού» ...

 

The International Standard Bible Encyclopedia, Vol. 4, page 2637, Under «Baptism», λέει:

Το Ματθ.κη:19, αγιοποιεί μόνο μια μεταγενέστερη εκκλησιαστική κατάσταση. Η καθολικότητα του, είναι αντίθετη προς τα πραγματικά περιστατικά της πρώιμης χριστιανικής ιστορίας, και ο τριαδικός του τύπος δεν ταιριάζει με όσα είπε ο Ιησούς».

 

Νέα Revised Standard Version λέει για το Ματθαίος κη:19:

Οι σύγχρονοι κριτικοί ισχυρίζονται ότι αυτός ο τύπος ψευδώς αποδίδεται στον Ιησού και ότι αντιπροσωπεύει μεταγενέστερη (Καθολική) εκκλησιαστική παράδοση, γιατί πουθενά στο βιβλίο των Πράξεων (ή οποιοδήποτε άλλο βιβλίο της Αγίας Γραφής) δεν έγινε βάπτισμα με το όνομα της Τριάδας ...

 

Tom Harpur:

Ο Tom Harpur, πρώην συντάκτης θρησκευτικών θεμάτων της Toronto Star, στο έργο του «Για χάρη του Χριστού», σελίδα 103, μας πληροφορεί γι’ αυτά τα γεγονότα: Όλοι, ακόμα και οι πιο συντηρητικοί μελετητές, συμφωνούν ότι τουλάχιστον το τελευταίο μέρος αυτής της εντολής [το τριαδικό του Ματθ.κη:19], προστέθηκε αργότερα.

Η τριαδική φόρμουλα δεν υπάρχει πουθενά αλλού στην Καινή Διαθήκη, και γνωρίζουμε από τα μόνα διαθέσιμα στοιχεία [την υπόλοιπη Καινή Διαθήκη] ότι η πρώτη Εκκλησία δεν βάπτιζε τους ανθρώπους χρησιμοποιώντας αυτά τα λόγια («εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος») το βάπτισμα γινόταν μόνο στο όνομα του Ιησού. ​​

Ως εκ τούτου, προβάλλεται το επιχείρημα ότι το εδάφιο αρχικά ήταν «βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομά μου» και στη συνέχεια επεκτάθηκε [άλλαξε] για να ταιριάξει με το μεταγενέστερο Καθολικό Τριαδικό δόγμα.

Στην πραγματικότητα, η πρώτη άποψη που εισηγήθηκε από Γερμανούς κριτικούς μελετητές, καθώς και από τους Ουνιταριανούς τον 19^ο αιώνα, χαρακτηρίστηκε σαν η αποδεκτή θέση των κύριων μελετητών πολύ πριν το 1919, όταν τα σχόλια του Peake εκδόθηκαν για πρώτη φορά: «Η Εκκλησία των πρώτων ημερών (33 μ.Χ.) δεν κράτησε αυτή την παγκόσμια (τριαδική) εντολή, ακόμη και αν την ήξερε. Η εντολή για βάπτισμα με το τριαδικό τρίπτυχο όνομα, είναι μια μεταγενέστερη δογματική πρόσθεση.

 

The Bible Commentary 1919 page 723:

Ο Δρ Peake καθιστά σαφές ότι: Η εντολή για βάπτισμα στην τριπλή ονομασία είναι μεταγενέστερη δογματική επέκταση. Αντί των λέξεων, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, θα πρέπει να διαβάζουμε απλά «στο όνομά μου».

 

Theology of the New Testament:

Από τον Bultmann R., 1951, σελ. 133 στο «Κήρυγμα της ελληνιστικής Εκκλησίας και των Μυστηρίων». Το ιστορικό γεγονός ότι το εδάφιο Ματθ.κη:19 άλλαξε, είναι ηλίου φαεινότερο. Όσο αφορά στην ιεροτελεστία του βαπτίσματος, γινόταν κανονικά σαν ένα λουτρό στο οποίο ο βαπτιζόμενος βυθιζόταν εντελώς, και αν ήταν δυνατόν σε τρεχούμενο νερό, σύμφωνα με τις νύξεις των Πράξ.η:36, Εβρ.ι:22.

