ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΙΗΣΟΥΣ (24)

 

ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

 

Ξέρουμε ότι δεν είναι καθόλου ασήμαντο ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό το θέμα στη μελέτη μας αυτή, γιατί το να έχει βαπτιστεί κάποιος σωστά, σύμφωνα με την Αγία Γραφή είναι σίγουρα η ειλικρινής κι ένθερμη επιθυμία κάθε πραγματικού μαθητή του Χριστού.

Σχετικά με τον τρόπο, ευχαριστούμε το Θεό γιατί έχουμε καταλάβει ότι ο μόνος σωστός τρόπος σύμφωνα με το λόγο Του είναι με καταβύθιση.

Θ’ ασχοληθούμε όμως εδώ με το τυπικό, ακριβώς γιατί είναι στενά συνδεδεμένο με το θέμα της θεότητας που εξετάζουμε.

ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

 

ΓΙΑΤΙ ΒΑΠΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

 

Η ΕΝΤΟΛΗ (Ιησούς)

 Ματθ.κη:19  Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

 

ΠΩΣ ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ΥΠΑΚΟΥΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ:

Πέτρος: Πραξ.β:38                    Φίλιππος: Πραξ.η:16

Πέτρος: Πραξ.ι:48                    Παύλος: Πραξ.ιθ:5

 

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: Τρίτος αιώνας.

Είναι σημαντικό, ότι βρίσκουμε αναφορές βάπτισης στο όνομα του Ιησού, πολύ καιρό μετά τον Ιουστίνο. Τον τρίτο αιώνα, ξεσηκώθηκε μια διαμάχη για την εγκυρότητα των βαπτίσεων που κάνουν οι «αιρετικοί».

Ο Στέφανος, επίσκοπος Ρώμης (οι Καθολικοί τον θεωρούν πάπα) υποστήριξε ότι είναι έγκυρο αυτό το βάπτισμα, ενώ ο Βορειοαφρικάνος θεολόγος Κυπριανός υποστήριξε ότι δεν ήταν.

Στην εναντίωση του Στέφανου ο Κυπριανός πραγματεύτηκε την περίπτωση των «αιρετικών» που βαπτίζουν στο όνομα του Ιησού. Ρώτησε: Μπορούν όσοι αιρετικοί έχουν βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού να θεωρηθούν ότι έχουν λάβει άφεση αμαρτιών; Υποστήριξε ότι οι Εβραίοι στις Πράξεις, σωστά βαπτίστηκαν στο όνομα του Ιησού, επειδή ήδη γνώριζαν τον Πατέρα, αλλά οι εθνικοί που δεν γνώριζαν τον Πατέρα πρέπει να βαπτίζονται σε όλη την τριάδα.

Το βάπτισμα στο νερό είναι μέρος της σωτηρίας.

Οι πρώτοι μεταποστολικοί Χριστιανοί θεωρούσαν το βάπτισμα σαν μέρος της σωτηρίας.

Αναφερόμενη στο βάπτισμα κατά τον 1^ο και 2^ο αιώνα, η Εγκυκλοπαίδεια Θρησκείας και Ηθικών Αρχών γράφει: Οι κυριαρχούσες έννοιες ήταν της συγχώρεσης των αμαρτιών, της αναγέννησης, και του δώρου του Αγίου Πνεύματος….. Η αλλαγή που προκλήθηκε από το βάπτισμα αποδιδόταν «στο όνομα» και στο νερό, πράγματα που θεωρούντο πραγματικά δραστικά κι όχι απλά συμβολικά.

Οι μεταποστολικοί πατέρες (90-140 μ.Χ.) δίδασκαν ότι το βάπτισμα παρέχει άφεση αμαρτιών. Για παράδειγμα, αυτή ήταν η διδασκαλία στην Επιστολή του Βαρνάβα και στον Ποιμένα του Ερμά. Για τους Έλληνες απολογητές (130-180 μ.Χ.), το βάπτισμα ήταν ένα «πλύσιμο συγχώρεσης και αναγέννησης». Έλεγαν ότι «φέρνει άφεση και νέα ζωή, άρα είναι απαραίτητο για τη σωτηρία».

Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ: ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ

 

«Λοιπόν καί ημείς, περικυκλωμένοι όντες υπό τοσούτου νέφους μαρτύρων, άς απορρίψωμεν πάν βάρος καί τήν ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, καί άς τρέχωμεν μεθ' υπομονής τόν προκείμενον εις ημάς αγώνα» (Εβρ.ιβ:1).

 

Εφόσον όλα τα δόγματα πρέπει να βασίζονται μόνο στις Γραφές και όχι στις ανθρώπινες παραδώσεις, σε θρησκείες ή φιλοσοφίες (Γαλ.α:8-9  Κολ.β:8  Β’ Τιμ.γ:16-17), κι εμείς στηρίξαμε όλα τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης στην Αγία Γραφή.

Έχει σημασία ο τρόπος που βαπτίζουμε; - Does the way we baptize matter?

Ναι, όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε το βιβλικό τρόπο. Αν το όνομα Ιησούς δεν επικαλείτο σε κάποιον όταν βαπτιζόταν, αυτός έπρεπε να ξαναβαπτιστεί στο όνομα του Ιησού για τους παρακάτω λόγους:

 

1.     Η Βίβλος δίνει μεγάλη σημασία στο βάπτισμα στο νερό και γι’ αυτό πρέπει να το διενεργούμε ακριβώς όπως μας το περιγράφει.

2.     Πρέπει ν’ ακολουθούμε το παράδειγμα της αποστολικής εκκλησίας.

3.     Η παράδοση είναι ανεπαρκές υποκατάστατο της βιβλικής διδασκαλίας.

4.     Υπακοή και σεβασμός είναι οι λόγοι που μας κάνουν να ακολουθούμε ακριβώς το λόγο του Θεού. Θα πρέπει να υπακούμε στην καθαρή διδασκαλία των Γραφών αντί να εφευρίσκουμε νέους τρόπους και μετά να προσπαθούμε να τους ευθυγραμμίσουμε με την αλήθεια. Άρνηση να χρησιμοποιήσουμε το βιβλικό τρόπο μπορεί να υποδηλώνει ανυπακοή, επαναστατικότητα, ή επιφανειακή προσέγγιση του λόγου του Θεού.

Το όνομα του Θεού στην Καινή Διαθήκη, είναι Ιησούς. - The name of God in the New Testament is Jesus.

 

Η έννοια του Ματθ.κη:19 είναι ξεκάθαρη και ολοφάνερη. Το ενικού αριθμού όνομα του Πατέρα, του Γιου και του Αγίου Πνεύματος είναι Ιησούς.

Πατέρας, Γιος και Πνεύμα είναι διαφορετικοί τίτλοι για το Θεό. Ο ένας Θεός που υπάρχει, είναι ο Πατέρας ολόκληρης της δημιουργίας. Αυτός ο Θεός φανερώθηκε εν σαρκί σαν Γιος και κατοικεί στις καρδιές μας σαν Άγιο Πνεύμα. Το όνομα που αποκαλύπτει όλους αυτούς τους ρόλους, είναι Ιησούς.

Στην Παλαιά Διαθήκη ήταν προφητεμένο, ότι ο Θεός θα φανερωθεί με ένα όνομα:

«Διά τούτο ο λαός μου θέλει γνωρίσει τό όνομά μου· διά τούτο θέλει γνωρίσει εν εκείνη τή ημέρα , ότι εγώ είμαι ο λαλών· ιδού, εγώ» (Ης,νβ:6),

«Καί ο Κύριος θέλει είσθαι βασιλεύς εφ' όλην τήν γήν· εν τή ημέρα εκείνη θέλει είσθαι Κύριος είς καί τό όνομα αυτού έν» (Ζαχ.ιδ:9).

Ματθαίος κη:19- Mathew 28 19

Αυτό το εδάφιο αναφέρει τα λόγια του Ιησού λίγο πριν την ανάληψή Του:

«Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τά έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις τό όνομα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού  Αγίου Πνεύματος».