Στην απόκρυφη Καθολική Διδαχή, λέει ότι σε περίπτωση ανάγκης, αρκεί να χυθεί στο κεφάλι του βαπτιζόμενου τρεις φορές νερό [η ψευδοδιδασκαλία του ραντισμού των Καθολικών].

Πάνω από τον βαπτιζόμενο επικαλείτο μόνο το όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, αργότερα επεκτάθηκε [άλλαξε] με το όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

 

Doctrine and Practice in the Early Church:

Από τον Δρ Stuart G. Hall 1992, σελίδες 20 και 21. Ο καθηγητής Stuart G. Hall ήταν ο πρώην πρόεδρος της Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο King's College, στο Λονδίνο.

Ο Δρ Hall δηλώνει ότι το Καθολικό Τριαδικό Βάπτισμα δεν ήταν η αρχική μορφή του χριστιανικού βαπτίσματος, μάλλον το γνήσιο βάπτισμα ήταν στο όνομα του Ιησού.

«Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος», αν και αυτές οι λέξεις δεν χρησιμοποιούντο, όπως αργότερα, σαν τύπος.

Ο Δρ Hall αναφέρει περαιτέρω: Περισσότερο κοινό και ίσως πιο αρχαίο ήταν το απλό, «Εις το όνομα του Κυρίου Ιησού, ή Ιησού Χριστού». Η πρακτική αυτή ήταν γνωστή μεταξύ των Ορθοδόξων και των Μαρκιωνιτών, είναι σίγουρα το αντικείμενο της διαμάχης μεταξύ Ρώμης και Αφρικής περίπου το 254, όπως δείχνει το ανώνυμο φυλλάδιο «De rebaptismate» (Ο αναβαπτισμός).

 

The Beginnings of Christianity: The Acts of the Apostles Volume 1, Prolegomena 1:

«Οι Εβραίοι Εθνικοί, και χριστιανικά υπόβαθρα» από τους F.J. Foakes Jackson και Kirsopp Lake, έκδοση 1979 σελίδες 335-337.

Υπάρχει μια μικρή αμφιβολία ως προς την μυστηριακή φύση του βαπτίσματος από τα μέσα του πρώτου αιώνα στους κύκλους που αντιπροσωπεύονται από τις Επιστολές του Παύλου, και είναι αναμφισβήτητο το δεύτερο αιώνα.

Το πρόβλημα είναι αν μπορεί αυτός ο (τριαδικός) τρόπος να ανάγεται στον Ιησού, και αν όχι, τι φως μπορεί να πέσει στην ιστορία του από την ανάλυση των συνοπτικών Ευαγγελίων και των Πράξεων.

Ο λόγος για τον ισχυρισμό αυτό είναι η απουσία οποιασδήποτε μνείας Χριστιανικού βαπτίσματος στον Μάρκο, Λουκά, ή Ιωάννη, και η ύποπτη φύση της αναφοράς σύστασής του στο Ματθ.κη:19: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος».

Δεν είναι ακόμη βέβαιο αν αυτό το εδάφιο θα πρέπει να θεωρηθεί μέρος του γνήσιου κειμένου του Ματθαίου. Πραγματικά, κανένα άλλο κείμενο δεν βρίσκεται σε οποιαδήποτε σωζόμενα χειρόγραφα, σε οποιαδήποτε γλώσσα, αλλά είναι συζητήσιμο ότι ο Ιουστίνος Μάρτυρας, αν και χρησιμοποίησε τον τριαδικό τύπο, δεν το βρίσκουμε στα γραπτά του από τα Ευαγγέλια.

Ο Ερμάς φαίνεται να μην ήταν ενημερωμένος σχετικά με αυτό, η απόδειξη της Διδαχής είναι ασαφής, και ο Ευσέβιος συνήθως, αν και όχι πάντα, το αναφέρει κάπως αλλιώς, «Πορευθέντες σε όλο τον κόσμο μαθητεύσατε πάντα τα έθνη εν τω ονόματί μου».

Κανείς γνώστης των ιστορικών γεγονότων του κειμένου και της πατερικής μαρτυρίας, δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τάση να αντικατασταθεί το κείμενο του Ευσέβιου (εν τω ονόματί μου) από τον εκκλησιαστικό (Καθολικό - Τριαδικό) τύπο του βαπτίσματος, έτσι ώστε η γραπτή μαρτυρία να ταιριάζει με το κείμενο που παραλείπει το βάπτισμα.

Αλλά δεν είναι απαραίτητο να συζητήσουμε αυτό το σημείο περισσότερο, επειδή ακόμη και αν το συνηθισμένο (σύγχρονο Τριαδικό) κείμενο του Ματθ.κη:19 φαίνεται σωστό, δεν μπορεί να αποτελέσει ιστορικό γεγονός.

Θα βαπτιζόταν, όπως το βιβλίο των Πράξεων λέει ότι το έκαναν, και ο Παύλος φαίνεται να επιβεβαιώνει, στο όνομα του Κυρίου Ιησού, αν ο ίδιος ο Κύριος τους είχε πει να χρησιμοποιούν τον (καθολικό - τριαδικό) τρόπο;

Σε κάθε σημείο, η μαρτυρία των Πράξεων είναι πειστική απόδειξη ότι η (Καθολική) παράδοση που ενσωματώθηκε στο Ματθ.κη:19 είναι μεταγενέστερο (μη-Γραφικό δόγμα) και ανιστόρητο.

Ούτε στο τρίτο ευαγγέλιο ούτε στις Πράξεις υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στην κατά τους Καθολικούς Τριαδική παράδοση του Ματθαίου.

Παρόλα αυτά, λίγο αργότερα, στην αφήγηση, βρίσκουμε πολλές αναφορές για βάπτισμα στο νερό στο όνομα του Κυρίου Ιησού, σαν αναγνωρισμένη πρακτική της πρώτης εκκλησίας.

Έτσι, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το πρόβλημα του χριστιανικού βαπτίσματος. Δεν αποδίδεται στον Ιησού, αλλά θεωρείται ότι είναι μια καθολική πρακτική. Αυτό επιβεβαιώνεται από τις επιστολές, αλλά τα γεγονότα που έχουν σημασία βρίσκονται όλα στις Πράξεις.

Επίσης, στο ίδιο βιβλίο, στη σελίδα 336 στην υποσημείωση #1, ο καθηγητής Lake κάνει μια εκπληκτική ανακάλυψη στη λεγόμενη Διδασκαλία ή Διδαχή.

Η Διδαχή έχει μια εκπληκτική αντίφαση. Ένα απόσπασμα αναφέρεται στην αναγκαιότητα του βαπτίσματος στο όνομα του Κυρίου, που είναι ο Ιησούς και ένα άλλο απόσπασμα διδάσκει το Τριαδικό Βάπτισμα.

Ο Lake σημειώνει την πιθανότητα το απόκρυφο βιβλίο «Διδαχή» ή το εγχειρίδιο της πρώιμης Καθολικής Εκκλησίας να έχουν επίσης υποστεί επεξεργασία ή να άλλαξαν προκειμένου να προωθήσουν το μεταγενέστερο Τριαδικό δόγμα.

Πρόκειται για ιστορικό γεγονός ότι η Καθολική Εκκλησία αρχικά βάπτιζε στο όνομα του Ιησού, αλλά αργότερα άλλαξε στο τριαδικό βάπτισμα.

«1 Στην ουσιαστική περιγραφή του βαπτίσματος, στη «Διδαχή»,  χρησιμοποιείται ο τριαδικός τρόπος.. Στις οδηγίες για την Ευχαριστία (κοινωνία), η προϋπόθεση για την συμμετοχή είναι βάπτισμα στο όνομα του Κυρίου.