Πως μπορούμε να συμβιβάσουμε αυτό το εδάφιο με όλες τις άλλες, πιο πρόσφατες αναφορές, που μιλάνε για βάπτισμα στο όνομα του Ιησού, όπως για παράδειγμα στις Πράξ.β:38;

Υπάρχουν διάφορες θέσεις που μπορεί να πάρει κανείς.

Μπορεί κάποιος να πει ότι αυτά τα δύο εδάφια περιγράφουν δύο διαφορετικούς τρόπους βάπτισης. Όμως, αν είναι έτσι, τότε αντιφάσκουν. Το ένα πρέπει να είναι σωστό και το άλλο λάθος, γιατί μόνο ένας τρόπος χριστιανικού βαπτίσματος μπορεί να ισχύει.

Δεν είναι μια μαγική συνταγή. - baptism in the name of Jesus

 

Το όνομα του Ιησού δεν είναι μια μαγική φόρμουλα, τα ηχητικά κύματα που αντηχούν όταν λέμε το όνομα δεν δίνουν άφεση αμαρτιών ούτε έχουν κάποια άλλη ιδιαίτερη δύναμη. Ωστόσο, όταν επικαλούμαστε με πίστη το όνομα Ιησούς, ο Κύριος ανταποκρίνεται.

Το όνομα αντιπροσωπεύει την παρουσία Του και το έργο Του. Πρέπει να έχουμε προσωπική πίστη στον Ιησού για να έχει κάποιο νόημα το όνομά Του και για να συμβεί οτιδήποτε (Πράξ.γ:16  ι:43).

Οι γιοι του Σκευά δεν μπορούσαν να εκβάλουν ένα δαιμόνιο, έστω και αν χρησιμοποίησαν το όνομα του Ιησού, επειδή δεν είχαν προσωπική σχέση μαζί Του ή πίστη σ’ Αυτόν (Πράξ.ιθ:14-17).

Δύναμη και εξουσία στο όνομα του Ιησού - Power and authority in Jesus name

 

Η επίκληση ενός ονόματος αντιπροσωπεύει επίσης την εξουσία που βρίσκεται πίσω από το όνομα. Όταν ένας αστυνομικός λέει: «Άνοιξε, εν ονόματι του νόμου», επικαλείται την εξουσία του νόμου καθώς επίσης και την δύναμή του.

Όταν επικαλούμαστε το όνομα του Ιησού στηριζόμαστε πάνω στη δύναμη και την εξουσία του Ιησού. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ- baptism in the name of Jesus

«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς· Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού  Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών ………..» (Πράξ.β:38).

 

Το χριστιανικό βάπτισμα πρέπει να διενεργείται «στο όνομα του Ιησού». Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επικαλείται το όνομα του Ιησού προφορικά κατά το βάπτισμα.

Αμαρτίες που γίνονται μετά το βάπτισμα.

Σαν Χριστιανοί, μπορούμε να συγχωρεθούμε για αμαρτίες που έγιναν μετά το βάπτισμα (Α’ Ιωάν.β:1).

Ο Θεός απλά περιμένει να μετανοήσουμε και να ομολογήσουμε τις αμαρτίες μας:

«Εάν ομολογώμεν τάς αμαρτίας ημών, είναι πιστός καί δίκαιος, ώστε νά συγχωρήση εις ημάς τάς αμαρτίας καί καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας» (Α’ Ιωάν.α:9).

Δεν απαιτεί δεύτερο βάπτισμα, το βάπτισμα που κάναμε στο νερό συνεχίζει να μας καλύπτει, αρκεί να μετανοούμε και να ομολογούμε τις αμαρτίες αυτές στο Θεό.

Η πίστη είναι απαραίτητη για το βάπτισμα.

 

Αληθινή πίστη στο Θεό και το λόγο Του θα οδηγήσει στο βάπτισμα στο νερό. Χωρίς πίστη στο Θεό, το βάπτισμα δεν έχει κανένα νόημα.