 

Το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής στην Ουάσιγκτον DC 1923, Μελέτη στην Καινή Διαθήκη Αριθ.5:

Η εντολή του Κυρίου για το βάπτισμα - μια ιστορική κριτική έρευνα. Από τον Bernard Henry Cuneo σελίδα 27.

«Τα εδάφια στις Πράξεις και τις επιστολές του αποστόλου Παύλου, φαίνεται να δείχνουν την παλαιότερη μορφή βαπτίσματος, στο όνομα του Κυρίου».

Ακόμα λέει: «Είναι δυνατόν να συμφιλιώσουμε αυτά τα γεγονότα με την πεποίθηση ότι ο Χριστός διέταξε τους μαθητές του να βαφτίζουν με τον τριαδικό τρόπο; Έδωσε ο Χριστός μια τέτοια εντολή; Προτρέπεται η αποστολική Εκκλησία που θα Τον ακολουθούσε, αλλά και εμείς σήμερα να υπακούσουμε στο τριαδικό βάπτισμα; Δεν μπορεί να βρεθεί τέτοιο πράγμα.

Η μόνη εξήγηση αυτής της σιωπής, σύμφωνα με την αντι-παραδοσιακή άποψη, είναι ότι το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού είναι το πρωτότυπο και ο τριαδικός τύπος ήταν μεταγενέστερη εξέλιξη.

 

Μια ιστορία της χριστιανικής εκκλησίας:

1953 από Williston Walker πρώην καθηγητή της Εκκλησιαστικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Yale.

Στην σελίδα 95 βλέπουμε και πάλι τα ιστορικά γεγονότα: «Γενικά, ανάμεσα στους πρώτους μαθητές, το βάπτισμα ήταν στο όνομα του Ιησού Χριστού».

«Δεν υπάρχει καμία αναφορά βαπτίσματος στο όνομα της Αγίας Τριάδας στην Καινή Διαθήκη, εκτός από την εντολή που δόθηκε από τον Χριστό στο Ματθ.κη:19.

Αυτό το κείμενο είναι παλιό, (αλλά όχι το πρωτότυπο). Υπογραμμίζει το Σύμβολο της πίστης των αποστόλων και την πρακτική του (ή παρεμβολή του) στη Διδαχή από τον Ιουστίνο.

Οι χριστιανοί ηγέτες του τρίτου αιώνα, διατήρησαν την αναγνώριση της προγενέστερης μορφής και τουλάχιστον στη Ρώμη, το βάπτισμα στο όνομα του Χριστού θεωρείτο έγκυρο, αν και ακανόνιστο, σίγουρα από την εποχή του επισκόπου Στεφάνου (254-257).

Στη σελίδα 61 ο καθηγητής και εκκλησιαστικός ιστορικός Walker, αποκαλύπτει την πραγματική προέλευση και το σκοπό του Ματθ.κη:19.

Αυτό το κείμενο είναι το πρώτο ανθρωπόφτιαχτο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα που έπαιξε ρόλο πρωτότυπου για το απόκρυφο «Σύμβολο της Πίστης των αποστόλων» αργότερα.

Το Ματθ.κη:19 εφευρέθηκε μαζί με το απόκρυφο «Σύμβολο της Πίστης των αποστόλων» για την καταπολέμηση των λεγόμενων αιρετικών και Γνωστικών που βάπτιζαν στο όνομα του Ιησού Χριστού!

Ο Μαρκίων, αν και κάπως μπερδεμένος σε ορισμένες διδασκαλίες του, εξακολουθεί να βαφτίζει τους επιστρέφοντες αμαρτωλούς με το βιβλικό τρόπο στο όνομα του Ιησού Χριστού.

Το Ματθ.κη:19 είναι το πρώτη μη-βιβλικό Ρωμαιοκαθολικό δόγμα! Το πλαστό Καθολικό κείμενο του Ματθ.κη:19 επινοήθηκε για να υποστηρίξει το πρωτοεμφανιζόμενο τρισυπόστατο, τριαδικό δόγμα.

Ως εκ τούτου, το Ματθ.κη:19 δεν είναι η «Μεγάλη Εντολή του Ιησού Χριστού». Το Ματθ.κη:19 είναι η μεγάλη Καθολική φάρσα!