Χωρίς πίστη δεν μπορούμε να ευαρεστήσουμε το Θεό και το βάπτισμα δεν αποτελεί εξαίρεση (Εβρ.ια:6).

Το βάπτισμα στο όνομα του Ιησού είναι άκαρπο εκτός αν ο υποψήφιος πιστεύει πραγματικά στον Ιησού και στη δύναμη που αντιπροσωπεύει το όνομά Του (Πράξ.ι:43).

Ο Φίλιππος είπε στον Αιθίοπα ότι πρέπει να πιστεύει στον Ιησού πριν μπορέσει να βαπτιστεί (Πράξ.η:37).

Συνετάφημεν μετά του Χριστού.

Ο Παύλος δίδαξε ότι το βάπτισμα είναι ταφή μαζί με το Χριστό (Ρωμ.ς:3-4, Κολ.β:12). Ο παλαιός άνθρωπος είναι αυτός που θάβεται στο βάπτισμα. Ο παλαιός άνθρωπος είναι ο παλιός τρόπος ζωής, οι αμαρτίες του παρελθόντος και η εξουσία της αμαρτίας στη ζωή μας. Μετά το βάπτισμα, δεν υπάρχει λόγος να ασχοληθούμε ξανά με τις αμαρτίες που διαπράξαμε στο παρελθόν.

Το βάπτισμα πρέπει να γίνεται με καταβύθιση.

 

Για να βαπτιστεί κάποιος είναι απαραίτητη η κυριολεκτική χρήση νερού (Ιωάν.γ:23, Πράξ.η:36, ι:47-48). Η λέξη βάπτισμα προέρχεται από το ρήμα βάπτω που σημαίνει: βυθίζω στο νερό (γεν. σε υγρό), καταβυθίζω.

Η καταβύθιση λοιπόν είναι ο μόνος τρόπος βαπτίσματος που αναφέρει η Βίβλος.

Ο Ιωάννης βάπτιζε στον ποταμό Ιορδάνη (Μάρκ.α:5,9) και «εν Αινών πλησίον τού Σαλείμ, διότι ήσαν εκεί ύδατα πολλά, καί ήρχοντο καί εβαπτίζοντο» (Ιωάν.γ:23).

Χρειαζόταν πηγές και ποτάμια αρκετά μεγάλα για να μπορεί να βυθίζει τους ανθρώπους στο νερό κι όχι για να τους ρίχνει λίγο νερό με το χέρι.

ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

 

«Όστις πιστεύση καί βαπτισθή θέλει σωθή, όστις όμως απιστήση θέλει κατακριθή» (Μάρκ.ις:16).

«Καί ο Πέτρος είπε πρός αυτούς· Μετανοήσατε, καί άς βαπτισθή έκαστος υμών εις τό όνομα τού  Ιησού Χριστού εις άφεσιν αμαρτιών, καί θέλετε λάβει τήν δωρεάν τού  Αγίου Πνεύματος» (Πράξ.β:38).

 

Ορισμός του βαπτίσματος στο νερό.

 

Το χριστιανικό βάπτισμα στο νερό είναι μια τελετή κατά την οποία κάποιος που έχει μετανοήσει για τις αμαρτίες του βυθίζεται σε νερό στο όνομα του Ιησού Χριστού για την άφεση αυτών των αμαρτιών. Είναι μια πράξη πίστης στον Ιησού Χριστό.

Σ’ αυτό το κεφάλαιο θα μελετήσουμε διάφορους βαπτισμούς που βλέπουμε στη Βίβλο, θα εδραιώσουμε το γεγονός ότι ο Θεός θέλει όλοι οι ακόλουθοι του Χριστού να βαπτίζονται και θα αναλύσουμε κάθε μέρος χωριστά του ορισμού που δώσαμε παραπάνω.

Το μήνυμα του Ιωάννη του Βαπτιστή

Η διακονία του Ιωάννη ήταν ουσιαστικά μια προετοιμασία για τον μελλοντικό ερχομό του Μεσσία. Το μήνυμά του ήταν μετάνοια και βάπτισμα στο νερό για την άφεση των αμαρτιών:

«Ήτο ο Ιωάννης βαπτίζων εν τη ερήμω και κηρύττων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών» (Μάρκ.α:4).

«Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας» (Λουκ.γ:8).

Ακόμα, ο Ιωάννης έκανε νύξη για το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος:

«Εγώ μεν σας βαπτίζω εν ύδατι εις μετάνοιαν ο δε οπίσω μου ερχόμενος είναι ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι άξιος να βαστάσω τα υποδήματα αυτός θέλει σας βαπτίσει εν Πνεύματι Αγίω και πυρί» (Ματθ.γ:11).

Μετάνοια, βάπτισμα στο νερό και έργα

  

Μπορούμε να πούμε ότι η μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό είναι έργα; Δεν είναι έργα με την έννοια ενεργειών που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει προκειμένου να κερδίσει ή να βοηθήσει στη σωτηρία.

Είναι όμως έργα που φανερώνουν την ύπαρξη σώζουσας πίστης, η οποία εκφράζεται με τη μετάνοια, το βάπτισμα στο νερό και τη λήψη του Αγίου Πνεύματος.

Ο άνθρωπος από μόνος του δεν έχει δύναμη να στραφεί από την αμαρτία. Ο Θεός είναι που τον οδηγεί σε μετάνοια και του χορηγεί τη δύναμη για να μετανοήσει. Ο Θεός εργάζεται τη μετάνοια στον άνθρωπο, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και την πορεία που ακολουθεί.

Η αλήθεια για το Ματθαίος κη:19 (5)

 

Εσωτερική Μαρτυρία. Αυτή η μέθοδος είναι χρήσιμη στον καθορισμό του πρωτότυπου κειμένου της Γραφής όπου δύο ή περισσότερες αναγνώσεις επιβάλλουν. Για παράδειγμα, πάρτε τη λέξη «κλώμενο» στην Α΄ Κορ.ια:24.

Οι περισσότερες ελληνικές εκδόσεις περιλαμβάνουν τη λέξη, αλλά τα καλύτερα γραπτά χειρόγραφα στο πρώτο γράψιμό τους (δηλ. πριν αλλαχθεί από ένα μεταγενέστερο χέρι) παραλείπουν τη λέξη.

Ποιο είναι σωστό; Τώρα τα ακόλουθα εδάφια αρκούν για να προσδιορίσουν το θέμα: Έξοδ.ιβ:46 Αριθ.θ:12 Ψαλμ.λδ:20 Ιωάν.ιθ:36.

Αλλά έχουμε μία χαρακτηριστική αναφορά των ακριβών λέξεων του Ιησού στο Λουκά κβ:19 «τοῦτο έστιν τὸ σῶμα μου [[τὸ ὑπὲρ ὑμῶν διδόμενον».

Η λέξη «κλώμενο» παρουσιάζεται από την εσωτερική μαρτυρία ότι είναι επιπρόσθετη, και πρέπει επομένως να διαγραφεί από το αρχαίο κείμενο και να αποκλειστεί από την παραίνεση και τις προσευχές στην Κλάση του Άρτου.

Η αλήθεια για το Ματθαίος κη:19 (4)

 

ΑΔΕΛΦΙΚΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ (1924, p. 148)

Ο Κώδικας B. (Vaticanus) θα ήταν το καλύτερο από τα υπάρχοντα γραπτά χειρόγραφα εάν είχε διατηρηθεί πλήρης, λιγότερο χαλασμένος, (λιγότερο) διορθωμένος, πιο ευανάγνωστος, και όχι αλλαγμένος από ένα μεταγενέστερο χέρι σε περισσότερα από δύο χιλιάδες σημεία.

Ο Ευσέβιος, επομένως, δεν κατηγορεί αναίτια τους υποστηρικτές του Αθανάσιου και του νεοανερχόμενου δόγματος της Τριάδας για την πλαστογράφηση της Βίβλου περισσότερο από μία φορά» (Fraternal Visitor, στο The Christadelphian Monatshefte, 1924, page 148).