Πράξ.β:38, Λουκ.κδ:47, και Α’ Κορ.ς:11 μας δίνουν τα αρχαία πρωτότυπα λόγια και τη διδασκαλία του Ιησού!

Δεν είναι επίσης περίεργο το γεγονός ότι το Ματθ.κη:19 λείπει από τους κώδικες Σιναϊτικός, Κουρετονιανός (Συριακά) και Bobiensis;

Ο κώδικας Bobiensis ή Bobbiensis είναι ένα από τα παλαιότερα παλαιολατινικά χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης, αν και σε αποσπασματική μορφή.

Ενώ η δύναμη της επισκοπής και η σημασία των εκκλησιών που είναι Καθολικά εδραιωμένες ενισχύεται σε μεγάλο βαθμό, η Γνωστική κρίση είδε μια αντίστοιχη ανάπτυξη του (ανθρωπόφτιαχτου μη-θεόπνευστου φαινομενικά) δόγματος, τουλάχιστον στη Δύση.

Κάποια μορφή διδασκαλίας πριν από το βάπτισμα ήταν συνηθισμένη πρακτική από τα μέσα του 2^ου αιώνα.

Στη Ρώμη, αυτό αναπτύχθηκε, προφανώς, μεταξύ του 150 και 175, πιθανώς σε αντίθεση με τον Μαρκιωνιτικό Γνωστικισμό, σε μια προσπάθεια ερμηνείας του τύπου βάφτισης του Ματθ.κη:19 την αρχαιότερη γνωστή μορφή από το λεγόμενο «Σύμβολο της Πίστης των αποστόλων».

 

Καθολικός Καρδινάλιος Joseph Ratzinger:

Κάνει αυτή την εξομολόγηση ως προς την προέλευση του κύριου τριαδικού κειμένου του Ματθ.κη:19.

«Η βασική μορφή του (τριαδικού Ματθ.κη:19) της ομολογίας πίστης μας, πήρε σάρκα και οστά κατά τη διάρκεια του 2^ου & 3^ου αιώνα σε σχέση με την τελετή του βαπτίσματος.

Όσον αφορά τον τόπο καταγωγής του, εκφράζει την ανησυχία ότι το κείμενο (Ματθ.κη:19) προήλθε από την πόλη της Ρώμης

Το τριαδικό βάπτισμα και το κείμενο του Ματθ.κη:19, ως εκ τούτου, δεν προέρχονται από την αρχική εκκλησία που ξεκίνησε στην Ιερουσαλήμ γύρω στο 33.

Ήταν μάλλον, καθώς αποδείχτηκε, μεταγενέστερη εφεύρεση του Ρωμαιοκαθολικισμού εντελώς κατασκευασμένο. Πολύ λίγοι ξέρουν για αυτά τα ιστορικά γεγονότα.

 

Η «Demonstratio Evangelica» από τον Ευσέβιο:

Ο Ευσέβιος ήταν εκκλησιαστικός ιστορικός και επίσκοπος της Καισαρείας. Στην σελίδα 152 ο Ευσέβιος αναφέρει τo ευαγγέλιο του Ματθαίου που είχε στη βιβλιοθήκη του στην Καισάρεια. Σύμφωνα λοιπόν με ένα αυτόπτη μάρτυρα του αναλλοίωτου βιβλίου του Ματθαίου, που θα μπορούσε να ήταν το αρχικό βιβλίο ή το πρώτο αντίγραφο του πρωτοτύπου, ο Ευσέβιος μας ενημερώνει για τα πραγματικά λόγια του Ιησού στους μαθητές του στο αρχικό κείμενο του Ματθαίου κη:19 «είπε στους μαθητές Του: «Πηγαίνετε και κάνετε μαθητές από όλα τα έθνη στο όνομά μου, διδάσκοντάς τους να τηρούν όλα τα πράγματα που σας παρήγγειλα. Αυτό το «Όνομα» είναι ο Ιησούς.